Psyche
alle pijlers
zelf of hulp vragen?
dinsdag 17 maart 2009 om 15:38
Hallo,
Ik zal proberen KORT en duidelijk m'n verhaal te doen.
Een jaar geleden ben met dochtertje bij ex weggegaan. Afgelopen jaar is erg goed verlopen. Ik zou wel eens laten zien dat ik het zou redden met m'n kleintje en tadaa,dit is me aardig gelukt. Ik voelde me al heel snel best weer goed, het was vooral een grote opluchting daar weg te zijn.
Nu, een jaar later, merk ik dat er plotseling van alles boven komt van toen. Hij dronk veel en daardoor heeft hij me op veel manieren erg veel verdriet gedaan. Die woede lijkt nu naar boven te komen. Ik weet niet wat me overkomt, had dit helemaal niet meer verwacht nu....
Ik weet niet wat ik er mee aan moet. Aan de ene kant denk ik dat ik mezelf een schop onder de kont moet geven, lekker veel afleiding zoeken, dan gaat het wel weer over.
Aan de andere kant vraag ik me af of ik er misschien eens met iemand over moet praten die iets verder van me af staat? Alles eens op kunnen biechten, even hart luchten. Hoe meer ik er over nadenk hoe meer er boven komt dus tja, niet aan denken dus, denk ik dan....maar ja, komt het er dan later niet alsnog eens uit?
Wat zouden jullie me adviseren? bedankt voor het meedenken
Ik zal proberen KORT en duidelijk m'n verhaal te doen.
Een jaar geleden ben met dochtertje bij ex weggegaan. Afgelopen jaar is erg goed verlopen. Ik zou wel eens laten zien dat ik het zou redden met m'n kleintje en tadaa,dit is me aardig gelukt. Ik voelde me al heel snel best weer goed, het was vooral een grote opluchting daar weg te zijn.
Nu, een jaar later, merk ik dat er plotseling van alles boven komt van toen. Hij dronk veel en daardoor heeft hij me op veel manieren erg veel verdriet gedaan. Die woede lijkt nu naar boven te komen. Ik weet niet wat me overkomt, had dit helemaal niet meer verwacht nu....
Ik weet niet wat ik er mee aan moet. Aan de ene kant denk ik dat ik mezelf een schop onder de kont moet geven, lekker veel afleiding zoeken, dan gaat het wel weer over.
Aan de andere kant vraag ik me af of ik er misschien eens met iemand over moet praten die iets verder van me af staat? Alles eens op kunnen biechten, even hart luchten. Hoe meer ik er over nadenk hoe meer er boven komt dus tja, niet aan denken dus, denk ik dan....maar ja, komt het er dan later niet alsnog eens uit?
Wat zouden jullie me adviseren? bedankt voor het meedenken
dinsdag 17 maart 2009 om 15:42
ik heb jouw verhaal heel vaak hier gezien en dat je die keuze hebt gemaakt dat je bij hem weg bent gegaan. Echt geweldig!
Maar logisch dat je door dit verleden op een gegeven moment last ervann krijgt. En waarom zou je geen hulp vragen? Waarom zou je het allemaal zelf moeten doen? Ga gewoon naar je huisarts of bel zelf een eerstelijnpsycholoog op. Ik hoop dat het oplucht voor jou!
Maar logisch dat je door dit verleden op een gegeven moment last ervann krijgt. En waarom zou je geen hulp vragen? Waarom zou je het allemaal zelf moeten doen? Ga gewoon naar je huisarts of bel zelf een eerstelijnpsycholoog op. Ik hoop dat het oplucht voor jou!
dinsdag 17 maart 2009 om 16:20
dinsdag 17 maart 2009 om 16:32
ik vind het wel logisch dat je er nu pas last van krijgt. je moest namelijk eerst een nieuw bestaan opbouwen voor jouw en je kindje, nu je wat dat betreft in een rustiger vaarwater bent gekomen, komt alles boven.
ik zou zeker hulp zoeken, volgens mij heeft je relatie veel impact op je gehad. je kan inderdaad denken van ik moet mezelf een schop onder de kont geven en gewoon afleiding gaan zoeken. onbewust ben je dan toch aan het vluchten naar mijn idee.
het zal namelijk best een tijd goed kunnen gaan, maar je "problemen" halen je altijd in jammer genoeg.
inderdaad mijn complimenten .dat je voor jou en je kind hebt gekozen!!!
ik zou zeker hulp zoeken, volgens mij heeft je relatie veel impact op je gehad. je kan inderdaad denken van ik moet mezelf een schop onder de kont geven en gewoon afleiding gaan zoeken. onbewust ben je dan toch aan het vluchten naar mijn idee.
het zal namelijk best een tijd goed kunnen gaan, maar je "problemen" halen je altijd in jammer genoeg.
inderdaad mijn complimenten .dat je voor jou en je kind hebt gekozen!!!
dinsdag 17 maart 2009 om 17:07
Wat goed dat je voor jezelf en je dochter gekozen hebt!
Ik vind het niet meer dan logisch, dat nu je in wat rustiger vaarwater bent en niet meer in standje overleven staat, ruimte krijgt om te gaan verwerken wat je allemaal hebt meegemaakt. Mijn advies is: doe het niet alleen! Misschien dat je het prettig vindt om samen met vriend(inn)en aan je verwerking te beginnen, maar ik kan me ook voorstellen dat het heel plezierig is om je verhaal aan iemand kwijt te kunnen die niet emotioneel bij jou betrokken is.
Ik vind het niet meer dan logisch, dat nu je in wat rustiger vaarwater bent en niet meer in standje overleven staat, ruimte krijgt om te gaan verwerken wat je allemaal hebt meegemaakt. Mijn advies is: doe het niet alleen! Misschien dat je het prettig vindt om samen met vriend(inn)en aan je verwerking te beginnen, maar ik kan me ook voorstellen dat het heel plezierig is om je verhaal aan iemand kwijt te kunnen die niet emotioneel bij jou betrokken is.
dinsdag 17 maart 2009 om 17:54
Bedankt voor jullie reacties, fijn. Ik denk dan al gauw dat ik me aanstel ofzo en dat ik gewoon sterk moet zijn maar misschien moet ik m'n trots opzij zetten.
Ik weet eigenlijk niet waar ik voor zou moeten kiezen, wat is het verschil tussen maatschappelijk werk en een psycholoog? Iemand hier ervaring mee, tips of wat dan ook?
Ik weet eigenlijk niet waar ik voor zou moeten kiezen, wat is het verschil tussen maatschappelijk werk en een psycholoog? Iemand hier ervaring mee, tips of wat dan ook?
dinsdag 17 maart 2009 om 21:13
Ik heb een paar keer met een psycholoog gepraat toen ik na een verbroken relatie niet verder kon en maar verdrietig bleef. Die gesprekken hebben me goed geholpen wat dingen op een rijtje te krijgen en ik ben erg blij dat ik dat heb gedaan.
Ik kan het dus niet vergelijken met een maatschappelijk werker, sorry. Maar ik kan je wel aanraden om iemand, of het nou maatschappelijk werk is of een psycholoog, op te zoeken om te gaan praten. Je hebt nogal wat voor je kiezen gekregen!
Je kunt checken of je de gesprekken vergoed krijgt door je ziektekostenverzekering. Ik geloof dat acht gesprekken vergoeden wel redelijk standaard is. Je huisarts kan je doorverwijzen maar je kunt geloof ik ook zelf iemand zoeken (dat heb ik gedaan).
Ik kan het dus niet vergelijken met een maatschappelijk werker, sorry. Maar ik kan je wel aanraden om iemand, of het nou maatschappelijk werk is of een psycholoog, op te zoeken om te gaan praten. Je hebt nogal wat voor je kiezen gekregen!
Je kunt checken of je de gesprekken vergoed krijgt door je ziektekostenverzekering. Ik geloof dat acht gesprekken vergoeden wel redelijk standaard is. Je huisarts kan je doorverwijzen maar je kunt geloof ik ook zelf iemand zoeken (dat heb ik gedaan).
