Psyche
alle pijlers
Ziekte en levensverwachting
maandag 12 januari 2009 om 15:54
Lieve allemaal,
Ik weet niet goed waar ik moet beginnen en of ik nu onder het goede forum-onderdeel zit, maar ik loop ergens mee rond en ik ben benieuwd of hier mensen ervaring mee hebben. Ik heb een chronische ziekte waardoor mijn levensverwachting kort is. Het is niet zo dat ik binnen nu en een jaar overlijd al is het wel een grillige ziekte die ieder moment kan omslaan. . .ik dacht altijd hier geen problemen mee te hebben, dat ik het wel had geaccepteerd, maar ik merk dat ik er steeds vaker aan denk...aangezien ik steeds een beetje dichter bij de gemiddelde leeftijdsverwachting kom...,ik weet dat niemand echt weet hoe oud hij/zij wordt. En daar ben ik me ook van bewust, maar ik wet ook dat ik een deel van mijn leven te ziek zal zijn om echt te leven zoals ik wil..ik blijf het moeiliujk vinden...zijn er mensen die dit herkennen of ook in een gelijk schuitje zitten.,?
Liefs
Ik weet niet goed waar ik moet beginnen en of ik nu onder het goede forum-onderdeel zit, maar ik loop ergens mee rond en ik ben benieuwd of hier mensen ervaring mee hebben. Ik heb een chronische ziekte waardoor mijn levensverwachting kort is. Het is niet zo dat ik binnen nu en een jaar overlijd al is het wel een grillige ziekte die ieder moment kan omslaan. . .ik dacht altijd hier geen problemen mee te hebben, dat ik het wel had geaccepteerd, maar ik merk dat ik er steeds vaker aan denk...aangezien ik steeds een beetje dichter bij de gemiddelde leeftijdsverwachting kom...,ik weet dat niemand echt weet hoe oud hij/zij wordt. En daar ben ik me ook van bewust, maar ik wet ook dat ik een deel van mijn leven te ziek zal zijn om echt te leven zoals ik wil..ik blijf het moeiliujk vinden...zijn er mensen die dit herkennen of ook in een gelijk schuitje zitten.,?
Liefs
maandag 12 januari 2009 om 18:15
Ik zag laatst een reportage over een jonge vrouw met CF die ook heel graag een kindje wilde. Ze is zwanger geworden en heeft een gezond kind gekregen. Enkele jaren daarna is ze in aanmerking gekomen voor een longtransplantatie en is haar levensverwachting met vele jaren gestegen.
Succes Emoticon, ik hoop dat je snel zwanger zult zijn en nog lang van je kindje zult kunnen genieten.
Succes Emoticon, ik hoop dat je snel zwanger zult zijn en nog lang van je kindje zult kunnen genieten.
maandag 12 januari 2009 om 19:15
En hoe gaat het nu met je?
Er zijn vele succes verhalen van mensen met cf die een transplantatie hebben gekregen en waarna het zo ontzettend veel beter mee gaat. Maar dat wist je vast en zeker al.
Ik hoop iig wel dat een transplantatie voor jou nog heel erg lang niet nodig zal zijn! (f)
Er zijn vele succes verhalen van mensen met cf die een transplantatie hebben gekregen en waarna het zo ontzettend veel beter mee gaat. Maar dat wist je vast en zeker al.
Ik hoop iig wel dat een transplantatie voor jou nog heel erg lang niet nodig zal zijn! (f)
Ja, dat vind ik echt.
maandag 12 januari 2009 om 19:19
Jeetje Emoticon, wat heftig om met die wetenschap te moeten leven, logisch dat je het er moeilijk mee hebt. Ik heb er geen ervaring mee maar wil je veel sterkte wensen.
En Elninjoo en Justme, misschien ten overvloede maar moet toch even kwijt dat ik jullie reacties wel erg bot vind. Gelukkig kan je er goed mee omgaan Emoticon, en ik hoop dat je hier of ergens anders veel steun kan vinden.
En Elninjoo en Justme, misschien ten overvloede maar moet toch even kwijt dat ik jullie reacties wel erg bot vind. Gelukkig kan je er goed mee omgaan Emoticon, en ik hoop dat je hier of ergens anders veel steun kan vinden.
maandag 12 januari 2009 om 19:40
Hoi Emoticon,
In je OP vroeg je of er mensen zijn die ook een kortere levensverwachting hebben dankzij een chronische ziekte. Ik heb een chronische ziekte en ondanks dat door onderzoek en betere medicatie de levensverwachting flink gestegen is, weet ik dat er een gemiddelde leeftijd is waarop mensen sterven van 45-50 jaar. Er zijn ook mensen die veel ouder worden, maar ik weet nu al dat ik daar waarschijnlijk niet bij ga horen.
Hoe ik er mee om ga, er zijn periodes dat ik er helemaal niet mee bezig ben. En er zijn momenten dat ik er enorm bij stil sta. Al was het maar doordat ik laatst een aanbod kreeg om eens met de pensioenadviseur op mijn werk te praten over mijn pensioenopbouw. Ik ben nu bijna 30 en doe daar weinig aan, ja, via mijn werkgever, maar ik hou het daarbij. Hou mezelf maar voor dat als ik toch zo oud mag worden ik dan mijn huis zo ongeveer afbetaald heb. Ja, ik heb een hypotheek gekregen, dat was voordat het ontdekt werd. De keuze wel of geen kinderen is mij min of meer afgenomen, doordat ik geen baarmoeder meer heb.
Verder merk ik dat ik niet uitstel ofzo. Wat ik wil, mijn dromen voor dit leven, daar werk ik voor. Ik hoor collega's die met pensioen gaan zeggen, nu heb ik tijd voor de leuke dingen. Ik zorg er voor dat ik NU tijd maak voor de leuke dingen.
Deze zomer ging het heel slecht, ik heb even op het randje gelegen, sindsdien geniet ik van alles. Van enorm kleine dingen. Ik leef denk ik wat bewuster dan mensen van mijn leeftijd die geen zwaard boven hun hoofd hebben.
Tegelijkertijd probeer ik ook zo zorgeloos mogelijk te leven.
Weet niet of je dit soort reacties zoekt.
Noanne
In je OP vroeg je of er mensen zijn die ook een kortere levensverwachting hebben dankzij een chronische ziekte. Ik heb een chronische ziekte en ondanks dat door onderzoek en betere medicatie de levensverwachting flink gestegen is, weet ik dat er een gemiddelde leeftijd is waarop mensen sterven van 45-50 jaar. Er zijn ook mensen die veel ouder worden, maar ik weet nu al dat ik daar waarschijnlijk niet bij ga horen.
Hoe ik er mee om ga, er zijn periodes dat ik er helemaal niet mee bezig ben. En er zijn momenten dat ik er enorm bij stil sta. Al was het maar doordat ik laatst een aanbod kreeg om eens met de pensioenadviseur op mijn werk te praten over mijn pensioenopbouw. Ik ben nu bijna 30 en doe daar weinig aan, ja, via mijn werkgever, maar ik hou het daarbij. Hou mezelf maar voor dat als ik toch zo oud mag worden ik dan mijn huis zo ongeveer afbetaald heb. Ja, ik heb een hypotheek gekregen, dat was voordat het ontdekt werd. De keuze wel of geen kinderen is mij min of meer afgenomen, doordat ik geen baarmoeder meer heb.
Verder merk ik dat ik niet uitstel ofzo. Wat ik wil, mijn dromen voor dit leven, daar werk ik voor. Ik hoor collega's die met pensioen gaan zeggen, nu heb ik tijd voor de leuke dingen. Ik zorg er voor dat ik NU tijd maak voor de leuke dingen.
Deze zomer ging het heel slecht, ik heb even op het randje gelegen, sindsdien geniet ik van alles. Van enorm kleine dingen. Ik leef denk ik wat bewuster dan mensen van mijn leeftijd die geen zwaard boven hun hoofd hebben.
Tegelijkertijd probeer ik ook zo zorgeloos mogelijk te leven.
Weet niet of je dit soort reacties zoekt.
Noanne
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
dinsdag 13 januari 2009 om 07:26
quote:lindy schreef op 12 januari 2009 @ 19:54:
[...]
Kun jij nou nooit eens uit die kinderhatermodus komen? Het zal voor jou wel nauwelijks voor te stellen zijn, maar ik kan me als kinderloze vrouw wel degelijk voorstellen dat iemand gewoon het moederschap wil ervaren. Ook, nee misschien wel júist als je weet dat je niet oud wordt. Wie ben jij om dat te veroordelen?Ik zou me voor mijzelf voor kunnen stellen dat ik helemaal niet meer open zou staan voor relaties, omdat ik het 'n man niet zou aan willen doen 'n band met mij op te bouwen omdat ik toch over 'n jaar of 10-15 het loodje zou leggen. Dus als ik 'n kind had geambieerd zou ik daar ook vanaf zien om die reden. Vooral omdat ik zelf 'n superband heb met mijn ouders en ik het 'n kind niet zou willen aandoen zeker te weten dat ie in elk geval z'n moeder op jonge leeftijd gaat verliezen. Misschien dat mensen die 'n minder goede band met hun ouders hebben daar veel lichter over denken, dat kan ja. Ik ben best egoistich van aard, maar als er dierbaren de dupe zouden worden van mijn egoistische wensen, dan zie ik daar vanaf.
[...]
Kun jij nou nooit eens uit die kinderhatermodus komen? Het zal voor jou wel nauwelijks voor te stellen zijn, maar ik kan me als kinderloze vrouw wel degelijk voorstellen dat iemand gewoon het moederschap wil ervaren. Ook, nee misschien wel júist als je weet dat je niet oud wordt. Wie ben jij om dat te veroordelen?Ik zou me voor mijzelf voor kunnen stellen dat ik helemaal niet meer open zou staan voor relaties, omdat ik het 'n man niet zou aan willen doen 'n band met mij op te bouwen omdat ik toch over 'n jaar of 10-15 het loodje zou leggen. Dus als ik 'n kind had geambieerd zou ik daar ook vanaf zien om die reden. Vooral omdat ik zelf 'n superband heb met mijn ouders en ik het 'n kind niet zou willen aandoen zeker te weten dat ie in elk geval z'n moeder op jonge leeftijd gaat verliezen. Misschien dat mensen die 'n minder goede band met hun ouders hebben daar veel lichter over denken, dat kan ja. Ik ben best egoistich van aard, maar als er dierbaren de dupe zouden worden van mijn egoistische wensen, dan zie ik daar vanaf.
dinsdag 13 januari 2009 om 08:44
Afzien van relaties omdat je een ziekte hebt waar je aan dood gaat? Huh?
Ik kan me echt steeds minder van de indruk onttrekken dat jij of nog heel jong bent of heel makkelijk door het leven bent gerold. Je praat naar je verstand hebt en dat is verdomd weinig zou mijn moeder (met wie ik een hele goede band heb) zeggen.
Ik kan me echt steeds minder van de indruk onttrekken dat jij of nog heel jong bent of heel makkelijk door het leven bent gerold. Je praat naar je verstand hebt en dat is verdomd weinig zou mijn moeder (met wie ik een hele goede band heb) zeggen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 13 januari 2009 om 08:52
Ik wil iedereen bedanken voor de reacties!!!
@ Livre; wat bedoel je precies? Ik reageer toch op iedereen?
@ Noanne; daar deze reactie ben ik zeker op zoek. Wat rot om te horen dat het van de zomer zo slecht met je ging. Ik hoop dat je de draad weer een beetje hebt kunnen oppakken. Het is inderdaad zwaar om continu een zwaard boven te je te voelen. Met mij gaat het momenteel erg goed, maar helaas kan dat altijd opeens omslaan. Mag ik vragen omn iets meer over jezelf te vertellen?
Groetjes,
@ Livre; wat bedoel je precies? Ik reageer toch op iedereen?
@ Noanne; daar deze reactie ben ik zeker op zoek. Wat rot om te horen dat het van de zomer zo slecht met je ging. Ik hoop dat je de draad weer een beetje hebt kunnen oppakken. Het is inderdaad zwaar om continu een zwaard boven te je te voelen. Met mij gaat het momenteel erg goed, maar helaas kan dat altijd opeens omslaan. Mag ik vragen omn iets meer over jezelf te vertellen?
Groetjes,
dinsdag 13 januari 2009 om 10:28
quote:elninjoo schreef op 13 januari 2009 @ 07:26:
[...]
Ik zou me voor mijzelf voor kunnen stellen dat ik helemaal niet meer open zou staan voor relaties, omdat ik het 'n man niet zou aan willen doen 'n band met mij op te bouwen omdat ik toch over 'n jaar of 10-15 het loodje zou leggen. Dus als ik 'n kind had geambieerd zou ik daar ook vanaf zien om die reden. Vooral omdat ik zelf 'n superband heb met mijn ouders en ik het 'n kind niet zou willen aandoen zeker te weten dat ie in elk geval z'n moeder op jonge leeftijd gaat verliezen. Misschien dat mensen die 'n minder goede band met hun ouders hebben daar veel lichter over denken, dat kan ja. Ik ben best egoistich van aard, maar als er dierbaren de dupe zouden worden van mijn egoistische wensen, dan zie ik daar vanaf.
Elninjoo: Kan je je frustraties niet ergens anders spuien? Open een eigen topic ofzo. Dit gaat niet over de kinderwens en of het egoistisch is of wat dan ook. Wie ben jij idd om daar over te oordelen? Wordt niet goed van dat wijzende vingertje van je.
Emoticon heeft dit topic niet geopend om te praten over IVF of wat dan ook. Je bent erg off topic bezig. Erg egoistisch.
@Emoticon: Wat moeilijk meid.... Ik zie je topic net pas... Weet niet zo goed wat ik moet zeggen maar wil je heel veel sterkte wensen!!
[...]
Ik zou me voor mijzelf voor kunnen stellen dat ik helemaal niet meer open zou staan voor relaties, omdat ik het 'n man niet zou aan willen doen 'n band met mij op te bouwen omdat ik toch over 'n jaar of 10-15 het loodje zou leggen. Dus als ik 'n kind had geambieerd zou ik daar ook vanaf zien om die reden. Vooral omdat ik zelf 'n superband heb met mijn ouders en ik het 'n kind niet zou willen aandoen zeker te weten dat ie in elk geval z'n moeder op jonge leeftijd gaat verliezen. Misschien dat mensen die 'n minder goede band met hun ouders hebben daar veel lichter over denken, dat kan ja. Ik ben best egoistich van aard, maar als er dierbaren de dupe zouden worden van mijn egoistische wensen, dan zie ik daar vanaf.
Elninjoo: Kan je je frustraties niet ergens anders spuien? Open een eigen topic ofzo. Dit gaat niet over de kinderwens en of het egoistisch is of wat dan ook. Wie ben jij idd om daar over te oordelen? Wordt niet goed van dat wijzende vingertje van je.
Emoticon heeft dit topic niet geopend om te praten over IVF of wat dan ook. Je bent erg off topic bezig. Erg egoistisch.
@Emoticon: Wat moeilijk meid.... Ik zie je topic net pas... Weet niet zo goed wat ik moet zeggen maar wil je heel veel sterkte wensen!!
dinsdag 13 januari 2009 om 13:26
Een gewenst kind het leven ontzeggen omdat de ouder eerder overlijdt? Dan moet niemand nog aan kinderen beginnen, want dat is de normale gang van zaken. Ouders overlijden nu eenmaal in de regel tijdens het leven van hun kinderen.
Daarbij vind ik het een kulredenatie om een kind maar niet geboren te laten worden omdat het verdriet om een overleden ouder gaat meemaken. Allereerst al om bovenstaande, en ten tweede omdat je het kind het recht op leven niet gunt. Nogal een keuze, wel geboren worden en dus léven met alles wat daarbij hoort, vreugde én verdriet, of gewoon maar geen kans krijgen.
Maar goed, daar gaat het niet over op dit topic. Emoticon, wat vreselijk voor je. Vooral omdat je al weet dat je een gedeelte van je leven te ziek zult zijn om te leven zoals jij dat wilt. Dat lijkt me verschrikkelijk moeilijk te verteren. Ik hoop dat je hier mensen vindt om mee te praten en dat jullie elkaar kunnen adviseren en steunen.
Heel veel succes in ieder geval!
Daarbij vind ik het een kulredenatie om een kind maar niet geboren te laten worden omdat het verdriet om een overleden ouder gaat meemaken. Allereerst al om bovenstaande, en ten tweede omdat je het kind het recht op leven niet gunt. Nogal een keuze, wel geboren worden en dus léven met alles wat daarbij hoort, vreugde én verdriet, of gewoon maar geen kans krijgen.
Maar goed, daar gaat het niet over op dit topic. Emoticon, wat vreselijk voor je. Vooral omdat je al weet dat je een gedeelte van je leven te ziek zult zijn om te leven zoals jij dat wilt. Dat lijkt me verschrikkelijk moeilijk te verteren. Ik hoop dat je hier mensen vindt om mee te praten en dat jullie elkaar kunnen adviseren en steunen.
Heel veel succes in ieder geval!
dinsdag 13 januari 2009 om 21:42
Mijn omgeving weet niet van mijn ziek zijn, want ik wil niet in een hokje geplaatst worden. Echt heel veel over mezelf vertellen wil ik dus ivm de herkenbaarheid niet. Ben 29, vrijgezel. Heb een fulltime baan, met veel passen en meten en de uren verspreid over zeven dagen in plaats van vijf lukt dat en gelukkig veel vakantiedagen en geen 9-5 baan waardoor ik iets langer kan slapen 's ochtends en evt. 's avonds wat door kan werken. Van maandag tot vrijdag ben ik te saai voor woorden, ik vind mijn werk echt het leukste wat er is en daar geef ik dan 100% prioriteit aan. Rustrustrust is voor mij erg belangrijk.
Dit voorjaar was ik weer begonnen met hardlopen, maar daar heb ik sinds aug weer mee op moeten houden, ben deze zomer met medicatie begonnen en dat doet een behoorlijke aanslag op mijn conditie.
Wat maakt dat jij op dit moment bezig bent met de vraag ziekte en levensverwachting?
Dit voorjaar was ik weer begonnen met hardlopen, maar daar heb ik sinds aug weer mee op moeten houden, ben deze zomer met medicatie begonnen en dat doet een behoorlijke aanslag op mijn conditie.
Wat maakt dat jij op dit moment bezig bent met de vraag ziekte en levensverwachting?
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
woensdag 14 januari 2009 om 01:20
Hey emoticon, ik herken het wel een beetje, niet dat ik een chronische ziekte heb met een grillig verloop maar ik ben ernstig ziek geweest en daar boven verwachting weer van teruggekomen. Ik heb veel gehad aan patiëntenverenigingen en contact met lotgenoten. Verder was ik boos en verdrietig en bang, maar ik realiseerde me dat iedereen eigenlijk in hetzelfde schuitje zit. We gaan namelijk allemaal dood, de kans dat jij eerder doodgaat dan een andere vrouw in dezelfde leeftijdsklasse is misschien groter, maar er is ook een kans dat je gewoon 60 wordt en misschien heel lang goed blijft, aan de andere kant kan jouw leeftijdsgenootje morgen een ongeluk krijgen waardoor ze geheel verlamd raakt en over een jaar overlijdt aan een longontsteking. Dus ook geen enkele reden om geen kinderen te krijgen.
Heel veel succes met de IVF meid
Heel veel succes met de IVF meid
woensdag 14 januari 2009 om 09:13
Het is al moeilijk genoeg om te accepteren dat je levensverwachting beperkter is dan voor de meesten van ons. Je zal, gezien je aandoening, dagelijks geconfronteerd worden met je beperkingen. Je bent 23 en hebt eigenlijk nog heel veel jaren voor je. Waarom zou je jezelf, je partner en jullie kindje tekort doen en niet gaan voor iets waar jullie beide voor 100% achter staan. Ik denk dat het zeer lastig is om te oordelen over iets waar je zelf niet mee te maken hebt. Weet ook uit ervaring dat je je eigen gevoel en mening over iets wel erg snel aanpast op het moment dat je zelf met iets heftigs geconfronteerd wordt.
Mijn zusje heeft een zoontje van ruim een jaar en sinds een jaar zelf een gemetastaseerde kanker. Een enorm heftige behandeling achter de rug en waarschijnlijk een zeer beperkte levensverwachting. Als ze het geweten had was ze nooit aan een kind begonnen, het eerste jaar heeft ze het grootste deel van de zorg uit handen moten geven. daar kies je niet voor. Maar nu wel de grootste stimulerende factor om weer door te gaan, om de kracht en energie te vinden. De grote reden om positief te blijven denken en voelen!
Wens jullie veel succes en geluk met hopelijk een prachtige baby!!!
Mijn zusje heeft een zoontje van ruim een jaar en sinds een jaar zelf een gemetastaseerde kanker. Een enorm heftige behandeling achter de rug en waarschijnlijk een zeer beperkte levensverwachting. Als ze het geweten had was ze nooit aan een kind begonnen, het eerste jaar heeft ze het grootste deel van de zorg uit handen moten geven. daar kies je niet voor. Maar nu wel de grootste stimulerende factor om weer door te gaan, om de kracht en energie te vinden. De grote reden om positief te blijven denken en voelen!
Wens jullie veel succes en geluk met hopelijk een prachtige baby!!!
woensdag 14 januari 2009 om 18:14
Bedankt voor jullie reacties.
@ Noanne; ik ben er momenteel meer mee bezig omdat een aantal vriendinnen/vrienden van mij zijn overleden aan dezelfde ziekte. Datzorgt er voor dat je er meer mee bezig bent. Het is niet zo dat ik er continu aan denk, maar soms , door bijv overlijden van vrienden, komt het weer naar boven.
'
@ Noanne; ik ben er momenteel meer mee bezig omdat een aantal vriendinnen/vrienden van mij zijn overleden aan dezelfde ziekte. Datzorgt er voor dat je er meer mee bezig bent. Het is niet zo dat ik er continu aan denk, maar soms , door bijv overlijden van vrienden, komt het weer naar boven.
'
donderdag 15 januari 2009 om 00:00
Ja, dat herken ik, als je hoort dat mensen ziek worden of overlijden aan iets wat je zelf ook onder de leden hebt, dan word je weer echt met je neus op de feiten gedrukt.
Ik merk ook dat ik er mee bezig ben als er controles op het plan staan.
Ik merk ook dat ik er mee bezig ben als er controles op het plan staan.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
donderdag 15 januari 2009 om 11:31
Hoi Emoticon,
ik heb je berichtje en reacties gelezen en herken zoveel (ook bij jou Noanne). Niet omdat ik zelf ziek ben zoals jullie, maar mijn vriend wel, zijn levensverwachting is door zijn medische toestand (nieraandoening en kanker) ook onvoorspelbaar maar zeker korter dan normaal. Soms kunnen we het heel goed aan en genieten we samen heel bewust. Maar we hebben ook heel veel verdriet en angst en die periodes wisselen elkaar af. Ook wij zouden heel graag een kindje willen, en hebben het hier moeilijk mee. Omdat het mogelijk is dat mijn vriend 60 jaar wordt, maar er is ook kans dat het volgend jaar mis gaat. Echt heel moeilijk. Ik hoop dat je goed kunt praten met lieve mensen in je omgeving. Ik wil je echt heel veel sterkte wensen. En mocht je vragen hebben of iets kwijt willen, dan kan dat.
Groetjes, Belle
ik heb je berichtje en reacties gelezen en herken zoveel (ook bij jou Noanne). Niet omdat ik zelf ziek ben zoals jullie, maar mijn vriend wel, zijn levensverwachting is door zijn medische toestand (nieraandoening en kanker) ook onvoorspelbaar maar zeker korter dan normaal. Soms kunnen we het heel goed aan en genieten we samen heel bewust. Maar we hebben ook heel veel verdriet en angst en die periodes wisselen elkaar af. Ook wij zouden heel graag een kindje willen, en hebben het hier moeilijk mee. Omdat het mogelijk is dat mijn vriend 60 jaar wordt, maar er is ook kans dat het volgend jaar mis gaat. Echt heel moeilijk. Ik hoop dat je goed kunt praten met lieve mensen in je omgeving. Ik wil je echt heel veel sterkte wensen. En mocht je vragen hebben of iets kwijt willen, dan kan dat.
Groetjes, Belle
donderdag 15 januari 2009 om 16:57
off topic modus aan:
Dit topic valt mij op, in vergelijking met het topic op Actueel, over de obese man die samen met zijn vrouw geen kindje mag adopteren omdat zijn levensverwachting beperkt is. Daar roept bijna iedereen heel hard dat het belang van het kindje voorop moet staan en dat je het kind niet aan kunt doen om een vader te hebben die waarschijnlijk niet oud gaat worden.
Een opvallende tegenstelling met hier, waar de tendens meer is dat TO moet proberen om via IVF een kindje te krijgen en er vooral van moet genieten.
off topic modus uit
Emoticon, het lijkt me dat jullie in een hele moeilijke situatie zitten en de keuze hebben gemaakt die het best bij jullie past. Ik ga daar geen waardeoordeel over geven. Ik hoop dat jullie samen gelukkig zijn en dat jullie wensen uit zullen komen. (f)
Dit topic valt mij op, in vergelijking met het topic op Actueel, over de obese man die samen met zijn vrouw geen kindje mag adopteren omdat zijn levensverwachting beperkt is. Daar roept bijna iedereen heel hard dat het belang van het kindje voorop moet staan en dat je het kind niet aan kunt doen om een vader te hebben die waarschijnlijk niet oud gaat worden.
Een opvallende tegenstelling met hier, waar de tendens meer is dat TO moet proberen om via IVF een kindje te krijgen en er vooral van moet genieten.
off topic modus uit
Emoticon, het lijkt me dat jullie in een hele moeilijke situatie zitten en de keuze hebben gemaakt die het best bij jullie past. Ik ga daar geen waardeoordeel over geven. Ik hoop dat jullie samen gelukkig zijn en dat jullie wensen uit zullen komen. (f)
donderdag 15 januari 2009 om 20:45
Hoi Belle,
Jullie ook sterkte...
Ik roep altijd dat ik mijn pensioen gewoon ga halen, al is het maar om mezelf een beetje voor de gek te houden. Ik wil nog lang niet dood en ergens hoop ik dat mijn stug volhouden dat ik mijn pensioen ga halen een beetje helpt.
Tegelijkertijd kijk ik niet de andere kant op, alles is geregeld.
Verder LEEF ik ja, met hoofdletters.
Jullie ook sterkte...
Ik roep altijd dat ik mijn pensioen gewoon ga halen, al is het maar om mezelf een beetje voor de gek te houden. Ik wil nog lang niet dood en ergens hoop ik dat mijn stug volhouden dat ik mijn pensioen ga halen een beetje helpt.
Tegelijkertijd kijk ik niet de andere kant op, alles is geregeld.
Verder LEEF ik ja, met hoofdletters.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
