Psyche
alle pijlers
zelfvertrouwen
dinsdag 29 januari 2008 om 16:01
Ik lees al een tijdje met veel plezier mee op dit forum. Tot nu toe ben ik er alleen nog niet toe gekomen om zelf ook een berichtje te posten. Ik wil al heel lang een topic openen over mijn probleem, maar dat durfde ik eigenlijk niet zo goed. Laat staan dat ik er in mijn eigen omgeving over durf te beginnen. Ik hoop dat jullie wat tips voor me hebben en eigenlijk wil ik ook gewoon graag mijn ei kwijt.
Mijn probleem is dat ik weinig zelfvertrouwen heb. Als iemand mij kritiek geeft dan vat ik dat altijd heel persoonlijk op en ik laat iedereen over me heen lopen. Mensen hebben dat snel door, ook al probeer ik dat te verbergen. Vaak vinden ze het dan leuk om me te plagen/pesten. Ook al bedoelen mensen het soms niet zo slecht toch daalt mijn zelfvertrouwen na een paar nare opmerkingen vaak nog verder onder het nulpunt. Ik zit dus in een negatieve spriraal en ik weet niet hoe ik er uit kan komen.
Ik ben zo onzeker geworden omdat ik niet zo'n leuke jeugd heb gehad. Mijn vader was nogal agressief. Hij heeft me nooit echt geslagen, maar hij kon om niets uit zijn slof schieten. Hij begon me dan uit te schelden en tegen me te schreeuwen wat ik allemaal verkeerd deed. Mijn moeder was niet echt een moeder voor me. Ze kwam met haar problemen bij mij en ik wist niet wat ik daar mee aan moest. Toen ik nog bij mijn ouders woonde moest ik constant op mijn hoede zijn. Wat de ene dag gewoon mocht kon op de andere dag zonder reden verboden zijn. Tot overmaat van ramp werd ik op de middelbare school ook nog gepest. Ik heb me toen zo rot gevoeld, ik wist niet wat ik met mijn gevoelens aan moest.... Ik heb toen heel wat domme dingen gedaan en op een gegeven moment was het zo erg dat ik liever dood was dan levend. Dat was voor mij het keerpunt.
Ik ben uit huis gegaan en ik woon nu samen met mijn vriend. Ik ben zo blij dat ik die stap heb genomen, want het gaat nu stukken beter met me. Maar ik heb nu dus nog steeds last van mijn onzekerheid. Ik ben aan de andere kant van het land gaan wonen en ik ken hier nog niemand. Ik voel me eenzaam en ik snak naar een paar goede vriendinnen, ach al was het er maar één! Maar ik vind het zo moeilijk om nieuwe mensen te leren kennen. Naar buiten toe lijk ik vaak spontaan, maar als het erop aan komt dan durf ik geen echte contacten te leggen, ik geef me niet zo snel bloot.
Ik hoop dat jullie misschien wat tips voor me hebben wat betreft het overwinnen van mijn onzekerheid en het leggen van nieuwe contacten.
Ik zie dat het een lang verhaal is geworden... Bedankt als je toch de moeite hebt genomen om het te lezen.
Groetjes,
Munde
Mijn probleem is dat ik weinig zelfvertrouwen heb. Als iemand mij kritiek geeft dan vat ik dat altijd heel persoonlijk op en ik laat iedereen over me heen lopen. Mensen hebben dat snel door, ook al probeer ik dat te verbergen. Vaak vinden ze het dan leuk om me te plagen/pesten. Ook al bedoelen mensen het soms niet zo slecht toch daalt mijn zelfvertrouwen na een paar nare opmerkingen vaak nog verder onder het nulpunt. Ik zit dus in een negatieve spriraal en ik weet niet hoe ik er uit kan komen.
Ik ben zo onzeker geworden omdat ik niet zo'n leuke jeugd heb gehad. Mijn vader was nogal agressief. Hij heeft me nooit echt geslagen, maar hij kon om niets uit zijn slof schieten. Hij begon me dan uit te schelden en tegen me te schreeuwen wat ik allemaal verkeerd deed. Mijn moeder was niet echt een moeder voor me. Ze kwam met haar problemen bij mij en ik wist niet wat ik daar mee aan moest. Toen ik nog bij mijn ouders woonde moest ik constant op mijn hoede zijn. Wat de ene dag gewoon mocht kon op de andere dag zonder reden verboden zijn. Tot overmaat van ramp werd ik op de middelbare school ook nog gepest. Ik heb me toen zo rot gevoeld, ik wist niet wat ik met mijn gevoelens aan moest.... Ik heb toen heel wat domme dingen gedaan en op een gegeven moment was het zo erg dat ik liever dood was dan levend. Dat was voor mij het keerpunt.
Ik ben uit huis gegaan en ik woon nu samen met mijn vriend. Ik ben zo blij dat ik die stap heb genomen, want het gaat nu stukken beter met me. Maar ik heb nu dus nog steeds last van mijn onzekerheid. Ik ben aan de andere kant van het land gaan wonen en ik ken hier nog niemand. Ik voel me eenzaam en ik snak naar een paar goede vriendinnen, ach al was het er maar één! Maar ik vind het zo moeilijk om nieuwe mensen te leren kennen. Naar buiten toe lijk ik vaak spontaan, maar als het erop aan komt dan durf ik geen echte contacten te leggen, ik geef me niet zo snel bloot.
Ik hoop dat jullie misschien wat tips voor me hebben wat betreft het overwinnen van mijn onzekerheid en het leggen van nieuwe contacten.
Ik zie dat het een lang verhaal is geworden... Bedankt als je toch de moeite hebt genomen om het te lezen.
Groetjes,
Munde
dinsdag 29 januari 2008 om 16:09
Eerste stap met het openen van een topic is al gezet. Complimentje daarvoor dus. Misschien helpt het als je een beetje meer info geeft, zoals: hoe oud ben je, ga je nog studeren in je nieuwe woonplaats en heb je hobbies ofzo.
Ik ben zelf een x-aantal jaar geleden verhuisd naar mijn huidige woonplaats om samen te wonen met mijn vriend - nu man (ook vanuit een bad situation) en heb uit mijn jeugd welgeteld 1 vriendin overgehouden. Gelukkig vond ik de eerste maand na de verhuizing wel aansluiting bij de vriendengroep van mn vriend en daarna begon ik aan een nieuwe opleiding waar ik vriendinnen aan over heb gehouden. Stages en werk zorgen ook weer voor contacten en bij mij zijn daar al een paar vriendinnen uit voorgekomen (wel gek dat het meestal pas gebeurde nadat ik of zij er niet meer werkte...net alsof ik in een werkomgeving meer reserves heb).
Misschien kun je ook wel een oproepje op het contact-stukje van het forum zetten (je bent nu toch al lekker bezig..
)
Heel veel succes iig!!
Ik ben zelf een x-aantal jaar geleden verhuisd naar mijn huidige woonplaats om samen te wonen met mijn vriend - nu man (ook vanuit een bad situation) en heb uit mijn jeugd welgeteld 1 vriendin overgehouden. Gelukkig vond ik de eerste maand na de verhuizing wel aansluiting bij de vriendengroep van mn vriend en daarna begon ik aan een nieuwe opleiding waar ik vriendinnen aan over heb gehouden. Stages en werk zorgen ook weer voor contacten en bij mij zijn daar al een paar vriendinnen uit voorgekomen (wel gek dat het meestal pas gebeurde nadat ik of zij er niet meer werkte...net alsof ik in een werkomgeving meer reserves heb).
Misschien kun je ook wel een oproepje op het contact-stukje van het forum zetten (je bent nu toch al lekker bezig..
)Heel veel succes iig!!
anoniem_37340 wijzigde dit bericht op 29-01-2008 16:13
Reden: leesbaar maken
Reden: leesbaar maken
% gewijzigd
dinsdag 29 januari 2008 om 16:11
Mensen zullen niet naar jou toe komen, dus bedenk plekken, momenten, activiteiten waar je anderen kunt tegenkomen en probeer daar contact te leggen. Groet mensen, lach naar ze en probeer iets gemeenschappelijks te vinden om over te praten.
Ga bijvoorbeeld naar de sportschool, vaak geeft werken aan je fysiek een positieve 'boost' aan je zelfvertrouwen. En, je leert er vaak ook wel nieuwe mensen kennen. Zeker in januari gaan veel mensen voor het eerst naar een sportschool, dus je zult heus de enige niet zijn.
En als jouw probleem echt 'diep' zit, kan het geen kwaad om eens naar de huisarts te gaan, je verhaal te doen en te vragen of je misschien eens met een professional kunt praten.
Succes!
Ga bijvoorbeeld naar de sportschool, vaak geeft werken aan je fysiek een positieve 'boost' aan je zelfvertrouwen. En, je leert er vaak ook wel nieuwe mensen kennen. Zeker in januari gaan veel mensen voor het eerst naar een sportschool, dus je zult heus de enige niet zijn.
En als jouw probleem echt 'diep' zit, kan het geen kwaad om eens naar de huisarts te gaan, je verhaal te doen en te vragen of je misschien eens met een professional kunt praten.
Succes!
dinsdag 29 januari 2008 om 16:24
Ik wil liever niet te veel informatie geven omdat ik bang ben dat iemand me herkend. Ik ben dit jaar begonnen aan mijn studie, maar daar ben ik mee gestopt omdat het toch niet echt iets voor me was. Nu ben tijdelijk aan het werken en volgend jaar wil ik met een andere studie beginnen. Ik ben 19. Het lijkt me heel erg leuk om op een (sport)vereniging gaan, maar ik ben helemaal niet sportief, ik ben bang dat ik het dan voor het team verknal als we dan bijvoorbeeld een wedstrijd hebben. Dus ik ben eigenlijk op zoek naar een vereniging die vooral op gezelligheid is gericht en niet op prestatie. Maar het is best moeilijk om die te vinden, misschien stel ik te hoge eisen of kijk ik niet goed genoeg.
dinsdag 29 januari 2008 om 16:37
Tuurlijk hoef je niet je hele geschiedenis + adres op het forum te zetten, maar zo heb je iig al iets uitgelegd. Ikzelf heb de beste ervaringen met studie en baan, maar wellicht dat er andere lezers zijn die wel via een sportclub vrienden hebben leren kennen. Misschien was mijn sport (fitness en les mills lessen) ook niet zo geschikt voor dit doel. Is het misschien iets om een sport als recreant te beoefenen, bijv. tennisles nemen..dan kom je al snel in een groepje terecht en wellicht is daar ook een club-competitie aan verbonden. Dan heb je toch contact en hoef je niet de druk te voelen van het team.
Hoe zijn je (tijdelijke) collega;s ?? Zit daar niet iemand bij om na het werk een keertje te gaan borrelen of iets leuks met het team te doen??
Belangrijkste is idd initiatief nemen en je bent nu al goed op weg door op het forum al een keertje te reageren ipv alleen mee te lezen.
Hoe zijn je (tijdelijke) collega;s ?? Zit daar niet iemand bij om na het werk een keertje te gaan borrelen of iets leuks met het team te doen??
Belangrijkste is idd initiatief nemen en je bent nu al goed op weg door op het forum al een keertje te reageren ipv alleen mee te lezen.
dinsdag 29 januari 2008 om 16:50
Nee, dan kan ik me voorstellen dat het wellicht geen vriendschapsmateriaal is Dus dan toch maar gaan voor de sport-optie, of een oproepje plaatsen op het forum...of kijken naar oproepjes die geplaatst zijn.
Het is idd wel erg lekker om soms even je eigen dingetjes te hebben zonder je vriend..dan heb je elkaar weer iets te vertellen.
Dus dan toch maar gaan voor de sport-optie, of een oproepje plaatsen op het forum...of kijken naar oproepjes die geplaatst zijn.Het is idd wel erg lekker om soms even je eigen dingetjes te hebben zonder je vriend..dan heb je elkaar weer iets te vertellen.
dinsdag 29 januari 2008 om 16:56
dankjewel trouwens voor je reacties.:
Nee, dan kan ik me voorstellen dat het wellicht geen vriendschapsmateriaal is
Het is idd wel erg lekker om soms even je eigen dingetjes te hebben zonder je vriend..dan heb je elkaar weer iets te vertellen.
dinsdag 29 januari 2008 om 16:59
donderdag 7 februari 2008 om 10:51
klinkt raar maar ik heb ontzettend veel vertrouwen gekregen door op vechtsport te gaan.
Voor mijn gevoel heeft het iets te maken met voor jezelf op kunnen komen en niet meer bang zijn dat anderen je kunnen kwetsen, of pijn kunnen doen want ik kon mezelf verdedigen. Ben helemaal niet agressief en heb nog nooit gevochten o.i.d. maar de gedachte dat het kan doet heel veel.
En een reis in je uppie maken is ook heel goed voor jezelf vertrouwen..
Voor mijn gevoel heeft het iets te maken met voor jezelf op kunnen komen en niet meer bang zijn dat anderen je kunnen kwetsen, of pijn kunnen doen want ik kon mezelf verdedigen. Ben helemaal niet agressief en heb nog nooit gevochten o.i.d. maar de gedachte dat het kan doet heel veel.
En een reis in je uppie maken is ook heel goed voor jezelf vertrouwen..
donderdag 7 februari 2008 om 11:23
Ik was ook jong toen ik dat soort problemen kreeg. Hoe eerder je ze aanpakt , hoe beter natuurlijk want anders slijt die denkgewoonte er nog meer in.
Tips:
-Zoek iets waar je heel goed in bent, veel plezier in hebt en ga daar vol passie tegenaan.
- Mediteren klinkt zweverig maar je kan er jezelf mee sterken door dagelijks een aantal "waarheden" in te prenten. Hoeft maar een paar minuutjes per dag te kosten.
- Therapietje kan geen kwaad!
- Sporten zorgt ervoor dat je lekker in je vel zit. Hoeft niet meteen een teamsport te zijn. Je kan gaan fitnessen en daarna gezellig een drankje drinken in de bar
- Als je een vriendin in je omgeving zoekt, kan je terecht op het prikbord hierzo toch ;)
Die gevoeligheid waar je het over hebt, is mij zo bekend evenals je verleden maar dan met een moeder die dan weer lief was dan weer kwaad werd om niets. Je de schuld gaf van van alles en nog wat( ze kan er trouwens ook niets aan doen, heeft 't moeilijk gehad). Ik heb zelfvertrouwen, kan lekker bijdehand zijn, maar het kan in met een blik of een paar woorden lek geprikt worden. Hangt af van mij gemoedstoestand en de intentie van mensen.
Wat je niet moet doen is, wat ik deed. Meer in je schulp kruipen en je terug trekken.
Tips:
-Zoek iets waar je heel goed in bent, veel plezier in hebt en ga daar vol passie tegenaan.
- Mediteren klinkt zweverig maar je kan er jezelf mee sterken door dagelijks een aantal "waarheden" in te prenten. Hoeft maar een paar minuutjes per dag te kosten.
- Therapietje kan geen kwaad!
- Sporten zorgt ervoor dat je lekker in je vel zit. Hoeft niet meteen een teamsport te zijn. Je kan gaan fitnessen en daarna gezellig een drankje drinken in de bar
- Als je een vriendin in je omgeving zoekt, kan je terecht op het prikbord hierzo toch ;)
Die gevoeligheid waar je het over hebt, is mij zo bekend evenals je verleden maar dan met een moeder die dan weer lief was dan weer kwaad werd om niets. Je de schuld gaf van van alles en nog wat( ze kan er trouwens ook niets aan doen, heeft 't moeilijk gehad). Ik heb zelfvertrouwen, kan lekker bijdehand zijn, maar het kan in met een blik of een paar woorden lek geprikt worden. Hangt af van mij gemoedstoestand en de intentie van mensen.
Wat je niet moet doen is, wat ik deed. Meer in je schulp kruipen en je terug trekken.
