Psyche
alle pijlers
Zelfreflectie en ego
vrijdag 26 juni 2009 om 16:14
Waarom zijn maar zo weinig mensen in staat tot zelfreflectie? Ik heb mensen in mijn omgeving die totaal niet in staat zijn zichzelf van een afstandje te beschouwen en dat leidt soms tot nare situaties. Want alles vatten ze persoonlijk op, ze kunnen hun ego niet van hun emoties scheiden, ze geven altijd anderen de schuld van alles wat fout gaat enz.
Ik snap wel dat het heel confronterend kan zijn om kritisch naar jezelf te kijken, maar mijn ervaring is dat als je jezelf beter kunt 'lezen', je duidelijker en opener kunt zijn naar anderen toe, je jezelf minder in de weg staat enz.
Hoe kan ik de mensen in mijn omgeving een beetje proberen te stimuleren tot wat meer zelfbespiegeling?
Ik snap wel dat het heel confronterend kan zijn om kritisch naar jezelf te kijken, maar mijn ervaring is dat als je jezelf beter kunt 'lezen', je duidelijker en opener kunt zijn naar anderen toe, je jezelf minder in de weg staat enz.
Hoe kan ik de mensen in mijn omgeving een beetje proberen te stimuleren tot wat meer zelfbespiegeling?
vrijdag 26 juni 2009 om 16:24
Misschien kun je jouw bedrevenheid in de zelfreflectie inzetten om te achterhalen waarom je anderen zou willen manistimuleren tot zelfreflectie.
Jij bent degene die er last van heeft, dan ben jij ook de aangewezen persoon om het op te lossen.
Of onderschat ik nu je vermogen tot altruisme?
Jij bent degene die er last van heeft, dan ben jij ook de aangewezen persoon om het op te lossen.
Of onderschat ik nu je vermogen tot altruisme?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 26 juni 2009 om 16:29
Nee hoor. 
Maar het valt me gewoon op hoe weinig mensen van zichzelf begrijpen (ze kunnen hun emoties niet los zien van hun gekrenkte ego) en dan alles en iedereen om hen heen de schuld geven, terwijl ze iets vaak zelf uitlokken (bijv. door oude, moeilijk af te leren patronen).
Ik vind het heel moeilijk om hen dan zo te benaderen dat ze mijn woorden niet als een verwijt zullen opvatten.
Maar het valt me gewoon op hoe weinig mensen van zichzelf begrijpen (ze kunnen hun emoties niet los zien van hun gekrenkte ego) en dan alles en iedereen om hen heen de schuld geven, terwijl ze iets vaak zelf uitlokken (bijv. door oude, moeilijk af te leren patronen).
Ik vind het heel moeilijk om hen dan zo te benaderen dat ze mijn woorden niet als een verwijt zullen opvatten.
vrijdag 26 juni 2009 om 16:31
vrijdag 26 juni 2009 om 16:37
quote:Nickname00 schreef op 26 juni 2009 @ 16:31:
[...]
Deze zin slaat toch nergens op? Klinkt interessant ofzo?
Hoezo? TO schrijft zelf ook nogal wat termen, nou dacht ik, dat kan ik ook.
Misschien zit to in een omgeving waar een hoop ego's samenkomen die niet aan zelfreflectie doen, kan me voorstellen dat dat vervelend is.
[...]
Deze zin slaat toch nergens op? Klinkt interessant ofzo?
Hoezo? TO schrijft zelf ook nogal wat termen, nou dacht ik, dat kan ik ook.
Misschien zit to in een omgeving waar een hoop ego's samenkomen die niet aan zelfreflectie doen, kan me voorstellen dat dat vervelend is.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 26 juni 2009 om 16:40
quote:Freda12 schreef op 26 juni 2009 @ 16:14:
Waarom zijn maar zo weinig mensen in staat tot zelfreflectie?
Ik denk dat dat beïnvloed wordt door de omgeving waarin je zit. Ik kan me voorstellen dat iemand die in een beroepsomgeving zit waarin zoiets een gemeengoed is, er meer mee geconfronteerd wordt en er zelf ook mee bezig is. Hetzelfde voor een privé omgeving (bijv als je tussen veel vrienden/familie in hulpverlening oid zit).
Maar als je bij wijze van spreken het woord "zelfreflectie" zelfs nog nooit gehoord hebt, dan heb je het waarschijnlijk ook nog nooit gedaan.
Waarom zijn maar zo weinig mensen in staat tot zelfreflectie?
Ik denk dat dat beïnvloed wordt door de omgeving waarin je zit. Ik kan me voorstellen dat iemand die in een beroepsomgeving zit waarin zoiets een gemeengoed is, er meer mee geconfronteerd wordt en er zelf ook mee bezig is. Hetzelfde voor een privé omgeving (bijv als je tussen veel vrienden/familie in hulpverlening oid zit).
Maar als je bij wijze van spreken het woord "zelfreflectie" zelfs nog nooit gehoord hebt, dan heb je het waarschijnlijk ook nog nooit gedaan.
vrijdag 26 juni 2009 om 16:42
quote:Freda12 schreef op 26 juni 2009 @ 16:29:
Nee hoor.
Maar het valt me gewoon op hoe weinig mensen van zichzelf begrijpen (ze kunnen hun emoties niet los zien van hun gekrenkte ego) en dan alles en iedereen om hen heen de schuld geven, terwijl ze iets vaak zelf uitlokken (bijv. door oude, moeilijk af te leren patronen).
Ik vind het heel moeilijk om hen dan zo te benaderen dat ze mijn woorden niet als een verwijt zullen opvatten.
En je denkt dit op te kunnen lossen door ze te stimuleren tot zelfreflectie? Ten eerste zeg je zelf dat het dit soort mensen ontbreekt aan vaardigheden om oude patronen los te laten en ten tweede leggen ze de oorzaak van hun problemen buiten zichzelf waardoor ze ook niet gemotiveerd zullen zijn om zelf te veranderen.
Nee, ik denk dat je actie kans van slagen heeft, duh.
Ik denk dat je beter zelf wat minder conflict vermijdend kunt zijn.
Nee hoor.
Maar het valt me gewoon op hoe weinig mensen van zichzelf begrijpen (ze kunnen hun emoties niet los zien van hun gekrenkte ego) en dan alles en iedereen om hen heen de schuld geven, terwijl ze iets vaak zelf uitlokken (bijv. door oude, moeilijk af te leren patronen).
Ik vind het heel moeilijk om hen dan zo te benaderen dat ze mijn woorden niet als een verwijt zullen opvatten.
En je denkt dit op te kunnen lossen door ze te stimuleren tot zelfreflectie? Ten eerste zeg je zelf dat het dit soort mensen ontbreekt aan vaardigheden om oude patronen los te laten en ten tweede leggen ze de oorzaak van hun problemen buiten zichzelf waardoor ze ook niet gemotiveerd zullen zijn om zelf te veranderen.
Nee, ik denk dat je actie kans van slagen heeft, duh.
Ik denk dat je beter zelf wat minder conflict vermijdend kunt zijn.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 26 juni 2009 om 16:47
quote:Freda12 schreef op 26 juni 2009 @ 16:14:
Waarom zijn maar zo weinig mensen in staat tot zelfreflectie? Ik heb mensen in mijn omgeving die totaal niet in staat zijn zichzelf van een afstandje te beschouwen en dat leidt soms tot nare situaties. Want alles vatten ze persoonlijk op, ze kunnen hun ego niet van hun emoties scheiden, ze geven altijd anderen de schuld van alles wat fout gaat enz.
Ik snap wel dat het heel confronterend kan zijn om kritisch naar jezelf te kijken, maar mijn ervaring is dat als je jezelf beter kunt 'lezen', je duidelijker en opener kunt zijn naar anderen toe, je jezelf minder in de weg staat enz.
Hoe kan ik de mensen in mijn omgeving een beetje proberen te stimuleren tot wat meer zelfbespiegeling?Misschien is het beter te accepteren dat niet indereen in de wereld er dezelfde normen en waarden op na houdt als jijzelf. Bedoel ik niet cynisch.
Waarom zijn maar zo weinig mensen in staat tot zelfreflectie? Ik heb mensen in mijn omgeving die totaal niet in staat zijn zichzelf van een afstandje te beschouwen en dat leidt soms tot nare situaties. Want alles vatten ze persoonlijk op, ze kunnen hun ego niet van hun emoties scheiden, ze geven altijd anderen de schuld van alles wat fout gaat enz.
Ik snap wel dat het heel confronterend kan zijn om kritisch naar jezelf te kijken, maar mijn ervaring is dat als je jezelf beter kunt 'lezen', je duidelijker en opener kunt zijn naar anderen toe, je jezelf minder in de weg staat enz.
Hoe kan ik de mensen in mijn omgeving een beetje proberen te stimuleren tot wat meer zelfbespiegeling?Misschien is het beter te accepteren dat niet indereen in de wereld er dezelfde normen en waarden op na houdt als jijzelf. Bedoel ik niet cynisch.
vrijdag 26 juni 2009 om 16:49
quote:Freda12 schreef op 26 juni 2009 @ 16:45:
Conflictvermijdend, dan ken je mij nog niet. Ik ben bijna panisch voor ruzie. Vandaar dat ik op zoek ben naar subtiele manieren om die mensen duidelijk te maken dat iets wat tegenzit ook wel eens aan henzelf kan liggen.Oei! Dan kies je ook wel een hele moeilijke boodschap. Ik ben vaak al tevreden als anderen niet vinden dat het aan mij ligt.
Conflictvermijdend, dan ken je mij nog niet. Ik ben bijna panisch voor ruzie. Vandaar dat ik op zoek ben naar subtiele manieren om die mensen duidelijk te maken dat iets wat tegenzit ook wel eens aan henzelf kan liggen.Oei! Dan kies je ook wel een hele moeilijke boodschap. Ik ben vaak al tevreden als anderen niet vinden dat het aan mij ligt.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 26 juni 2009 om 16:51
quote:Freda12 schreef op 26 juni 2009 @ 16:29:
Nee hoor.
Maar het valt me gewoon op hoe weinig mensen van zichzelf begrijpen (ze kunnen hun emoties niet los zien van hun gekrenkte ego) en dan alles en iedereen om hen heen de schuld geven, terwijl ze iets vaak zelf uitlokken (bijv. door oude, moeilijk af te leren patronen).
Ik vind het heel moeilijk om hen dan zo te benaderen dat ze mijn woorden niet als een verwijt zullen opvatten.Ik herken het. Sommige mensen hebben denkbeelden waar ik met m'n pet niet bij kan. En dus inmiddels ook niet meer bij wil. Als ik iemand iets wil zeggen, zeg ik dat op een respectvolle, open manier. Als iemand daar aanstoot aanneemt is dat helemaal zijn/haar verantwoordelijkheid. Tuurlijk kunnen we het erover hebben, maar ik ga niet (meer) op m'n tenen lopen omdat dat bij een ander weleens verkeerd kan vallen. Is lekker hoor, die ruimte die je overhoudt omdat je niet meer voor een ander hoeft te denken
Nee hoor.
Maar het valt me gewoon op hoe weinig mensen van zichzelf begrijpen (ze kunnen hun emoties niet los zien van hun gekrenkte ego) en dan alles en iedereen om hen heen de schuld geven, terwijl ze iets vaak zelf uitlokken (bijv. door oude, moeilijk af te leren patronen).
Ik vind het heel moeilijk om hen dan zo te benaderen dat ze mijn woorden niet als een verwijt zullen opvatten.Ik herken het. Sommige mensen hebben denkbeelden waar ik met m'n pet niet bij kan. En dus inmiddels ook niet meer bij wil. Als ik iemand iets wil zeggen, zeg ik dat op een respectvolle, open manier. Als iemand daar aanstoot aanneemt is dat helemaal zijn/haar verantwoordelijkheid. Tuurlijk kunnen we het erover hebben, maar ik ga niet (meer) op m'n tenen lopen omdat dat bij een ander weleens verkeerd kan vallen. Is lekker hoor, die ruimte die je overhoudt omdat je niet meer voor een ander hoeft te denken
maandag 29 juni 2009 om 17:38
Ja, ik kan me best voorstellen dat dat lekker is, gewoon zeggen wat je vindt en dan denken "'t is jouw probleem" als die ander daar niet mee om kan gaan, maar ik heb nu dus gewoon problemen met twee mensen die me lief zijn omdat ze zichzelf niet los kunnen zien van hun emoties.
Ik weet dat het een leerproces is voor mij om daar mijn weg in te vinden, maar op het moment dat zoiets de communicatie volledig in de weg staat en ik alleen nog maar kan kiezen tussen ofwel mezelf wegcijferen/op eieren blijven lopen ofwel het contact met die persoon verbreken, dan probeer ik liever te zoeken naar een andere oplossing. Vandaar dat ik dit topic opende.
Maar misschien moet ik zoiets ook helemaal niet hier vragen maar op een wat meer spiritueel ingesteld forum.
Ik weet dat het een leerproces is voor mij om daar mijn weg in te vinden, maar op het moment dat zoiets de communicatie volledig in de weg staat en ik alleen nog maar kan kiezen tussen ofwel mezelf wegcijferen/op eieren blijven lopen ofwel het contact met die persoon verbreken, dan probeer ik liever te zoeken naar een andere oplossing. Vandaar dat ik dit topic opende.
Maar misschien moet ik zoiets ook helemaal niet hier vragen maar op een wat meer spiritueel ingesteld forum.
maandag 29 juni 2009 om 19:12
De beste manier om met niet-zelfreflecterende mensen om te gaan is hun emoties benoemen "ik zie dat je boos bent" of "ik merk dat je geirriteerd raakt". Zo geef je terug wat de ander bij jou wil neerleggen. En ach...we hebben allemaal onze blinde vlekken. Misschien is de jouwe wel dat je te veel wil dat anderen veranderen terwijl de enige echte mogelijke verandering in jezelf zit: accepteren dat ook dierbaren a pain in the ass kunnen zijn. Accept the pain
maandag 29 juni 2009 om 19:23
quote:Freda12 schreef op 26 juni 2009 @ 16:45:
Conflictvermijdend, dan ken je mij nog niet. Ik ben bijna panisch voor ruzie. Vandaar dat ik op zoek ben naar subtiele manieren om die mensen duidelijk te maken dat iets wat tegenzit ook wel eens aan henzelf kan liggen.
Misschien trek je het jezelf teveel aan. Dat zou jouw zwakke plek kunnen zijn, bedoel ik niet lullig. Dan word je idd afhankelijk van anderen en hun vermogen in te zien waar ze zelf spaak lopen.
Als je het makkelijk bij een ander kan laten, boeit het veel minder of iemand dat kan. Zo ja, fijn. Zo nee, jammer dan. Verder niet jouw probleem.
Klinkt misschien harteloos. Ik geloof niet dat dat het is (iig niet hoe ik het zelf ervaar). Het is eerder dat ik respecteer dat een ander het anders kan zien, ervaren dan ik. En dat is ok.
Conflictvermijdend, dan ken je mij nog niet. Ik ben bijna panisch voor ruzie. Vandaar dat ik op zoek ben naar subtiele manieren om die mensen duidelijk te maken dat iets wat tegenzit ook wel eens aan henzelf kan liggen.
Misschien trek je het jezelf teveel aan. Dat zou jouw zwakke plek kunnen zijn, bedoel ik niet lullig. Dan word je idd afhankelijk van anderen en hun vermogen in te zien waar ze zelf spaak lopen.
Als je het makkelijk bij een ander kan laten, boeit het veel minder of iemand dat kan. Zo ja, fijn. Zo nee, jammer dan. Verder niet jouw probleem.
Klinkt misschien harteloos. Ik geloof niet dat dat het is (iig niet hoe ik het zelf ervaar). Het is eerder dat ik respecteer dat een ander het anders kan zien, ervaren dan ik. En dat is ok.
maandag 29 juni 2009 om 22:21
quote:fijn schreef op 26 juni 2009 @ 16:51:
Is lekker hoor, die ruimte die je overhoudt omdat je niet meer voor een ander hoeft te denken
Ben ook hard bezig die ruimte over te leren houden:) Voelt nu al goed moet ik zeggen.
Maar ik herken wel wat je zegt, TO; mensen houden er over het algemeen niet van dat je ze een spiegel voorhoudt, hoe subtiel en tactisch je het ook probeert te verwoorden. Heel vaak is het ook terecht heb ik geleerd; of je hebt het recht niet of je bent iemand 5 stappen voor of na.. de timing is maar heel zelden precies goed.
Ik probeer inmiddels af te wachten tot mensen mij vragen wat ik ergens van vind en dan nog benadruk ik van 'wil je echt weten wat ik denk' en 'het is natuurlijk maar een ideetje, ik heb ook de waarheid niet in pacht'.
(wat ik natuurlijk wel meen!)
En als niemand ergens om vraagt hoef ik dus ook niet voor diegene na te denken en dat geeft inderdaad een hoop ruimte
If only I had known that before...
Is lekker hoor, die ruimte die je overhoudt omdat je niet meer voor een ander hoeft te denken
Ben ook hard bezig die ruimte over te leren houden:) Voelt nu al goed moet ik zeggen.
Maar ik herken wel wat je zegt, TO; mensen houden er over het algemeen niet van dat je ze een spiegel voorhoudt, hoe subtiel en tactisch je het ook probeert te verwoorden. Heel vaak is het ook terecht heb ik geleerd; of je hebt het recht niet of je bent iemand 5 stappen voor of na.. de timing is maar heel zelden precies goed.
Ik probeer inmiddels af te wachten tot mensen mij vragen wat ik ergens van vind en dan nog benadruk ik van 'wil je echt weten wat ik denk' en 'het is natuurlijk maar een ideetje, ik heb ook de waarheid niet in pacht'.
(wat ik natuurlijk wel meen!)
En als niemand ergens om vraagt hoef ik dus ook niet voor diegene na te denken en dat geeft inderdaad een hoop ruimte
If only I had known that before...
maandag 29 juni 2009 om 22:23
ps ik ben trouwens wel iemand die (te veel) van conflicten houdt, dat maakt ws wel een groot verschil.
Ik vind altijd dat je door conflicten dichterbij elkaar komt en elkaar beter leert kennen. Ben dan ook altijd opgelucht na een woordenwisseling bijv. Maar heb inmiddels wel geleerd dat je ook weer niet over álles moet willen bekvechten! Sommige dingen zijn gewoon niet onderhandelbaar.
Ik vind altijd dat je door conflicten dichterbij elkaar komt en elkaar beter leert kennen. Ben dan ook altijd opgelucht na een woordenwisseling bijv. Maar heb inmiddels wel geleerd dat je ook weer niet over álles moet willen bekvechten! Sommige dingen zijn gewoon niet onderhandelbaar.
maandag 29 juni 2009 om 23:30
Ik denk dat veel mensen zichzelf helemaal okee vinden en dus geen behoefte hebben aan een beoordeling van hun eigen gedrag. Niet door henzelf en zeker niet door anderen.
Vind het ook nogal arrogant om mensen te stimuleren tot zelfbespiegeling. Ten behoeve van wie? Waarom reflecteer je zelf niet op je allergie voor mensen die zich laten leiden door hun emoties?
Zwaar wollig taalgebruik helpt ook al niet bij mensen proberen op andere gedachten te brengen. Zelf hou ik van concrete voorbeelden, en denk dat ik hierin niet heel erg verschil van veel andere mensen.
Ik boodschappen dus, meid. Simpel.
Vind het ook nogal arrogant om mensen te stimuleren tot zelfbespiegeling. Ten behoeve van wie? Waarom reflecteer je zelf niet op je allergie voor mensen die zich laten leiden door hun emoties?
Zwaar wollig taalgebruik helpt ook al niet bij mensen proberen op andere gedachten te brengen. Zelf hou ik van concrete voorbeelden, en denk dat ik hierin niet heel erg verschil van veel andere mensen.
Ik boodschappen dus, meid. Simpel.
dinsdag 30 juni 2009 om 01:05
quote:Freda12 schreef op 29 juni 2009 @ 17:38:
Ja, ik kan me best voorstellen dat dat lekker is, gewoon zeggen wat je vindt en dan denken "'t is jouw probleem" als die ander daar niet mee om kan gaan, maar ik heb nu dus gewoon problemen met twee mensen die me lief zijn omdat ze zichzelf niet los kunnen zien van hun emoties.
Ik weet dat het een leerproces is voor mij om daar mijn weg in te vinden, maar op het moment dat zoiets de communicatie volledig in de weg staat en ik alleen nog maar kan kiezen tussen ofwel mezelf wegcijferen/op eieren blijven lopen ofwel het contact met die persoon verbreken, dan probeer ik liever te zoeken naar een andere oplossing. Vandaar dat ik dit topic opende.
Maar misschien moet ik zoiets ook helemaal niet hier vragen maar op een wat meer spiritueel ingesteld forum.
Ik blijf bij mijn eerder gemaakte punt, misschien is het voor jou wel goed om te leren dat je kennelijk dit niet naar je hand kan zetten, of niet iedereen de dingen ziet zoals jij ze ziet. Voor jou is de oplossing dat de mensen in je omgeving veranderen. Maar misschien gebeurt dat wel nooit, of niet op een manier die jouw goedkeuring kan verdragen. Kan maarzo, ook daar moet je uiteindelijk vrede mee zien te vinden.
Verder ben je er nogal op gericht een de ander een spiegel voor te houden, maar wat weerspiegelt deze situatie eigenlijk voor jezelf?
Verder vind ik het niet harteloos om iets 'een ander zijn probleem te laten zijn'. Het is niet altijd een gebrek aan empathie, maar juist een inzicht dat je niet alles in het leven onder controle hebt. Beseffen dat je iets niet voor een ander kan veranderen is niet hetzelfde als onverschillig zijn.
Maar ja, misschein ben ik wel te nuchter en niet spiritueel genoeg hoor, kan ook.
Ja, ik kan me best voorstellen dat dat lekker is, gewoon zeggen wat je vindt en dan denken "'t is jouw probleem" als die ander daar niet mee om kan gaan, maar ik heb nu dus gewoon problemen met twee mensen die me lief zijn omdat ze zichzelf niet los kunnen zien van hun emoties.
Ik weet dat het een leerproces is voor mij om daar mijn weg in te vinden, maar op het moment dat zoiets de communicatie volledig in de weg staat en ik alleen nog maar kan kiezen tussen ofwel mezelf wegcijferen/op eieren blijven lopen ofwel het contact met die persoon verbreken, dan probeer ik liever te zoeken naar een andere oplossing. Vandaar dat ik dit topic opende.
Maar misschien moet ik zoiets ook helemaal niet hier vragen maar op een wat meer spiritueel ingesteld forum.
Ik blijf bij mijn eerder gemaakte punt, misschien is het voor jou wel goed om te leren dat je kennelijk dit niet naar je hand kan zetten, of niet iedereen de dingen ziet zoals jij ze ziet. Voor jou is de oplossing dat de mensen in je omgeving veranderen. Maar misschien gebeurt dat wel nooit, of niet op een manier die jouw goedkeuring kan verdragen. Kan maarzo, ook daar moet je uiteindelijk vrede mee zien te vinden.
Verder ben je er nogal op gericht een de ander een spiegel voor te houden, maar wat weerspiegelt deze situatie eigenlijk voor jezelf?
Verder vind ik het niet harteloos om iets 'een ander zijn probleem te laten zijn'. Het is niet altijd een gebrek aan empathie, maar juist een inzicht dat je niet alles in het leven onder controle hebt. Beseffen dat je iets niet voor een ander kan veranderen is niet hetzelfde als onverschillig zijn.
Maar ja, misschein ben ik wel te nuchter en niet spiritueel genoeg hoor, kan ook.
dinsdag 30 juni 2009 om 11:10
dinsdag 30 juni 2009 om 11:20
Ja, het is inderdaad iets wat ik moet leren loslaten, daarin spiegelt het zich ook weer in mijzelf, die drang loslaten, de hele wereld te willen verbeteren.
Maar er zit ook een stukje 'willen delen' in; ik was altijd heel erg geneigd mezelf als slachtoffer te beschouwen, alles 'overkwam mij' en sinds ik "het licht" heb gezien in de zin van dat ik mijn eigen aandeel in mijn levenswandel erken, lukt het me veel beter om gelukkig te zijn. Dat gun ik anderen gewoon ook! Vooral die geliefden uit mijn naaste omgeving die maar in de klaagfase blijven hangen en zichzelf reuze ongelukkig vinden, terwijl ze zelf de sleutel in handen hebben dat te veranderen maar het gewoon niet beseffen.
Dat deze mensen mijn leven domweg minder prettig maken doordat ik rechtstreeks geraakt/beïnvloed/beperkt word door hun gebrek aan inzicht speelt natuurlijk ook mee. Als we dan toch eerlijk zijn
Maar er zit ook een stukje 'willen delen' in; ik was altijd heel erg geneigd mezelf als slachtoffer te beschouwen, alles 'overkwam mij' en sinds ik "het licht" heb gezien in de zin van dat ik mijn eigen aandeel in mijn levenswandel erken, lukt het me veel beter om gelukkig te zijn. Dat gun ik anderen gewoon ook! Vooral die geliefden uit mijn naaste omgeving die maar in de klaagfase blijven hangen en zichzelf reuze ongelukkig vinden, terwijl ze zelf de sleutel in handen hebben dat te veranderen maar het gewoon niet beseffen.
Dat deze mensen mijn leven domweg minder prettig maken doordat ik rechtstreeks geraakt/beïnvloed/beperkt word door hun gebrek aan inzicht speelt natuurlijk ook mee. Als we dan toch eerlijk zijn
dinsdag 30 juni 2009 om 11:39
Idd eerlijk en ook begrijpelijk hoor .
Wat mij helpt is dan weer spiegelen. In de tijd dat jij je een slachtoffer van het leven voelde, had het toendertijd geholpen als iemand die "het licht" had gezien jou had verteld dat het toch echt je eigen verantwoordelijkheid is?
Wrs niet. Iedereen heeft "gevoelige fases". Tot die tijd hoor je het maar het klikt niet. En dan is het strontvervelend als iemand vol heilige overtuiging dat maar blijft zeggen. Hoe lief bedoeld ook.
Wat jij nu ervaart is trouwens ook een heel normale fase. Ik geloof dat bijna iedereen dat wel een beetje heeft na indrukwekkende brainwaves die veel impact hebben. Het is dat je er zo blij mee bent. En dat is natuurlijk goed. Focus daarop, geniet ervan dat je je zo bevrijd voelt. Door dat te leven raak je trouwens anderen vanzelfsprekend ermee. Veel makkelijker dan drammen .
Wat mij helpt is dan weer spiegelen. In de tijd dat jij je een slachtoffer van het leven voelde, had het toendertijd geholpen als iemand die "het licht" had gezien jou had verteld dat het toch echt je eigen verantwoordelijkheid is?
Wrs niet. Iedereen heeft "gevoelige fases". Tot die tijd hoor je het maar het klikt niet. En dan is het strontvervelend als iemand vol heilige overtuiging dat maar blijft zeggen. Hoe lief bedoeld ook.
Wat jij nu ervaart is trouwens ook een heel normale fase. Ik geloof dat bijna iedereen dat wel een beetje heeft na indrukwekkende brainwaves die veel impact hebben. Het is dat je er zo blij mee bent. En dat is natuurlijk goed. Focus daarop, geniet ervan dat je je zo bevrijd voelt. Door dat te leven raak je trouwens anderen vanzelfsprekend ermee. Veel makkelijker dan drammen .
