Psyche
alle pijlers
werken aan mezelf of leven in het nu?
maandag 22 maart 2010 om 20:32
Wie o wie heeft tips?
Ik maak het mezelf erg moeilijk door voor een ander te denken, niet realistische gedachten. Ik pieker erg veel en hou niet van mezelf.
Ik bezoek momenteel een psycholoog. Ze vindt dat ik meer in het nu moet leven. Niet teveel vooruit/achterom kijken. Het verleden is een feit en de toekomst is een open boek. Dit is natuurlijk helemaal waar!!
Toch wil ik zo graag iets doen om aan mezelf te werken, me beter te voelen, ik wil van m'n negatieve gedachtes af enz enz...
Door alleen maar in het nu te leven, bewust te genieten enzv. heb ik het gevoel dat ik er niet genoeg aan doe en ben ik bang dat alle negatieve gevoelens na een poosje weer terug komen.
Is er iemand die ook aan deze problemen gewerkt heeft, hoe heb je dat gedaan? of moet je juist de gedachtes proberen te verbannen?
(natuurlijk kan ik dit met de psych. bespreken maar het duurt even voordat ik er weer naar toe ga en ik ben juist wel nieuwsgierig naar de ervaringen van anderen!)
Alvast bedankt voor de reacties!
Ik maak het mezelf erg moeilijk door voor een ander te denken, niet realistische gedachten. Ik pieker erg veel en hou niet van mezelf.
Ik bezoek momenteel een psycholoog. Ze vindt dat ik meer in het nu moet leven. Niet teveel vooruit/achterom kijken. Het verleden is een feit en de toekomst is een open boek. Dit is natuurlijk helemaal waar!!
Toch wil ik zo graag iets doen om aan mezelf te werken, me beter te voelen, ik wil van m'n negatieve gedachtes af enz enz...
Door alleen maar in het nu te leven, bewust te genieten enzv. heb ik het gevoel dat ik er niet genoeg aan doe en ben ik bang dat alle negatieve gevoelens na een poosje weer terug komen.
Is er iemand die ook aan deze problemen gewerkt heeft, hoe heb je dat gedaan? of moet je juist de gedachtes proberen te verbannen?
(natuurlijk kan ik dit met de psych. bespreken maar het duurt even voordat ik er weer naar toe ga en ik ben juist wel nieuwsgierig naar de ervaringen van anderen!)
Alvast bedankt voor de reacties!
maandag 22 maart 2010 om 20:40
Ja, leven in het nu en aan jezelf werken hoeven elkaar helemaal niet in de weg te staan.
Gedachtes niet verbannen, maar gebruiken als *jeuk* leermomenten. Telkens als je "last" hebt van je gedachten, je gedachten gewoon toe laten, maar je gedrag dat er uit voort komt aanpakken.
Probeer je gedachten ook eens te relativeren. Vraag je eens af wat nou echt belangrijk is voor je en waar je ook invloed op hebt. Het is zonde van je tijd om te blijven hangen in gedachten die niet belangrijk zijn en/of lang over zaken na te denken waar je geen invloed op hebt.
Gedachtes niet verbannen, maar gebruiken als *jeuk* leermomenten. Telkens als je "last" hebt van je gedachten, je gedachten gewoon toe laten, maar je gedrag dat er uit voort komt aanpakken.
Probeer je gedachten ook eens te relativeren. Vraag je eens af wat nou echt belangrijk is voor je en waar je ook invloed op hebt. Het is zonde van je tijd om te blijven hangen in gedachten die niet belangrijk zijn en/of lang over zaken na te denken waar je geen invloed op hebt.
maandag 22 maart 2010 om 20:52
Zoals je waarschijnlijk zelf al weet: gedachte van anderen invullen pakken anders uit dan wanneer je de vraag steld waar jij dacht het antwoord op te hebben.
Wanneer jezelf een negatief antwoord invult zit je dus met negatieve geachte over de ander en/of over jezelf. dat is on-realistisch.
Dan zal ik je nog iets vertellen: we doen dit allemaal! alleen het verschil tussen jou en mij is dat ik die gedachte relativeer omdat ik weet dat ik andermans gedachte niet kan invullen.
Veel mensen doen hetzelfde zoals jij doet, en ook mensen om mij heen, die probeer ik duidelijk te maken dat IK wel voor mezelf kan denken en daar een ander niet voor nodig heb.
Wat ik denk dat goed is voor jou om te doen, dat wanneer je jezelf betrapt hierop jezelf even stop te zetten.
HO! STOP!WACHT!
en dan jezelf af te vragen of dit wel echt zo is, wanneer je het niet weet het aan de debtreffende persoon te vragen en geloof mij, 9 van 10x zit je ernaast. Dan kan je ook weer verder met waar je mee bezig was.
Hangen in het verleden kost teveel energie, die moet je afsluiten (met therapie).
De toekomst is onzeker maar wel spannend en alleen jij kan je eigen toekomst invullen en daar kan je nu al aan beginnen.
dus waar wil je over 1,4,8 jaar zijn? werk daar naartoe dan kan ervan genieten om nu bezig te zijn voor morgen.
suc6!
Wanneer jezelf een negatief antwoord invult zit je dus met negatieve geachte over de ander en/of over jezelf. dat is on-realistisch.
Dan zal ik je nog iets vertellen: we doen dit allemaal! alleen het verschil tussen jou en mij is dat ik die gedachte relativeer omdat ik weet dat ik andermans gedachte niet kan invullen.
Veel mensen doen hetzelfde zoals jij doet, en ook mensen om mij heen, die probeer ik duidelijk te maken dat IK wel voor mezelf kan denken en daar een ander niet voor nodig heb.
Wat ik denk dat goed is voor jou om te doen, dat wanneer je jezelf betrapt hierop jezelf even stop te zetten.
HO! STOP!WACHT!
en dan jezelf af te vragen of dit wel echt zo is, wanneer je het niet weet het aan de debtreffende persoon te vragen en geloof mij, 9 van 10x zit je ernaast. Dan kan je ook weer verder met waar je mee bezig was.
Hangen in het verleden kost teveel energie, die moet je afsluiten (met therapie).
De toekomst is onzeker maar wel spannend en alleen jij kan je eigen toekomst invullen en daar kan je nu al aan beginnen.
dus waar wil je over 1,4,8 jaar zijn? werk daar naartoe dan kan ervan genieten om nu bezig te zijn voor morgen.
suc6!
maandag 22 maart 2010 om 20:58
Hangen in het verleden kun je oplossen door te vergeven, jezelf en de rest.
Denk dat je je vooral beter kunt afvragen wat voor een persoon je over 1, 4, 8 jaar zo ongeveer wilt zijn, en niet zozeer wat je vindt dat je dan bereikt moet hebben, qua werk en in materiele zin enzo. Als je persoonlijk groeit dan komen er vanzelf wel kansen op je pad.
Denk dat je je vooral beter kunt afvragen wat voor een persoon je over 1, 4, 8 jaar zo ongeveer wilt zijn, en niet zozeer wat je vindt dat je dan bereikt moet hebben, qua werk en in materiele zin enzo. Als je persoonlijk groeit dan komen er vanzelf wel kansen op je pad.
maandag 22 maart 2010 om 21:01
Ik heb zelf ook een tijdje bij een psycholoog geweest, omdat mijn gedachten ook erg vaak met mij op de loop gingen. Bij mij ging het dan vooral om dingen plannen en overal de controle over moeten hebben, constant. Ik had hier vooral zelf heel erg veel last van, maar ook voor mijn omgeving was het niet gemakkelijk.
Mijn psycholoog heeft me geleerd dat bewustwording de eerste stap is. Als ik weer beginnen met regelen en mijn gedachten dus met me op de loop gaan, dan moet ik dat niet proberen te stoppen, dat werkt namelijk niet. Probeer maar es een minuut NIET aan witte beren te denken... Hoe harder je het probeert, hoe moeilijker het wordt! Ik moest me juist bewust worden van mijn gedachten en daarna proberen te achterhalen waarom ik om dat moment zo dacht. Zo kun je proberen bepaalde patronen te doorbreken, want eigenlijk is het niets anders dan een aangeleerd patroon dat je zelf in stand houdt!!! Patronen doorbreken is alleen wel heeeeel erg moeilijk!!
Hopelijk heb je hier iets aan! Veel succes iig!
Mijn psycholoog heeft me geleerd dat bewustwording de eerste stap is. Als ik weer beginnen met regelen en mijn gedachten dus met me op de loop gaan, dan moet ik dat niet proberen te stoppen, dat werkt namelijk niet. Probeer maar es een minuut NIET aan witte beren te denken... Hoe harder je het probeert, hoe moeilijker het wordt! Ik moest me juist bewust worden van mijn gedachten en daarna proberen te achterhalen waarom ik om dat moment zo dacht. Zo kun je proberen bepaalde patronen te doorbreken, want eigenlijk is het niets anders dan een aangeleerd patroon dat je zelf in stand houdt!!! Patronen doorbreken is alleen wel heeeeel erg moeilijk!!
Hopelijk heb je hier iets aan! Veel succes iig!
maandag 22 maart 2010 om 21:21
quote:Vl43inder schreef op 22 maart 2010 @ 20:58:
Hangen in het verleden kun je oplossen door te vergeven, jezelf en de rest.
Denk dat je je vooral beter kunt afvragen wat voor een persoon je over 1, 4, 8 jaar zo ongeveer wilt zijn, en niet zozeer wat je vindt dat je dan bereikt moet hebben, qua werk en in materiele zin enzo. Als je persoonlijk groeit dan komen er vanzelf wel kansen op je pad.Goh, helemaal zelf bedacht?
Hangen in het verleden kun je oplossen door te vergeven, jezelf en de rest.
Denk dat je je vooral beter kunt afvragen wat voor een persoon je over 1, 4, 8 jaar zo ongeveer wilt zijn, en niet zozeer wat je vindt dat je dan bereikt moet hebben, qua werk en in materiele zin enzo. Als je persoonlijk groeit dan komen er vanzelf wel kansen op je pad.Goh, helemaal zelf bedacht?
maandag 22 maart 2010 om 21:44
bedankt voor jullie reacties. Ik ga er zeker mee aan de slag. En zoals je zegt vlinder, misschien hoeven deze twee dingen elkaar helemaal niet in de weg te staan.....leven in het nu én werken aan mezelf.
Ik denk dat ik de gedachtes die ik op een dag eens op ga schrijven en dan bekijken hoe realistisch ze zijn.
Toch snap ik mezelf vaak ook niet. Verstandelijk weet ik dan best dat de gedachtes niet realistisch zijn, maar toch voel ik het wel zo....en om het gevoel en verstand op één lijn te krijgen...das best lastig!!
Ik denk dat ik de gedachtes die ik op een dag eens op ga schrijven en dan bekijken hoe realistisch ze zijn.
Toch snap ik mezelf vaak ook niet. Verstandelijk weet ik dan best dat de gedachtes niet realistisch zijn, maar toch voel ik het wel zo....en om het gevoel en verstand op één lijn te krijgen...das best lastig!!
maandag 22 maart 2010 om 21:46
quote:MEFunny schreef op 22 maart 2010 @ 21:21:
[...]
Goh, helemaal zelf bedacht?Nee hoor, heb talloze zelfhelpboekjes versleten, een coach gehad en ben ook bij een psycholoog geweest. Heb niet de illusie dat ik hierin origineel ben. Maar goed, ik heb soortgelijk jeukerig gewauwel ook ooit eens gelezen en het hielp me, vandaar.
[...]
Goh, helemaal zelf bedacht?Nee hoor, heb talloze zelfhelpboekjes versleten, een coach gehad en ben ook bij een psycholoog geweest. Heb niet de illusie dat ik hierin origineel ben. Maar goed, ik heb soortgelijk jeukerig gewauwel ook ooit eens gelezen en het hielp me, vandaar.
maandag 22 maart 2010 om 21:47
quote:anoniem1980 schreef op 22 maart 2010 @ 21:44:
Toch snap ik mezelf vaak ook niet. Verstandelijk weet ik dan best dat de gedachtes niet realistisch zijn, maar toch voel ik het wel zo....en om het gevoel en verstand op één lijn te krijgen...das best lastig!!Dat snap ik helemaal!!! Als mijn gedachten weer es op hol slaan, vind ik dat ook altijd maar dom en snap ik heus wel dat dat helemaal niet rationeel is. Maar toch voel ik me beter als ik in mijn hoofd alles geregeld en onder controle heb!!
Toch snap ik mezelf vaak ook niet. Verstandelijk weet ik dan best dat de gedachtes niet realistisch zijn, maar toch voel ik het wel zo....en om het gevoel en verstand op één lijn te krijgen...das best lastig!!Dat snap ik helemaal!!! Als mijn gedachten weer es op hol slaan, vind ik dat ook altijd maar dom en snap ik heus wel dat dat helemaal niet rationeel is. Maar toch voel ik me beter als ik in mijn hoofd alles geregeld en onder controle heb!!
maandag 22 maart 2010 om 21:48
Wel wat je beschrijft ik vat het maar onder de noemer onzeker te weinig zelfvertrouwen das al lang geleden.
Was vroeger verlegen en daar ben je niet in een paar maanden vanaf nee dat kost jaren.
Heb op een gegeven moment echt zelf beslist ik wil gezien worden, serieus genomen worden, niet over me heen laten lopen enz enz. Dat heeft jaren gekost. Ondermeer door te gaan werken heb ik in die tijd mijn zelfvertrouwen uitgebouwd en ofschoon ik al jaren "gewoon" moeder ben heb ik nog steeds dat zelfvertrouwen.
Zelf heb ik nare dingen meegemaakt, en die heb ik niet verwerkt, had er de tijd niet voor en die moet ik ooit een plaats gaan geven. Hoe? ik zou het niet weten. Heel af en toe geef ik mezelf de ruimte om er verdriet om te hebben, maar ik probeer een balans te vinden om zoveel mogelijk te leven in het hier en nu en gun het mezelf ook om me af en toe diep ellendig te voelen over dingen uit het verleden. Echter ik laat het mn leven niet domineren. Soms stop ik verdriet teveel weg.
Daar wil ik ooit iets mee maar dan moet mn leven wat rustiger zijn.
Behandeling is schijnbaar erg zwaar dus je moet er wel de energie voor hebben om ertegen te kunnen.
Was vroeger verlegen en daar ben je niet in een paar maanden vanaf nee dat kost jaren.
Heb op een gegeven moment echt zelf beslist ik wil gezien worden, serieus genomen worden, niet over me heen laten lopen enz enz. Dat heeft jaren gekost. Ondermeer door te gaan werken heb ik in die tijd mijn zelfvertrouwen uitgebouwd en ofschoon ik al jaren "gewoon" moeder ben heb ik nog steeds dat zelfvertrouwen.
Zelf heb ik nare dingen meegemaakt, en die heb ik niet verwerkt, had er de tijd niet voor en die moet ik ooit een plaats gaan geven. Hoe? ik zou het niet weten. Heel af en toe geef ik mezelf de ruimte om er verdriet om te hebben, maar ik probeer een balans te vinden om zoveel mogelijk te leven in het hier en nu en gun het mezelf ook om me af en toe diep ellendig te voelen over dingen uit het verleden. Echter ik laat het mn leven niet domineren. Soms stop ik verdriet teveel weg.
Daar wil ik ooit iets mee maar dan moet mn leven wat rustiger zijn.
Behandeling is schijnbaar erg zwaar dus je moet er wel de energie voor hebben om ertegen te kunnen.
dinsdag 23 maart 2010 om 07:46
@ TO: voor wat jij beschrijft is een cursus mindfulness heel geschikt. Met name omdat je dan leert beter met je gevoelens en gedachten om te gaan.
Gedachten zijn maar gedachten en niet logischerwijs de waarheid. Denken en gedachten zijn heel belangrijk, voor de meeste dingen in het leven maar niet om met je gevoel om te gaan. Daarvoor moet je nml voelen en niet denken.
Als je je oefent in mindfulness en meer in het nu leven, betekent dat niet dat je niet meer aan je problemen hoeft of kunt werken. Het lost de praktische zaken niet op. En het leven bestaat niet uit op een berg zitten mediteren. Je zult nog steeds problemen tegenkomen, maar zaak kun je die dan wel een klein beetje meer accepteren.
Wel zul je merken dat je minder hoeft na te denken over negatieve gevoelens en minder zult piekeren en dat scheelt dus energie.
Negatieve gevoelens en negatieve gedachten zul je blijven houden. Maar je hoeft er geen energie in te steken. Je hoeft het niet 'op te lossen' door veel te denken en te piekeren. Je hoeft het alleen maar te ondergaan en te verdragen en je zult ervaren dat het altijd tijdelijk is en vanzelf weer wegebt (en weer terugkomt). Dat hoort namelijk bij het leven, negatieve en positieve momenten.
Gedachten zijn maar gedachten en niet logischerwijs de waarheid. Denken en gedachten zijn heel belangrijk, voor de meeste dingen in het leven maar niet om met je gevoel om te gaan. Daarvoor moet je nml voelen en niet denken.
Als je je oefent in mindfulness en meer in het nu leven, betekent dat niet dat je niet meer aan je problemen hoeft of kunt werken. Het lost de praktische zaken niet op. En het leven bestaat niet uit op een berg zitten mediteren. Je zult nog steeds problemen tegenkomen, maar zaak kun je die dan wel een klein beetje meer accepteren.
Wel zul je merken dat je minder hoeft na te denken over negatieve gevoelens en minder zult piekeren en dat scheelt dus energie.
Negatieve gevoelens en negatieve gedachten zul je blijven houden. Maar je hoeft er geen energie in te steken. Je hoeft het niet 'op te lossen' door veel te denken en te piekeren. Je hoeft het alleen maar te ondergaan en te verdragen en je zult ervaren dat het altijd tijdelijk is en vanzelf weer wegebt (en weer terugkomt). Dat hoort namelijk bij het leven, negatieve en positieve momenten.
dinsdag 23 maart 2010 om 20:51
Hiltje, wat heb je dit goed omschreven!
Toen de psych me vertelde hoe te moeten denken/leven kwam de term 'mindfulness' inderdaad ook bij mij op. Ik kreeg daar een beetje de kriebels van omdat ik inderdaad het gevoel heb, zoals jij het zegt; dat het leven niet bestaat uit op een berg zitten mediteren....
Maar gelukkig weet jij uit te leggen hoe ik het wél kan bekijken en waarom het wél goed kan zijn.
Nu is het dus de kunst om die twee dingen te gaan combineren.
Waar ik echter nu alweer bang voor ben is dat ik 'het' gevoel weer kwijt raak. Ik heb wel vaker momenten dat ik me ontzettend goed voel, heel erg weet te genieten en het gevoel heb dat ik me nooit weer anders wil voelen. Ik kan daarna echter zomaar weer een week helemaal down zijn en het niet meer zien zitten. Ik zou graag wat stabieler willen worden!!
maar goed....volgens de gedachte achter mindfulness mag ik niet vooruit kijken en moet ik juist nú genieten van het positieve gevoel....nu al piekeren over het negatieve gevoel van later heeft geen zin want misschien komt het wel helemaal niet....
zei ze wijs..........ahum....
Toen de psych me vertelde hoe te moeten denken/leven kwam de term 'mindfulness' inderdaad ook bij mij op. Ik kreeg daar een beetje de kriebels van omdat ik inderdaad het gevoel heb, zoals jij het zegt; dat het leven niet bestaat uit op een berg zitten mediteren....
Maar gelukkig weet jij uit te leggen hoe ik het wél kan bekijken en waarom het wél goed kan zijn.
Nu is het dus de kunst om die twee dingen te gaan combineren.
Waar ik echter nu alweer bang voor ben is dat ik 'het' gevoel weer kwijt raak. Ik heb wel vaker momenten dat ik me ontzettend goed voel, heel erg weet te genieten en het gevoel heb dat ik me nooit weer anders wil voelen. Ik kan daarna echter zomaar weer een week helemaal down zijn en het niet meer zien zitten. Ik zou graag wat stabieler willen worden!!
maar goed....volgens de gedachte achter mindfulness mag ik niet vooruit kijken en moet ik juist nú genieten van het positieve gevoel....nu al piekeren over het negatieve gevoel van later heeft geen zin want misschien komt het wel helemaal niet....
zei ze wijs..........ahum....
dinsdag 23 maart 2010 om 22:53
Ik kan je echt aanraden om een cursus te volgen (werd bij mij vergoed), dat is echt even hardcore en je moet er veel tijd in stoppen maar dat werkt beter dan er alleen af en toe een beetje bij stil te staan.
Ik herken het wisselvallige wel. En als ik me rot voel is het op dat moment altijd het ergst en komt het niet meer goed. Ik vergeet dan dat ik de week ervoor ook momenten had dat ik moe was, maar dat dat weer overging en ik me ook goed voelde.
Probeer het negatieve niet teveel te bevechten. Als je er naar streeft om een leven te hebben zonder negatieve gedachten en gevoelens kom je bedrogen uit. Pas als je de negatieve buien wat minder serieus neemt en wat meer laat overwaaien kost het je minder energie. En dan word je vanzelf wat stabieler.
Maar ik blijf ook tobben hoor en heb er ook vaak moeite mee te accepteren dat ik niet de energie heb om alles te doen wat ik zou willen. In de ideale wereld heb ik altijd volop energie, geen negatieve buien en ben ik altijd enthousiast en heb ik een leuke baan, een geweldig ingericht en schoon huis, elke dag heerlijk en vers gekookt eten, een prachtige garderobe dat fris gewassen op kleur hangt, een drukke vriendenkring waarbij ik op elk feestje het middelpunt ben en een warme band met mijn familie.
En omdat die wens ver af staat van de realiteit kost dat heel veel energie.
Ik herken het wisselvallige wel. En als ik me rot voel is het op dat moment altijd het ergst en komt het niet meer goed. Ik vergeet dan dat ik de week ervoor ook momenten had dat ik moe was, maar dat dat weer overging en ik me ook goed voelde.
Probeer het negatieve niet teveel te bevechten. Als je er naar streeft om een leven te hebben zonder negatieve gedachten en gevoelens kom je bedrogen uit. Pas als je de negatieve buien wat minder serieus neemt en wat meer laat overwaaien kost het je minder energie. En dan word je vanzelf wat stabieler.
Maar ik blijf ook tobben hoor en heb er ook vaak moeite mee te accepteren dat ik niet de energie heb om alles te doen wat ik zou willen. In de ideale wereld heb ik altijd volop energie, geen negatieve buien en ben ik altijd enthousiast en heb ik een leuke baan, een geweldig ingericht en schoon huis, elke dag heerlijk en vers gekookt eten, een prachtige garderobe dat fris gewassen op kleur hangt, een drukke vriendenkring waarbij ik op elk feestje het middelpunt ben en een warme band met mijn familie.
En omdat die wens ver af staat van de realiteit kost dat heel veel energie.
woensdag 24 maart 2010 om 22:57
