Psyche
alle pijlers
Wanneer is iemand in jullie ogen eenzaam?
vrijdag 4 mei 2018 om 21:48
Het is een beetje dubbel. Misschien dat ik er puur feitelijk gezien geen probleem mee heb, maar er gaan toch regelmatig radartjes in mijn hoofd draaien met een boodschap van ''dit is zielig'' of ''dit hoort niet zo''. En dan krijg ik er meer problemen mee.
Ik zit wel bij een sportvereniging trouwens. Dit zorgt twee avonden in de week voor vertier. Ik vind de sport leuk, maar mis wel het échte teamgevoel. Na het sporten gaat men toch weer snel naar huis. De leeftijd binnen ons team is ook erg wisselend: van 18 jaar tot 50 +. Op zich allemaal aardige lui, maar ik denk dat door het grote onderlinge verschil wel een bepaalde teamband ontbreekt.
Het zorgt er dus voor dat ik niet elke avond thuis zit, dat vind ik fijn. Maar het leidt niet tot diepere sociale contacten.
vrijdag 4 mei 2018 om 21:50
Ik ben ook heel lang single geweest en heb jaren alleen gewoond. Bij mij lopen de vrienden ook niet de deur plat, maar ik vind dat ook niet zo erg. Ik deed wel mijn best om regelmatig aan te haken bij drankjes met collega's of andere groepsdingen. Naarmate meer mensen kinderen krijgen, serieuzere banen, etc. worden die gelegenheden wel minder. Ik heb me trouwens nooit echt zorgen gemaakt dat ik ongezond eenzaam was of zo. Ik heb wel hele leuke en gezellige collega's waar ik als het moet ook wel een verhaal kwijt kan en waar ik tijdens werktijd sociaal mee doe. Dat was wel een belangrijke reden dat ik het idee had voldoende leuke contacten te hebben.
Maar ja, het is heel persoonlijk.
Maar ja, het is heel persoonlijk.
vrijdag 4 mei 2018 om 21:52
Hoe deed je dat dan in de weekends?Foechoer schreef: ↑04-05-2018 21:50Ik ben ook heel lang single geweest en heb jaren alleen gewoond. Bij mij lopen de vrienden ook niet de deur plat, maar ik vind dat ook niet zo erg. Ik deed wel mijn best om regelmatig aan te haken bij drankjes met collega's of andere groepsdingen. Naarmate meer mensen kinderen krijgen, serieuzere banen, etc. worden die gelegenheden wel minder. Ik heb me trouwens nooit echt zorgen gemaakt dat ik ongezond eenzaam was of zo. Ik heb wel hele leuke en gezellige collega's waar ik als het moet ook wel een verhaal kwijt kan en waar ik tijdens werktijd sociaal mee doe. Dat was wel een belangrijke reden dat ik het idee had voldoende leuke contacten te hebben.
Maar ja, het is heel persoonlijk.
Ik herken het wel van collega's hoor. Heb sommige collega's met wie ik fijnere gesprekken voer dan met de meeste van mijn vrienden. Maar desondanks spreken we nooit in privé tijd af.
Heb wel eens een balletje opgegooid, maar er wordt nooit echt op gereageerd. Heeft er ook mee te maken dat ik in het midden van NL werk en mijn collega's echt uit alle windstreken van Nederland komen.
Doordeweeks heb ik er ook minder ''last'' van dan in de weekends.
vrijdag 4 mei 2018 om 22:00
Eenzaam is een gevoel, geen status. Ik ben eind 40 en alweer een aantal jaren single, en heb ook weken waarin ik 's avonds weinig mensen zie. Meestal omdat ik daar zelf voor heb gekozen, vooral tijdens een drukke tijd op werk of me niet helemaal fit voelen. Mensen die zich daar zorgen over maken bedank ik vriendelijk, maar ik voel me dan echt zelden eenzaam. Als ik vervolgens 10 vriendinnen moet bellen om de volgende week iets af te spreken en de één na de ander kan niet, dan kan ik me wel eens eenzaam voelen.
janis_ian wijzigde dit bericht op 04-05-2018 22:04
0.58% gewijzigd
vrijdag 4 mei 2018 om 22:02
Iemand is eenzaam, als hij zich eenzaam voelt.
En het lijkt me volkomen normaal om anderhalve week lang geen sociale afspraken thuis/buiten de deur te hebben.Behalve dan werk.
single zijn meestal relatief veel alleen.Tenminste als ze geen kids hebben.
Als je er wel last van hebt moet je er iets aan doen.
Zet een oproep op marktplaats, begin een eetclubje (eetclub.nl), , ga achter de bar bij de sportvereniging etc
En het lijkt me volkomen normaal om anderhalve week lang geen sociale afspraken thuis/buiten de deur te hebben.Behalve dan werk.
single zijn meestal relatief veel alleen.Tenminste als ze geen kids hebben.
Als je er wel last van hebt moet je er iets aan doen.
Zet een oproep op marktplaats, begin een eetclubje (eetclub.nl), , ga achter de bar bij de sportvereniging etc
vrijdag 4 mei 2018 om 22:03
Eens
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 4 mei 2018 om 22:06
Ik ben 32 en herken je verhaal wel - ik merk dat ik er hard aan moet trekken om voldoende sociale contacten te hebben. Ben twee jaar geleden naar t buitenland verhuisd dus alles ook nog eens nieuw, en paar goede vriendinnen zijn recentelijk naar elders verhuisd.
Mijn ene huisgenoot is 27 en heeft een superdruk sociaal leven en een relatie, andere huisgenoot (m) is 30 en heeft dat wat minder maar al zijn familie woont hier.
Ik weet niet if ik eenzaam ben - denk dat ik gezien de situatie op zich genoeg sociale contacten heb, en werk is erg sociaal, maar ik heb maar 2 langdurige vriendschappen en geen familie hier en dat is soms wel eens moeilijk.
Maar in NL heeft ook iedereen z’n eigen leven, ouders gescheiden en nieuw thuis. Hier is t weer makkelijker nieuwe contacten te maken met andere expats.
Heb soms het idee dat anderen sneller een sociaal leven hebben, maar ik denk dat er ook voldoende zijn die in dezelfde situatie zitten als ik.
Dit weekend vrijdagavond niks, zaterdag alleen winkelen, s avonds eten met twee andere expats, zondag brunch met een groep en late lunch met twee nieuwe vriendinnen.
Sorry lang verhaal!
Mijn ene huisgenoot is 27 en heeft een superdruk sociaal leven en een relatie, andere huisgenoot (m) is 30 en heeft dat wat minder maar al zijn familie woont hier.
Ik weet niet if ik eenzaam ben - denk dat ik gezien de situatie op zich genoeg sociale contacten heb, en werk is erg sociaal, maar ik heb maar 2 langdurige vriendschappen en geen familie hier en dat is soms wel eens moeilijk.
Maar in NL heeft ook iedereen z’n eigen leven, ouders gescheiden en nieuw thuis. Hier is t weer makkelijker nieuwe contacten te maken met andere expats.
Heb soms het idee dat anderen sneller een sociaal leven hebben, maar ik denk dat er ook voldoende zijn die in dezelfde situatie zitten als ik.
Dit weekend vrijdagavond niks, zaterdag alleen winkelen, s avonds eten met twee andere expats, zondag brunch met een groep en late lunch met twee nieuwe vriendinnen.
Sorry lang verhaal!
Hello, can you hear me?
vrijdag 4 mei 2018 om 22:16
Het gaat er niet om wanneer ikzelf iemand eenzaam vind, het gaat erom of desbetreffende persoon zich zelf eenzaam voelt.
Als jij je hier goed bij voelt, lekker zo laten. En anders plaats je hier op een oproep op het prikbord, kijk je of nmlk.nl (nieuwe mensen leren kennen) leuke activiteiten voor je heeft, zoek je een andere hobby (kookclubje, filosofieclub, etc.).
Je hoeft het op je sportclub niet met iedereen goed te vinden. Pik er gewoon eentje uit die je eens uitnodigt om bij je te komen eten ofzo. Toon interesse, wees open en vriendelijk.
Als jij je hier goed bij voelt, lekker zo laten. En anders plaats je hier op een oproep op het prikbord, kijk je of nmlk.nl (nieuwe mensen leren kennen) leuke activiteiten voor je heeft, zoek je een andere hobby (kookclubje, filosofieclub, etc.).
Je hoeft het op je sportclub niet met iedereen goed te vinden. Pik er gewoon eentje uit die je eens uitnodigt om bij je te komen eten ofzo. Toon interesse, wees open en vriendelijk.
vrijdag 4 mei 2018 om 22:21
KloptRosesAreRed schreef: ↑04-05-2018 22:16
Je hoeft het op je sportclub niet met iedereen goed te vinden. Pik er gewoon eentje uit die je eens uitnodigt om bij je te komen eten ofzo. Toon interesse, wees open en vriendelijk.
Goede tip, en ik besef ook dat daar mijn grootste valkuil zit: mijzelf open stellen. Ben wel een man die mensen snel graag mogen, maar ik heb een verleden met een sociale fobie en vind het daarom heel moeilijk om mijzelf te 'geven' of om mijzelf open te stellen. Ben nog altijd erg bang voor afwijzing. Houd er ook niet van om zelf verhalen te vertellen omdat ik bang ben dat anderen het niet interessant vinden.
Heb wel bij een psycholoog gelopen en dat heeft wel veel geholpen, maar ik ben nog altijd net dezelfde persoon als ik voor die periode was. Toen durfde ik mijzelf veel meer te ''laten zien''. Ik merk dat ik mijzelf nu het liefst zo anoniem mogelijk door de wereld begeef.
Ik neem zelf ook weinig initiatief hoor richting vrienden. Ik denk, vooral bij degenen met een relatie, al snel : Zij zullen het wel te druk hebben.
vrijdag 4 mei 2018 om 22:29
Eenzaam zijn heeft niets met single zijn te maken.
Ik ben (gelukkig) getrouwd en toch ben ik eenzaam geweest. Het ging niet goed met mij en ik merkte dat ik steeds minder sociale contacten kreeg. Ik ging vaak naar mensen toe maar er kwamen steeds minder mensen naar mij toe en toen ik daarmee stopte kwam er op een gegeven moment een dag dat ik bijna niemand meer zag, behalve mijn man en collega's. Ik vond dat heel erg en heb me best lang eenzaam gevoeld.
Net zoals dat ik me eenzaam voelde toen ik gepest werd vroeger op school. Weer een ander soort eenzaamheid.
En ik kan me soms eenzaam voelen in gezelschap. Als je dus ergens tussen zit waar je totaal niks mee hebt.
Maar TO: je hebt je vrienden een week geleden nog gezien en dat vindt je al lang geleden? Ik zie mijn vrienden soms maanden niet.
Ik ben (gelukkig) getrouwd en toch ben ik eenzaam geweest. Het ging niet goed met mij en ik merkte dat ik steeds minder sociale contacten kreeg. Ik ging vaak naar mensen toe maar er kwamen steeds minder mensen naar mij toe en toen ik daarmee stopte kwam er op een gegeven moment een dag dat ik bijna niemand meer zag, behalve mijn man en collega's. Ik vond dat heel erg en heb me best lang eenzaam gevoeld.
Net zoals dat ik me eenzaam voelde toen ik gepest werd vroeger op school. Weer een ander soort eenzaamheid.
En ik kan me soms eenzaam voelen in gezelschap. Als je dus ergens tussen zit waar je totaal niks mee hebt.
Maar TO: je hebt je vrienden een week geleden nog gezien en dat vindt je al lang geleden? Ik zie mijn vrienden soms maanden niet.
vrijdag 4 mei 2018 om 22:37
Ja, vind ik ook.
vrijdag 4 mei 2018 om 22:38
Tjonge jonge 7 héle dagen zonder afspraak???? Mén hoe hou je het vol!
Dat was dus sarcastisch bedoelt hé.
Nee ik ken het niet. Ik vond begin 20 en ff daarvoor dat ze allemaal met vriendjes bezig zijn vervelender dan halverwege de twintig. Toen begon het juist net gezellig te worden. Altijd wel bekenden die in de stad waren en dat vlierenfluiten en op jacht ging er een beetje af. Maar ja als jij een weekje al als eenzaam betiteld is het niet best. Ga lekker dat biertje halen en práát tegen mensen. En dan gewoon om het praatje, voor de gezellig. Niet omdat je zo nodig iemand goed moet leren kennen.
Dat was dus sarcastisch bedoelt hé.
Nee ik ken het niet. Ik vond begin 20 en ff daarvoor dat ze allemaal met vriendjes bezig zijn vervelender dan halverwege de twintig. Toen begon het juist net gezellig te worden. Altijd wel bekenden die in de stad waren en dat vlierenfluiten en op jacht ging er een beetje af. Maar ja als jij een weekje al als eenzaam betiteld is het niet best. Ga lekker dat biertje halen en práát tegen mensen. En dan gewoon om het praatje, voor de gezellig. Niet omdat je zo nodig iemand goed moet leren kennen.
vrijdag 4 mei 2018 om 22:43
Zo'n sociale fobie is lastig. Zoek anders weer eens hulp bij een therapeut om het geleerde op te frissen en een stappenplan te maken hoe je meer onder de mensen kunt komen.
Je zit jezelf in de weg. In je vorige topic wil je een relatie maar dan toch ook weer niet want je wil je leventje niet opgeven en bent perfectionistisch. Je wil geen Tinder, je wil 1 op 1 geen wijntje drinken aan een tafeltje, etc. Lijkt op vluchtgedrag en zo wordt het wel ingewikkeld. De dames bellen niet bij jou aan. Je zult zelf in beweging moeten komen.
Nu geef je aan ergens toch wel meer vrienden te willen hebben maar je durft jezelf niet te laten zien of initiatieven te tonen om anderen uit te nodigen. Leer om niet van alles voor een ander in te vullen en leer omgaan met een vriendelijke afwijzing (als dat al een afwijzing is).
Je zit jezelf in de weg. In je vorige topic wil je een relatie maar dan toch ook weer niet want je wil je leventje niet opgeven en bent perfectionistisch. Je wil geen Tinder, je wil 1 op 1 geen wijntje drinken aan een tafeltje, etc. Lijkt op vluchtgedrag en zo wordt het wel ingewikkeld. De dames bellen niet bij jou aan. Je zult zelf in beweging moeten komen.
Nu geef je aan ergens toch wel meer vrienden te willen hebben maar je durft jezelf niet te laten zien of initiatieven te tonen om anderen uit te nodigen. Leer om niet van alles voor een ander in te vullen en leer omgaan met een vriendelijke afwijzing (als dat al een afwijzing is).
vrijdag 4 mei 2018 om 23:03
Eens! Jammer dat veel mensen het echter wel als een soort status zien. Je bent alleen, dus ben je eenzaam. Misschien dat dit ook het gevoel bij andere mensen zodanig kan opwekken. Men zegt alleen is eenzaam, dus ben ik eenzaam? Ik ben persoonljik graag alleen, kies daar heel bewust voor. Ik heb geen partner, geen kinderen, ook beide heel bewust niet. En mensen durven gewoon te vragen/zeggen/op te merken: Dan ga je ook eenzaam dood?
Maar goed, anderhalve week geen vrienden zien is in mijn ogen niet eenzaam, maar dat kan het voor jou zeker wel zijn. Kortste klap, zoek verbinding. Misschien niet bij een voetbalclub, maar bij een fietsclub? Bij een boekenclub? Bij een sci-fi club? Met andere woorden, misschien is het fijn om wel gelijkgestemden om je heen te hebben? Al is het maar op de app of via chat?
vrijdag 4 mei 2018 om 23:27
Het gaat er niet om hoeveel afspraken je hebt, je kunt je heel eenzaam voelen in een groep mensen namelijk. Ik denk altijd maar zo, je bent de beste vriend van jezelf. Als je je echt heel eenzaam voelt kun je daar toch heel makkelijk wat aan doen? Ga reizen en ontmoet veel nieuwe mensen, via internet oproepjes plaatsen, met collega’s dingen evt ondernemen. Of is het meer dat je je heel erg aantrekt wat anderen van je zullen vinden?
