Psyche
alle pijlers
Wat doen jullie in dit geval?
maandag 22 juni 2009 om 19:44
Als je merkt dat de vriendschap die je ooit had met iemand alleen nog maar van jou kant komt, dat jij altijd degene bent die contact zoekt, maar als je de persoon in kwestie spreekt er niets aan de hand lijkt te zijn. Blijf je dan contact zoeken of laat je dan gegeven moment zelf ook niets meer horen?Of praat je er over met die persoon? En als je merkt dat die persoon alle leuke dingen waar hij of zij jou voorheen ook altijd voor mee vroeg, jou nu nooit meer mee vraagt...
Hoe ga je daar dan mee om?
Bedankt alvast voor de reacties.
Hoe ga je daar dan mee om?
Bedankt alvast voor de reacties.
maandag 22 juni 2009 om 19:48
maandag 22 juni 2009 om 19:48
Dat klinkt alsof die ander de vriendschap wil laten doodbloeden...
Tja, je kunt daar een open en eerlijk gesprek over aangaan. Je hebt alleen kans dat de persoon in kwestie het niet eerlijk zal durven toegeven, beterschap belooft en vervolgens niets verandert. Er zijn maar weinig mensen die echt face-2-face durven zeggen dat ze klaar zijn met de vriendschap.
Of misschien was ze zich er niet van bewust, spijt het haar en gaat het voortaan goed. Dat kan natuurlijk ook.
Tja, je kunt daar een open en eerlijk gesprek over aangaan. Je hebt alleen kans dat de persoon in kwestie het niet eerlijk zal durven toegeven, beterschap belooft en vervolgens niets verandert. Er zijn maar weinig mensen die echt face-2-face durven zeggen dat ze klaar zijn met de vriendschap.
Of misschien was ze zich er niet van bewust, spijt het haar en gaat het voortaan goed. Dat kan natuurlijk ook.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
maandag 22 juni 2009 om 19:49
Ik zou het eerst even negeren, totdat de waarheid doordringt. Dan zou ik flink balen en even denken 'ligt het aan mij?'. Vervolgens zou ik denken 'dan niet!', dan laat niks meer horen, geen zin in drama. Daarna zou ik me richten op mensen die wel moeite voor mij doen en ik zou er ook nog even over praten (omdat het me wel dwars zou zitten). Mocht er nog een reactie komen zou ik kort de waarheid vertellen. Als laatste zou ik me weer goed voelen, omdat ik voor mezelf heb gekozen.
maandag 22 juni 2009 om 19:52
Daar ben ik heel makkelijk in... Kappen ermee.
Sinds dat ik verhuisd ben, 2.5 jaar, heb ik bijna niemand meer over.
Tijd voor een nieuwe fase, nieuw leven denk ik dan maar. Ik ben dan ook weer met hele andere dingen bezig dan zij en dat is goed zo..
Nu heb ik geen problemen meer daar ik niemand hier ken en ook geen vrienden en kennissen hier heb.
Ook niet gezond vrees ik maar anderzijds mis ik het niet.
Sinds dat ik verhuisd ben, 2.5 jaar, heb ik bijna niemand meer over.
Tijd voor een nieuwe fase, nieuw leven denk ik dan maar. Ik ben dan ook weer met hele andere dingen bezig dan zij en dat is goed zo..
Nu heb ik geen problemen meer daar ik niemand hier ken en ook geen vrienden en kennissen hier heb.
Ook niet gezond vrees ik maar anderzijds mis ik het niet.
maandag 22 juni 2009 om 19:52
ik geef t eerst een keer aan. daarna laat ik ook gewoon minder van me horen..
Ik heb t nu met wat tot voor een jaar geleden mijn beste vriendin was. Ik heb haar gesteund door dik en dun... toen ze wilde gaan scheiden van haar man, toen ze ook daadwerkelijk ging scheiden.. toen ze haar leven besloot achter te laten ( 2 kinds en alles erom heen) voor een jongen van 20.
Toen ze na een tijd toch doorhad dat die jongen van 20 haar niet kon onderhouden, en ze toch weer naar haar ex ging. Toen ze na een zeer korte tijd zwanger was van haar ex... toen ze weer gingen trouwen....
toen ik zwanger werd was ze blij voor me... toen ik zwangerschapsvergiftiging had hoorde ik haar niet of nauwelijks.. toen ik bevallen was kwam ze na 3 wkn een keer langs want ze had t zo druk..
En nu nu heb ik haar al maanden niet meer gehoord... ik heb haar tot 2 maanden geleden steeds iets minder gezien maar wel iedere week gebeld, gesmst of gemaild... steeds zegt ze, ik kom snel langs hoor...ik bel van de week even... maar ik hoor haar niet..
en nu kwam ik haar afgelopen week tegen op haar werk... ik was daar om boodschappen te doen... ze deed alsof er niets speelt.. alsof we elkaar nog steeds iedere week zien/spreken...
Ik vind het erg jammer, maar ik wil een vriendschap die van 2 kanten komt... niet 1 die ik in t leven moet houden...
Ik heb t nu met wat tot voor een jaar geleden mijn beste vriendin was. Ik heb haar gesteund door dik en dun... toen ze wilde gaan scheiden van haar man, toen ze ook daadwerkelijk ging scheiden.. toen ze haar leven besloot achter te laten ( 2 kinds en alles erom heen) voor een jongen van 20.
Toen ze na een tijd toch doorhad dat die jongen van 20 haar niet kon onderhouden, en ze toch weer naar haar ex ging. Toen ze na een zeer korte tijd zwanger was van haar ex... toen ze weer gingen trouwen....
toen ik zwanger werd was ze blij voor me... toen ik zwangerschapsvergiftiging had hoorde ik haar niet of nauwelijks.. toen ik bevallen was kwam ze na 3 wkn een keer langs want ze had t zo druk..
En nu nu heb ik haar al maanden niet meer gehoord... ik heb haar tot 2 maanden geleden steeds iets minder gezien maar wel iedere week gebeld, gesmst of gemaild... steeds zegt ze, ik kom snel langs hoor...ik bel van de week even... maar ik hoor haar niet..
en nu kwam ik haar afgelopen week tegen op haar werk... ik was daar om boodschappen te doen... ze deed alsof er niets speelt.. alsof we elkaar nog steeds iedere week zien/spreken...
Ik vind het erg jammer, maar ik wil een vriendschap die van 2 kanten komt... niet 1 die ik in t leven moet houden...
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 22 juni 2009 om 19:54
Ligt eraan wat voor band je met haar hebt/had. Als je de vriendschap de moeite waard vind zou ik het een keer aankaarten. Gewoon rustig vragen. Wie weet. Als ze het ontkent en de situatie blijft hetzelfde weet je voldoende. Maar het kan ook zijn dat je juist een heel goed gesprek met haar hebt/krijgt. Heb ik weleens gehad en was het daarna juist helemaal goed. Er kan wat aan de hand zijn maar dat hoeft dus helemaal niet.
maandag 22 juni 2009 om 19:59
Voel je zelf nog vriendschap, of meer een soort van irritatie dat je niet weet waar je aan toe bent? In dat eerste geval zou ik het eens aankaarten op een niet al te verwijtende manier. In het laatste geval zou ik het er bij laten zitten. Als in die zin, wat heb je eraan dat je tegen haar zegt 'volgens mij hecht je neit meer aan onze vriendschap' en dan verwachten dat zij zegt 'klopt idd, ik heb geen zin meer om met je om te gaan'?? Waarom zou je haar die duidelijk uitspraak moeten laten doen, als je er zelf ook wel klaar mee bent.
maandag 22 juni 2009 om 20:00
Als iemand steeds minder van zich laat horen dan ga blijf ik ook niet eeuwig contact zoeken. Nadat we een paar keer iets op mijn initiatief zijn gaan doen wacht ik wel op initiatief van de ander. Als dat niet komt dan vindt hij/zij mij blijkbaar niet gezellig genoeg. Pech gehad.
Aan de andere kant heb ik het ook wel eens meegemaakt dat een vriendin van mij geen werk of opleiding had en de hele dag eigenlijk vrij weinig om handen had. Ze had geen relatie en weinig andere vrienden, dus als ze iets leuks wilde doen belde ze meestal mij. Ik had op dat moment een fulltime opleiding, een baan van 32 uur per week, een relatie en ook nog andere vrienden die ik wel eens af en toe wilde zien. Ik had dus weinig tijd om altijd alleen maar met haar op te trekken.
De vriendschap is stuk gelopen omdat zij zich enorm beledigd voelde door het feit dat ik niet 24/7 tijd voor haar had.
Weet je zeker dat die vriendin waar je vroeger altijd leuke dingen mee deed het niet gewoon druk heeft zonder dat ze negatieve gedachtes over jou heeft?
Aan de andere kant heb ik het ook wel eens meegemaakt dat een vriendin van mij geen werk of opleiding had en de hele dag eigenlijk vrij weinig om handen had. Ze had geen relatie en weinig andere vrienden, dus als ze iets leuks wilde doen belde ze meestal mij. Ik had op dat moment een fulltime opleiding, een baan van 32 uur per week, een relatie en ook nog andere vrienden die ik wel eens af en toe wilde zien. Ik had dus weinig tijd om altijd alleen maar met haar op te trekken.
De vriendschap is stuk gelopen omdat zij zich enorm beledigd voelde door het feit dat ik niet 24/7 tijd voor haar had.
Weet je zeker dat die vriendin waar je vroeger altijd leuke dingen mee deed het niet gewoon druk heeft zonder dat ze negatieve gedachtes over jou heeft?
maandag 22 juni 2009 om 20:07
Die drukte die heeft iedereen natuurlijk altijd wel.
Eerst heeft ze ook tijd en nu ineens niet meer?
Er is verder in die situatie niets veranderd.
En je hebt altijd het weekend nog.
Dan doet ze leuke dingen met mensen waarvan ik met een paar voorheen ook op trok.
Maar vraagt mij niet meer mee.
Terwijl dat eerst wel zo was.
Eerst heeft ze ook tijd en nu ineens niet meer?
Er is verder in die situatie niets veranderd.
En je hebt altijd het weekend nog.
Dan doet ze leuke dingen met mensen waarvan ik met een paar voorheen ook op trok.
Maar vraagt mij niet meer mee.
Terwijl dat eerst wel zo was.
maandag 22 juni 2009 om 20:09
Het verhaal van biol komt overeen met de mijne. Alleen ging zij ervandoor met een getrouwde man met kinderen. (vrouw wist van niets..), was ze daarvoor de vriendin van beste vriend van mijn partner.Die we ook hebben opgevangen ondertussen begrijpend zijn tegenover haar. Liet ze mij tussendoor vallen (geen interesse meer want in de wolken) toen ik haar nodig had. Getrouwde man weer naar vrouw, vriendin weer naar vorige vriend. Uitgepraat weer koek en ei..
Komt ie...
Negeren ze ons.
Ik dus vragen wat de reden was.
Blijkt dat het verjaardagskado ze niet aanstond wat we ze gegeven hadden!
...........................
Komt ie...
Negeren ze ons.
Ik dus vragen wat de reden was.
Blijkt dat het verjaardagskado ze niet aanstond wat we ze gegeven hadden!
...........................
woensdag 24 juni 2009 om 12:24
Tegenwoordig houd ik de eer aan mijzelf en laat de vriendschap voor wat het is....
Maar tenzij je deze persoon echt niet kwijt wilt als vriendin, dan zou ik erover praten!
Toen ik verhuisde (uur rijden van vorige woonplaats), vond 'vriendin' dat ik dan maar naar haar toe moest komen. Want ja, ik moest zonodig verhuizen en ze vond het reizen naar mij zonde van haar geld!!! Dat schoot bij mij toch echt in het verkeerde keelgat, vriendschap is over.....
Maar tenzij je deze persoon echt niet kwijt wilt als vriendin, dan zou ik erover praten!
Toen ik verhuisde (uur rijden van vorige woonplaats), vond 'vriendin' dat ik dan maar naar haar toe moest komen. Want ja, ik moest zonodig verhuizen en ze vond het reizen naar mij zonde van haar geld!!! Dat schoot bij mij toch echt in het verkeerde keelgat, vriendschap is over.....
woensdag 24 juni 2009 om 12:56
Wat ik zou doen: eerst bepalen hoe belangrijk de vriendschap voor je is en nog zou kunnen gaan zijn.
En me daarbij niet te veel laten leiden door ervaringen met die vriend/vriendin uit het verleden, dus er in mijn hoofd niet een al te dramatische "slideshow" met gekoesterde momenten van maken, om het zo maar te zeggen.
Daarna de keus maken: er over praten, of het laten voor wat het is.
En me daarbij niet te veel laten leiden door ervaringen met die vriend/vriendin uit het verleden, dus er in mijn hoofd niet een al te dramatische "slideshow" met gekoesterde momenten van maken, om het zo maar te zeggen.
Daarna de keus maken: er over praten, of het laten voor wat het is.
