Zelfmoordgedachten

27-06-2017 19:41 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen,

Ik weet niet zo goed of dit op Viva mag worden besproken, maar ik probeer het toch maar.
Ik heb al best wel een hele tijd zelfmoordgedachten (geen plannen) en ik twijfel erover of ik dit aan mijn behandelaar moet vertellen.

Weten jullie misschien wat ik kan verwachten als ik dit vertel?
Je kunt verwachten dat je erover in gesprek kan gaan. Tegenwoordig is het niet meer zo dat je bang hoeft te zijn dat je direct opgenomen wordt. Praten is belangrijk als je deze gedachten hebt. Probeer het aan te geven en praat over wat je precies denkt en op welke manier je er mee bezig bent. Het helpt. Helaas zijn ze op viva streng op topics hierover. Dus het kan dat je topic verwijderd wordt.
Tuurlijk moet je dit aan je behandelaar vertellen! Ze sturen echt niet meteen de crisisdienst op je af. Maar, om beter te worden moet je wel open en eerlijk zijn. Ook over deze gedachten. Nu je nog geen daadwerkelijke plannen hebt is het makkelijker aan te pakken dan wanneer je nog dieper wegzakt.
Ik denk dat veel mensen het wel herkennen. Ik heb soms ook zelfmoordgedachten maar ik bedenk dan altijd dat ik het niet kan maken en dat het leven ook nog mooie dingen in petto kan hebben. Ik zou het wel communiceren met mijn behandelaar. Die zal er niet van schrikken en misschien kan hij of zij je wat meer inzicht verschaffen/ je verder helpen.
Alle reacties Link kopieren
Goed dat je er openheid aan geeft, praat erover! Je weet nooit wat voor inzichten dat jou kan verschaffen.
Alle reacties Link kopieren
Valt toch wel mee ...D66 lobiet toch voor de eindelevens pil :-(
Alle reacties Link kopieren
MaMakkekastanje schreef:
27-06-2017 19:47
Valt toch wel mee ...D66 lobiet toch voor de eindelevens pil :-(
...dus de taboe is niet zo heel erg. Het is behoorlijk bespreekbaar. Verder ben je opzoek gegaan naar een behandelaar dus je wilt toch actie ondernemen om beter in het leven te staan. Dus ja .
Alle reacties Link kopieren
Luna_ schreef:
27-06-2017 19:43
Je kunt verwachten dat je erover in gesprek kan gaan. Tegenwoordig is het niet meer zo dat je bang hoeft te zijn dat je direct opgenomen wordt. Praten is belangrijk als je deze gedachten hebt. Probeer het aan te geven en praat over wat je precies denkt en op welke manier je er mee bezig bent. Het helpt. Helaas zijn ze op viva streng op topics hierover. Dus het kan dat je topic verwijderd wordt.
Dat is dus wel waar ik bang voor ben eigenlijk.. Ik ben bang dat hij het te serieus neemt of zo.

Bedankt voor de waarschuwing.
Ik vind de taboe nog vrij groot. D66 heeft het over vrijwillig levenseinde bij voltooid leven. Is anders.

Ik hoop dat je het bespreekbaar gaat maken TO! Hier ernaar vragen is de eerste stap.
Alle reacties Link kopieren
Lady_Vintage schreef:
27-06-2017 19:45
Tuurlijk moet je dit aan je behandelaar vertellen! Ze sturen echt niet meteen de crisisdienst op je af. Maar, om beter te worden moet je wel open en eerlijk zijn. Ook over deze gedachten. Nu je nog geen daadwerkelijke plannen hebt is het makkelijker aan te pakken dan wanneer je nog dieper wegzakt.
Maar weet je dan wat ze dan kunnen gaan doen nu om het aan te pakken?
Alle reacties Link kopieren
Luna_ schreef:
27-06-2017 19:53
Ik vind de taboe nog vrij groot. D66 heeft het over vrijwillig levenseinde bij voltooid leven. Is anders.

Ik hoop dat je het bespreekbaar gaat maken TO! Hier ernaar vragen is de eerste stap.
Wanneer is een leven voltooid ?

Klopt D66 is van de organen donor wet .
Geen behandelaar die daarvan schrikt. Voor mensen in de ggz zijn zelfmoordgedachten niet iets wat maar sporadisch voorbij komt. Als het goed is hoort hij of zij dat een aantal keren per week en is het een normaal gespreksonderwerp. Wat je kunt verwachten zijn wat vragen, hoe vaak denk je dat, wat denk je dan, in welke situatie. Mogelijk ben je daarmee geholpen, en ik zou het zeker bespreken.
vraaagg1993 schreef:
27-06-2017 19:55
Maar weet je dan wat ze dan kunnen gaan doen nu om het aan te pakken?
Dat hangt helemaal van de problematiek af waar je mee zit! Voor sommigen helpt het om er open over te praten. Anderen gaan op zoek naar het waarom van de zelfmoord gedachten en anderen gaan alleen aan de slag met vermijden dat ze telkens aan de dood denken.. Het verschilt dus enorm.
Alle reacties Link kopieren
Ideaal gesproken zou je dit met je behandelaar moeten kunnen bespreken, en vooral ook kunnen werken aan de oorzaken hiervan. Maar het heeft mij behoorlijk belemmerd bij het zoeken naar een therapeut die mij in behandeling wilde nemen. Als ik er direct eerlijk over was, mocht ik niet in behandeling komen.

Aan de andere kant was mijn psychiater er totaal weer niet van onder de indruk. Ik had er nooit over gesproken omdat ik bang was voor een gedwongen opname en omdat ik niet tegengehouden wilde worden. Door veranderende omstandigheden bracht ik het wel ter sprake en het deed hem niks. Nou snap ik ook wel dat hij misschien wel tientallen patiënten met een doodswens heeft, maar toch. Het is nu twee jaar geleden dat ik het hem toch vertelde en hij is er nooit meer op teruggekomen. Voor (gedwongen) opname hoef je dus niet zo bang te zijn.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
vraaagg1993 schreef:
27-06-2017 19:52
Dat is dus wel waar ik bang voor ben eigenlijk.. Ik ben bang dat hij het te serieus neemt of zo.

Bedankt voor de waarschuwing.
Zo'n therapeut hoort het vaak. Het leven is ook hartstikke moeilijk soms en er zijn zoveel mensen die zich regelmatig wanhopig voelen omdat het leven zo tegenvalt. Een gedachte aan zelfmoord doemt dan gemakkelijk op. Dat wil niet zeggen dat iemand daar ook werkelijk naar streeft. Als het leven moeilijk is is denken aan zelfmoord een van de vele gedachten die op kunnen komen. Je schrikt er misschien wel van...zo van: "...dan is het wel heel slecht met me gesteld..."
Een therapeut weet dat het een gedachte is die bij iemand op kan komen. En geen reden om iemand meteen op te sluiten en plat te spuiten.

Anders is het wanneer er al pogingen zijn ondernomen of als het een enorme wens van iemand is.
Er is om minder al een topic verwijderd vanmiddag hier.

Maar, ja je moet het met je behandelaar bespreken en je kan verwachten dat je behandelaar zal vragen naar je concrete plannen (hoe, wat, waar) en verder met je in gesprek gaat.
vraaagg1993 schreef:
27-06-2017 19:55
Maar weet je dan wat ze dan kunnen gaan doen nu om het aan te pakken?
Zij? Jij!
Jij moet verantwoordelijkheid nemen voor jouw leven en jouw problematiek. Een therapeut kan je enkel begeleiden, maar het werk moet je zelf doen. Dus als het goed is gaat je therapeut je helpen ontrafelen waar dit gevoel vandaan komt en wat je daaraan kan doen.
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel voor jullie reacties! Dus stel ik zou vertellen dat ik hier aan denk en wel dingen heb uitgezocht, maar geen concrete plannen heb, dan zal ze dus alleen vragen stellen verder?
Alle reacties Link kopieren
Was bij mij wel gewoon zo TO. Echt heerlijk even lekker je hart luchten bij iemand die er niet van opkijkt. Meer moet je er ook niet van verwachten.

Als je echt al concrete plannen maakt is het anders.
Alle reacties Link kopieren
Zijn je gedachten erg praktiserend? Bijvoorbeeld dat je erg nadenkt over het hoe, waar en wanneer?
In dat geval denk ik dat het wel belangrijk is dat je er met je therapeut over spreekt. Naar mijn ervaring reageren ze vrij rustig en kunnen ze je helpen met het opstellen van een crisisplan.
Desgraciado en el juego, afortunado en amores.
vraaagg1993 schreef:
27-06-2017 20:55
Dank jullie wel voor jullie reacties! Dus stel ik zou vertellen dat ik hier aan denk en wel dingen heb uitgezocht, maar geen concrete plannen heb, dan zal ze dus alleen vragen stellen verder?
Als het goed is wel. Echt, als je zelfmoordgedachten hebt ben je niet opeens rijp voor gedwongen opname. Je behandelaar zal wel checken hoe concreet je plannen zijn, dus vragen stellen. Maar geef gewoon eerlijk antwoord, het zijn gedachten, geen misdaden.
vraaagg1993 schreef:
27-06-2017 19:55
Maar weet je dan wat ze dan kunnen gaan doen nu om het aan te pakken?
Ze zullen waarschijnlijk gaan uitzoeken waar de gedachten vandaan komen, misschien in combi met je overige problematiek.

Daarnaast misschien een plan voor als je gedachtes wel om lijkt te willen zetten in plannen. Wie bel je, wat doe je etc. etc
Alle reacties Link kopieren
Mij hielp het wel dat het als een soort van normaal symptoom werd gezien, horend bij depressie (althans dat was het bij mij). En dat de arts daar totaal niet van schrok ofzo, dat er niet ineens toeters en bellen afgingen. Het werd gewoon genoteerd, ook om de ernst van de depressie te bepalen.

Bij heel veel mensen gaat het op een dag ook weer over, de gedachte.
Je kunt méér.
vraaagg1993 schreef:
27-06-2017 20:55
Dank jullie wel voor jullie reacties! Dus stel ik zou vertellen dat ik hier aan denk en wel dingen heb uitgezocht, maar geen concrete plannen heb, dan zal ze dus alleen vragen stellen verder?
Ik verwacht wel dat ze vraagt wat je precies hebt uitgezocht.

En dan verder over hoe je je voelt. Zoals iemand anders schreef zal het afhankelijk van je problematiek zijn wat verder, ga je dan uitvogelen waardoor het komt of ga je juist focussen op wat je er per dag aan kan doen. Of ga je concrete afspraken maken over hoe ermee om te gaan enz.

Hoe zou jij zelf willen dat je ze reageert?
anoniem_342341 wijzigde dit bericht op 27-06-2017 21:18
33.27% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
KeaAlpine schreef:
27-06-2017 20:53
Zij? Jij!
Jij moet verantwoordelijkheid nemen voor jouw leven en jouw problematiek. Een therapeut kan je enkel begeleiden, maar het werk moet je zelf doen. Dus als het goed is gaat je therapeut je helpen ontrafelen waar dit gevoel vandaan komt en wat je daaraan kan doen.
Zo bedoelde ik het niet. Ik weet dat ik het zelf moet doen. Ik bedoelde meer dat als ze je dus gelukkig niet meteen laten opnemen of zo of ze dan wat anders gaan doen nadat je het hebt verteld..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven