Psyche
alle pijlers
zoveel moeten....
donderdag 24 september 2009 om 20:33
Ik moet een vriendin bellen omdat ze het moeilijk heeft. Ik moet ook nog een kaartje sturen voor een andere vriendin die is verhuisd. Dan moet ik daar natuurlijk ook een keer langs gaan om het nieuwe huis te zien. Ik moet goed zorgen voor m'n kind, eten geven, luiers verschonen, spelen, knuffelen, laten slapen, in bad en bed doen. Ik moet nog nieuwe kleren voor de herfst kopen. Ik moet m'n moeder weer eens bellen en eigenlijk moet ik nog heel veel andere mensen weer eens bellen of mailen. Ik moet reageren op topics van het viva forum. ik moet eens wat meer energie steken in m'n relatie. Moet m'n boek uitlezen. Moet een programma zien op tv. Moet eens naar de dokter voor die moedervlek. Moet de ramen weer een keer schoonmaken. Maar ben al blij als ik de wc's en keuken heb gedaan. Moet de vakantie voorbereiden. op m'n werk moet ik helemaal nog een stapel werk doen waarvan ik weet dat het to-do lijstje nooit leeg wordt. Moet echt weer gaan sporten en moet eigenlijk ook die laatste overtollige kilos kwijt zien te raken. En als we toch bezig zijn moet ik ook eens wat gezonder gaan eten, moet dus echt die koekjes en chocola laten staan.
Ik zou willen dat ik in bovenstaande tekst het woord 'moet' en 'moeten' kon vervangen voor 'wil' en 'willen'.
want de meeste dingen wil ik gewoon.
Maar omdat het soms zo veel is in mijn hoofd wordt het vanzelf moeten.
Herkenbaar en wat doen jullie aan dat moeten-gevoel?
Ik zou willen dat ik in bovenstaande tekst het woord 'moet' en 'moeten' kon vervangen voor 'wil' en 'willen'.
want de meeste dingen wil ik gewoon.
Maar omdat het soms zo veel is in mijn hoofd wordt het vanzelf moeten.
Herkenbaar en wat doen jullie aan dat moeten-gevoel?
donderdag 24 september 2009 om 21:14
donderdag 24 september 2009 om 21:16
donderdag 24 september 2009 om 21:17
Ik herken het zooooooo goed. Ben zelfs overspannen geraakt oa door het ''moeten.'''
Ik moest ons huis (drie verdiepingen) schilderen, want het was nodig.
Ik moest daarbij ook nog een bijbaan nemen, ik werk al 24 uur..
Ik moest ook de kinderopvang regelen, er zijn voor de kinderen, de was/huishouden doen, rekeningen betalen, zorgen voor (ernstig) zieke partner. O en er ook nog zijn voor familie en vrienden.
De psycholoog gaf aan dat ik echt even tijd voor mezelf moest maken. Dus op mn kont gaan zitten en een boek lezen, al was het maar 20 minuten.
Het heeft echt geholpen, ik zit hier al ff te forummen:)
Succes, en loop jezelf niet voorbij he?
Ik moest ons huis (drie verdiepingen) schilderen, want het was nodig.
Ik moest daarbij ook nog een bijbaan nemen, ik werk al 24 uur..
Ik moest ook de kinderopvang regelen, er zijn voor de kinderen, de was/huishouden doen, rekeningen betalen, zorgen voor (ernstig) zieke partner. O en er ook nog zijn voor familie en vrienden.
De psycholoog gaf aan dat ik echt even tijd voor mezelf moest maken. Dus op mn kont gaan zitten en een boek lezen, al was het maar 20 minuten.
Het heeft echt geholpen, ik zit hier al ff te forummen:)
Succes, en loop jezelf niet voorbij he?
donderdag 24 september 2009 om 21:17
donderdag 24 september 2009 om 21:21
Ja, heel herkenbaar!! Maar je moet (haha) gewoon minder van jezelf moeten en blij zijn met wat je wél hebt gedaan. Gun jezelf een beetje rust. Die ramen komen wel een keer, neem dat tv-programma op, kijk hem op uitzending gemist...
Maak een planning voor jezelf (maar plan hem dan niet te vol!) vaak wordt alles wat je "moet" dan overzichtelijker en overweldigt je het niet zo. Een planning kan ook rust geven omdat je niet overal aan hoeft te denken, je hoeft niet te onthouden dat je ook nog dat, dat en dat "moet" doen want het staat gewoon op papier.
Ik heb zelf gemerkt dat wanneer ik minder van mezelf "moet" en mezelf meer rust gun en oog heb voor de dingen die ik wel al heb gedaan ik juist veel productiever ben!
Maak een planning voor jezelf (maar plan hem dan niet te vol!) vaak wordt alles wat je "moet" dan overzichtelijker en overweldigt je het niet zo. Een planning kan ook rust geven omdat je niet overal aan hoeft te denken, je hoeft niet te onthouden dat je ook nog dat, dat en dat "moet" doen want het staat gewoon op papier.
Ik heb zelf gemerkt dat wanneer ik minder van mezelf "moet" en mezelf meer rust gun en oog heb voor de dingen die ik wel al heb gedaan ik juist veel productiever ben!
donderdag 24 september 2009 om 21:21
Toen mijn man ziek werd, in crisis zat en ik met twee kleine mannen en 4 dagen werk opeens in een halfafgeklust huis zat moest ik echt een planning maken, en die ook volgen, anders kreeg ik het niet meer voor elkaar. Ik was de wanhoop nabij!
Ken je KaatMossel? Dat was toen een mailgroep (nu een bedrijf), elke dag kreeg je een mailtje. Als je je voor het eerst inschreef kreeg je een lijst vol tips om je huishouden te reorganiseren en gaandeweg maakte je je eigen schema - niets moest maar je kreeg best in de gaten hoe het voor jou het beste werkt. Het dagelijkse mailtje bevatte ook een kleine klus voor de dag (variërend van een (1) keukenkastje soppen of je oud papier en statiegeld wegbrengen) plus eens per week een grote klus, bijvoorbeeld de vitrage wassen of een kinderkamer helemaal leeghalen en opruimen. Na een maandje ofzo heb je heel je huis gehad en dan begin je weer vooraan. Klinkt simpel en dat is het eigenlijk ook.
Mijn week- en dagindeling is ongeveer zo:
Mijn doordeweekse dagen beginnen elke dag hetzelfde. Half zeven de wekker, kwart voor zeven douchen, eten maken, lunchtrommels maken, tien voor acht vertrekken. Eén dag per week ga ik na dat vaste begin sporten, daarna douchen en dan poetsen (jeps, ook een schemaatje), mijn mandronde lopen, vouwen/strijken en warm eten maken voor tussen de middag, waarna spelletjes/het zwembad/een grote klus doen in het huishouden (doe ik vaak gezellig samen met een kind)/ taart bakken/ knutselen/fietsen repareren/ de tuin (nouja, dat is dus variabel), en daarna boterhammen, kindjes naar sporten en intussen mama om boodschappen op het programma staan.
De andere dagen ga ik naar mijn werk. Werkdingen doe ik op mijn werk, ik neem zo goed als niets mee. Heb ik moeten leren hoor, ik werk in het onderwijs en er zitten zo 4 stapels schriften in mijn tas. Uit het werk haal ik de kindjes, koken en eten we samen, ruimen we de keuken op is het tijd voor de kleine klus. Vervolgens meestal iets gezelligs met de heren. Kwart over acht douchen, tanden poetsen, half negen liggen ze in bed.
De tijd daarna is flexibel in te vullen: sporten, bellen, lezen, iets voor het werk of soms administratie enzo (eigenlijk ook een klus maar daarin ben ik minder braaf), soms doe ik nog een kleine klus, tvkijken, computeren ... Dat lijkt niet veel maar elke avond een uur of anderhalf a twee voor mezelf is luxe hoor!
De weekenden zijn vrijer, al is zaterdag altijd uitgebreid ontbijten met radio 2 en de volkskrant, boven poetsen, de douche en het toilet soppen, grote boodschappen doen en repeteren met mijn carnavalsband. Zondag hoeft niets, verjaardagen en visites en uitstapjes en dergelijke dingen zijn dan ook meestal op deze dag.
Het klinkt heel rigide als ik dat zo vertel maar op deze manier kan iedereen doen wat hij wil en wordt toch alles in huis gedaan, zonder al te veel gejakker en gemoet. De kinderen weten niet anders dan dat het zo gaat en voegen zich moeiteloos.
Ken je KaatMossel? Dat was toen een mailgroep (nu een bedrijf), elke dag kreeg je een mailtje. Als je je voor het eerst inschreef kreeg je een lijst vol tips om je huishouden te reorganiseren en gaandeweg maakte je je eigen schema - niets moest maar je kreeg best in de gaten hoe het voor jou het beste werkt. Het dagelijkse mailtje bevatte ook een kleine klus voor de dag (variërend van een (1) keukenkastje soppen of je oud papier en statiegeld wegbrengen) plus eens per week een grote klus, bijvoorbeeld de vitrage wassen of een kinderkamer helemaal leeghalen en opruimen. Na een maandje ofzo heb je heel je huis gehad en dan begin je weer vooraan. Klinkt simpel en dat is het eigenlijk ook.
Mijn week- en dagindeling is ongeveer zo:
Mijn doordeweekse dagen beginnen elke dag hetzelfde. Half zeven de wekker, kwart voor zeven douchen, eten maken, lunchtrommels maken, tien voor acht vertrekken. Eén dag per week ga ik na dat vaste begin sporten, daarna douchen en dan poetsen (jeps, ook een schemaatje), mijn mandronde lopen, vouwen/strijken en warm eten maken voor tussen de middag, waarna spelletjes/het zwembad/een grote klus doen in het huishouden (doe ik vaak gezellig samen met een kind)/ taart bakken/ knutselen/fietsen repareren/ de tuin (nouja, dat is dus variabel), en daarna boterhammen, kindjes naar sporten en intussen mama om boodschappen op het programma staan.
De andere dagen ga ik naar mijn werk. Werkdingen doe ik op mijn werk, ik neem zo goed als niets mee. Heb ik moeten leren hoor, ik werk in het onderwijs en er zitten zo 4 stapels schriften in mijn tas. Uit het werk haal ik de kindjes, koken en eten we samen, ruimen we de keuken op is het tijd voor de kleine klus. Vervolgens meestal iets gezelligs met de heren. Kwart over acht douchen, tanden poetsen, half negen liggen ze in bed.
De tijd daarna is flexibel in te vullen: sporten, bellen, lezen, iets voor het werk of soms administratie enzo (eigenlijk ook een klus maar daarin ben ik minder braaf), soms doe ik nog een kleine klus, tvkijken, computeren ... Dat lijkt niet veel maar elke avond een uur of anderhalf a twee voor mezelf is luxe hoor!
De weekenden zijn vrijer, al is zaterdag altijd uitgebreid ontbijten met radio 2 en de volkskrant, boven poetsen, de douche en het toilet soppen, grote boodschappen doen en repeteren met mijn carnavalsband. Zondag hoeft niets, verjaardagen en visites en uitstapjes en dergelijke dingen zijn dan ook meestal op deze dag.
Het klinkt heel rigide als ik dat zo vertel maar op deze manier kan iedereen doen wat hij wil en wordt toch alles in huis gedaan, zonder al te veel gejakker en gemoet. De kinderen weten niet anders dan dat het zo gaat en voegen zich moeiteloos.
donderdag 24 september 2009 om 21:25
Ik denk dat het echt wel uitmaakt hoe je je leven indeelt.
Het maakt wel verschil wat je allemaal op je neemt. En wellicht heb ik ooit geleidelijk aan teveel op me genomen..en wordt het tijd om dingen af te stoten. Ik raak er namelijk wel gestresst van en dat wil ik niet meer.
Lekker hoor, wolletje dat dat bij jou wel zo gaat! Zo hoop ik ook nog eens te worden..
Ik ben trouwens niet heel de dag door megadruk met alles, zo lijkt het misschien. Maar dat irriteert me dus wel, omdat ik wel het gevoel heb dat dat MOET.
Het maakt wel verschil wat je allemaal op je neemt. En wellicht heb ik ooit geleidelijk aan teveel op me genomen..en wordt het tijd om dingen af te stoten. Ik raak er namelijk wel gestresst van en dat wil ik niet meer.
Lekker hoor, wolletje dat dat bij jou wel zo gaat! Zo hoop ik ook nog eens te worden..
Ik ben trouwens niet heel de dag door megadruk met alles, zo lijkt het misschien. Maar dat irriteert me dus wel, omdat ik wel het gevoel heb dat dat MOET.
donderdag 24 september 2009 om 21:29
quote:Potjethee schreef op 24 september 2009 @ 21:25:
Lekker hoor, wolletje dat dat bij jou wel zo gaat! Zo hoop ik ook nog eens te worden..
Ik ben trouwens niet heel de dag door megadruk met alles, zo lijkt het misschien. Maar dat irriteert me dus wel, omdat ik wel het gevoel heb dat dat MOET.
verban het woordje MOETEN
relaaaaxxxx
Lekker hoor, wolletje dat dat bij jou wel zo gaat! Zo hoop ik ook nog eens te worden..
Ik ben trouwens niet heel de dag door megadruk met alles, zo lijkt het misschien. Maar dat irriteert me dus wel, omdat ik wel het gevoel heb dat dat MOET.
verban het woordje MOETEN
relaaaaxxxx
donderdag 24 september 2009 om 21:34
quote:Potjethee schreef op 24 september 2009 @ 21:31:
Ja ik weet het, het moet (hehe) zijn : willen.
Maar soms wíl ik het ook niet meer :-S
hihihi
dat er dingen zijn die gewoon moeten, dat hou je. dat heb ik ook hoor. ik moet werken, ik moet voor de kinderen zorgen, ik moet een keer slapen enzenz
maar probeer wel waar mogelijk idd ipv moeten het woordje willen te gebruiken.
Ja ik weet het, het moet (hehe) zijn : willen.
Maar soms wíl ik het ook niet meer :-S
hihihi
dat er dingen zijn die gewoon moeten, dat hou je. dat heb ik ook hoor. ik moet werken, ik moet voor de kinderen zorgen, ik moet een keer slapen enzenz
maar probeer wel waar mogelijk idd ipv moeten het woordje willen te gebruiken.
donderdag 24 september 2009 om 21:45
Ik denk dat je "moeten" het makkelijkst los kunt laten door de dingen te accepteren zoals ze zijn. Soms "moeten" dingen echt, en dan kun je het maar beter gewoon over je heen laten komen en de dingen aanpakken zoals ze op je pad komen.
Maar meestal zit het moeten in ons zelf, zonder dat daar echt een reden voor is. Stel dat er nu iets vreselijks gebeurt? Er wordt iemand ernstig ziek of er gaat iemand dood? Dan zijn wij vrijwel allemaal in staat om de prioriteiten drastisch om te gooien en al het "heilige moeten" even te laten voor wat het is. We relativeren in wat we allemaal "moeten", want we realiseren ons dat er belangrijkere dingen zijn.
Dit moeten we ook in ons gewone dagelijkse leven leren doen, zonder dat er iets vreselijks aan de hand hoeft te zijn. Soms moet de prioriteit gewoon even bij "tijd voor jezelf" of "niets doen" liggen, dat is heel gezond. En een paar uurtjes die stekker eruit kan al wonderen doen voor je gevoel van "moeten". Je wordt rustiger en je krijgt het overzicht weer terug. En dan gaat de rest je ook weer een stuk makkelijker af.
Maar meestal zit het moeten in ons zelf, zonder dat daar echt een reden voor is. Stel dat er nu iets vreselijks gebeurt? Er wordt iemand ernstig ziek of er gaat iemand dood? Dan zijn wij vrijwel allemaal in staat om de prioriteiten drastisch om te gooien en al het "heilige moeten" even te laten voor wat het is. We relativeren in wat we allemaal "moeten", want we realiseren ons dat er belangrijkere dingen zijn.
Dit moeten we ook in ons gewone dagelijkse leven leren doen, zonder dat er iets vreselijks aan de hand hoeft te zijn. Soms moet de prioriteit gewoon even bij "tijd voor jezelf" of "niets doen" liggen, dat is heel gezond. En een paar uurtjes die stekker eruit kan al wonderen doen voor je gevoel van "moeten". Je wordt rustiger en je krijgt het overzicht weer terug. En dan gaat de rest je ook weer een stuk makkelijker af.
donderdag 24 september 2009 om 21:52
Ik heb ook een erg vol leven, waarbij de zooi me af en toe boven het hoofd groeit. Ik stap soms over stapels kleren en schoenen heen, en als ik uit mn werk komen en de kinderen uit de opvang heb gehaald (das 2 middagen per week), dan staat de ontbijtboel nog op tafel.
Mijn oplossing> 1 x per week een schoonmaakster. Morgen komt ze weer. Dat is zo fijn thuiskomen! Joepie! En verder> me niet storen aan de zooi. Zolang het binnen een bepaalde marge blijft, vind ik het acceptabel. Zodra ik een schoonmaakwave heb, maak ik daar gebruik van en raas ik even langs de wc, badkamer etc.
Maar een echt vervelend zeurend gevoel van MOETEN heb ik eigenlijk nooit. Ik wacht gewoon af tot het te erg wordt of ik er zin in heb. (Was opvouwen en afwasmachine inruimen gaat gewoon tussendoor, dat is routine en geen MOETEN.)
Mijn oplossing> 1 x per week een schoonmaakster. Morgen komt ze weer. Dat is zo fijn thuiskomen! Joepie! En verder> me niet storen aan de zooi. Zolang het binnen een bepaalde marge blijft, vind ik het acceptabel. Zodra ik een schoonmaakwave heb, maak ik daar gebruik van en raas ik even langs de wc, badkamer etc.
Maar een echt vervelend zeurend gevoel van MOETEN heb ik eigenlijk nooit. Ik wacht gewoon af tot het te erg wordt of ik er zin in heb. (Was opvouwen en afwasmachine inruimen gaat gewoon tussendoor, dat is routine en geen MOETEN.)
donderdag 24 september 2009 om 22:14
quote:royanne77 schreef op 24 september 2009 @ 20:33:
Moet eens naar de dokter voor die moedervlek.
Uit je OP is dit m.i. het enigste wat moet.
Een uurtje vrijmaken om naar de HA te gaan om uit te sluiten dat er niets raars aan de hand is met het ding.
Voor de rest... Relax en dingen stuk voor stuk afwerken.
en ja, als je klaar bent kun je weer opnieuw beginnen.
Zo zit het leven nu eenmaal in elkaar
Moet eens naar de dokter voor die moedervlek.
Uit je OP is dit m.i. het enigste wat moet.
Een uurtje vrijmaken om naar de HA te gaan om uit te sluiten dat er niets raars aan de hand is met het ding.
Voor de rest... Relax en dingen stuk voor stuk afwerken.
en ja, als je klaar bent kun je weer opnieuw beginnen.
Zo zit het leven nu eenmaal in elkaar
vrijdag 25 september 2009 om 11:08
Voor mij is het heel herkenbaar, maar... ik heb er niet zo'n last meer van. Ergens in de afgelopen 2,3 maanden is er een knop omgegaan waardoor het allemaal helemaal niet meer zo zwaar voelt. Bij mij had het voor mijn gevoel veel te maken met vooral veel zuchten en piepen over alles wat 'moest' ipv dat ik ook echt iets ging doen.
Nu probeer ik gewoon dingen te doen ipv erover te praten en als ik echt geen puf meer heb of behoefte aan tijd voor iets anders dan doe ik het niet, een keuze maken dus.
Natuurlijk zijn er dingen die je gewoon moet doen maar zeker daarvoor geldt: niet teveel over nadenken maar gewoon gaan doen.
Ik heb nog steeds regelmatig dat dat stemmetje in mijn hoofd zegt: he bah, ik moet nog dit, dat.. etc. maar ik druk het de kop in, ga het gewoon doen of kies ervoor om het niet te doen.
Waar die knop zit kan ik je niet vertellen maar misschien kun je bij jezelf eens nagaan of het bij jou ook zo is dat je het vooral jezelf heel moeilijk maakt.
Ik ben er in ieder geval een stuk blijer en relaxter van geworden.
Ik hoop in ieder geval dat je dit moet-gevoel snel een beetje kwijtraakt. Succes!
Nu probeer ik gewoon dingen te doen ipv erover te praten en als ik echt geen puf meer heb of behoefte aan tijd voor iets anders dan doe ik het niet, een keuze maken dus.
Natuurlijk zijn er dingen die je gewoon moet doen maar zeker daarvoor geldt: niet teveel over nadenken maar gewoon gaan doen.
Ik heb nog steeds regelmatig dat dat stemmetje in mijn hoofd zegt: he bah, ik moet nog dit, dat.. etc. maar ik druk het de kop in, ga het gewoon doen of kies ervoor om het niet te doen.
Waar die knop zit kan ik je niet vertellen maar misschien kun je bij jezelf eens nagaan of het bij jou ook zo is dat je het vooral jezelf heel moeilijk maakt.
Ik ben er in ieder geval een stuk blijer en relaxter van geworden.
Ik hoop in ieder geval dat je dit moet-gevoel snel een beetje kwijtraakt. Succes!
