wat ben ik een muts!

27-10-2008 16:21 3 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een piekerstoornis en slik sinds kort paroxetine.

Daar ben ik vrij emotieloos van geworden en dat is stom gezegd misschien heerlijk omdat mijn emoties nu niet meer de overhand hebben maar mijn "gezond"verstand.

Toch vind ik sommige dingen nog steeds moeilijk. Mijn zoon speelt bijna elke vrije middag wel met een vriendje , toch blijf ik me soms zorgen over hem maken , mbt er bij horen.

Ik bemoei me nu bijna niet met zijn afspraakjes , maar vanmiddag ging ik "de mist in ". Tegen mijn zoon zei ik , anders vraag je je vriendje toch alvast voor woensdag. Hij er heen , zei vriendje nee. Mijn zoon had echter gevraagd voor morgen en dat mag vriendje niet.

Toch baal ik nu dat ik hem er heen heb gestuurd en me ermee heb bemoeid. Ik ben soms echt een muts!!
Alle reacties Link kopieren
Als je iets anders dan anders wil doen dan kan het zijn dat je, vooral in het begin, het soms automatisch toch doet wat je eigenlijk niet wil. Dat gebeurd nu éénmaal en dat betekend heust niet dat jij je nu een muts moet voelen. De volgende keer nadenken wat je vraagt of zegt en je zult zien dat dát een nieuwe automatisme wordt nml dat jij je er niet meer mee gaat bemoeien over afspraakjes van jouw zoon. Dit geldt natuurlijk ook voor andere dingen maar je snapt wat jouw valkuil is.

Vind jij dat jouw zoon buiten de groep valt als hij eeen keer niet met een vriendje wil of kan afspreken?

Je zult moeten leren dat je zoon daar zelf een keuze in moet maken wat hij wel of niet wil. dat heet loslaten Will!

Ik denk dat jij er meer van baalt dat jouw zoon het antwoord NEE heeft gekregen van zijn vriendje. Jouw zoon zal ook moeten leren omgaan met teleurstellingen en dat niet iedereen maar altijd kan. Je kunt hem niet altijd voor vervelende dingen sparen, zou ook helemaal niet goed zijn. Hij moet leren dat hij niet alles kan krijgen zoals hij het wilt.

Je zou toch niet willen dat je zoon een egocentrisch of, nog erger, een egoïstisch mannetje wordt.
Alle reacties Link kopieren
Komt het piekeren niet voort uit enorme onzekerheid? Misschien is het beter daar iets aan te doen ipv pillen te slikken die je vlak maken en daardoor niet meer in contact staat met je gevoel.



En, pas op de je jouw eigen onzekerheid niet gaat projecteren op je zoontje.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven