Zit er even doorheen

Hoop hier iets positiviteit te vinden..

Ik zit er even doorheen.
Ben op het moment herstellende. Begin vorige maand ben ik plots erg ziek geworden, zelfs even kritiek geweest. Gelukkig gaat het veel beter, al is er wel nog herstel nodig.

Nu de kinderen niet naar de opvang gaan en het corona virus heel actueel is heb ik door de week volledig de zorg erbij voor een peuter en een baby.
Niet handig maar we willen het risico op besmetting zo klein mogelijk houden en het probleem mantelzorg speelde al voor het corona virus echt uitbrak, dus is nu een alleen maar groter probleem geworden.

Daarnaast werkt mijn partner nog wel. Ook voor hem is het een drukke tijd en kost het veel moeite om het bedrijf draaiende te houden. Er is ziekte en met het kleine team dat over is maakt het dat het lange dagen zijn. Thuiswerken is geen optie. Indirect is er deze week een melding geweest over corona.
Hij is indirect in contact met mensen door het hele land dus het risico blijft. Dit vind ik ook best een ding en ergens heb ik daar wel een angst bij.

Al met al heeft dit ervoor gezorgd dat ik geen medische hulp meer krijg. De huisarts belde eind van de middag boos op, vindt het van de zotte dat ik gisteren en vandaag niet verzorgd ben. Het wondteam beschikt niet over beschermende kleding en weigert te komen. Snap alle risico's zeker en vind dat eigen veiligheid voorop staat, alleen is er en komt er geen medische hulp terwijl mijn wond nog verre van genezen is.

Mijn ouders liggen in scheiding. Vorige week heb ik te horen gekregen dat ze gaan scheiden.

Tuurlijk komen er vanzelf weer betere tijden.. Voor iedereen is deze tijd onzeker.
Ik ben alleen moe, verstop me het liefst ver onder de dekens.
Elke dag is hetzelfde al weken lang. De oudste verveelt zich dood en ik weet soms echt niet hoe ik de dagen door moet komen. De stress om het coronavirus en om mijn ouders beginnen me op te eisen.

Net ben ik teruggebeld en de zorg kan niet gedaan worden, er is geen beschermende kleding en die gaat er deze week niet meer komen.

De huisarts belt zo terug. Er is contact geweest met het ziekenhuis en er wordt gekeken naar een oplossing.
Even afwachten wat hier uitkomt.

In deze regio zijn er deze week een aantal corona patiënten bijgekomen en ik merk toch dat mensen angstiger worden. Omdat er niet getest wordt bij iedereen weet je niet hoe het precies zit, denk dat dat ook onzekerheid geeft.

Ik weet het niet zo goed wat ik moet. Heb de oudste (peuter) ziek. Hij is ontzettend aan het hoesten. Sinds gistermiddag met buien, heeft lichte verhoging erbij en huilt snel.
Ergens denk ik laat ik maar even wachten wat hier uit gaat komen. Ik durf niet goed mensen hier te laten komen..

Waar je een tijd terug dacht ohh daar is weer een griepje, denk ik nu ohh nee wat heeft hij.

Heb gisteren nieuwe gaasjes op de wond gedaan. Heb alleen veel vocht erin, weet nog niet hoe ik dat op kan lossen. Zit veel met het been hoog en probeer zoveel mogelijk rust te houden.

Volgende week komt er met strenge hygiëne regels hulp. De hal moet steriel zijn. Er mogen niet meer mensen aanwezig zijn, ik moet zelf een mondkapje op en een schort aan en dan komen ze me helpen.

Maar even het weekend door zien te komen en laat peuter alsjeblieft gewoon griep hebben..