Zo iets geks gebeurd!

30-12-2008 10:08 17 berichten
Alle reacties Link kopieren
Echt zo bizar wat er gisteren gebeurde!



Mijn dochtertje van net 1 jaar is al een paar dagen verkouden, en gisteravond kreeg ze koorts. In bed bleef ze onrustig, steeds huilen en wakker.

Op een gegeven moment heb ik haar op schoot genomen en ze was wakker maar wel rustig, en toen pakte ze mijn vinger vast.



Toen moest ik aan mijn vader denken, want dat deed ze ook toen we voor het laatst bij hem waren voor hij overleed begin dit jaar.



Toen moest ik wel huilen, en toen ging mijn dochtertje ineens zitten lachen! Het was net of ze ergens naar zat te kijken en ze bleef lachen alsof iemand haar een beetje zat te kietelen of aan het lachen maakte.



Ik heb haar toch maar in d’r bedje gelegd en ze ging lekker slapen en vanochtend is ze weer de oude.



Nou weet ik wel dat kinderen ineens koorts kunnen hebben en dan ineens niet meer, maar het was zo raar dat ze eerst zo huilerig was en toen ging lachen.

Ik kreeg bijna het idee dat mijn vader er was hoewel ik normaal best nuchter ben en daar niet zo in geloof, maf he?



Ik weet nog steeds niet goed wat ik hier mee moet, kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je dochter koorts had en jij geschrokken was en dat jullie daarom de dingen niet helemaal helder meer zagen.



Maar als jij de gedachte hebt dat het je vader is, dan is het voor jou toch je vader? Niks mis mee om dat gevoel (dat vast prettiger is) vast te houden. Een bewijs ervoor zul je hier natuurlijk niet krijgen, maar als het voor jou goed voelt, prima toch?
Alle reacties Link kopieren
Kinderen reageren op de emoties van hun ouders en willen die vaak opvrolijken. Ze kan dus ook goed zijn gaan lachen als reactie op jouw tranen (baby's van depressieve moeders lachen veel meer dan andere baby's bijv.). Maar zoals Spinster zegt: maak ervan wat jij wilt.
Alle reacties Link kopieren
quote:MissMara schreef op 30 december 2008 @ 10:27:

(baby's van depressieve moeders lachen veel meer dan andere baby's bijv.).



Echt waar Miss Mara, dan zou ik dus ook de hele dag moeten lachen, oh, nee, toch niet, want ik ben geen baby meer.



Nog gefeliciteerd met je benoeming van forummer v/d maand, wel verdiend hoor, ik lees je reacties altijd graag.
Alle reacties Link kopieren
Nou ik geloof daar best in hoor! Best eng misschien maar ook wel leuk toch? Niet alles hoeft wetenschappelijk verklaard te worden. Ben zelf ook nuchter hoor maar daar geloof ik toch wel in.



Groetjes
Alle reacties Link kopieren
Oh vast je vader, Ik krijg ook altijd seintjes van boven. Natuurlijk niet te bewijzen, maar er gebeuren dingen die niet te verklaren zijn. En het is helemaal niet eng. Jaaa de eerste keer schrok ik me te pletter. Maar nu. Juist fijn.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik geloof het ook altijd wel. (Of mss vind ik het wel leuk om te geloven) Beide zoontjes deden hun 1e lachje naar het schilderij wat hun overlerleden oma heeft geschilderd. Toch een mooie gedachte?
Alle reacties Link kopieren
ik geloof er niet in dat dode mensen even langs komen. Mijn verklaring is dat doordat je dochtertje je vinger beet pakte op dezelfde manier als net voor je vaders overlijden bij jou een neurologische herinnering naar boven haalde. Daardoor kwamen de verdrietige gevoelens van die periode ook weer naar boven. Dat je dochtertje ging lachen kan een reactie geweest zijn op jouw emoties. Misschien als troost, misschien omdat ze aanvoelde dat er iets ongewoons was, misschien voelde ze zich heel veilig zo dicht bij jou op schoot ipv alleen in haar bedje.

Maar het feit is dat je even je vader heel dicht bij voelde en daar moet je gewoon even van genieten, herinneringen die onverwachts naar boven komen zijn toch ook heel veel waard?
Alle reacties Link kopieren
Mijn kinderen zeggen heel vaak dat opa s'nachts even gedag komt zeggen.Bijvoorbeeld als ze niet kunnen slapen of ze verdrietig zijn ergens om.Daar zijn ze helemaal zelf meegekomen (ik heb het natuurlijk wel eens over mijn vader) maar ik heb ze nooit vertelt dat ze maar aan hem moeten denken als ze niet kunnen slapen of zo.

Zeker jongere kinderen zijn er erg toegankelijk voor maar mijn oudste van 9 "voelt" opa nog steeds.



Er is meer tussen hemel een aarde dan we kunnen bewijzen
Alle reacties Link kopieren
Fijn jullie reacties, en jullie kijken er ook verschillend tegen aan net zoals ik eigenlijk ook denk, aan de ene kant gewoon samenloop van omstandigheden maar toch blijft het een gek gevoel.......
Alle reacties Link kopieren
Ze (de media) proberen de mensen inderdaad helemaal malende te krijgen met onbewezen claims door zelfbenoemde paranormalen. Gelukkig is de NCRV ermee gestopt maar het brengt nog steeds veel geld in het laatje voor minder kieskeurige zenders. Empirisch bewijs dat paranormale verschijnselen bestaan is nog nooit geleverd.



Het wordt tijd voor onomstotelijk bewijs maar geen medium is daarvoor te vinden. Er hangt gewoon teveel vanaf.
Alle reacties Link kopieren
eens met groll, het bestaat niet. Maar als mensen uit die gedachte troost halen, mij best.

Zolang er geen mediums grof geld verdienen aan andermans leed. Een kind met koorts kan zo vreemd reageren, ijlen, lichamelijke reacties hebben etcetera.



seintjes van 'boven' zijn pure interpretaties van mensen die het zo willen zien, en dat is hun goed recht.
Alle reacties Link kopieren
Het bestaat niet?



hoe weet jij dat nou,ik ben zo nuchter als een stoeptegel hoor maar heb ook dingen meegemaakt en gezien dat ik dacht; wauw...



Je weet het niet,dus zeggen dat het niet bestaat is wel erg arrogant
Alle reacties Link kopieren
de grap is, we weten het wel: het is volkomen onbewezen, sommige mensen willen het goloven. geloven is niet weten, de wetenschap (WETENschap) stelt dat het onzin is.



het bestaat niet, alle subjectieve, gekleurde en oncontroleerbare persoonlijke ervaringen ten spijt.
Alle reacties Link kopieren
Je weet niet zeker dat het niet bestaat, dat niet bewezen is dat iets bestaat wil niet zeggen dat het er per definitie niet is. Verder eens met Mormeltje!
Dat je vader op bezoek was is een mooie gedachte en ik geloof er ook in. Ik heb al meerdere dingen meegemaakt waardoor ik weet dat er meer is tussen hemel en aarde dan wij kunnen bevatten.

Een hele bijzondere is van toen ik net in verwachting was van mijn dochtertje. Mijn zoontje (2,5) kwam mij halen met de mededeling dat er een meisje in de gang stond. Is speelde het spelletje mee en ging met hem mee naar de gang. En hij wees naar de voordeur. Op de vraag wat dat meisje hier kwam doen, zei hij dat zij hier kwam wonen. Gezellig zei ik. Geef dat meisje dan maar een kusje. Mijn zoontje kwam naar mij toe gelopen en gaf me een kus op mijn buik. Terwijl hij niets wist van mijn zwangerschap.
Alle reacties Link kopieren
mooi verhaal leveke

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven