Psyche
alle pijlers
Ziekmelden ivp psychische problemen..?
zondag 6 september 2020 om 08:58
Ik weet niet zo goed wat ik moet doen, dus vandaar dat ik hier een topic maak.
Even een korte situatieschets: ik ben aan het reintegreren, heb afgelopen tijd mijn uren opgebouwd, en het ging eigenlijk wel oke. Maar ik merkte de afgelopen weken dat ik een beetje aan het afglijden was. Toen ik op het punt kwam dat ik dagelijks huil- en/of paniekaanvallen had, me constant onzeker en gestresst voelde, en nergens meer echt plezier aan kon beleven (zelfs niet aan de dingen waarvan ik weet dat ik ze leuk vind, bijvoorbeeld tekenen of wandelen), heb ik bij de huisarts aan de bel getrokken. Ik sta nu op de wachtlijst voor therapie en kan tot die tijd terecht bij de POH (ongeveer om de twee weken een gesprek).
Mijn werkgever weet dat ik niet goed in mijn vel zit. Ze heeft me ook aagespoord om meer steun te zoeken, in de hoop dat ik, wanneer ik mentaal sterker ben en minder onzeker, ik ook minder snel weer af zal glijden. Ik heb nu nog geen contract (werk nu nog met behoud van uitkering), maar daar bouwen we wel naartoe.
Maar het gaat nu gewoon niet meer. Mijn hoofd zit zo vol dat ik gewoon niet meer weet hoe ik mijn werk nu moet doen. Ik ben gewoon op. Maar ik durf me niet ziek te melden. Weet ook niet of ik genoeg reden heb om me ziek te melden. Wil mijn kansen niet verspelen. Ben bang dat ik me aanstel.
Wat moet ik nou doen?
Even een korte situatieschets: ik ben aan het reintegreren, heb afgelopen tijd mijn uren opgebouwd, en het ging eigenlijk wel oke. Maar ik merkte de afgelopen weken dat ik een beetje aan het afglijden was. Toen ik op het punt kwam dat ik dagelijks huil- en/of paniekaanvallen had, me constant onzeker en gestresst voelde, en nergens meer echt plezier aan kon beleven (zelfs niet aan de dingen waarvan ik weet dat ik ze leuk vind, bijvoorbeeld tekenen of wandelen), heb ik bij de huisarts aan de bel getrokken. Ik sta nu op de wachtlijst voor therapie en kan tot die tijd terecht bij de POH (ongeveer om de twee weken een gesprek).
Mijn werkgever weet dat ik niet goed in mijn vel zit. Ze heeft me ook aagespoord om meer steun te zoeken, in de hoop dat ik, wanneer ik mentaal sterker ben en minder onzeker, ik ook minder snel weer af zal glijden. Ik heb nu nog geen contract (werk nu nog met behoud van uitkering), maar daar bouwen we wel naartoe.
Maar het gaat nu gewoon niet meer. Mijn hoofd zit zo vol dat ik gewoon niet meer weet hoe ik mijn werk nu moet doen. Ik ben gewoon op. Maar ik durf me niet ziek te melden. Weet ook niet of ik genoeg reden heb om me ziek te melden. Wil mijn kansen niet verspelen. Ben bang dat ik me aanstel.
Wat moet ik nou doen?
zondag 6 september 2020 om 09:07
Wanneer je een werkgever hebt, wat heeft een uitkerende instantie er dan mee van doen?gizzmo-returns schreef: ↑06-09-2020 09:00Contact opnemen met je uitkeringsinstantie om te overleggen? Heb je daar een coach of zo?
To, vraag een preventief gesprek bij de bedrijfsarts. Hij kan adviseren over de beste oplossing.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 6 september 2020 om 09:12
Ze is aan het proefdraaien/proefplaatsing. Staat in de OP.viva-amber schreef: ↑06-09-2020 09:07Wanneer je een werkgever hebt, wat heeft een uitkerende instantie er dan mee van doen?
To, vraag een preventief gesprek bij de bedrijfsarts. Hij kan adviseren over de beste oplossing.
Natuurlijk moet je ook de werkgever informeren maar ze moet eerst het UWV bellen.
zondag 6 september 2020 om 09:24
Ben je in staat om te werken?
Is je antwoord nee, dan maakt het niet uit of het door de griep of psychische redenen komt.
Gewoon ziek melden. Toch doorgaan, terwijl het niet gaat brengt je alleen maar verder van huis en maakt uiteindelijk reintegreren alleen maar moeilijker.
Al weet ik zelf ook hoeveel moeilijker het is als de reden psychisch is. Helaas is het taboe en de schaamte daarbii veel groter, terwijl het effect soms misschien wel erger is.
Is je antwoord nee, dan maakt het niet uit of het door de griep of psychische redenen komt.
Gewoon ziek melden. Toch doorgaan, terwijl het niet gaat brengt je alleen maar verder van huis en maakt uiteindelijk reintegreren alleen maar moeilijker.
Al weet ik zelf ook hoeveel moeilijker het is als de reden psychisch is. Helaas is het taboe en de schaamte daarbii veel groter, terwijl het effect soms misschien wel erger is.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
zondag 6 september 2020 om 09:35
Bedankt voor de reacties. Ik weet eigenlijk niet eens of we een bedrijfsarts hebben? Het is een klein bedrijf (ongeveer 24 man in dienst). Ik weet nog niet wat ik ga doen. Ik overweeg om morgen in ieder geval bij mijn werkgever aan te geven dat het niet goed gaat, dat ik wel graag wil blijven werken, maar dat ik door alles wat er speelt waarschijnlijk niet aan mijn normale aantal uren kom, of in ieder geval minder productief ben dat gewoonlijk. Mijn hoofd zit gewoon vol.
Ik voel me echt een enorme aansteller, maar als ik alleen al aan werk denk kan ik wel huilen, puur uit onzekerheid en omdat ik er zo tegenop zie.
Nogmaals bedankt voor de reacties. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen of wie ik om advies kon vragen.
Ik voel me echt een enorme aansteller, maar als ik alleen al aan werk denk kan ik wel huilen, puur uit onzekerheid en omdat ik er zo tegenop zie.
Nogmaals bedankt voor de reacties. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen of wie ik om advies kon vragen.
zondag 6 september 2020 om 09:52
Hoewel ik dat gevoel herken wil ik je op het hart drukken dat je geen aansteller bent. Of het fysiek of psychisch niet gaat maakt niet uit. Het één is niet minder erg dan het ander. Als het niet gaat, dan gaat het niet. Echt forseer jezelf nietAccioAvocado schreef: ↑06-09-2020 09:35Bedankt voor de reacties. Ik weet eigenlijk niet eens of we een bedrijfsarts hebben? Het is een klein bedrijf (ongeveer 24 man in dienst). Ik weet nog niet wat ik ga doen. Ik overweeg om morgen in ieder geval bij mijn werkgever aan te geven dat het niet goed gaat, dat ik wel graag wil blijven werken, maar dat ik door alles wat er speelt waarschijnlijk niet aan mijn normale aantal uren kom, of in ieder geval minder productief ben dat gewoonlijk. Mijn hoofd zit gewoon vol.
Ik voel me echt een enorme aansteller, maar als ik alleen al aan werk denk kan ik wel huilen, puur uit onzekerheid en omdat ik er zo tegenop zie.
Nogmaals bedankt voor de reacties. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen of wie ik om advies kon vragen.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
zondag 6 september 2020 om 09:58
Psychisch je niet goed voelen is ook ziek 
Je bent uren aan het opbouwen, je werkgever is waarschijnlijk een bedrijf die dat vaker doet. Je kan je volledig ziekmelden maar ook weer een stapje terug doen en weer wat minder uren gaan werken.
In ieder geval: ga in gesprek met je werkgever en kijk of je coach van uwv een vervanger heeft nu en neem daar contact mee op.
Je bent uren aan het opbouwen, je werkgever is waarschijnlijk een bedrijf die dat vaker doet. Je kan je volledig ziekmelden maar ook weer een stapje terug doen en weer wat minder uren gaan werken.
In ieder geval: ga in gesprek met je werkgever en kijk of je coach van uwv een vervanger heeft nu en neem daar contact mee op.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 6 september 2020 om 11:35
