Zelfliefde of zelfcompassie

19-03-2023 17:25 16 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
De laatste tijd heb ik hier veel over gelezen en beluisterd, maar ik blijf het best lastig vinden om zachter voor jezelf te zijn.
Hoe ben jij lief voor jezelf of heb je zelfcompassie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Née, ik ben (helaas) niet lief voor mezelf. Ben voor mezelf veel harder dan voor wie dan ook…
Ik weet dat, neem mezelf vaak voor dat niet te zijn maar het is zo’n gewoonte dat het moeilijk eruit te krijgen is.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wachten tot de overgangshormonen gaan werken... het werkt vast niet bij iedereen zo, maar kan sindsdien, als vanzelf, mezelf gewoon accepteren, en kan aan anderen op een nette maar wel duidelijke manier mijn grenzen aangeven. Zonder schuldgevoel over mijn houding. Bizar gewoon. Had ik dat 30 jaar eerder maar gehad.
Alle reacties Link kopieren Quote
toulouse_74 schreef:
19-03-2023 17:59
Wachten tot de overgangshormonen gaan werken...
Haha, ok.
Ik hoor ook wel eens het tegenovergestelde vd overgang.
Alle reacties Link kopieren Quote
toulouse_74 schreef:
19-03-2023 17:59
Wachten tot de overgangshormonen gaan werken... het werkt vast niet bij iedereen zo, maar kan sindsdien, als vanzelf, mezelf gewoon accepteren, en kan aan anderen op een nette maar wel duidelijke manier mijn grenzen aangeven. Zonder schuldgevoel over mijn houding. Bizar gewoon. Had ik dat 30 jaar eerder maar gehad.
Ik denk dat je hier een enorm goed punt aanhaalt. Sinds ik hormoon supplementen heb gaat het wel iets beter.. maar ook met vlagen.
Ik vind het stuitend dat er in NL nog zo weinig informatie en of hulp in die hoek te krijgen is.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren Quote
@Snellie, het is oefening baart kunst. Dus bewust zijn dat je hier niet zo goed in bent is stap 1. Heel bewust gaan oefenen net beter voor jezelf zorgen (en ik vermoed voor jezelf opkomen? Grenzen aangeven?) zal in het begin gepaard gaan met het nodige schuldgevoel. Maar naarmate je het vaker doet en vooral terug reflecteert wat het je oplevert vs hoe een ander reageerde, merk je dat het best meevalt, anderen je nog steeds leuk en lief vinden en de wereld niet ten onder gaat (ok flauw). Door ervaring leer je dat het niemand eigenlijk écht dwars zit, dus dan durf je dit steeds makkelijker.

Duidelijkheid vinden veel mensen trouwens ook fijn. Dus als je maar een beetje blijft draaien, hebben mensen doorgaans liever een duidelijk nee. Daar kunnen ze meer mee dan een misschien.
Alle reacties Link kopieren Quote
toulouse_74 schreef:
19-03-2023 17:59
Wachten tot de overgangshormonen gaan werken... het werkt vast niet bij iedereen zo, maar kan sindsdien, als vanzelf, mezelf gewoon accepteren, en kan aan anderen op een nette maar wel duidelijke manier mijn grenzen aangeven. Zonder schuldgevoel over mijn houding. Bizar gewoon. Had ik dat 30 jaar eerder maar gehad.
Doe mij er maar zo een. Waar kunnen we ons opgeven? :lol:
Alle reacties Link kopieren Quote
Als niemand anders medelijden met me heeft en ik verdien het, dan heb ik medelijden met mezelf. ;-D
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kijk wel eens naar een YouTuber die altijd afsluit met;

Be kind to others, but be even kinder to yourself, because we cannot pour from een empty cup.

En dat vind ik eigenlijk wel mooi. :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou niet weten hoe ik ‘kind’ moet zijn voor mezelf.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
Het is iets dat ik heb moeten leren en nog steeds leer.

Iemand op dit forum schreef iets over leren. Het ging om iemand die moest leren om zich veilig te voelen in groepjes. Daarop schreef diegene iets in de trant van ‘je kan vanuit je oude patronen er niet vanuit gaan dat je dat ineens goed doet vanuit een veilig gevoel omdat je het moet leren. Het woordje ‘leren’ drong ineens tot me door. Het is een woord dat mild is, dat ruimte geeft. Toen ik het las, haalde ik adem, voelde rust en opluchting. Ik was blij met dit simpele inzicht dat een ander schreef voor iemand anders. Dit is voor mij een voorbeeld om ergens liever tegen aan te kijken.

Op welk gebied vind je jezelf hard naar jezelf?
Ik ben daar ook niet goed, maar leerde laatst een grappige truc.

Ik doe een gratis, online mindfulness cursus. Eén van die sessies gaat over lief zijn voor jezelf en die begint met denken aan iemand jij lief hebt. De 'docent' noemt dan allerlei wensen voor die ander: 'may you be happy ', 'may you be kind', 'may you be proud of what you've accomplished', 'may you be loved ', enz, terwijl jij aan die ander denkt. Dat geeft een heel fijn, warm gevoel omdat je het die ander ook echt gunt, natuurlijk!

De volgende stap is dan in diezelfde wensen te voelen voor jezelf, dus de docent spreekt: 'may I be happy ', 'may I be kind', 'may I be proud of what I've accomplished', 'may I be loved', en omdat je al in zo'n liefdevolle staat verkeert, werkt dat dus om op jezelf toe te passen.

Het klinkt wat zweverig en er zijn vast ook meer praktische manieren om liever voor jezelf te zijn, maar ik vond dit ook wel heel fijn en slim. Juist het gegeven dat het veel makkelijker is om lief te zijn voor een ander dan voor jezelf kun je dus gebruiken voor zelfcompassie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Echt heel lief voor mezelf niet denk ik (hoef mezelf niet te pamperen vind ik :)). Maar wel zelfacceptatie, ik kan wel met mildheid kijken naar mijn acties en gedachten, en in het oog houden dat ik heel hard mijn best doe vanuit goede bedoelingen. Als dan niet álles lukt of en zit eens een baaldag tussen, dan zij dat zo. Zolang ik daar maar niet in blijf hangen, dan ben ik niet te beroerd mezelf een flinke schop onder de kont te geven :)
Heb lief, houd moed. Komt goed.
Zelfcompassie is een vaardigheid die je kan oefenen. Er zijn trainingen en therapieen die zich daar specifiek op richten (en die ik volg gezien ik er ook niet zo goed in ben). Wij gebruikten daarvoor het werkboek van Kristin Neff en Christopher Germer. Die zou je ook zelf kunnen proberen door te werken. De oefening van Mia komt daar ook in voor. Lezen en luisteren is één ding, maar ik denk dat het ook echt gaat om trainen en dus oefeningen doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn dat er herkenning en tips staan.

Ik ben erg hard en veroordelend naar mezelf. Daar valt nog veel progressie te behalen.

Momenteel herstellende van een burn out. Weer voorzichtig aan het werk. Beleef daar niet per se plezier aan. Wil ook iets anders gaan opzetten nadat ik hersteld ben. Liefst was ik gisteren al hersteld maar het lukt allemaal nog maar matig. Daar kan ik heel hard over zijn.
Ik vergeet vaak wat ik wel allemaal 'gewoon ' doe ernaast. En ik haal eigenlijk nergens echt voldoening uit momenteel.
Heb je hulp bij de harde of oordelende gedachtes die je over jezelf hebt? Het klinkt alsof je je burn out nog niet hebt geaccepteerd. En juist die acceptatie en zelfcompassie heb je hard nodig omdat het geen rechte lijn van herstel naar boven is.

Weet je wat de oorzaak is van je zelfafwijzing, want daar komt dat harde oordelen eigenlijk op neer. Zijn er oude patronen vanuit het verleden dat je bijvoorbeeld altijd maar flink je best moet doen om gewaardeerd te worden? Werd je vroeger gehoord, gezien en had/heb je emotionele steun?

Lukt het je verder om tijdens het herstellen om uit je hoofd te gaan? Dus je lichaam in te zetten? Of zit je nog veel in je hoofd, piekeren etc.

Een toegankelijk hulpmiddel om wat meer bewust stil te staan en te werken aan je geestelijke herstel is bijvoorbeeld een 6-minuten dagboek.
Elke dag staan daarin vragen als;
- ik ben dankbaar voor, 3 dingen opschrijven;
- zo ga ik van vandaag een fijne dag maken;
- positieve affirmatie;
- mijn goede daad van vandaag;
- wat ik aan mezelf kan verbeteren;
- leuke dingen die ik heb meegemaakt, 3 dingen opschrijven.
Het kan in het begin geforceerd aanvoelen om de antwoorden op te schrijven. Misschien voel je enorm veel weerstand of passiviteit. Is normaal en hoort erbij. Toch kan het helpen om dit soort momentjes in te plannen.
Uiteindelijk helpt het je verder als je zelf je beste verzorger wordt en jezelf met mildere ogen kan bekijken.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven