Weinig voelen

Hoi,

Ik heb niet een supergroot probleem ofzo maar het is me toch opgevallen dat ik tegenwoordig heel weinig voel (emotioneel gezien). Aan de ene kant is dat heel fijn, want ik ben stabiel. Maar het begint nu toch door te dringen dat het ook wel een beetje vreemd en out of character is voor mij. Ik was altijd een gevoelig mens en ik dacht veel en dagdroomde ook veel. Dat is nu volledig weg. Ik heb ook niet echt meer dromen voor de toekomst of dingen die ik echt super graag en eigenlijk per se zou willen. Om nog even wat voorbeelden te geven. Mijn vader is ernstig ziek. Recentelijk nog positief nieuws gehad dat wel, maar een tijd terug was hij tot meerdere keren toe bijna dood. Ik voelde daar eigenlijk niets bij. Ook toen ik op mijn aller eerste baan in het vakgebied begon, was ik niet eens een beetje nerveus. Ik voelde er niks bij, het was zoals iedere dag. Ook in mijn relatie merk ik dat ik minder voel. Als ik erover nadenk dat mijn vriend zou het uitmaken, voel ik daar niets bij. Rationeel weet ik wel dat ik dat niet wil. Maar mijn gevoel houdt zich stil. Niks noppes nada. Ook vind het lastig om nog te beseffen hoe ik met hem bof en hoe fijn we het hebben. Rationeel weet ik dat maar gevoelsmatig dus niet. Dan is ook mijn libido ineens sterk verminderd. Terwijl ik altijd heel dol op seks was en het liefst iedere dag wel seks had. Nu moet ik mezelf er echt toe zetten. Masturberen doe ik ook bijna nooit meer. Dit is eigenlijk in het afgelopen half jaar tot jaar zo veranderd. Mijn omgeving zegt dat ik vast stress heb, gespannen ben en waarschijnlijk slecht slaap door het gepieker. Maar nee geen stress, geen gepieker en ik slaap gewoon prima. Ik ben niet ongelukkig ofzo, ik voel me oke. Ik kan nog lachen om dingen. Soms schiet wel de gedachte door mijn hoofd dat het wel mooi geweest is zo en dat het allemaal wel best is. Aan dat soort gedachten heb je natuurlijk niets, dus die probeer ik maar te negeren. Ik heb verder geen enkel idee waar dit door zou komen. Het zou kunnen samen hangen met het gebruik van de pil. Ik ben eerder gestopt met de pil en merkte toen wel een groot verschil. Maar ik ben inmiddels alweer een paar jaar aan de pil. Lijkt me vreemd als die bijwerkingen nu pas tot uiting komen. Het zou ook met mijn leeftijd te maken kunnen hebben. Ik ben halverwege de 20. Ik weet ook niet wat ik precies met dit topic wil. Misschien herkent iemand dit of heeft iemand tips.

Cateautje schreef: ↑

24-02-2019 11:41

Ik herken het wel en bij mij komt het door een depressie.
Misschien is het een plan om eens een afspraak te maken met je huisarts en hem/haar te vertellen wat je hier hebt geschreven.

Je kan hier lezen of je er iets herkenbaars voor je is, dan weet je een beetje waar je aan moet denken.

psyche/word-ik-ooit-weer-de-oude-depres ... ges/436629

Ik heb drie jaar terug een depressie gehad. De eerste periode daarna was een achtbaan van hele fijne en gelukkige emoties (die kon ik eindelijk weer voelen) maar ook met terugvallen en angst voor een nieuwe depressie. Misschien is het nu weer stabiel en is dit wel normaal, maar ik ben ik gewend aan iets wat niet normaal is? Hoe gaat het nu met jou?

Diocca schreef: ↑

24-02-2019 12:14

Welke hormonen moet ze laten checken dan? Het is niet zo dat een hoog of laag oestrogeen bijv. een aangetoond direct causaal verband heeft met stemming. Die waarden leiden niet tot conclusies of behandeling en daar heeft TO niks aan. Daarnaast slikt ze de pil waardoor de feedbackmechanismen verstoord worden en bijvoorbeeld menopauze gemaskeerd kan worden (en dat zal het niet zijn op TOs leeftijd). Je kunt dus geen conclusies trekken. Vitaminen daarentegen is een ander verhaal. Mocht je denken aan schildklier dan staan andere klachten voornamelijk op de voorgrond.

TO, haal je nog wel echt plezier uit bepaalde dingen? Wat je ervaart kan inderdaad een uiting zijn van depressie. Daarnaast zoals je zelf al zegt kan dit een effect zijn van de pil. Mogelijk dat door de omstandigheden waarin je verkeert het nu wat heftiger tot uiting komt?

Ik zou switchen van pil of een ander anticonceptivum proberen.

Ik ben door de medische molen gehaald dus er is niets mis lichamelijk gezien.

Hmm ja ik wil wel een ander anticonceptie middel. Maar welke? Ik las iets over de minipil. Iemand daar ervaring mee? Ik ben op aanraden van de gyneocoloog weer aan de pil gegaan omdat ik hevige buikpijnen had, volgens haar door de eisprong. Ik zie dus wel een beetje op tegen helemaal stoppen. Maar misschien wel het proberen waard en dan weer condooms gaan gebruiken.