word het ooit beter?

07-09-2008 00:24 13 berichten
Alle reacties Link kopieren
ik vraag me elke dag af, word het dan nooit beter?



al zeven jaar, depressief. erfelijk, genetisch bepaald.

drie zelfmoordpogingen, mislukt.

eerst gezinstherapie. later meerdere instanties afgegaan, gesprekken gehad met psychologen. en nu, mijn huidige therapeute, ze kan me niet genoeg helpen, zegt ze.



al bijna drie jaar, anorexia.

zes maanden klinische behandeling, geen nazorg omdat ik

niet lang genoeg door ben gegaan.

de eetstoornis blijft mijn leven bepalen, de zoveelste terugval is niet te vermijden.



mijn moeder, haar hele leven al depressief.

mijn stiefmoeder, alcoholist.

mijn vrienden, die heb ik niet.



en ik ben nog maar 19jaar.





mijn laatste hoop.

ik heb me aangemeld voor een behandeling van een jaar lang,

intern.

ik ga dit proberen, ik wil echt veranderen.

ik wilde dit even delen.



want eerlijk gezegd ben ik heel erg bang.



als er anderen zijn die ook zoiets mee maken,

dan zou ik het fijn vinden om misschien in contact te komen.
Alle reacties Link kopieren
Sorry geen herkenning, maar wel :hug:

Lijkt me heel moeilijk allemaal.

Dapper dat je je hebt aangemeld voor een interne behandeling.

Heel veel succes daarmee!

:flower:
.
Dat is een hele moeilijke situatie waar je in zit, en het verdient een flinke staande ovatie dat jij je daarin staande houdt `( hoe dan ook) en dat je er dus op eigen kracht uit probeert te komen.

Ik heb me ook 7 jaar lang depressief en bang gevoeld, dus ik weet hoe vervelend het wakker worden alleen al kan zijn, met weer zo'n lange dag voor je.

Maar dat je deze stap gaat zetten betekent heel veel voor de rest van je leven. Je gaat het absoluut redden.

Probeer iemand te vinden die je vertrouwd, waar je mee kunt praten, maar ook mee kunt lachen.

Ik wou dat ik wat voor je kon doen...

Ik was zelf vaak op zoek naar het waarom van alles... ik heb nooit antwoorden gevonden. Maar toen ik de dingen een beetje ging accepteren, en roeide met de riemen die ik had ging het stapje voor stapje beter.

Het is echt mogelijk, je hebt de eerste stap al gezet.

Heel veel sterkte :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ja, het wordt echt beter en dat is omdat je het echt wilt, dus dan kun je ook veranderen. Ik heb het zelf ook enorm moeilijk gehad toen ik jouw leeftijd had, had nooit verwacht dat ik ooit echt gelukkig zou worden, maar ik ben het dus wel.

Ik wens je sterkte en niet opgeven he.
Alle reacties Link kopieren
Wat knap dat je weer in behandeling gaat! Je ziet het nu niet, maar het leven is het echt waard! Als je er nu voor gaat, kun je daarna misschien eindelijk geluk gaan ervaren.

Ik wens je heeeeeel veel sterkte en hoop dat alles snel beter met je gaat!
Alle reacties Link kopieren
heel erg bedankt voor jullie lieve reacties.

ik vind het fijn te horen dat het uiteindelijk wel

beter kan worden, en dat dat bij jullie ook gebeurd

is!



liefs
Alle reacties Link kopieren
Ja, het wordt WEL beter!



(maar je moet het jezelf wel (echt!) gunnen. je moet het gewoon doen. vecht eens voor jezelf!)



Het wordt dan echt WEL beter.



:flower: :hug:



p.s. lees net dat je 19 jaar bent. Toen ik 19 was had ik hetzelfde kunnen schrijven, ik ben nu bijna 24 en het is zeker beter. Jij kan het ook wel.
Alle reacties Link kopieren
_lente_ schreef op 07 september 2008 @ 02:06:

Ik was zelf vaak op zoek naar het waarom van alles... ik heb nooit antwoorden gevonden. Maar toen ik de dingen een beetje ging accepteren, en roeide met de riemen die ik had ging het stapje voor stapje beter.




zo herkenbaar!!



ik ben zelf ondertussen bijna 3 jaar depressief, en verloor erg veel energie met de welbekende "waarom-vraag" ... ik heb dit pas afgeleerd, mede door therapie!



het is goed dat je in therapie gaat, je vecht ervoor & dan ga je er zeker wel komen meis!!!!! als het mij lukt ... dan jou ook!

en probeer het te zien als een levensles, dat heeft mij ook geholpen! jij leert/weet dingen straks (nu al i guess) die veel mensen heel hun leven niet zullen weten!

sterkte!! :hug:
Alle reacties Link kopieren
oja, nog wel mooi voor hier:

de aanhouder wint!!!!
Alle reacties Link kopieren
Een oude zeilerswijsheid:



"Je kan de wind niet veranderen, maar hoe de zeilen staan bepaal je zelf".



Dus: trimmen die zeilen, tot je zo hoog aan de wind vaart als je nooit dacht te kunnen!!!



Je kunt het zeker, want het feit dat je zo aan jezelf durft te werken, zegt genoeg. Zeker als je 19 bent. Velen van die leeftijd rennen weg, steken de kop in het zand of zijn "depressief" omdat dat nou eenmaal een beetje hip is onder tieners....



Heel veel succes!!!! Enne trim ze, ik zie je wel onder vol tuig voorbijzeilen over een tijdje!!!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Melodi, heb zelf ook heel vaak last van die eeuwige waarom-vraag, zou je wellicht met ons kunnen delen hoe je dat doorbreekt/afleert?

Alvast bedankt..
Alle reacties Link kopieren
gewoon_nic, het kan overgaan.

Ik heb vanaf mijn 20e tot en met mijn 34e heel veel slechte periodes gehad. Mega-depressief, dagbehandeling, opname, depersonalisatie, etc.

Nu heb ik het AD Efexor gekregen en binnen 2 weken was mijn depressie weg en ik voel me nu beter dan ooit! Als herboren!

Ik heb hiervoor seroxat geslikt, jarenlang, maar dat hielp niet. Efexor wel. Dus experimenteren met medicijnen onder begeleiding van een psychiater kan ook een redmiddel zijn.

Maar misschien is die interne therapie voor jou wel het redmiddel.

Voor iedereen is iets anders wat hem of haar kan helpen.

Maar blijf doorvechten, strijden en zoeken, dan kom je er ooit zeker uit!

Heel veel sterkte gewenst!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven