Psyche
alle pijlers
Wat is er toch met mij aan de hand
zondag 27 oktober 2024 om 20:30
Ik weet niet of iemand misschien herkenning vind in het komende verhaal.
Afgelopen week heb ik me laten doorverwijzen naar een centrum voor diagnostiek. Dit nadat het voor de zoveelste keer is misgelopen op mijn werk.
Eigenlijk loop ik al zolang ik op school/werk/stages doe tegen hetzelfde probleem aan. Namelijk dat ik - simpelweg - niet functioneer.
informatie/ verbale communicatie lijkt bij mij maar traag te ''landen''. Hierdoor vind ik direct handelen moeilijk. Het is alsof ik me niet kan focussen in een sociale omgeving waar je moet presteren. Dit zorgt voor miscommunicatie en ergernis bij collega’s. ik sla bij instructies volledig lam door alle prikkels en raak mezelf als het ware ''kwijt.'' kortom: het overkomt me en ik heb geen controle meer over mijn gedachten, een rotgevoel. Ik interpreteer dingen die worden gezegd soms verkeerd of als er veel stappen genomen moeten worden ben ik vaak snel de draad kwijt. Dit is helaas een terugkerend patroon. Ik ben al vaker doorverwezen, maar ben bij intakegesprekken nooit helemaal eerlijk geweest over mijn klachten(bang om dom gevonden te worden). Waardoor mijn probleem niet helemaal bij de kern is aangepakt en alleen maar erger is geworden.
Helaas heb ik mede hierdoor ook de opleiding die ik graag wilde doen moeten stopzetten. Ik stelde vaak opdrachten uit en het tempo lag voor mij hoog, en dan kwam ik in de problemen. Ook interpreteerde ik de feedback van docenten niet altijd goed of te letterlijk. Uiteindelijk ben ik - tot mijn enorme verdriet - met deze opleiding gestopt. Terwijl ik inhoudelijk wel de potentie had.
ik heb het gevoel dat de keuzes die ik heb gemaakt vaak zijn gebaseerd op een soort chaos van gevoelens waarbij ik het overzicht niet meer heb en dan maak ik vervolgens uit emotie een keuze, die niet zelden verkeerd uitpakt.
het pijnlijke is - dat ik wel een uitgesproken talent heb in datgene wat ik wil doen. een opleiding hierin afronden was mijn grote droom maar het lukt mij maar niet om consistent te functioneren en zaken ''slim'' aan te pakken. hierdoor blijf ik onzichtbaar en word ik steeds onzekerder. Helaas ben ik door deze problemen ook langzaam in een sociaal isolement terecht gekomen en heb ik s'nachts paniekaanvallen, ik blijf zaken overdenken en lijk in een soort gedachteloops vast te zitten.
Ik ben nu 33, erg ongelukkig, alles spuugzat, heb geen opleiding afgerond en voel me compleet mislukt. Ik weet niet wat ik wil met dit topic, gedachten ordenen, herkenning, wat troostende woorden zijn ook heel erg welkom. Wellicht heeft iemand een idee hoe ik mijn hulpvraag straks duidelijk kan formuleren, ik heb het overzicht namelijk even niet meer.
Groetjes Flipvla
Afgelopen week heb ik me laten doorverwijzen naar een centrum voor diagnostiek. Dit nadat het voor de zoveelste keer is misgelopen op mijn werk.
Eigenlijk loop ik al zolang ik op school/werk/stages doe tegen hetzelfde probleem aan. Namelijk dat ik - simpelweg - niet functioneer.
informatie/ verbale communicatie lijkt bij mij maar traag te ''landen''. Hierdoor vind ik direct handelen moeilijk. Het is alsof ik me niet kan focussen in een sociale omgeving waar je moet presteren. Dit zorgt voor miscommunicatie en ergernis bij collega’s. ik sla bij instructies volledig lam door alle prikkels en raak mezelf als het ware ''kwijt.'' kortom: het overkomt me en ik heb geen controle meer over mijn gedachten, een rotgevoel. Ik interpreteer dingen die worden gezegd soms verkeerd of als er veel stappen genomen moeten worden ben ik vaak snel de draad kwijt. Dit is helaas een terugkerend patroon. Ik ben al vaker doorverwezen, maar ben bij intakegesprekken nooit helemaal eerlijk geweest over mijn klachten(bang om dom gevonden te worden). Waardoor mijn probleem niet helemaal bij de kern is aangepakt en alleen maar erger is geworden.
Helaas heb ik mede hierdoor ook de opleiding die ik graag wilde doen moeten stopzetten. Ik stelde vaak opdrachten uit en het tempo lag voor mij hoog, en dan kwam ik in de problemen. Ook interpreteerde ik de feedback van docenten niet altijd goed of te letterlijk. Uiteindelijk ben ik - tot mijn enorme verdriet - met deze opleiding gestopt. Terwijl ik inhoudelijk wel de potentie had.
ik heb het gevoel dat de keuzes die ik heb gemaakt vaak zijn gebaseerd op een soort chaos van gevoelens waarbij ik het overzicht niet meer heb en dan maak ik vervolgens uit emotie een keuze, die niet zelden verkeerd uitpakt.
het pijnlijke is - dat ik wel een uitgesproken talent heb in datgene wat ik wil doen. een opleiding hierin afronden was mijn grote droom maar het lukt mij maar niet om consistent te functioneren en zaken ''slim'' aan te pakken. hierdoor blijf ik onzichtbaar en word ik steeds onzekerder. Helaas ben ik door deze problemen ook langzaam in een sociaal isolement terecht gekomen en heb ik s'nachts paniekaanvallen, ik blijf zaken overdenken en lijk in een soort gedachteloops vast te zitten.
Ik ben nu 33, erg ongelukkig, alles spuugzat, heb geen opleiding afgerond en voel me compleet mislukt. Ik weet niet wat ik wil met dit topic, gedachten ordenen, herkenning, wat troostende woorden zijn ook heel erg welkom. Wellicht heeft iemand een idee hoe ik mijn hulpvraag straks duidelijk kan formuleren, ik heb het overzicht namelijk even niet meer.
Groetjes Flipvla
maandag 28 oktober 2024 om 07:51
Wat goed dat je hulp zoekt. Mijn tip: wees echt helemaal eerlijk. De mensen bij dat diagnostische centrum zullen je niet dom vinden. En pas als je helemaal eerlijk bent kunnen ze de juiste diagnose stellen. Dan kun je gerichte hulp krijgen en ook vooruit gaan in je leven.
Je bent 33, er is nog tijd om dingen zoals opleiding en loopbaan op de rit te krijgen!
Succes.
Je bent 33, er is nog tijd om dingen zoals opleiding en loopbaan op de rit te krijgen!
Succes.
maandag 28 oktober 2024 om 08:11
Goed dat je hulp zoekt, TO. Een tip is misschien om e.e.a. op te schrijven en mee te nemen naar je eerste afspraak bij het centrum. Of maak een printje van wat je hier hebt geschreven, je openingspost is heel duidelijk. Misschien lukt het tijdens de afspraak niet goed de woorden te vinden, dan heb je het op papier.
maandag 28 oktober 2024 om 08:21
Wat naar voor je vlaflip.
Inderdaad gaat eerlijk zijn je echt helpen. Het is dodelijk vermoeiend om altijd maar te verbloemen, en wat voor jou in je stress heel lang kan aanvoelen is in werkelijkheid maar een paar seconden.
Ik heb zelf complex trauma en merk dat als ik de situatie 'pauzeer' om te analyseren waarom ik iets negatiefs ervaar, de ander dat helemaal niet raar vindt, of niet eens merkt.
Een vriendelijk persoon zegt in het ergste geval ik ratel maar door he/ Oh dit is wel veel info in 1 keer,' oid
Hopelijk leer je handvaten om dit te doen. Maar let maar eens op hoeveel ruimte sommigen nemen voor bepaald gedrag of voor vragen.
Ikzelf heb nu een functie in een specialistisch werkveld waar ik helemaal niets van begrijp inhoudelijk, hoeft ook niet om mijn functie goed uit te kunnen oefenen. Het is opvallend hoe de 'specialisten' heel goed begrijpen dat wat zij kunnen niet voor iedereen is, maar andersom ook heel goed aangeven dat zij bepaalde andere skills helemaal niet hebben en daar heel open in zijn.
Is voor mij heel verhelderend en leerzaam. Iets niet weten doet niets af aan je kwaliteiten, sommige dingen zelfs met moeite niet kunnen leren ook niet
Ik kan me voorstellen dat als jij ptss ervaringen hebt dat iets niet begrijpen voor onveiligheid heeft gezorgd. Dan kom je niet tot leren omdat er paniek intreedt. Ik hoop dat die blokkade voor jou beter te hanteren wordt.
Het is in het gewone leven zo dat je ruimte mag nemen om zaken te leren en dat plekken waar jij die ruimte niet krijgt voor niemand goede plekken zijn. Dus dat is geen kwestie van afgewezen worden, nee JIJ wijst dit af. Want jij mag voor jezelf zorgen.
Inderdaad gaat eerlijk zijn je echt helpen. Het is dodelijk vermoeiend om altijd maar te verbloemen, en wat voor jou in je stress heel lang kan aanvoelen is in werkelijkheid maar een paar seconden.
Ik heb zelf complex trauma en merk dat als ik de situatie 'pauzeer' om te analyseren waarom ik iets negatiefs ervaar, de ander dat helemaal niet raar vindt, of niet eens merkt.
Een vriendelijk persoon zegt in het ergste geval ik ratel maar door he/ Oh dit is wel veel info in 1 keer,' oid
Hopelijk leer je handvaten om dit te doen. Maar let maar eens op hoeveel ruimte sommigen nemen voor bepaald gedrag of voor vragen.
Ikzelf heb nu een functie in een specialistisch werkveld waar ik helemaal niets van begrijp inhoudelijk, hoeft ook niet om mijn functie goed uit te kunnen oefenen. Het is opvallend hoe de 'specialisten' heel goed begrijpen dat wat zij kunnen niet voor iedereen is, maar andersom ook heel goed aangeven dat zij bepaalde andere skills helemaal niet hebben en daar heel open in zijn.
Is voor mij heel verhelderend en leerzaam. Iets niet weten doet niets af aan je kwaliteiten, sommige dingen zelfs met moeite niet kunnen leren ook niet
Ik kan me voorstellen dat als jij ptss ervaringen hebt dat iets niet begrijpen voor onveiligheid heeft gezorgd. Dan kom je niet tot leren omdat er paniek intreedt. Ik hoop dat die blokkade voor jou beter te hanteren wordt.
Het is in het gewone leven zo dat je ruimte mag nemen om zaken te leren en dat plekken waar jij die ruimte niet krijgt voor niemand goede plekken zijn. Dus dat is geen kwestie van afgewezen worden, nee JIJ wijst dit af. Want jij mag voor jezelf zorgen.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
maandag 28 oktober 2024 om 08:46
Dit is echt zo belangrijk. Als je niet eerlijk bent, krijg je sowieso niet de juiste diagnose en daar heb je alleen jezelf mee.Wollstonecraft schreef: ↑28-10-2024 07:51Wat goed dat je hulp zoekt. Mijn tip: wees echt helemaal eerlijk. De mensen bij dat diagnostische centrum zullen je niet dom vinden. En pas als je helemaal eerlijk bent kunnen ze de juiste diagnose stellen. Dan kun je gerichte hulp krijgen en ook vooruit gaan in je leven.
Je bent 33, er is nog tijd om dingen zoals opleiding en loopbaan op de rit te krijgen!
Succes.
Ik heb een leerstoornis en ASS (naast ptss en andere diagnoses) en herken mezelf in jouw verhaal.
maandag 28 oktober 2024 om 09:05
Mijn zoon heeft ASS en een dysharmonisch profiel (verbaal iw is 130, performaal iq is 90). Dit betekent dat hij in zijn hoofd prima snapt hoe het allemaal moet en intelligent genoeg is om de stof te snappen, maar daadwerkelijk organiseren of uitvoeren van taken voor hem heel lastig is.
Hoe is je middelbare school gegaan? Haid je daar ook moeite met leren?
En ptss kan ook een enorme impact hebben. Als je niet veilig voelt, je in een freezestand komt. Trauma en ass hebben veel overeenkomsten en ass wordt ook misgediagnosticeerd bij mensen met trauma. Heb je al traumabehandelingen gehad, zoals bv emdr?
Sterkte en succes, ik hoop dat je straks meer duidelijkheid krijgt en gerichter aan de slag kan met alles waar je tegenaan loopt.
Hoe is je middelbare school gegaan? Haid je daar ook moeite met leren?
En ptss kan ook een enorme impact hebben. Als je niet veilig voelt, je in een freezestand komt. Trauma en ass hebben veel overeenkomsten en ass wordt ook misgediagnosticeerd bij mensen met trauma. Heb je al traumabehandelingen gehad, zoals bv emdr?
Sterkte en succes, ik hoop dat je straks meer duidelijkheid krijgt en gerichter aan de slag kan met alles waar je tegenaan loopt.
maandag 28 oktober 2024 om 09:14
Geen tips oid maar veel liefde 
Het is moeilijk om zo vast te lopen. Ik begin nu aan het vervolg in de 2e lijns GGZ om verder dieper tot de kern te komen want wat er nou aan de hand is.
Wat ik daarmee wil zeggen, hou moed, hoop en kracht! Jij komt hieruit. Het is een uit die je afpelt. En wat eerder werd gezegd, hoe moeilijk ook, probeer zo eerlijk mogelijk te zijn!
Het is moeilijk om zo vast te lopen. Ik begin nu aan het vervolg in de 2e lijns GGZ om verder dieper tot de kern te komen want wat er nou aan de hand is.
Wat ik daarmee wil zeggen, hou moed, hoop en kracht! Jij komt hieruit. Het is een uit die je afpelt. En wat eerder werd gezegd, hoe moeilijk ook, probeer zo eerlijk mogelijk te zijn!
maandag 28 oktober 2024 om 09:33
Goed dat je hulp zoekt. Inderdaad eerlijk zijn. Schrijf het op met een aantal concrete situaties waar je tegenaan loopt.
Zelf zie ik wel overeenkomsten in wat jij schrijft en wat mijn dochter zegt, al is die een heel stuk jonger (9). Ze is zeker slim, maar heeft een zeer lage verwerkingssnelheid.
Maar... er zijn met honderden dingen overeenkomsten. Pin je ook niet vast op wat je denk dat het is, in een diagnosetraject worden soms verrassende aspecten uitgelicht en aan elkaar geknoopt. Ik hoop dat het je helderheid en hulp brengt.
Zelf zie ik wel overeenkomsten in wat jij schrijft en wat mijn dochter zegt, al is die een heel stuk jonger (9). Ze is zeker slim, maar heeft een zeer lage verwerkingssnelheid.
Maar... er zijn met honderden dingen overeenkomsten. Pin je ook niet vast op wat je denk dat het is, in een diagnosetraject worden soms verrassende aspecten uitgelicht en aan elkaar geknoopt. Ik hoop dat het je helderheid en hulp brengt.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
maandag 28 oktober 2024 om 09:40
Heb je weleens geprobeerd opdrachten/notities/reminders op te schrijven op een notitieboekje?
Ik kan ook niks zonder op schrijven. Dan ben ik bij wijze van spreken aan het einde van de zin alweer vergeten wat het begin was en gaan stappen door elkaar heen dansen en vergeet ik 70%. Daarom schrijf ik altijd alles meteen als het gezegd wordt op, en dan kan ik erna nog even rustig herkauwen op wat er gezegd is m.b.v mijn notes en dán valt pas het kwartje meestal (of nog later als ik nog eens een keer herkauw dagen of weken later als ik in bed lig of iets anders aan het doen ben
).
Diagnostiek gaat je vast goed helpen, maar ik als simpel wezen wilde toch dit tipje meegeven voor je weet maar nooit.
Ik kan ook niks zonder op schrijven. Dan ben ik bij wijze van spreken aan het einde van de zin alweer vergeten wat het begin was en gaan stappen door elkaar heen dansen en vergeet ik 70%. Daarom schrijf ik altijd alles meteen als het gezegd wordt op, en dan kan ik erna nog even rustig herkauwen op wat er gezegd is m.b.v mijn notes en dán valt pas het kwartje meestal (of nog later als ik nog eens een keer herkauw dagen of weken later als ik in bed lig of iets anders aan het doen ben
).Diagnostiek gaat je vast goed helpen, maar ik als simpel wezen wilde toch dit tipje meegeven voor je weet maar nooit.
maandag 28 oktober 2024 om 12:10
Even een knuffel voor jou.
Het is vreselijk hard werken, ik kan het uit je woorden opmaken.
En zoooo zoeken naar wat je moet doen, wat je kan helpen
Ik denk dat je hulpvraag kan zijn:
- mezelf verliezen in een sociale setting waar ik moet presteren ( niet meer kunnen denken, overzicht verliezen, niet kunnen focussen)
- diepe amgst om dom gevonden te worden ( deze moet er naar mijn idee bij, ik denk dat deze grote angst best een rol speelt in het algehele gebeuren en omdat je nu toch echt bij de kern vd problematiek wil komen)
Naar mijn idee zit er een soort controle mechanisme voor bij je. Iets wat in werking treedt zodra jij in een kwetsbaardere situatie komt (lees: in een setting waarin je moet presteren).
Dat mechanisme bestaat voor een reden en is waarschijnlijk begonnen na een pijnlijke/ traumatische tijd of gebeurtenis in je leven.
Je kon er enigszins mee funktioneren maar niet op een prettige manier.
voor jou.Het is vreselijk hard werken, ik kan het uit je woorden opmaken.
En zoooo zoeken naar wat je moet doen, wat je kan helpen
Ik denk dat je hulpvraag kan zijn:
- mezelf verliezen in een sociale setting waar ik moet presteren ( niet meer kunnen denken, overzicht verliezen, niet kunnen focussen)
- diepe amgst om dom gevonden te worden ( deze moet er naar mijn idee bij, ik denk dat deze grote angst best een rol speelt in het algehele gebeuren en omdat je nu toch echt bij de kern vd problematiek wil komen)
Naar mijn idee zit er een soort controle mechanisme voor bij je. Iets wat in werking treedt zodra jij in een kwetsbaardere situatie komt (lees: in een setting waarin je moet presteren).
Dat mechanisme bestaat voor een reden en is waarschijnlijk begonnen na een pijnlijke/ traumatische tijd of gebeurtenis in je leven.
Je kon er enigszins mee funktioneren maar niet op een prettige manier.
verbinder wijzigde dit bericht op 28-10-2024 12:26
71.32% gewijzigd
maandag 28 oktober 2024 om 12:18
Vooropgesteld is het goed is dat je hulp zoekt.
Maar wat nou als er helemaal niks mis is met je en je gewoon bent wie je bent en misschien wat moeilijker informatie oppikt? Wat nou als je de perceptie loslaat dat succes iets is wat je helemaal in je uppie moet bewerkstelligen?
Wat nou als je leert met vallen en opstaan? Wat nou als je leert in dat proces dat mensen die succesvol zijn vaak een mentor hebben en gebruik maken van andermans talenten?
Een goede verkoper moet iets te verkopen hebben wat door iemand als jou is verzonnen toch? Kan je je bekkie wel bij je hebben, enorm goed kunnen netwerken en heel snel kunnen leren, maar zonder product of dienst is er helemaal niks.
Ik hoop dat in je proces wat meer vertrouwen in jezelf zal krijgen en je in een omgeving terecht komt waar je elkaar versterkt.
Zelfs al krijg je een label en heb je iets, is er nog steeds niks mis met je.
Maar wat nou als er helemaal niks mis is met je en je gewoon bent wie je bent en misschien wat moeilijker informatie oppikt? Wat nou als je de perceptie loslaat dat succes iets is wat je helemaal in je uppie moet bewerkstelligen?
Wat nou als je leert met vallen en opstaan? Wat nou als je leert in dat proces dat mensen die succesvol zijn vaak een mentor hebben en gebruik maken van andermans talenten?
Een goede verkoper moet iets te verkopen hebben wat door iemand als jou is verzonnen toch? Kan je je bekkie wel bij je hebben, enorm goed kunnen netwerken en heel snel kunnen leren, maar zonder product of dienst is er helemaal niks.
Ik hoop dat in je proces wat meer vertrouwen in jezelf zal krijgen en je in een omgeving terecht komt waar je elkaar versterkt.
Zelfs al krijg je een label en heb je iets, is er nog steeds niks mis met je.
maandag 28 oktober 2024 om 12:19
Je functioneren wordt vaak bepaald door waar je gemiddeld genomen op uitkomt als je je beperkingen bij elkaar optelt en deelt. En niet onze talenten. Helaas is het zo dat onze beperkingen vaak datgene zijn die ook het tempo of limiet bepalen van ons kunnen. Je zult echt heel knap moeten kunnen organiseren om je beperkingen niet teveel in de weg te laten zitten van je talenten en je talenten dan alsnog ten volle te kunnen gebruiken.
Dit werkt qua IQ maar ook op andere gebieden. Een topsporter die fysiek een fantastische tennisser zou kunnen zijn, maar een visuele handicap heeft, zal nooit het potentieel van de rest van zijn lichaam kunnen benutten op het gebied van tennis. Die ogen zitten dan in de weg.
Dat geldt ook als je iets heel goed kunt, maar je kunt het verder niet overbrengen, communiceren of organiseren. Je beperking(en) zijn dan vaak de grens van het totaal te bereiken vermogen.
Heb je zelf inzichtelijk wat die beperkingen zijn en op welk niveau je daarmee functioneert? Heeft het voor jou dan geen zin om daar meer aansluiting bij te zoeken, in plaats van te streven om je talent leidend te laten zijn? Hoe frustrerend dat ook moet zijn. Maar aan de andere kant is het ook enorm frustrerend om constant op je tenen te moeten lopen.
Dit werkt qua IQ maar ook op andere gebieden. Een topsporter die fysiek een fantastische tennisser zou kunnen zijn, maar een visuele handicap heeft, zal nooit het potentieel van de rest van zijn lichaam kunnen benutten op het gebied van tennis. Die ogen zitten dan in de weg.
Dat geldt ook als je iets heel goed kunt, maar je kunt het verder niet overbrengen, communiceren of organiseren. Je beperking(en) zijn dan vaak de grens van het totaal te bereiken vermogen.
Heb je zelf inzichtelijk wat die beperkingen zijn en op welk niveau je daarmee functioneert? Heeft het voor jou dan geen zin om daar meer aansluiting bij te zoeken, in plaats van te streven om je talent leidend te laten zijn? Hoe frustrerend dat ook moet zijn. Maar aan de andere kant is het ook enorm frustrerend om constant op je tenen te moeten lopen.
maandag 28 oktober 2024 om 14:24
Hersenen zijn over het algemeen zeer flexibel, een heleboel is te leren. Als duidelijk is waar je op vastloopt en je de juiste tools aangereikt krijgt, kan het zijn dat je zomaar weer stappen gaat maken. Neem de tijd om uit te zoeken wat er aan de hand is en ga op zoek naar praktische oplossingen die je kunnen helpen. Vergeet ook niet je paniekaanvallen mee te nemen in de behandeling waar je op uit komt.
maandag 28 oktober 2024 om 15:35
Dat kan wat je zegt, maar hoeft niet. Ik loop al mijn hele leven tegen bepaalde dingen aan door mijn ass en leerstoornis, wat ook niet te aan te leren is. Zelfs niet met de juiste tools. Ik ben al jong volledig afgekeurd en na ruim 12 jaar vrijwilligerswerk gedaan te hebben, ben daar uiteindelijk ook mee moeten stoppen.Rollergirl schreef: ↑28-10-2024 14:24Hersenen zijn over het algemeen zeer flexibel, een heleboel is te leren. Als duidelijk is waar je op vastloopt en je de juiste tools aangereikt krijgt, kan het zijn dat je zomaar weer stappen gaat maken. Neem de tijd om uit te zoeken wat er aan de hand is en ga op zoek naar praktische oplossingen die je kunnen helpen. Vergeet ook niet je paniekaanvallen mee te nemen in de behandeling waar je op uit komt.
maandag 28 oktober 2024 om 16:14
Ja, dat kan, het verschilt natuurlijk per individu. Voor mij maakt het wel uit of je aan het einde van één of meerdere trajecten tot die conclusie komt of je zo opstelt bij aanvang van een traject. Ik denk dat het belangrijk is om open te staan voor datgene wat je aangereikt krijgt en de optie moet open houden dat iets voor je kan werken.
maandag 28 oktober 2024 om 17:37
Wauw wat veel reacties, heb ze allemaal aandachtig doorgelezen en wat worden er goeie dingen gezegd. Zal straks nog even apart reageren op een aantal forummers. Mijn voornemen is nu zeker om helemaal eerlijk te zijn, moet wel zeggen dat dit heel kwetsbaar voelt en dat ik zelfs bang ben, bij specialisten op onbegrip te stuiten. Dat mijn klachten ''vreemd'' klinken ofzo. Maar ik vind de reacties hier zo fijn, dat het een stukje onzekerheid wegneemt.
Mijn middelbare schooltijd was geen succes. Heb uiteindelijk via een omweg alsnog de havo gedaan maar zat eerst op vmbo, wat niet mijn plek was. Dit heeft me ook onzeker gemaakt en daarom voelt het voor mij altijd wat kwetsbaar om bijvoorbeeld vragen te stellen of aan te geven dat ik iets nog niet ''zie''.
Helaas hierdoor lang in een sociaal isolement gezeten. Ik weet het niet zeker maar heb ook een gevoel dat geisoleerd zijn je ontwikkeling ook geen goed doet.
Een paar jaar geleden heb ik een neurologisch onderzoek gedaan, hier kwam ook een verschil uit tussen verbaal en performaal. Verbaal was erg goed, performaal minder, weet de waardes niet exact meer alleen dat ze spraken van disharmonie.
Wat dit zo ingewikkeld maakt, is dat er idd ook ptss klachten meespelen. Toen ik klein was had ik een ontwikkelingsvoorsprong. (er werd wel eens aan hoofdbegaafdheid gedacht, ben daar nu zelf natuurlijk heeeeel erg sceptisch over, als da zo was klootte ik nu niet zo aan.) maar ik was wel een goeie leerling tot de scheiding van mijn ouders. Daarna ging het met mij niet meer zo goed. Veel nare dingen beleefd zowel bij moeder als vader, veel afgewezen door hun beiden. Dit heeft mijn zelfvertrouwen heel erg ondermijnd. de freezereactie die wordt genoemd herken ik ook zeker.
Tegelijkertijd ervaar ik ook de klachten die ik nu heb. Dan denk ik ook sterk in de richting van ASS of iets in die richting wat hier werd genoemd.
Bovenal wat lief dat jullie meedenken, ik voel me voor het eerst even wat minder alleen staan. Heel erg bedankt hiervoor.
Mijn middelbare schooltijd was geen succes. Heb uiteindelijk via een omweg alsnog de havo gedaan maar zat eerst op vmbo, wat niet mijn plek was. Dit heeft me ook onzeker gemaakt en daarom voelt het voor mij altijd wat kwetsbaar om bijvoorbeeld vragen te stellen of aan te geven dat ik iets nog niet ''zie''.
Helaas hierdoor lang in een sociaal isolement gezeten. Ik weet het niet zeker maar heb ook een gevoel dat geisoleerd zijn je ontwikkeling ook geen goed doet.
Een paar jaar geleden heb ik een neurologisch onderzoek gedaan, hier kwam ook een verschil uit tussen verbaal en performaal. Verbaal was erg goed, performaal minder, weet de waardes niet exact meer alleen dat ze spraken van disharmonie.
Wat dit zo ingewikkeld maakt, is dat er idd ook ptss klachten meespelen. Toen ik klein was had ik een ontwikkelingsvoorsprong. (er werd wel eens aan hoofdbegaafdheid gedacht, ben daar nu zelf natuurlijk heeeeel erg sceptisch over, als da zo was klootte ik nu niet zo aan.) maar ik was wel een goeie leerling tot de scheiding van mijn ouders. Daarna ging het met mij niet meer zo goed. Veel nare dingen beleefd zowel bij moeder als vader, veel afgewezen door hun beiden. Dit heeft mijn zelfvertrouwen heel erg ondermijnd. de freezereactie die wordt genoemd herken ik ook zeker.
Tegelijkertijd ervaar ik ook de klachten die ik nu heb. Dan denk ik ook sterk in de richting van ASS of iets in die richting wat hier werd genoemd.
Bovenal wat lief dat jullie meedenken, ik voel me voor het eerst even wat minder alleen staan. Heel erg bedankt hiervoor.
maandag 28 oktober 2024 om 18:02
Wat een mooie post en zo herkenbaar, het klinkt alsof je manieren hebt gevonden om ermee om te gaan zodra je het moeilijk vind worden. Hoop echt dat ik ook dit soort tools kan leren. Ik citeer je laatste stukje even, dit speelt bij mij heel erg. Ik weet niet zo goed wat ''gezond leren'' is, ik ben altijd slecht behandeld helaas door zowel leraren als mijn ouders.Valtifest schreef: ↑28-10-2024 08:21
Ik kan me voorstellen dat als jij ptss ervaringen hebt dat iets niet begrijpen voor onveiligheid heeft gezorgd. Dan kom je niet tot leren omdat er paniek intreedt. Ik hoop dat die blokkade voor jou beter te hanteren wordt.
Het is in het gewone leven zo dat je ruimte mag nemen om zaken te leren en dat plekken waar jij die ruimte niet krijgt voor niemand goede plekken zijn. Dus dat is geen kwestie van afgewezen worden, nee JIJ wijst dit af. Want jij mag voor jezelf zorgen.
Wat jij zegt over ruimte mogen nemen, is nooit in mij opgekomen. Ik voel me altijd strak staan van de spanning als deze situaties zich voordoen. Ik weet soms niet eens wat er nou in me omgaat op die leermomenten. Er gebeurt in elk geval een hoop tegelijk in mij qua associaties, gevoelens en emoties. En hetgene wat moet gebeuren, het oppikken, gebeurt helaas niet.
maandag 28 oktober 2024 om 18:06
Moet ik idd ook vaker doen. Dat de stappen in je hoofd door elkaar heen dansen herken ik helemaal! Heel waardevol deze tipUgli schreef: ↑28-10-2024 09:40Heb je weleens geprobeerd opdrachten/notities/reminders op te schrijven op een notitieboekje?
Ik kan ook niks zonder op schrijven. Dan ben ik bij wijze van spreken aan het einde van de zin alweer vergeten wat het begin was en gaan stappen door elkaar heen dansen en vergeet ik 70%. Daarom schrijf ik altijd alles meteen als het gezegd wordt op, en dan kan ik erna nog even rustig herkauwen op wat er gezegd is m.b.v mijn notes en dán valt pas het kwartje meestal (of nog later als ik nog eens een keer herkauw dagen of weken later als ik in bed lig of iets anders aan het doen ben
Diagnostiek gaat je vast goed helpen, maar ik als simpel wezen wilde toch dit tipje meegeven voor je weet maar nooit.
maandag 28 oktober 2024 om 18:13
Mooie rationele post. Ik heb dus een neurologisch onderzoek laten doen waarbij mijn sterke kanten en mijn zwakkere kanten naar voren kwamen, hier kwam een disharmonisch profiel uit. Verbaal en nog wat andere dingen waren op academisch niveau, performaal op laaggemiddeld hbo. Wel waren de testresultaten performaal erg inconsistent e(ene moment goed, andere moment drama) en konden ze niet met zekerheid zeggen waar dit nou aan lag, waardoor ze het lastig vonden hier een echte uitspraak over te doen. Ik denk ook dat het goed is iets te zoeken wat bij mij past. echter heb ik wel een aanleg voor het vakgebied waar ik in werk en wil ik op zijn minst eens kijken of mijn resultaten niet eens beter kunnen als ik gepaste hulp krijg.NomenNesci0 schreef: ↑28-10-2024 12:19Je functioneren wordt vaak bepaald door waar je gemiddeld genomen op uitkomt als je je beperkingen bij elkaar optelt en deelt. En niet onze talenten. Helaas is het zo dat onze beperkingen vaak datgene zijn die ook het tempo of limiet bepalen van ons kunnen. Je zult echt heel knap moeten kunnen organiseren om je beperkingen niet teveel in de weg te laten zitten van je talenten en je talenten dan alsnog ten volle te kunnen gebruiken.
Dit werkt qua IQ maar ook op andere gebieden. Een topsporter die fysiek een fantastische tennisser zou kunnen zijn, maar een visuele handicap heeft, zal nooit het potentieel van de rest van zijn lichaam kunnen benutten op het gebied van tennis. Die ogen zitten dan in de weg.
Dat geldt ook als je iets heel goed kunt, maar je kunt het verder niet overbrengen, communiceren of organiseren. Je beperking(en) zijn dan vaak de grens van het totaal te bereiken vermogen.
Heb je zelf inzichtelijk wat die beperkingen zijn en op welk niveau je daarmee functioneert? Heeft het voor jou dan geen zin om daar meer aansluiting bij te zoeken, in plaats van te streven om je talent leidend te laten zijn? Hoe frustrerend dat ook moet zijn. Maar aan de andere kant is het ook enorm frustrerend om constant op je tenen te moeten lopen.
maandag 28 oktober 2024 om 18:21
Wat een lieve post. Ik ga mijn best doen en met alle pijn en moeite zo eerlijk mogelijk zijn. Wat goed dat je zo aan jezelf werkt knuffelmiepmans schreef: ↑28-10-2024 09:14Geen tips oid maar veel liefde
Het is moeilijk om zo vast te lopen. Ik begin nu aan het vervolg in de 2e lijns GGZ om verder dieper tot de kern te komen want wat er nou aan de hand is.
Wat ik daarmee wil zeggen, hou moed, hoop en kracht! Jij komt hieruit. Het is een uit die je afpelt. En wat eerder werd gezegd, hoe moeilijk ook, probeer zo eerlijk mogelijk te zijn!
maandag 28 oktober 2024 om 18:27
Kan het zijn dat je dissocieert als je denkt dat je het niet goed (genoeg) doet? Omdat je zegt dat het lijkt alsof je niet meer kunt nadenken? Kun je op zo'n moment nog reageren op de ander?
Misschien handig om dit soort dingen ook te vertellen in het onderzoek, zeker ook de ptss diagnose. Want trauma kan je letterlijk lam leggen.
Misschien handig om dit soort dingen ook te vertellen in het onderzoek, zeker ook de ptss diagnose. Want trauma kan je letterlijk lam leggen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
