Zo bang voor kanker

18-02-2009 18:14 22 berichten
Sinds iemand heel dicht bij me kanker heeft gehad, ben ik me erg bewust van deze ziekte, en dat iedereen het kan krijgen. Ik was er nooit mee bezig, totdat ik er mee geconfronteerd werd. Nu, ben ik erg bang om deze ziekte zelf te krijgen. Ik ben zelfs in staat om alles preventief weg te laten halen. Als ik de keuze heb om organen weg te laten halen waar ik niet direct behoefte aan heb, dan doe ik dat zonder meer. Daarmee verklein ik de kans om zelf ziek te worden. Natuurlijk besef ik me dat kanker overal in je lichaam kan voorkomen en dat je het niet kan uitsluiten, maar dat geldt wel voor de voor de hand liggende kankers waar vrouwen veel mee te maken krijgen. Ik ben nu dan ook op zoek naar de mogelijkheden om vrijwillig afstand te doen van mijn baarmoeder, eierstokken etc. Deze worden al getransplanteerd en misschien dat ik op zo'n manier wat kan bewerkstelligen. Ik heb al twee kindjes en dat vind ik genoeg zo. Ik wil er vooral heel lang zijn voor mijn kinderen, want dat vind ik de meest beangstigende gedachte. Dat je kinderen moet achterlaten.



In de US kan je naar een kliniek om je van top tot teen te laten doorlichten, in NL of waar ik woon kan dit niet. Tenzij je een medische reden heb. Als ik dat nou kon doen, eens per 6 maanden, zou ik veel geruster zijn en me minder zorgen maken.



Uitstrijkjes sluiten ook niet alles uit, er kan zelfs een verkeerde diagnose uit voortkomen en dan kan het zomaar eens te laat zijn.
ja lekker, stel je 1x per 6 maanden bloot aan de straling van een full-body scan, maar dan niet gaan klagen als je over een aantal jaar juist daardoor kanker krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken het gevoel ook een beetje (moeder overleden aan kanker) maar ik wil me er niet gek door laten maken!!! Iedereen kan kanker krijgen, overal in het lichaam, of je nu gezond of ongezond leeft. Zit er een gen bij jullie in de familie? Waardoor je een grotere kans hebt op borstkanker b.v.?

Dan snap ik je ongerustheid..maar dan zou ik eerst eens naar een arts toestappen en je laten onderzoeken. Er nu al over nadenken om alles preventief weg te laten halen vind ik wel een hele impulsieve gedachte.
Alle reacties Link kopieren
Komt er dan kanker voor in je familie waardoor je zo bang bent? Dan kun je misschien testen of jij ook die bepaalde risico-genen hebt.

Zo niet, kun je misschien voor 1 keer in Duitsland een total body scan doen, voor je gemoedsrust (schijnt qua kosten wel mee te vallen) maar verder moet je je hier niet zo druk om maken hoor! Anders wordt het tijd voor een hypochonder-praatgroep. Je hebt de groep mensen waarbij veel kanker in de familie voorkomt (of een agressief bepaald soort kanker, zoals borst- of darmkanker), je hebt de mensen die altijd ziek, zwak en misselijk zijn en toch 90 worden, je hebt mensen die knettergezond leven en ineens kanker hebben....

Behalve voor de mensen die rottige genen hebben, blijft het toch een soort russische roulette. Als je gezond probeert te leven heb je een goede kans een lang leven te hebben.
Alle reacties Link kopieren
Zit kanker in de directe familie?



Enig idee wat de risico's en gevolgen zijn van het weg laten halen van je baarmoeder en eierstokken en weet ik het allemaal? Je wilt gaan snijden in een gezond lichaam, wat niet zonder risico is.



Ik zou serieus eens gaan nadenken over een gesprek bij de psycholoog, want zo te lezen beheerst het je leven. Zonde om op die manier er mee bezig te zijn.
Alle reacties Link kopieren
ik geloof niet dat je dan geruster zou zijn, als je 1 febr zo'n scan laat maken , ben je 2 febr al bang dat de kanker nu opeens gaat groeien.

Gesprek met psych lijkt me toch nuttiger
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Onze familie is kankervrij. Maar dat zegt tegenwoordig helemaal niets. Het moet toch ergens beginnen?



Ik ben nooit ziek, ga ook niet naar dokter als t niet hoeft. Ik ben dus niet iemand die een ziekte zoekt. Ik denk nu gewoon heel nuchter aan oplossingen. Met kanker kan het zo maar in ene over zijn met je leven en dat vind ik zo ontzettend beangstigend!



Ik lig hier niet wakker van maar denk er wel vaak aan en ik wil dat ik hier niet aan te denken, dus lossen we het zo op. Weghalen de hele handel. Mijn man begrijpt het wel en zegt dat t een oplossing is maar ik me moet realiseren dat kanker overal in je lichaam kan voorkomen. Dat begrijk ik allemaal en daar hoef je geen medicijnen voor te hebben gestudeerd om dat te begrijpen.



Als ik me regelmatig kon laten scannen zou dat me echt helpen voor een groot gedeelte. Heb jij wat meer informatie over de mogelijkheden in Duitsland? Ik woon zelf in Ierland maar een vlucht is zo geboekt.
We hebben wel cystes in de familie, in de borsten.
Alle reacties Link kopieren
quote:NoYo schreef op 18 februari 2009 @ 18:37:

Onze familie is kankervrij. Maar dat zegt tegenwoordig helemaal niets. Het moet toch ergens beginnen?



Ik ben nooit ziek, ga ook niet naar dokter als t niet hoeft. Ik ben dus niet iemand die een ziekte zoekt. Ik denk nu gewoon heel nuchter aan oplossingen. Met kanker kan het zo maar in ene over zijn met je leven en dat vind ik zo ontzettend beangstigend!



Zo klinkt het eerlijk gezegd niet.

Heb je niet een beetje het idee dat je te ver gaat in je gedachten? En nogmaals: heb je de evt gevolgen van het weghalen onderzocht?
Alle reacties Link kopieren
Beter ga je eerst eens naar een psycholoog ipv in een gezond lichaam laten snijden.



In mijn familie komt wel een aantal erfelijke ziektes voor waar ik best bang voor ben. Maar, je kunt ook zomaar onder de bus lopen en er morgen niet meer zijn, zeggen wij altijd. Geniet maar van wat je nu hebt en maak je niet te veel zorgen om later.
For I may not have all the answers, I wouldn\'t want it any other way.
en de evt. gevolgen van ieder half jaar een scan??? heb je die ook overwogen?
Alle reacties Link kopieren
Het kan wel in Duitsland. Maar een volledig onderzoek kost zo'n ¤1500,- euro, dus lijkt me niet haalbaar om iedere 6 maanden te doen. Bovendien zijn de meningen onder artsen hier nogal over verdeeld. Een lichaam is een veranderlijk iets. Het kan heel goed dat er tijdens een scan dingen geconstateerd worden (bijv. tijdelijke ontstekingen) die onnodig paniek zaaien en uiteindelijk vanzelf genezen/verdwijnen.

Bovendien zijn er kankersoorten die in no-time door je lichaam woekeren, waarbij een 6-maandelijkse controle dus niks uithaalt.

Klinkt misschien wat grof allemaal, maar wat ik probeer te zeggen is dit; Het is veel zinvoller om je eigen sterfelijkheid en de risico's van ziek worden te leren accepteren dan preventief organen te laten verwijderen en scans uit te laten voeren. Het leven is niet maakbaar en niet iets waar we controle over hebben. Door je nu al zorgen te gaan maken over wat er eventueel allemaal kan gebeuren, verleng je niet je levensduur, maar verminder je je levensvreugde. Ook al zou je dmv preventief handelen kanker uit kunnen sluiten, heb je nog altijd tal van andere ziektes en kwalen waaraan je (vroegtijdig) kunt overlijden. Dat is hard, maar wel waar.
The time is now
Alle reacties Link kopieren
Sorry, maar ik trek mijn advies om een total scan te doen terug. Een psycholoog lijkt me inderdaad beter.

Jouw woorden: "Het moet toch ergens beginnen?" lijken erop dat je ervan overtuigd bent dat je ooit ergens kanker krijgt en dat is dus echt onzin. Deze gedachtegang kan ik me alleen voorstellen als je een familie hebt waarin kanker veel voorkomt. Ook alleen de jonge vrouwen die vanwege hun (soms al overleden) moeder getest zijn en van wie blijkt dat ze een agressief (dus snelgroeiend en uitzaaiend) borstkanker-gen hebben, krijgen de keuze om hun borsten preventief te verwijderen en dan nog is het minder dan de helft die daarvoor kiest. In ouw geval is het dus echt buiten proportie om hierover na te denken en ben ik bang dat je last heb van een soort neurotische hypochondrie. Zo erg dat je misschien zelfs blij zou zijn als er ergens kanker bij je geconstateerd werd, zodat je niet meer hoeft te wachten.

Ik vind het heel erg voor je dat deze gedachten zo'n grote rol spelen dat je serieus nadenkt over lichaamsdelen weghalen. Ook vreemd dat je man hiermee instemt.

Probeer blij te zijn dat jij en je familie/gezin gezond zijn en hou je bezig met LEVEN, niet met dood. Die komt vanzelf op een dag en daar kun je geen enkele invloed op uitoefenen.



Zoek alsjeblieft een goede psycholoog, en ik wens je succes met het overwinnen van deze gedachten.
dit lijken me niet erg gezonde gedachten.

je baarmoeder en eierstokken weg laten halen hebben toch ook gevolgen voor je gezondheid?



en wie weet krijg je wel beenkanker, leukemie, huidkanker... je kan moeilijk heel je lichaam weghalen!



het zijn je gedachten die je nu ziek maken. ik zou eerst een psych raadplegen.

maar ik denk dat als je hiermee naar een dokter gaat, hij je ook eerst een psych zou laten bezoeken...
Noyo, ik begrijp je wel. Ik ben zelf bang om een hersenbloeding te krijgen. Mijn vader en zijn vader (mijn opa) zijn er allebei aan overleden.

Maar je moet echt proberen om je gedachten een andere kant op te laten gaan. De kans dat je een autoongeluk krijgt is denk ik vele malen groter. Je kan ook vanavond van de trap vallen en je nek breken. *ik probeer je niet in een dip te praten, hoor *.

Ik ga zelf als ik weer eens dat soort gedachten heb, iets doen wat flink afleidt. De honden uitlaten, de was uitzoeken, stofzuigen.

Laat je niet gek maken door je gedachten.

En heel veel soorten kanker zijn tegenwoordig goed te behandelen. Je gaat er niet altijd aan dood. Je kan wel een medische check-up laten doen. Misschien stelt dat je al een beetje gerust.

Alle reacties Link kopieren
En wat als je een scan hebt laten maken en de volgende dag geschept wordt door een bus?

Helaas kun je kanker niet voor zijn . Het enige wat je kunt doen is zo gezond mogelijk leven en helaas dan nog heb je geen garantie. Gelukkig worden de behandel methoden steeds beter.
Alle reacties Link kopieren
NoYo, dat soort gedachten zijn inderdaad heel beangstigend en naar. Maar jouw oplossing is geen oplossing. Als je je baarmoeder en eierstokken weg laat halen, neemt de kans op kanker niet af. Alleen maar de kans op kanker dáár. Bovendien kun je drie dagen na je ontslag uit het ziekenhuis wel een ongeluk krijgen.



Een operatie zoals jij voor ogen hebt, is niet zonder risico's. Ben je bereidt om die risico's te nemen voor iets wat er niet is en er waarschijnlijk nooit komt? Ben je bereid om die risico's te nemen terwijl je er geen garantie op een lang en gezond leven mee koopt?



Ook een full bodyscan is geen oplossing, het stelt je maar korte tijd gerust. Bovendien heeft het een heel negatief psychologisch effect. Als je aan die angst toegeeft door die scan te laten doen, loop je het risico dat je het vertrouwen in je lichaam verliest, tenzij je weer een scan doet. Ken je het fenomeen uit de jaren 90? Mensen die zich zonder aanleiding lieten testen op hiv, maar na twee maanden bang werden want de test was al weer twee maanden geleden? Zo'n onderzoek is een momentopname.



Meid je laat toch niet snijden in een gezond lichaam? En als je baarmoeder er dan uit is, waar word je dan bang voor? En wat doe je dan? Ga je dan ook preventief je borsten af laten zetten, zonder enige aanleiding?



Het enige wat je kunt doen is proberen je angsten te leren hanteren, beheersen. Vertrouwen krijgen in je lichaam, leren luisteren naar je lichaam en niet naar je angsten. Een psycholoog kan je hierbij helpen. Het lijkt me veel gezonder voor je lichaam en je geest, als je eerst daar eens je licht op gaat steken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Ik vind je gedachten en "oplossingen" ook wel heel ver gaan hoor. Hou je er rekening mee dat er nog een hele hoop andere nare ziektes zijn en niet alleen maar kanker? Je kunt in je leven niet alles voor zijn. Preventief organen laten verwijderen, terwijl hier geen medische noodzaak voor is, lijkt mij ook niet erg gezond.



Een collega van mij liet zich ook preventief scannen, ook in verband met zijn angst voor kanker. Zijn grootouders, ouders en een tweetal broers zijn inmiddels aan kanker overleden. Zijn derde broer ligt op zijn sterfbed, kijk dan kan ik me voorstellen dat je angstig bent omdat het zo duidelijk om een erfelijke vorm van kanker gaat. Uiteindelijk is een aantal maanden terug bij hem ook kanker geconstateerd.



Echt, je maakt jezelf gek met deze gedachten, je moet echt proberen dat los te laten.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook aardig angstig voor kanker -mijn oma had huidkanker, mijn vader is er aan overleden en mijn moeder heeft borstkanker en alvleesklierkanker gehad- dus tja....qua genen zit het me niet echt mee zeg maar........



Toch probeer ik me er niet teveel mee bezig te houden en ben ik er van overtuigd dat je het niet voor kunt zijn.



Ik denk dat de angst bij iedereen wel eens de kop op steekt, maar het is wel zaak dit te handelen. Ik vind eerlijk gezegd jouw angst en de manier waarop je die handelt niet heel erg 'gezond'.

Bij leven hoort ook doodgaan en hoe en wanneer weet je niet. En voorkomen kun je het al helemaal niet.



Het klinkt vrij extreem en als ik jou was zou ik idd eerst eens raad gaan vragen bij een psycholoog, deze kan je leren met je angsten om te gaan.



Ik kan me eigenlijk ook niet voorstellen dat er atsen rondlopen die zonder enige aanwijzing (zoals bijvoorbeeld een erfelijke belasting) 'alles bij je weghalen'.



In ieder geval sterkte, het moet niet makkelijk zijn met deze angst te leven.
Alle reacties Link kopieren
Volgens het CBS is longkanker bij vrouwen doodsoorzaak nummer 1. Betreffende kanker dan. De kans, terwijl jij je druk maakt om kanker te krijgen, dat je sterft aan een beroerte is namelijk nóg groter.



Longen nu maar preventief verwijderen? Hart en vaten weg laten halen?



Ik wil niet je angst bagatelliseren of belachelijk maken, maar je hebt echt veel meer baat bij psychologische hulp dan bij een operatie.
quote:NoYo schreef op 18 februari 2009 @ 18:37:



Als ik me regelmatig kon laten scannen zou dat me echt helpen voor een groot gedeelte. Heb jij wat meer informatie over de mogelijkheden in Duitsland? Ik woon zelf in Ierland maar een vlucht is zo geboekt.Regelmatig laten scannen is schijnzekerheid. je zegt zelf dat uitstrijkjes ook niet 100 % betrouwbaar zijn. Nou, scans zijn dat zeker niet. En dan? ALS er al iets op de scan wordt gezien dan is het er toch al, en dat je dan een betere overlevingskans hebt dan wanneer het was ontdekt doordat je klachten kreeg is maar zeer de vraag. Je bent vooral langer ziek (want je weet het eerder, terwijl je dan helemaal geen klachten hebt). Nog los van de afwijkingen die een dag na de scan beginnen, de goedaardige afwijkingen die ongerustheid creeeren, de onnodige en belastende onderzoeken die daaruit voortvloeien, met ook weer mogelijkheden op complicaties. Dat je kanker kunt krijgen is een onzekerheid waar je mee moet leren leven (tenzij er iets specifieks in je familie voorkomt en er gericht onderzocht kan worden). Als je dat niet kunt heb je psychologische hulp nodig.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je meer baat hebt bij een goed gesprek of meerdere met een psycholoog.



Even alles preventief weg laten halen, vind ik nogal drastisch.



Ik kan mij ook laten onderzoeken of ik dat specifieke kankergen heb, want heee ik heb dus wel de pech om uit een familie te komen waar nogal veel kanker voorkomt.

Ik heb er voor gekozen om dat niet te doen.

Niet om mijn kop in het zand te steken, maar kan morgen ook onder een bus lopen.



Aan de andere kant mijn oma is van ouderdom gestorven toen ze 99 was, dus wie weet heb ik wel haar genen.



Ik sta onder regelmatige controle en voel mij daar goed bij.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven