Psyche
alle pijlers
Wanneer houdt het nou eens op
donderdag 28 november 2019 om 12:15
Hoeveel kan een mens nog aan.
Twee maanden geleden is mijn moeder overleden.
Daarna kreeg ik de zorg voor mij vader erbij.
(zie eerde posts)
En nu begint de school van mijn zoontje ook weer eens.
Onze zoontje heeft autisme en zit op een sbo.
Twee jaar geleden is er iets in de kleuterklas voorgevallen, waardoor hij niet meer durfde te praten in de klas.
Dit werd later erger, overal waar kinderen waren klapte hij dicht.
Op advies van school, zijn wij met hem in therapie met emdr gegaan.
Ondertussen waren er afspraken met school gemaakt.
In groep 3 kreeg hij een andere juf, en langzaam aan ging hij weer praten.
Op het einde van dat jaar waren er nog een aantal punten vastgesteld in zijn dossier, zoals dat hij ook in groep 4 bezoek kreeg van een therapeutische hond en andere tips voor de volgende leerkracht.
Nu zit hij in groep 4 en heeft de juf van de kleuterklas weer.
Hierdoor viel hij met het niet praten weer terug.
De tips en adviezen die wij gaven deed de juf niets mee.
De afspraken worden niet nageleefd.
De therapeutische hond is er nog steeds niet, en krijg hier ook geen duidelijke antwoord op.
Ook onze advies om met de therapeut van onze zoon te praten wilde zij en school niets mee doen.
Uiteindelijk is het ons (mijn man, ik en de therapeut) gelukt om hem toch weer aan het praten te krijgen.
En dan nu, het is sinterklaas en in deze periode is hij altijd wat drukker.
Vandaag wordt ik ineens gebeld door de directeur van zijn school.
Onze zoon was druk en niet te corrigeren, dit was niet werkbaar zo.
Hij maakt zich zorgen om hem, wilt opnieuw een plan van aanpak.
Ik ben toen even behoorlijk boos geworden (niet goed ik weet het)
Heb hem verteld dat onze zoon de afgelopen tijd al veel voor zijn kiezen heeft gehad, en dat ik overdreven vind bij 1 dag niet goed luisteren al een heel gesprek ed moet komen.
Ook heb ik vermeld dat hun eerst maar zelf hun afspraken moeten na komen, en heb toen opgehangen.
Ik ben nu gewoon helemaal op, boos, verdrietig.
Twee maanden geleden is mijn moeder overleden.
Daarna kreeg ik de zorg voor mij vader erbij.
(zie eerde posts)
En nu begint de school van mijn zoontje ook weer eens.
Onze zoontje heeft autisme en zit op een sbo.
Twee jaar geleden is er iets in de kleuterklas voorgevallen, waardoor hij niet meer durfde te praten in de klas.
Dit werd later erger, overal waar kinderen waren klapte hij dicht.
Op advies van school, zijn wij met hem in therapie met emdr gegaan.
Ondertussen waren er afspraken met school gemaakt.
In groep 3 kreeg hij een andere juf, en langzaam aan ging hij weer praten.
Op het einde van dat jaar waren er nog een aantal punten vastgesteld in zijn dossier, zoals dat hij ook in groep 4 bezoek kreeg van een therapeutische hond en andere tips voor de volgende leerkracht.
Nu zit hij in groep 4 en heeft de juf van de kleuterklas weer.
Hierdoor viel hij met het niet praten weer terug.
De tips en adviezen die wij gaven deed de juf niets mee.
De afspraken worden niet nageleefd.
De therapeutische hond is er nog steeds niet, en krijg hier ook geen duidelijke antwoord op.
Ook onze advies om met de therapeut van onze zoon te praten wilde zij en school niets mee doen.
Uiteindelijk is het ons (mijn man, ik en de therapeut) gelukt om hem toch weer aan het praten te krijgen.
En dan nu, het is sinterklaas en in deze periode is hij altijd wat drukker.
Vandaag wordt ik ineens gebeld door de directeur van zijn school.
Onze zoon was druk en niet te corrigeren, dit was niet werkbaar zo.
Hij maakt zich zorgen om hem, wilt opnieuw een plan van aanpak.
Ik ben toen even behoorlijk boos geworden (niet goed ik weet het)
Heb hem verteld dat onze zoon de afgelopen tijd al veel voor zijn kiezen heeft gehad, en dat ik overdreven vind bij 1 dag niet goed luisteren al een heel gesprek ed moet komen.
Ook heb ik vermeld dat hun eerst maar zelf hun afspraken moeten na komen, en heb toen opgehangen.
Ik ben nu gewoon helemaal op, boos, verdrietig.
donderdag 28 november 2019 om 12:23
Ik heb gelukkig een hele lieve man, die al veel voor mij probeert over te nemen.
Alleen telkens wanneer ik denk, nu is er eindelijk rust, gebeurt er weer zoiets.
donderdag 28 november 2019 om 12:25
Wat naar! Een verschrikkelijk pittige tijd en dan komt er nog even iets bij... Heb je je man al gesproken? Misschien dat hij zich raad weet met hoe dit aan te pakken naar school gericht en kan hij je nu steunen.
Daarnaast zou ik denk ik wel met de directeur en eventueel de leerkracht gaan zitten, maar niet voor een nieuw plan van aan pak maar om te horen hoe ze hun afspraken gaan na komen en per wanneer. Echt heel rot voor jou en jullie zoontje dat het allemaal zo moet
Daarnaast zou ik denk ik wel met de directeur en eventueel de leerkracht gaan zitten, maar niet voor een nieuw plan van aan pak maar om te horen hoe ze hun afspraken gaan na komen en per wanneer. Echt heel rot voor jou en jullie zoontje dat het allemaal zo moet
donderdag 28 november 2019 om 12:28
En heb je begeleiding voor zijn autisme? Mijn dochters (beide ASS) hebben ieder een eigen coach, we hebben systeemtherapie gehad en ik heb ook begeleiding gehad om een beter inzicht te krijgen in autisme.
Ken je “geef me de vijf”? Het is een BV in Doetinchem en er is een boek geschreven met deze titel, speciaal om inzicht te krijgen in autisme en hoe je daarmee kan omgaan. Je kunt hulp vragen bij meerdere locaties in het land https://www.geefmede5.nl/hulp-krijgen
Ook inzicht gevend vond ik: “mama, is dit een mens of een beest” van Hilde de Clercq.
Het kan ook simpelweg teveel zijn. Naast moeder ben je ook mantelzorger voor je kind. Een deel van de zorg (op termijn) uit handen geven, is soms het beste voor zowel het kind als de ouders.
Ken je “geef me de vijf”? Het is een BV in Doetinchem en er is een boek geschreven met deze titel, speciaal om inzicht te krijgen in autisme en hoe je daarmee kan omgaan. Je kunt hulp vragen bij meerdere locaties in het land https://www.geefmede5.nl/hulp-krijgen
Ook inzicht gevend vond ik: “mama, is dit een mens of een beest” van Hilde de Clercq.
Het kan ook simpelweg teveel zijn. Naast moeder ben je ook mantelzorger voor je kind. Een deel van de zorg (op termijn) uit handen geven, is soms het beste voor zowel het kind als de ouders.
donderdag 28 november 2019 om 12:39
De directeur gaat eind jaar van deze school af.YellowLemonTree schreef: ↑28-11-2019 12:25Wat naar! Een verschrikkelijk pittige tijd en dan komt er nog even iets bij... Heb je je man al gesproken? Misschien dat hij zich raad weet met hoe dit aan te pakken naar school gericht en kan hij je nu steunen.
Daarnaast zou ik denk ik wel met de directeur en eventueel de leerkracht gaan zitten, maar niet voor een nieuw plan van aan pak maar om te horen hoe ze hun afspraken gaan na komen en per wanneer. Echt heel rot voor jou en jullie zoontje dat het allemaal zo moet
Ik wil sowieso onze zoon wel een eerlijke kans geven.
Dus wachten totdat de sinterklaas gekte voorbij is, en wanneer de nieuwe directeur is begonnen.
donderdag 28 november 2019 om 12:41
[quote=Mermedina post_id=30674132 time=1574940520 user_id=380484]
En heb je begeleiding voor zijn autisme? Mijn dochters (beide ASS) hebben ieder een eigen coach, we hebben systeemtherapie gehad en ik heb ook begeleiding gehad om een beter inzicht te krijgen in autisme.
Ken je “geef me de vijf”? Het is een BV in Doetinchem en er is een boek geschreven met deze titel, speciaal om inzicht te krijgen in autisme en hoe je daarmee kan omgaan. Je kunt hulp vragen bij meerdere locaties in het land https://www.geefmede5.nl/hulp-krijgen
Ook inzicht gevend vond ik: “mama, is dit een mens of een beest” van Hilde de Clercq.
Het kan ook simpelweg teveel zijn. Naast moeder ben je ook mantelzorger voor je kind. Een deel van de zorg (op termijn) uit handen geven, is soms het beste voor zowel het kind als de ouders.
Wij de afgelopen twee jaar een hele fijne therapeut gehad voor onze zoontje en ons.
Maar thuis en op de opvang gaat het hartstikke goed.
Zowel wij thuis als de leiders van de opvang zitten op een lijn, en gebruiken de adviezen van de therapeut.
Maar school en de juf doen hier niets mee, en dan gaat in een periode zoals deze juist fout met hem.
En heb je begeleiding voor zijn autisme? Mijn dochters (beide ASS) hebben ieder een eigen coach, we hebben systeemtherapie gehad en ik heb ook begeleiding gehad om een beter inzicht te krijgen in autisme.
Ken je “geef me de vijf”? Het is een BV in Doetinchem en er is een boek geschreven met deze titel, speciaal om inzicht te krijgen in autisme en hoe je daarmee kan omgaan. Je kunt hulp vragen bij meerdere locaties in het land https://www.geefmede5.nl/hulp-krijgen
Ook inzicht gevend vond ik: “mama, is dit een mens of een beest” van Hilde de Clercq.
Het kan ook simpelweg teveel zijn. Naast moeder ben je ook mantelzorger voor je kind. Een deel van de zorg (op termijn) uit handen geven, is soms het beste voor zowel het kind als de ouders.
Wij de afgelopen twee jaar een hele fijne therapeut gehad voor onze zoontje en ons.
Maar thuis en op de opvang gaat het hartstikke goed.
Zowel wij thuis als de leiders van de opvang zitten op een lijn, en gebruiken de adviezen van de therapeut.
Maar school en de juf doen hier niets mee, en dan gaat in een periode zoals deze juist fout met hem.
donderdag 28 november 2019 om 12:43
donderdag 28 november 2019 om 12:58
Ik snap dat ook, en keur zijn gedrag ook niet goed.
Maar wij doen alles wat school van ons vraagt, gesprekken voeren, therapie etc.
School komt zelf telkens hun afspraken niet na, en doet niets met de adviezen die wij hun geven.
Zelfs niet als deze adviezen van de therapeut komen.
donderdag 28 november 2019 om 13:02
Niet mee eens . TO heeft al alles geprobeerd in school , maar er wordt niet naar haar geluisterd . Dat leidt tot frustratie.
Je was terecht boos . Ik zou niet mijn excuses aanbieden.
Je wringt je in alle bochten om alles soepel te laten verlopen ,maar de school komt je niet een klein beetje tegemoet.
Het is een goed idee om te wachten op de volgende directeur.
Van zogauw die er is een gesprek mee vragen .
En hopelijk komen jullie dan tot een oplossing.
Sterkte .
donderdag 28 november 2019 om 13:22
Ik snap dat je het zwaar hebt en alles nu eigenlijk even te veel is.trikkie schreef: ↑28-11-2019 12:58Ik snap dat ook, en keur zijn gedrag ook niet goed.
Maar wij doen alles wat school van ons vraagt, gesprekken voeren, therapie etc.
School komt zelf telkens hun afspraken niet na, en doet niets met de adviezen die wij hun geven.
Zelfs niet als deze adviezen van de therapeut komen.
Mijn vriendin werkt in het basisonderwijs, heeft 31 kinderen en niet gelogen voor 5 kinderen een handelingsadvies van ouders/ pedagogen gekregen. Daarnaast nog wat ADHD enz. in de klas. Het is gewoon niet meer werkbaar op deze manier.
Ze ligt "s nachts wakker van het schuldgevoel omdat ze vindt dat ze de andere kinderen te kort doet. Ze is 70% van de tijd bezig met de handelingsadviezen van die 5 bijzondere kinderen en van 4 andere kinderen met speciale behoeftes.
Dus dat school niks doet met jullie adviezen hoeft geen onwil te zijn, maar kan ook onvermogen zijn.
donderdag 28 november 2019 om 13:33
Goed dat jullie hulp hebben voor jullie zoon. Ik bedoelde eigenlijk hulp voor jou. Je vliegt emotioneel wat uit de bocht aan de telefoon met school en dat komt doordat het je allemaal teveel is. Ik denk dat je je doel met school beter bereikt als je zelf goed in je vel zit. Denk je ook aan jezelf in deze tijd?
donderdag 28 november 2019 om 16:27
Ik zou je een weekje vakantie of rust gunnen. Helaas lukt dat niet altijd, maar probeer toch goed voor jezelf te zorgen!
Ik begrijp dat je zoontje naar een school gaat in het speciaal basisonderwijs. Wat mij vooral opvalt is dat de school zo weinig lijkt te kunnen met het gedrag van jouw zoon? Ik vind zijn gedrag in de beschreven situatie eigenlijk typisch autistisch. Dat ze niet aan de slag gaan met tips en adviezen verbaast mij ook.
Als ik jouw verhaal lees, vraag ik mij persoonlijk af waarom jullie hebben gekozen voor een sbo en niet voor het speciaal onderwijs (alleen voor kinderen met autisme).
Het is misschien ook gewoon dikke pech dat je zoontje opnieuw de kleuterjuf heeft getroffen, waarmee hij duidelijk geen klik heeft. Sterkte voor jou en je zoon!
Ik begrijp dat je zoontje naar een school gaat in het speciaal basisonderwijs. Wat mij vooral opvalt is dat de school zo weinig lijkt te kunnen met het gedrag van jouw zoon? Ik vind zijn gedrag in de beschreven situatie eigenlijk typisch autistisch. Dat ze niet aan de slag gaan met tips en adviezen verbaast mij ook.
Als ik jouw verhaal lees, vraag ik mij persoonlijk af waarom jullie hebben gekozen voor een sbo en niet voor het speciaal onderwijs (alleen voor kinderen met autisme).
Het is misschien ook gewoon dikke pech dat je zoontje opnieuw de kleuterjuf heeft getroffen, waarmee hij duidelijk geen klik heeft. Sterkte voor jou en je zoon!
