zoontje vriend slaapt bij hem in bed

06-10-2008 22:56 41 berichten
Alle reacties Link kopieren
ik heb nu bijna 2 jaar een relatie.

mijn vriend heeft een zoontje die bij hem woont van 9 jaar

dat jochie slaapt al vanaf zijn 2 jaar bij papa in bed.toen was het zo dat zijn exvrouw geestelijk nogal in de war was en hij was bang dat zijn ex het jochie wat aan zou doen maar moeder is inmiddels ook geestelijk een stuk sterker en hij gaat zels de laatste tijd wel eens in het weekeind daar naartoe

als ik bij mijn vriend slaap houdt dit in dat of het jochie naar oma gaat slapen of ik slaap in het logeerbed.

moet zeggen dat ik dit niet echt prettig vind en anderzijds vind ik het ook niet echt normaal.

met mijn vriend kan ik er niet echt een gesprek over voeren

hij vind het wel makkelijk zo.... en hij is bang dat het jochie hem niet meer als zijn grote held gaat zien.

nu moet mijn vriend vroeg met werken beginnen en normaal komt zijn vader dan in huis en gaat opa dus bij het jochie in bed liggen.

als ik er ben betekend dat dat ik dus naast het jochie moet gaan liggen.

ik baal er gewoon voortaan van snappen jullie dat

wie herkend dit en wat kan ik er aan doen

verder is mijn vriend dus een schat van een vent en gaat het ook goed tussen ons

ik vind het ook zielig dat het jochie steeds naar oma gebracht word want ik kan het reuze goed met hem vinden
Alle reacties Link kopieren
Gezellig toch, dat vader en zijn jochie bij elkaar in bed slapen. Ik kan het me heel goed voorstellen dat ze, in een zware periode, zo steun bij elkaar hebben gezocht en ik zie er weinig kwaad in dat ze dat nog steeds doen. Er komt ooit vanzelf een keer een moment dat het jochie liever in zijn eigen bed gaat slapen.



Hebben de vader en het jochie hier ook problemen mee? Ik denk het niet. Alleen jij hebt hier problemen mee. Tja, dat is de consequentie als je een man ontmoet die al een kind uit een eerdere relatie heeft.



Volgens mij kun je niks anders doen dan het accepteren.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het voor dat ventje van negen jaar niet goed is voor zijn persoonlijke ontwikkeling als hij ALTIJD bij zijn vader in bed ligt.

Af en toe een keertje bij zijn pa in bed kruipen omdat het zondagochtend is of omdat hij bang is voor het onweer: ok.



Maar ik denk dat dat jochie moet leren onafhankelijk te worden, hij moet een eigen persoon creeëren die met beide benen in het leven staat. Wat daarbij hoort: in een eigen bedje slapen.



En ik denk dat zijn vader degene is die dat door moet krijgen en daaraan moet gaan werken met zijn zoon. En dat worden waarschijnlijk ontzettende drama's met een huilend en angstig kind, omdat er veel te laat mee is begonnen.
Alle reacties Link kopieren
Jochie moet dus altijd iemand naast hem hebben liggen ; pa , opa of jij ?



Zodra jij een blijvertje bleek te zijn en de toestand met moeder weer enigszins stabiel was had je vriend wel weer kunnen proberen jochie in zijn eigen bed te laten slapen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad een wat vreemde situatie. Heeft het jochie uberhaupt een eigen kamer, staat daar een bed in?



Ik ben van mening dat kinderen net zo goed als volwassenen, behoefte hebben aan privacy. Daarnaast krijgt het jochie op deze manier wel een heel scheef gezinsbeeld mee in zijn opvoeding.



Ik snbap je vriend wel hoor. Ik voel me ook veel rustiger als Kitty bij mij slaapt (doen we af en toe). Ik slaap veel dieper dan, omdat ik weet dat ze veilig is.



Maar elke nacht is niet echt de bedoeling. Kinderen moeten ook leren afstand te nemen van hun ouders. Een eigen ruimte te creeren, ruimte om zichzelf heen.



Probleem is natuurlijk; hoe breng je dat bij je vriend, zonder dat hij het gevoel krijgt dat je hem aanvalt in zijn ouderschap, eventueel zelfs in je eigen voordeel?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren
Eens met xana, die jongen ligt heus niet tot zijn 16de bij zijn vader in bed en het lijkt erop dat jij de enige bent die er problemen mee heeft.

Ik begrijp dat deze situatie het sexleven van jou en je vriend op een laag pitje zet, maar blijkbaar liggen zijn prioriteiten elders.
The time is now
.
Bijzonder.



Is je vriend van dat "natuurlijke opvoeden" of iets dergelijks ? Dan slapen hele gezinnen bij elkaar in een mega-bed.
Alle reacties Link kopieren
Zolang het mannetje en zijn vader allebei de situatie niet willen veranderen ben ik bang dat het lastig wordt.



Hier speelt zijn vader toch echt een cruciale rol in. Hij zal het moeten oplossen en jij zult je er zoveel mogenlijk buiten moeten houden.



Sowieso vind ik dat een kind (vooral van die leeftijd!) in zijn eigen vertrouwde bedje moet slapen!
Ja, dat vind ik echt.
Inderdaad, hééft dat jochie wel een eigen bed ?



Voor Moppekind hebben we zijn eigen bedje altijd als iets speciaals voor hem benoemd, toen we gingen verhuizen heeft hij (3 jaar oud) ook geholpen om zijn bedje in van zijn oude naar zijn nieuwe kamer te tillen om de overgang niet te groot te maken.
Alle reacties Link kopieren
7 jaar lang bij papa in bed...

dat zal er moeilijk uit te krijgen zijn nog...

goed lijkt het me niet (volg die opvoedprogramma's en bij papa en mama in bed slapen wordt als dat voorkomt ook als eerste afgeleerd)...

Het kind heeft zn eigen plekje nodig en moet dat ook leren...

Je vriend moet leren zn zoontje wat vrijer te laten, meer los te laten, meer vertrouwen, hij is veilig, er kan niks gebeuren, beter voor mn zoontje als hij in zn eigen bedje slaapt etc....



zou het er toch eens met hem overhebben, zoek er anders een opvoedprogramma bij, waar dat net in behandeld word wat ik hierboven al aangaf... Misschien gaat er bij hem zelf dan al wel een belletje rinkelen...



Dat zoontje wordt op deze manier alleen maar totaal afhankelijk van anderen en angstig... als er altijd wel iemand is... papa. opa of jij... dat kind wordt helemaal hysterisch als er eens niemand zou zijn :-S...
Alle reacties Link kopieren
Poezewoes schreef op 06 oktober 2008 @ 23:09:

Inderdaad een wat vreemde situatie. Heeft het jochie uberhaupt een eigen kamer, staat daar een bed in?



Ik ben van mening dat kinderen net zo goed als volwassenen, behoefte hebben aan privacy. Daarnaast krijgt het jochie op deze manier wel een heel scheef gezinsbeeld mee in zijn opvoeding.



Ik snbap je vriend wel hoor. Ik voel me ook veel rustiger als Kitty bij mij slaapt (doen we af en toe). Ik slaap veel dieper dan, omdat ik weet dat ze veilig is.



Maar elke nacht is niet echt de bedoeling. Kinderen moeten ook leren afstand te nemen van hun ouders. Een eigen ruimte te creeren, ruimte om zichzelf heen.



Probleem is natuurlijk; hoe breng je dat bij je vriend, zonder dat hij het gevoel krijgt dat je hem aanvalt in zijn ouderschap, eventueel zelfs in je eigen voordeel?
Helemaal mee eens poezewoes!
Ja, dat vind ik echt.
Alle reacties Link kopieren
Slaapt hij ook bij zijn moeder in bed als hij daar logeert?
The time is now
Alle reacties Link kopieren
ik heb de slaapkamer van het jochie gekregen hahahaha \

maar mijn vriend zegt als hij vervelend is tegen hem als je nu niet ophoudt dan slaap je maar in je eigen kamer



hij maakt er straf van en dat keur ik af.



maar probleem 2 is dat het jochie altijd tegelijkertijd met zijn vader naar bed gaat dus ik vind het niet leuk dat we zo weinig privacie hebben.



ik heb zelfs een keer woorden met hem gehad en wilde dit uitpraten met mijn vriend maar het jochie wilde erbij komen zitten en mijn vriend vnd dit normaal



ik ben toen naar mijn eigen huis gegaan omdat ik vind dat je kinderen kinderen moet laten en hij hoeft niet onze ruzie te horen.



maar bedankt voor je reactie



Poezewoes schreef op 06 oktober 2008 @ 23:09:

Inderdaad een wat vreemde situatie. Heeft het jochie uberhaupt een eigen kamer, staat daar een bed in?



Ik ben van mening dat kinderen net zo goed als volwassenen, behoefte hebben aan privacy. Daarnaast krijgt het jochie op deze manier wel een heel scheef gezinsbeeld mee in zijn opvoeding.



Ik snbap je vriend wel hoor. Ik voel me ook veel rustiger als Kitty bij mij slaapt (doen we af en toe). Ik slaap veel dieper dan, omdat ik weet dat ze veilig is.



Maar elke nacht is niet echt de bedoeling. Kinderen moeten ook leren afstand te nemen van hun ouders. Een eigen ruimte te creeren, ruimte om zichzelf heen.



Probleem is natuurlijk; hoe breng je dat bij je vriend, zonder dat hij het gevoel krijgt dat je hem aanvalt in zijn ouderschap, eventueel zelfs in je eigen voordeel?
Alle reacties Link kopieren
xana schreef op 06 oktober 2008 @ 23:03:

Gezellig toch, dat vader en zijn jochie bij elkaar in bed slapen. Ik kan het me heel goed voorstellen dat ze, in een zware periode, zo steun bij elkaar hebben gezocht en ik zie er weinig kwaad in dat ze dat nog steeds doen. Er komt ooit vanzelf een keer een moment dat het jochie liever in zijn eigen bed gaat slapen.



Volgens mij kun je niks anders doen dan het accepteren.




Nou... ik ben het hier helemaal niet mee eens. Mijn nichtje heeft ook altijd bij haar ouders in bed geslapen. Inmiddels is ze bijna 16 (!!!!), ligt er nog steeds elke nacht tussen en hebben papa en mama al een paar jaar geen seks meer gehad! Absoluut geen gezonde situatie, maar het aankaarten wordt niet erg gewaardeerd.



Het hoeft dus helemaal niet zo te zijn dat de zoon op een gegeven moment uit zichzelf in een ander bed wil slapen. En daarnaast; als jij (TO) het er moeilijk mee hebt is het toch normaal dat je dat met je partner bespreekt? Lijkt mij wel in ieder geval. Natuurlijk hoef je de jongen niet meteen het bed uit te schoppen (is ook niet jouw plaats), maar als jij er moeite mee hebt moet je er zéker wat van zeggen. Jij ligt toch ook in dat bed? Dit gaat toch ook om jouw nachtrust en seksleven? Dan is het een probleem van jullie allebei en niet alleen van jou.
Alle reacties Link kopieren
even een aanvulling op mijn verhaal



die kamer heeft hij zeker maar die heb ik inmiddels gekregen hahahaha



ik ben niet degene die eist dat het jochie uit dat bed moet hoor.

nee ik ben zelfs best bereidt voor mijn part nog een hele tijd apart te gaan liggen

het laatste wat ik wil is dat hij denkt dat ik zijn plaats in neem.

hij vind het ook gezellig als ik erbij kom liggen maar ik slaap dan niet lekker omdat het bed 1.40 is

we hebben nu wel een nieuw bed gekocht dat 1.80 breed is dus........lol



maar het is daar vrij normaal in de familie om zo met de kinderen om te gaan

zijn dochter van 19 woont sinds 3 jaar bij haar moeder en ze slaapt ook bij mama in bed als haar vriend er niet is.



het jochie slaapt ook bij oma in bed als hij daar slaapt en de broer van mijn vriend heeft ook een zoon van 18 die bij hem slaapt.



mijn 2 kids vinden het ook gezellig om bij mij te slapen hoor maar ze mogen dat alleen als ze of ziek zijn of zo soms omdat het wel eens gezellig is
Alle reacties Link kopieren
Jochie is er altijd bij, zelfs als jullie een gesprek moeten voeren? Klinkt als een symbiotische relatie. Vader projecteert zijn eigen gevoelens op het kind. Niet goed voor de ontwikkeling van dat jochie.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zomerdag schreef op 06 oktober 2008 @ 23:18:

ik heb de slaapkamer van het jochie gekregen hahahaha \

maar mijn vriend zegt als hij vervelend is tegen hem als je nu niet ophoudt dan slaap je maar in je eigen kamer



hij maakt er straf van en dat keur ik af.



maar probleem 2 is dat het jochie altijd tegelijkertijd met zijn vader naar bed gaat dus ik vind het niet leuk dat we zo weinig privacie hebben.



ik heb zelfs een keer woorden met hem gehad en wilde dit uitpraten met mijn vriend maar het jochie wilde erbij komen zitten en mijn vriend vnd dit normaal



ik ben toen naar mijn eigen huis gegaan omdat ik vind dat je kinderen kinderen moet laten en hij hoeft niet onze ruzie te horen.



maar bedankt voor je reactie





[...]





Ik vind het toch niet echt een gezonde situatie

Wanneer zijn jullie dan alleen?

Want zoals jij het beschrijft zit zijn zoon er altijd bij, en niet alles waar volwassenen over praten is voor kinder oortjes bestemd



Na mijn scheiding sliepen de kids ook af en toe eens bij mij, als ze ziek waren of, maar echt niet elke nacht.



Ik vind dat een kindje zijn eigen kamer met bedje moet hebben, ik vind dit echt niet gezond
Alle reacties Link kopieren
Kinderen moeten kinderen blijven. En bij grote-mensen-gesprekken hebben ze dus niets te zoeken.



Kan me er trouwens helemaal niet in vinden dat het allemaal maar normaal is dat kinderen altijd maar bij hun ouders slapen. Kinderen hebben verdorie toch hun eigen plek nodig om te kunnen spelen en zich terug te trekken.

Vind dit een vorm van egoisme van de ouders om dit niet in te zien dat het niet goed is voor hun kinderen.
Ja, dat vind ik echt.
.
Geen gezonde situatie. Hoe heb je 2 jaar lang een relatie met die man kunnen onderhouden zonder dit recht te zetten? Als die man z'n zoon een weekend heeft zou ik er voor passen om bij hem in de logeerkamer te gaan slapen. Je hebt 'n relatie of niet. Ik zou afknappen op 'n kerel die met z'n kind het bed deelt. Ziek vind ik het! En snap al helemaal niet dat jij ook nog bij dat kind gaat slapen als je vriend niet thuis is. Dán zou ik zeker in de logeerkamer gaan slapen, of gewoon naar je eigen huis en bed gaan. Die man moet eerst 'n loskomen van z'n moederkloekgedrag voordat ie een relatie kan hebben. Ik was allang op 'm afgeknapt als ie het had verteld van z'n bij hem slapende kind, hoe heb je dit 2 jaar lang kunnen verdragen?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het eens met de anderen dat ik het ook niet kies vind om het kind op te laten blijven tot papa naar bed gaat. Kinderen hebben een ander ritme en hebben ook hun rust nodig. Ik vind zo'n kind dan ook vaak"ouwewijvengedrag" vertonen, waar blijft het kind in de jongen als het bij alle dagelijkse dingen van papa betrokken is.



Persoonlijk had ik nooit in het logeer/kinderbed gaan slapen als ik daar was blijven slapen maar dat is mijn mening. Door het nu 2 jaar te accepteren heb je feitelijk de situatie ook geaccepteerd. Als ik dan ook nog lees dat het "heel" normaal en gebruikelijk is dat de kinderen zolang bij hun in bed liggen dan denk ik dat je het niet gaat "winnen". Vooral nu jullie een bed van 180cm breed (waar je dan nog wel lol achter zet??)hebben gekocht, in het vervolg dus ruimte zat en dus ook geen reden meer om het jochie in zijn eigen kamer te laten slapen.



Ik vraag mij nu alleen wel af hebben jullie eigenlijk ook samenwoonplannen en hoe ga je dit dan "verkopen" naar je eigen kinderen toe? Zoon van vriend mag wel gezellig bij jullie bed en jouw kinderen niet?
senseo wijzigde dit bericht op 07-10-2008 07:39
Reden: grammatica aanpassing
% gewijzigd
Ik doe mijn best
Alle reacties Link kopieren
Zo'n kind wordt op deze manier toch nooit zelfstand? Er wordt hier gewoon een afhankelijkheid gecreeerd die in die periode wellicht wel een goede reden had, maar nu inmiddels zeker niet meer. Lijkt me dat hij dat toch beter wel kan afbouwen, mogelijk met behulp van huisarts/psycholoog.



Ook wel zo gezond voor jullie leven samen :-P
zomerdag schreef op 06 oktober 2008 @ 23:28:



maar het is daar vrij normaal in de familie om zo met de kinderen om te gaan

zijn dochter van 19 woont sinds 3 jaar bij haar moeder en ze slaapt ook bij mama in bed als haar vriend er niet is.
Sjesus! Had daar vanochtend overheen gelezen, maar die hele familie is gestoord! Hoe kun je nu met zo'n man 'n relatie willen? Daar knapt een normaal mens toch op af?
Alle reacties Link kopieren
Gestoord wil het het niet noemen, eerder verstoorde verhoudingen.



Je kunt voorstellen aan je vriend dat je er logeeravonden van maakt.

Dus bv op de vrijdagavond kan hij bij je vriend in bed slapen en doordeweeks in zijn eigen bed, want het is wetenschapelijk bewezen dat het de ontwikkeling van een kind tegengaat.

Ik neem aan dat je vriend het beste wil voor zijn zoon en er best voor openstaat dus laat hem anders dit forum lezen of zoek documentatie op over dit onderwerp.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven