Psyche
alle pijlers
Zorgen om mijn moeder
maandag 7 september 2009 om 17:58
Hoi,
Het klinkt wellicht wat zwaar, maar ik heb sinds gister zorgen om mijn moeder. Ze liet zich ontvallen dat ze erg veel is aangekomen (wat mij totaal niet is opgevallen). Ik vroeg haar hoe dat kwam (dacht dat ze zich tijdens de vakantie even had laten gaan), en ze gaf aan dat ze al een tijdje last heeft van vreetbuien. Ze gaf aan dat ze dacht dat het kwam doordat ze op deze manier zaken aan het verwerken is. Nu heeft mijn moeder een heel zwaar jaar achter de rug. Eind vorig jaar werd ik doodziek, en lag ik samen met mijn zoon eventjes kantje boord. Twee maanden later werd mijn broer doodziek opgenomen, terwijl de artsen niet wisten wat er aan de hand was. Weer drie maanden later werd er een spierziekte bij mijn neef ontdekt die al vanaf kinds af aan een paar keer in de week bij mijn moeder komt. We zijn er allemaal weer, maar dat heeft wel flinke tijd gekost. En dit heeft heel wat van mijn moeder gekost (wat ik mij nu pas realiseer). Ik maak me dus eigenlijk wat zorgen. Kan ik wat doen? Hoelang mag je vreetbuien hebben onder het mom van verwerken voordat je toch hulp moet gaan zoeken? Ik wil niet mijn moeder gaan tippen om toch eens hulp te gaan zoeken terwijl vreetbuien best normaal zijn. Ik heb ze niet, dus weet ook niet wat normaal is. Mijn moeder zei dat het echt enorme vreetbuien zijn. En ik weet eigenlijk niet sinds wanneer ze deze heeft.
Het klinkt wellicht wat zwaar, maar ik heb sinds gister zorgen om mijn moeder. Ze liet zich ontvallen dat ze erg veel is aangekomen (wat mij totaal niet is opgevallen). Ik vroeg haar hoe dat kwam (dacht dat ze zich tijdens de vakantie even had laten gaan), en ze gaf aan dat ze al een tijdje last heeft van vreetbuien. Ze gaf aan dat ze dacht dat het kwam doordat ze op deze manier zaken aan het verwerken is. Nu heeft mijn moeder een heel zwaar jaar achter de rug. Eind vorig jaar werd ik doodziek, en lag ik samen met mijn zoon eventjes kantje boord. Twee maanden later werd mijn broer doodziek opgenomen, terwijl de artsen niet wisten wat er aan de hand was. Weer drie maanden later werd er een spierziekte bij mijn neef ontdekt die al vanaf kinds af aan een paar keer in de week bij mijn moeder komt. We zijn er allemaal weer, maar dat heeft wel flinke tijd gekost. En dit heeft heel wat van mijn moeder gekost (wat ik mij nu pas realiseer). Ik maak me dus eigenlijk wat zorgen. Kan ik wat doen? Hoelang mag je vreetbuien hebben onder het mom van verwerken voordat je toch hulp moet gaan zoeken? Ik wil niet mijn moeder gaan tippen om toch eens hulp te gaan zoeken terwijl vreetbuien best normaal zijn. Ik heb ze niet, dus weet ook niet wat normaal is. Mijn moeder zei dat het echt enorme vreetbuien zijn. En ik weet eigenlijk niet sinds wanneer ze deze heeft.
maandag 7 september 2009 om 18:14
Wat sneu voor je moeder. Vreetbuien zijn echt heel erg heb er in mijn naaste omgeving ook mee te maken gehad. Je wilt niet, je voelt je er slecht bij maar je moet en dan na afloop...Braakt je moeder er ook bij?
Ik ben ook geen deskundige maar ik zou me voor kunnen stellen dat je haar heel graag wilt hepen. Ik kenje moeder verder niet maar wat MISSCHIEN kan helpen is naar haar toegaan en samen met haar een ik-kom-erbovenop plan maken: zoek haar klerenkast uit met haar (voorkom dat ze in oude grote kleren gaat lopen) ga een keer met haar naar de schoonheidsspecialiste en maak een paar mooie foto's van haar. Zeg dat ze echt nog de moeite waard is enz. De kans is er dat ze de week erna een weegschaal koopt en zelf ook voor dat lekkere cremetje gaat....
Als het echt dieper gaat zijn gesprekken met psychologen of dietisten een must.
Hoe dan ook, probeer haar te helpen ze is het vast heel ergwaard.
Ik ben ook geen deskundige maar ik zou me voor kunnen stellen dat je haar heel graag wilt hepen. Ik kenje moeder verder niet maar wat MISSCHIEN kan helpen is naar haar toegaan en samen met haar een ik-kom-erbovenop plan maken: zoek haar klerenkast uit met haar (voorkom dat ze in oude grote kleren gaat lopen) ga een keer met haar naar de schoonheidsspecialiste en maak een paar mooie foto's van haar. Zeg dat ze echt nog de moeite waard is enz. De kans is er dat ze de week erna een weegschaal koopt en zelf ook voor dat lekkere cremetje gaat....
Als het echt dieper gaat zijn gesprekken met psychologen of dietisten een must.
Hoe dan ook, probeer haar te helpen ze is het vast heel ergwaard.
maandag 7 september 2009 om 18:49
Hi Toffifee,
Wel goed dat je moeder het bespreekt met je en zoals bababa al aangeeft misschien wel een goed plan.
Ik heb geen vreetbuien gehad, wel viel ik na het rennen en vliegen en ineens even 'niks' om voor te zorgen in een diep gat. Ik denk dat dat ook met je moeder aan de hand is. Ze heeft natuurlijk voor en naar iedereen lopen rennen en vliegen, zich zorgen gemaakt en nu is er ineens rust. Met liefde en subtiliteit kom je denk ik al een heel eind
Wel goed dat je moeder het bespreekt met je en zoals bababa al aangeeft misschien wel een goed plan.
Ik heb geen vreetbuien gehad, wel viel ik na het rennen en vliegen en ineens even 'niks' om voor te zorgen in een diep gat. Ik denk dat dat ook met je moeder aan de hand is. Ze heeft natuurlijk voor en naar iedereen lopen rennen en vliegen, zich zorgen gemaakt en nu is er ineens rust. Met liefde en subtiliteit kom je denk ik al een heel eind
maandag 7 september 2009 om 18:54
quote:toffifee schreef op 07 september 2009 @ 17:58:
Hoi,
Ze liet zich ontvallen dat ze erg veel is aangekomen (wat mij totaal niet is opgevallen).
Het lijkt me duidelijk een schreeuw om hulp. Normaal gesproken vinden mensen met vreetbuien het genant om er met anderen over te praten,dus het is meer een schreeuw om aandacht. Zeer zeker niet negatief bedoeld hoor.
Ik maak me dus eigenlijk wat zorgen. Kan ik wat doen?
Heeft je moeder aangegeven naar jou toe wat ze eigenlijk zelf wilt? Zelf hulp zoeken of juist niet ? Ik denk dat jij als dochter niet meer kunt doen uit liefde dan luisteren en adviseren.
Hoelang mag je vreetbuien hebben onder het mom van verwerken voordat je toch hulp moet gaan zoeken? Ik wil niet mijn moeder gaan tippen om toch eens hulp te gaan zoeken terwijl vreetbuien best normaal zijn.
Weet je dat wel zeker of dat normaal is? Vreetbuien kunnen net als drank en drugs verslavend zijn. Als het tijdelijk is omdat je ongesteld moet worden ofzo, no problem! maar duren vreetbuien wéken dan klopt er iets niet, dan is er meer aan de hand. Het lijkt erop dat ze haar zorgen probeert weg te eten,maar denk toch dat professionele hulp meer voor haar is weggelegd. Wat ze heeft meegemaakt is best heftig en dat zal ze toch een plek in haar leven moeten kunnen geven.
Ik heb ze niet, dus weet ook niet wat normaal is. Mijn moeder zei dat het echt enorme vreetbuien zijn. En ik weet eigenlijk niet sinds wanneer ze deze heeft.Sterkte meiske en geloof me, je kunt bij je moeder aangeven dat je dit vreselijk rot voor haar vindt en dat je haar graag zou willen helpen. Stel haar voor dat ze iemand zoekt om mee te kunnen praten, een professional of een hele goede vriendin
Hoi,
Ze liet zich ontvallen dat ze erg veel is aangekomen (wat mij totaal niet is opgevallen).
Het lijkt me duidelijk een schreeuw om hulp. Normaal gesproken vinden mensen met vreetbuien het genant om er met anderen over te praten,dus het is meer een schreeuw om aandacht. Zeer zeker niet negatief bedoeld hoor.
Ik maak me dus eigenlijk wat zorgen. Kan ik wat doen?
Heeft je moeder aangegeven naar jou toe wat ze eigenlijk zelf wilt? Zelf hulp zoeken of juist niet ? Ik denk dat jij als dochter niet meer kunt doen uit liefde dan luisteren en adviseren.
Hoelang mag je vreetbuien hebben onder het mom van verwerken voordat je toch hulp moet gaan zoeken? Ik wil niet mijn moeder gaan tippen om toch eens hulp te gaan zoeken terwijl vreetbuien best normaal zijn.
Weet je dat wel zeker of dat normaal is? Vreetbuien kunnen net als drank en drugs verslavend zijn. Als het tijdelijk is omdat je ongesteld moet worden ofzo, no problem! maar duren vreetbuien wéken dan klopt er iets niet, dan is er meer aan de hand. Het lijkt erop dat ze haar zorgen probeert weg te eten,maar denk toch dat professionele hulp meer voor haar is weggelegd. Wat ze heeft meegemaakt is best heftig en dat zal ze toch een plek in haar leven moeten kunnen geven.
Ik heb ze niet, dus weet ook niet wat normaal is. Mijn moeder zei dat het echt enorme vreetbuien zijn. En ik weet eigenlijk niet sinds wanneer ze deze heeft.Sterkte meiske en geloof me, je kunt bij je moeder aangeven dat je dit vreselijk rot voor haar vindt en dat je haar graag zou willen helpen. Stel haar voor dat ze iemand zoekt om mee te kunnen praten, een professional of een hele goede vriendin
maandag 7 september 2009 om 19:26
Het valt mij ook op dat je moeder het je vertelt. Dat zegt iets over jullie band en over het feit dat ze ervan af wil. IDe meeste mensen met vreetbuien komen daar niet voor uit, de schaamte is vaak veel te groot. Dus dat ze het jou vertelt is een teken aan de wand.
Het beste kun je vragen wat zij wil wat je voor haar doet. Luisteren, meedenken over hulp zoeken. Je mag best vertellen dat je je zorgen over haar maakt.
Het beste kun je vragen wat zij wil wat je voor haar doet. Luisteren, meedenken over hulp zoeken. Je mag best vertellen dat je je zorgen over haar maakt.
