Psyche
alle pijlers
Wat maakt jou witheet?
vrijdag 26 oktober 2007 om 08:46
Iedereen heeft het vast wel eens meegemaakt: er gebeurt plotseling iets waar je op z'n minst geïrriteerd van raakt en op z'n ergst witheet....
Laatst had ik zoiets. Had m'n auto in een parkeervak gezet van een parkeerplaatsje dat haaks op een smalle straat lag. Ik dacht nog: zal ik 'm achteruit inparkeren, stel je voor dat er iemand in de straat parkeert dan kan ik er niet uit. Ach nee, dat doen ze vast niet, veel te smal. Dus ik vooruit ingeparkeerd. Kom ik later terug, je raadt het al, heeft er zo'n
z'n auto in de straat geparkeerd, haaks op de parkeerplek waar ik sta, dus ik stond helemaal klem! Ik weet ook wel dat kwaad worden geen zin heeft, maar op dat moment overvalt het me, daar word ik me toch een partij kwaad om, dan denk ik...nou ja dat kunnen jullie zelf wel invullen uit eigen ervaring 
?
Maar goed, nadat ik even had staan briesen kwam er toevallig een aardige oudere heer langsrijden en die bood aan me eruit te loodsen. Met het schaamrood op de kaken (want ja, waarom kan ik dat niet alleen en heb ik toch weer een man nodig?!) lukte het me na 8x steken (zo krap stond het) m'n auto eruit te krijgen. De man vriendelijk bedankt en ik zie hem in m'n achteruitspiegel hoofdschuddend weglopen. Toen zakte ik nog dieper weg in m'n stoel...maar goed, ik was eruit zonder schade
Iemand anders nog zo'n herkenbare situatie? Laat ons meesmullen, immers: gedeelde smart is dubbele vreugd
Laatst had ik zoiets. Had m'n auto in een parkeervak gezet van een parkeerplaatsje dat haaks op een smalle straat lag. Ik dacht nog: zal ik 'm achteruit inparkeren, stel je voor dat er iemand in de straat parkeert dan kan ik er niet uit. Ach nee, dat doen ze vast niet, veel te smal. Dus ik vooruit ingeparkeerd. Kom ik later terug, je raadt het al, heeft er zo'n
z'n auto in de straat geparkeerd, haaks op de parkeerplek waar ik sta, dus ik stond helemaal klem! Ik weet ook wel dat kwaad worden geen zin heeft, maar op dat moment overvalt het me, daar word ik me toch een partij kwaad om, dan denk ik...nou ja dat kunnen jullie zelf wel invullen uit eigen ervaring ?Maar goed, nadat ik even had staan briesen kwam er toevallig een aardige oudere heer langsrijden en die bood aan me eruit te loodsen. Met het schaamrood op de kaken (want ja, waarom kan ik dat niet alleen en heb ik toch weer een man nodig?!) lukte het me na 8x steken (zo krap stond het) m'n auto eruit te krijgen. De man vriendelijk bedankt en ik zie hem in m'n achteruitspiegel hoofdschuddend weglopen. Toen zakte ik nog dieper weg in m'n stoel...maar goed, ik was eruit zonder schade
Iemand anders nog zo'n herkenbare situatie? Laat ons meesmullen, immers: gedeelde smart is dubbele vreugd
zondag 17 februari 2008 om 14:51
Ik ben vorig jaar, na een dienstverband van 5 jaar, onterecht ontslagen. Het was (vooral dankzij mijn toenmalige leidinggevende) een afschuwelijke tijd. Nu hoorde ik van 2 vriendinnen (tevens oud collega´s) dat hij 2 weken geleden had gevraagd of ze wisten hoe het met me ging. Mijn vriendinnen hielden zich van de domme. Ongeveer een dag of 4 later vertelde mijn ex leidinggevende aan hun dat hij had gehoord dat ik daar en daar nu werk. Dat maakte me best kwaad.
en ik deed mezelf bozer voor dan dat ik nu ben. Nu is het meer gelatenheid.
zondag 17 februari 2008 om 20:59
Als je op een terras/in een restaurant zit en je wordt niet bediend.
Je weet dat ze je gezien hebben, maar ze komen niet.
Zo zijn mijn vriend en ik een keer weggelopen zonder te betalen omdat we 6x (!) om de rekening hebben gevraagd, 25 minuten hebben zitten wachten en nog niemand kwam met de rekening.
Misschien asociaal, maar op een gegeven moment is het genoeg.
Aan andere tafeltjes gingen mensen ook maar weg, dus ze zijn een hoop inkomsten misgelopen die dag
Je weet dat ze je gezien hebben, maar ze komen niet.
Zo zijn mijn vriend en ik een keer weggelopen zonder te betalen omdat we 6x (!) om de rekening hebben gevraagd, 25 minuten hebben zitten wachten en nog niemand kwam met de rekening.
Misschien asociaal, maar op een gegeven moment is het genoeg.
Aan andere tafeltjes gingen mensen ook maar weg, dus ze zijn een hoop inkomsten misgelopen die dag
Frankly my dear, I don"t give a damn
