Psyche
alle pijlers
Zoon 25 + geen woonruimte = moeder wordt gek.
vrijdag 8 november 2024 om 02:16
Ik ben al jaren alleenstaand met 2 zonen van 22 en 25 jaar oud. Vooral met de oudste worden de problemen steeds groter. Geen respect, grote mond, maling hebben aan alles. Zelf heb ik een WIA uitkering en moet rondkomen met €60,-, p/wk geen huurtoeslag meer. Oudste is zzper en jongste in loondienst. Verdienen beiden minimaal het dubbele van wat ik ontvang. Ik zit al jaren vrijwillig in budgetbeheer omdat ik niet goed ga met geld. Heb geen schulden. Krijg van beiden leefgeld per/mnd wat naar budgetbeheer gaat. Mijn zoons denken écht dat ik ze van mijn €60,- de hele week eten kan geven. Dat is in deze tijden niet te doen natuurlijk. Ik wil zo graag geen moeder meer zijn. Dat klinkt heel erg maar is wel een oprecht gevoel. Met de woningnood zie ik ze de eerste 10 jaar nog niet weg gaan. En dat ga ik niet volhouden. Echt niet. Zijn er meerdere ouders met dit probleem en wat doen jullie eraan?
vrijdag 8 november 2024 om 13:10
Wat een heftige reactie. Zelfs in regio Amsterdam (en dan vooral omliggende steden en dorpen) kan je ala je elke week reageert met 7 jaar inschrijving wel een 1 ofe 2 kamer woning krijgen. Je krijgt elke keer dat je reageert ook extra puntenJellybean schreef: ↑08-11-2024 08:39HAAAAAAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!! Goeie grap, waar dan precies?
Loten zou nog kunnen maar dat is ook al erg moeilijk. Je moet vooral heeel erg graag zelf een woning willen vinden en minimale eisen hanteren, dan zou het eventueel kunnen lukken.
Ik heb zo'n vermoeden dat de zoons van TO zelf misschien helemaal niet zo'n haast hebben, klopt dat TO?
Verder vind ik 60 euro ook veel te weinig als leefgeld voor 3 volwassenen. Ik zou inderdaad met je budgetbeheerder om de tafel gaan en met je zoons. Een maand (of 2) alle bonnetjes bewaren en een kasboekje bijhouden zou kunnen helpen met het inzicht.
vrijdag 8 november 2024 om 13:13
Een andere strategie is om hen echt te zien als samenlevende volwassenen, en dus leefregels uit studenten huizen op te rakelen. Bijvoorbeeld: ieder heeft eigen boodschappen, je zet met een sticker op de koelkast welke boter van jou is. Er is een kooklijst die je verrekent, etc. Er zijn vast voorbeelden te vinden op internet.
Ga in gesprek met je zonen, wat zij redelijk vinden. Met 1 belangrijke vuistregel: welke regel er ook is, deze geld voor idereeen gelijk, er is geen verschil tussen de regels voor jou en voor hen. Jullie zijn immers 3 samenwonende volwassenen
Dus bijvoorbeeld: Als zij nooit de wc schoonmaken doe jij dat ook nooit. Vinden ze dat een goede regel? Of verdelen we de schoonmaaktaken eerlijk?
Wellicht denk je: wat heeft dit te maken met beleefd zijn en boodschappengeld, maar het is wellicht een manier om uit de moederrol te komen.
Ga in gesprek met je zonen, wat zij redelijk vinden. Met 1 belangrijke vuistregel: welke regel er ook is, deze geld voor idereeen gelijk, er is geen verschil tussen de regels voor jou en voor hen. Jullie zijn immers 3 samenwonende volwassenen
Dus bijvoorbeeld: Als zij nooit de wc schoonmaken doe jij dat ook nooit. Vinden ze dat een goede regel? Of verdelen we de schoonmaaktaken eerlijk?
Wellicht denk je: wat heeft dit te maken met beleefd zijn en boodschappengeld, maar het is wellicht een manier om uit de moederrol te komen.
vrijdag 8 november 2024 om 13:15
Ach Dani112, ik gun je echt meer eigenwaarde. Je hebt veel pech in je leven gehad en ondanks dat blijf je strijden. Zoek hulp, ga met je verhaal naar de huisarts.
Is de vader nog in beeld?
Ik snap dat je je schuldig voelt naar je kinderen en zeker de oudste gebruikt dat tegen jou. Je zult echt harder moeten optreden. Door je eigen gedrag te veranderen help je je kinderen ook. Ga ze als volwassenen zien ipv kinderen. Jullie delen met z'n 3-en een huishouden, daar zal toch een ieder een bijdrage aan moeten leveren. En dat geld verder dat een beetje kostgeld betalen.
Als het jezelf niet lukt dat gesprek met je kinderen te voeren is een mediator wellicht een idee.
Sterkte!
Is de vader nog in beeld?
Ik snap dat je je schuldig voelt naar je kinderen en zeker de oudste gebruikt dat tegen jou. Je zult echt harder moeten optreden. Door je eigen gedrag te veranderen help je je kinderen ook. Ga ze als volwassenen zien ipv kinderen. Jullie delen met z'n 3-en een huishouden, daar zal toch een ieder een bijdrage aan moeten leveren. En dat geld verder dat een beetje kostgeld betalen.
Als het jezelf niet lukt dat gesprek met je kinderen te voeren is een mediator wellicht een idee.
Sterkte!
vrijdag 8 november 2024 om 13:25
Ach TO, wat treurig. Ja, je hebt fouten gemaakt in het verleden, en je kinderen hebben daar ongetwijfeld onder geleden. Maar dat is het verleden en als ze denken dat ze je daarvoor kunnen blijven straffen, kunnen ze onmogelijk bij je in huis blijven wonen. Eerlijk gezegd denk ik dat jullie gezin zodanig ontwricht is dat samenwonen voor jullie helemaal geen optie meer is, tenzij jullie professionele hulp inschakelen. Ik sluit me daarom ook aan bij degenen die je aanraden naar de huisarts te gaan en je te laten doorverwijzen.
En natuurlijk moeten ze per direct voor hun eigen boodschappen betalen. Kom nou.
Je hebt veel voor je kiezen gehad en nog steeds. Ik hoop dat er betere tijden komen voor je.
En o, ja, waar is de vader in dit verhaal? Waarom wonen zonen niet daar?
En natuurlijk moeten ze per direct voor hun eigen boodschappen betalen. Kom nou.
Je hebt veel voor je kiezen gehad en nog steeds. Ik hoop dat er betere tijden komen voor je.
En o, ja, waar is de vader in dit verhaal? Waarom wonen zonen niet daar?
vrijdag 8 november 2024 om 13:51
Ga naar maatschappelijk werk of de poh en zoek zo iemand die samen met jou het gesprek met je kinderen kan voeren. Want dat gesprek moet gevoerd worden. Zij moeten ondanks hun jeugd en alles wat daar fout is gegaan nu onder ogen zien dat dit niet ok is.
Die sociale huurwoning komt er niet. Die kans is echt 0 in bepaalde delen van het land.
Die sociale huurwoning komt er niet. Die kans is echt 0 in bepaalde delen van het land.
vrijdag 8 november 2024 om 14:43
Valtifest schreef: ↑08-11-2024 12:22Ach wat ingewikkeld to
Ik zou sowieso hulp zoeken voor jezelf via de huisarts. Je hoeft niet eindeloos gestraft te worden voor zaken waar je zo hard voor hebt gewerkt om ze op te lossen.
Dat verdien je niet. En je zoons verdienen het ook om positiever in huis te zijn en volwassen om te gaan met hun issues, dit is voor hen ook niet goed.
Ze weten het heus wel, daarom doen ze zo onredelijk.
Mee, eens. Ieder maakt fouten in het leven, ieder doet dingen die niet handig zijn. Het is erg onredelijk om dat steeds weer voor de voeten geworpen te krijgen. Erg gemeen en onder de gordel ook.
Daar mag je best tegenin gaan. Jij voelt je schuldig, dat voelen zij aan, en zodra zij zo'n opmerking maken voel jij je weer rot. Maak hun duidelijk dat je dergelijke opmerkingen niet meer wil horen.
vrijdag 8 november 2024 om 15:52
Wat behandelen jouw zoons je naar zeg TO. Bah. En vind het ook bizar dat zij niet op zichzelf willen. Zal toch niet echt gezellig zijn zo in huis. En dan zo profiteren van het bizar magere budget wat jij krijgt. Het stuitend. Hoop dat je begeleiding kan vinden om je grenzen te stellen. Want eerlijk gezegd… ik zou ze een ultimatum stellen niet eens bizar vinden in deze situatie. Je zet je kids niet op straat, maar als je eigen volwassen kinderen je zo schofferen… mwah. Ik zou er over nadenken.
vrijdag 8 november 2024 om 19:42
Pff, wat moet jij het zwaar hebben gehad. Je kinderen vast en zeker ook, maar het is je gegund dat je de rust krijgt waar je zo hard voor gewerkt hebt. Iets van maatschappelijk werk via de huisarts of de gemeente kan je hopelijk bijstaan in het doorbreken van deze ongezonde en nare dynamiek thuis.
En heb je iemand waar je je hart kan luchten? Dat lijkt me ook fijn.
En heb je iemand waar je je hart kan luchten? Dat lijkt me ook fijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
