word gek van dat gebrul....

28-05-2010 15:43 19 berichten
had al topic over tijdje terug. ik ben 2,5 week

van de Antidepressiva af. had wat lichamelijke ontwenningsklachten, das nu zo goed als over.

sinds deze week is het psychische ontwennen aan de beurt

geloof ik. moet om alles brullen en voel me erg somber en vervelend.

heb de neiging om naar de dokter te rennen met de mededeling dat ik het niet trek, maar heb het vermoeden dat ik ff mijn lijf de kans moet geven om te wennen en dat ik ff door moet zetten (heb het 3,5 jaar geslikt)



ben van de andere kant ook bang dat het me niet gaat lukken

terwijl ik het zo graag wil.... toen ik begon met afbouwen had ik echt het gevoel dat ik er klaar voor was en voelde me tot vorige week ook erg sterk.

ben dus alleen bang dat dit erg lang gaat duren en daar heb ik dus niet zo veel zin in....

herkent iemand dit, heeft iemand tips?hoort het erbij en hoe lang duurt dat of ben ik gewoon labiel?? ( )
Alle reacties Link kopieren
Je moet zo geleidelijk afbouwen dat je het niet merkt. Dan bespaar je jezelf deprimerende ervaringen die er inhakken.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dit niet uit eigen ervaring, maar dit nare gevoel hoort erbij. Wat ik heb begrepen, moet dit niet langer dan een aantal weken duren. Anders toch weer even terug naar de HA.

Wat goed trouwens dat je het aandurfde om er mee te stoppen! Heel veel sterkte!
Zoek mij niet, ik wil niet gevonden worden.
Alle reacties Link kopieren
O ja, ben je op eigen houtje gaan afbouwen of onder controle van HA/psychiater?
Zoek mij niet, ik wil niet gevonden worden.
Alle reacties Link kopieren
hoe snel heb je afgebouwd?

Ik heb een jaar geleden mijn ad zo traag afgebouwd dat ik nergens last van had.
ik heb onder begeleiding van de huisarts afgebouwd. dat hebbenwe heel langaam gedaan, vorig jaar deed ik ook een poging die niet lukte. toen ik toen op 10 mg zat was ik ook zo emo. dat was na 12 weken nog niet over, toen ben ik naar de HA gegaan en weer naar de 15. dat heb ik een poos gedaan. verschil met deze x is: dat ik toen ik op de 10 mg zat, en later om de dag 10 mg helemaal niet 'emo' was. dat viel mij erg op omdat ik dat dus vorige x wel had. vandaar dat ik dit x ook vrij zeker ben van mijn zaak.

ben nu dus sinds een paar weken wel zonder, en nu merk ik dat dus wel. dat 'emo' is pas deze week. moet ben ik bang wat meer geduld hebben maar wil zo graag dat het lukt..... (als ik eenmaal een doel heb krijg ik dat niet meer uit mijn kop...)

heb trouwens de neiging om tijdens de sombere buien naar drank te grijpen, terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet lust, maar dat lijkt me niet zo'n goed idee
Alle reacties Link kopieren
Moet je niet toevallig ongesteld worden? Sterkte!
quote:Sushi75 schreef op 28 mei 2010 @ 16:38:

Moet je niet toevallig ongesteld worden? Sterkte!



heb zin om sarcastisch te worden, maar hou me in



(antwoord is dus nee....)
Alle reacties Link kopieren
Ach joh, het belangrijker dat je je goed voelt dan een wedstrijdje met jezelf te winnen. Misschien ben je nu twee of drie hele weken van je leven aan het vergriepen. Die komen ook niet meer terug. Succes!
eeeuuh groll ik snap niet helemaal wat je bedoeld...

dat ik me nu ff niet zo goed voel lijkt me dus erbij horen.

als het heel lang duurt ga ik uiteraard weer richting H.A



(ik geloof trouwens dat ik weer es antwoord op mijn eigen vraag geef, maar goed. ik wil dus graag weten of mensen dit herkennen/het erbij hoort enz...)
Alle reacties Link kopieren
Hey Missphoebe,



Ik ben zo'n twee jaar terug (ook onder begeleiding van de huisarts) gestopt met AD, dit na 5 jaar gebruik.



Ik herken volledig wat je in je OP schrijft en van uit mijn ervaring kan ik zeggen dat dat sombere gevoel en dat gebrul echt over gaat.

Het zal je waarschijnlijk nog wel een paar weken kosten, maar het wordt absoluut beter.

Het voelde voor mij toch wel als een soort afkicken en makkelijk was anders, maar achteraf ben ik zo blij dat ik het zonder kan!



Als het lastig wordt, probeer even naar buiten te gaan, ga iets actiefs doen of bel iemand.



Laat die drank maar ff staan, die heb je echt niet nodig



Sterkte
bright eyes thanks! (anderen ook trouwens, maar die herkenning had ik ff nodig)



was vanochtend weer flink aan het piekeren over van alles, gevolgd door een flinke huilbui (lucht trouwens ook wel es op. vind het ook wel weer fijn dat ik dat weer kan......) ben ik ff een halfuur naar buiten gegaan. vond ik erg fijn. nadeel alleen van dat gebrul is dat ik dan de rest van de dag heel moe ben.....



maar goed de vorige x had ik die emo-buien na 12 weken nog.

dat vond ik toch niet helemaal normaal.

of dat nu weer zo is weet ik uiteraard nog niet, maar daar moet ik ook niet bang voor zijn. en bovendien als ut niet lukt is ut geen schande.



mijn baas vond trouwens toen ik op werk ff emo werd dat ik meteen naar de dokter moest want ik moest weer aan de medicijnen blablabla (daar piekerde ik later dus ook over)

hoezo overdreven, ben pas 2 weken gestopt, eikel....

maar goed, nog maar ff geduld dan.

thanks voor jullie reacties!
Alle reacties Link kopieren
Kom dan in ieder geval hier je baalmomenten van je afschrijven als dat je helpt... als je wilt natuurlijk!



En je je baas is inderdaad een eikel met zo'n kortzichtige reactie,

maar laat je daar nou lekker ff niet door van de wijs brengen.



Nu tijd voor weekend! Ga je wat leuks doen?
haha strak plan bright eyes.

dan transformeer ik dit topic meteen ff in het baalmomententopic (niet alleen voor mij maar voor iedereen die daar zin in heeft...)



over de reactie van mijn baas: ik weet dat

achteraf piekeren erover, wat je beter had kunnen zeggen enz.

helemaal geen zin heeft, maar ik doe het dus toch.

zit me af te vragen of het zin heeft om van de week er iets

van te zeggen. denk zelf van niet (handiger om meteen te zeggen, of los te laten als me dat zou lukken...



ik ga idd. wel wat leuks doen. (zat te twijfelen of ik wel zou gaan, maar beetje afleiding lijkt me wel goed idee...)



heb nu trouwens ook weer het gevoel dat ik ieder moment in janken uit kan barsten, weet alleen de rede niet want die is er niet...... nah ja, zal wel overgaan ooit....
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen,



Ik zou dat achterafgesprek met je baas maar even laten gaan, hoor.

Die man denkt vanuit zakelijk aspect en is alleen bang dat je straks zo labiel bent dat je je ziek gaat melden... enz.

Jij weet wel beter en jij weet ook waar dit emo-moment vandaan kwam. En dat dit zeer binnenkort beter zal gaan.



Als je nu, onder deze omstandigheden het gesprek met je baas aangaat, is de kans zeer groot dat ie dingen gaat zeggen waardoor jij je alsnog onbegrepen voelt (werk/privé gescheiden houden enzo).

En het laatste wat je wilt is een trigger voor nog een huilbui op je werk, dus zoek 'm maar niet op

Als het je toch te veel wordt, ga even koffie halen of naar de wc en haal een paar keer diep adem. En bedenk vooral dat het beter wordt dus!



En ga nou lekker doen wat je zou gaan doen vandaag...

Je kunt er nu tegenop zien, maar je bent vast blij dat je wel gegaan bent achteraf.



Fijne dag!

we zijn nu bijna 2 weken verder. het brullen om niks

is over, maar voel me op een of andere manier toch niet

helemaal happy... sinds een maand pieker ik weer veel meer

en maak me weer veel meer druk om niks, ben minder nuchter.

zit echt te twijfelen of ik niet weer even langs de dokter moet gaan

eerlijk gezegd...

ik kan het wel perse zonder willen,

als ik dan minder lekker in mijn vel zit weet ik niet of dat verstandig is...

heb de neiging om ut nog even een paar weken aan te kijken,

maar weet eerlijk gezegd niet of ut zin heeft....



wat denken jullie??
Alle reacties Link kopieren
Vraagje heb je wel (goeie) therapie gehad voordat je stopte met AD?
Alle reacties Link kopieren
quote:Maja82 schreef op 04 juni 2010 @ 10:45:

Vraagje heb je wel (goeie) therapie gehad voordat je stopte met AD?



Dat was ook de vraag die als eerste in mij opkwam.

Als je stopt met AD en je hebt het gevoel dat je het zelf (nog) niet helemaal goed kunt opvangen, dan is een begeleiding in de vorm van een therapie echt geen slecht idee. En dan het beste een cognitieve gedragstherapie ofzo, zodat je leert om met de 'slechte' momenten om te gaan zodra ze optreden en je je niet meteen af gaat vragen of je misschien terug aan de medicijnen moet. Heb je dat al eens geprobeerd?
ik heb hele goede therapie gehad. idd cognitieve therapie.

ik heb daar truukjes geleerd om met het piekeren om te gaan enzo. ik denk nu alleen te makkelijk dat ik het wel zonder kan.

dat is denk ik niet handig dus ik ga ze wel weer toepassen

(heb mn pieker schriftje al klaargelegd )



wat betreft medicijnen, het is idd. wel erg vroeg om naar de dokter te rennen. ik heb dat spul bijna 4 jaar geslikt, dus

het lijf heeft wel even tijd nodig om het zelf weer te doen.

ik denk dat ik niet van mezelf moet verwachten dat het gelijk goed gaat, en ik moet wel even de tijd nemen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven