Psyche
alle pijlers
Zus erg gesloten
maandag 12 april 2021 om 12:19
Sinds kinds af aan is mijn zus een redelijk gesloten persoon. Nu zijn er periodes waar zij meer deelde over wat haar bezig hield maar de laatste maanden merk ik dat het contact vanuit haar naar mij minder wordt. Alsof ze zich afsluit. Ook was ze onlangs in het ziekenhuis geweest voor iets belangrijks en werd dit noch met mijn ouders noch met mij gedeeld. We hoorden dit pas achteraf. Ik voel me hierdoor ietwat buitengesloten. Ik bel en app regelmatig maar er komt weinig terug. Wie herkent dit en hoe gaan jullie hiermee om? Verwacht ik teveel?
maandag 12 april 2021 om 12:28
Ik herken dit wel.. maar dan meer vanuit het oogpunt van je zus gezien. Ik ben wel sociaal (althans; ik kom heel sociaal over) maar ben enorm introvert. Ik heb er gewoon geen behoefte aan alles uit te dragen en dat zegt alles over mij.. en niks over mijn familieleden. Ik heb de allerliefste zus, maar zij komt met haar extraverte karakter op mij over als een tsunami waarbij ik mezelf soms niet hoor denken. Dit doet zij niet expres en ik ook niet..
Nou ja.. dat dus..
maandag 12 april 2021 om 12:39
Herkenning: ja
Hoe ermee omgaan: accepteren
Verwacht je teveel: geen idee, ligt eraan of het de aard van het beestje is (dan ‘ja’) of dat zus andere redenen heeft (dan misschien niet)
Mijn zus krijgt het ook voor elkaar om mij te bellen met de vraag of ik haar even kan oppikken. Om vervolgens een plaats 50 km verderop te noemen. Dan gaat zo’n gesprek als volgt:
Ik: Goh was je wezen shoppen? Auto stuk?
Zus: hmmmm...nee, ik ben in het *naam* ziekenhuis
Ik: Hoezo dat?
Zus: gewoon...
Ik rijd voor en pik zus op bij afgesproken plek alwaar ze verschijnt met weekendtas en verpakt in verband/pleisters.
Ik: wtf? Wat is er gebeurd?! Heb je een ongeluk gehad?
Zus: Neuh... mijn schildklier is verwijderd
Ik:
Maar goed, mijn broertje is weer het andere uiterste. “Niet schrikken!” *ik schiet gelijk in de stress* “Ik zit bij de huisarts want ik heb een splinter onder mijn vingernagel” *Gast ga je mij daarvoor bellen?!
Hoe ermee omgaan: accepteren
Verwacht je teveel: geen idee, ligt eraan of het de aard van het beestje is (dan ‘ja’) of dat zus andere redenen heeft (dan misschien niet)
Mijn zus krijgt het ook voor elkaar om mij te bellen met de vraag of ik haar even kan oppikken. Om vervolgens een plaats 50 km verderop te noemen. Dan gaat zo’n gesprek als volgt:
Ik: Goh was je wezen shoppen? Auto stuk?
Zus: hmmmm...nee, ik ben in het *naam* ziekenhuis
Ik: Hoezo dat?
Zus: gewoon...
Ik rijd voor en pik zus op bij afgesproken plek alwaar ze verschijnt met weekendtas en verpakt in verband/pleisters.
Ik: wtf? Wat is er gebeurd?! Heb je een ongeluk gehad?
Zus: Neuh... mijn schildklier is verwijderd
Ik:
Maar goed, mijn broertje is weer het andere uiterste. “Niet schrikken!” *ik schiet gelijk in de stress* “Ik zit bij de huisarts want ik heb een splinter onder mijn vingernagel” *Gast ga je mij daarvoor bellen?!
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 12 april 2021 om 13:08
Ik denk dat ik ook zo'n zus ben. Mijn perspectief: ik heb gewoon een ander beeld van onze relatie dan mijn zus. Zij ziet een zussen relatie als samen delen en elkaar informeren, ik zie het meer als op de koffie komen op verjaardagen en samen een cadeautje kopen voor mijn ouders. Voor emotionele steun bel ik eerder vrienden dan familie.
Ik heb een lieve zus, hoor, maar we hebben gewoon andere verwachtingen van het zusterschap
Ik heb een lieve zus, hoor, maar we hebben gewoon andere verwachtingen van het zusterschap
maandag 12 april 2021 om 13:10
Eens hoor, ze hoeft zeker niet dingen te delen die ze niet wil. En het persoonlijk aantrekken is mijn eigen uitdaging. Echter voel ik een soort gemis in een band die ik met haar zou willen hebben en niet heb. Doordat ze zich weinig laat weinig tot zien of horen, lukt het niet goed een band te hebben met elkaar of deze sterker te maken. Het blijft daardoor wat oppervlakkig waardoor ik soms het idee heb haar niet écht te kennen.
Ik besef me ook dat ik daarin meer open ben en dat ik iemand niet kan veranderen.
Ik besef me ook dat ik daarin meer open ben en dat ik iemand niet kan veranderen.
maandag 12 april 2021 om 13:16
coffeeonthehouse schreef: ↑12-04-2021 13:10Eens hoor, ze hoeft zeker niet dingen te delen die ze niet wil. En het persoonlijk aantrekken is mijn eigen uitdaging. Echter voel ik een soort gemis in een band die ik met haar zou willen hebben en niet heb. Doordat ze zich weinig laat weinig tot zien of horen, lukt het niet goed een band te hebben met elkaar of deze sterker te maken. Het blijft daardoor wat oppervlakkig waardoor ik soms het idee heb haar niet écht te kennen.
Ik besef me ook dat ik daarin meer open ben en dat ik iemand niet kan veranderen.
Fijn dat je het zelf ook wel erkend dat het jouw verwachtingspatroon is, beter om te accepteren dat het nu eenmaal zo is. Als ze jou echt nodig heeft komt ze vanzelf wel.
maandag 12 april 2021 om 13:17
Dus eigenlijk zou je graag een vriendinnenband met haar willen hebben? Sommigen mensen vinden dat een band tussen familieleden juist dieper/intenser zouden moeten zijn dan met mensen van buiten het gezin. Maar juist vrienden zijn de mensen die je kiest omdat je ze echt leuk vindt. Familie krijg je gewoon.coffeeonthehouse schreef: ↑12-04-2021 13:10Eens hoor, ze hoeft zeker niet dingen te delen die ze niet wil. En het persoonlijk aantrekken is mijn eigen uitdaging. Echter voel ik een soort gemis in een band die ik met haar zou willen hebben en niet heb. Doordat ze zich weinig laat weinig tot zien of horen, lukt het niet goed een band te hebben met elkaar of deze sterker te maken. Het blijft daardoor wat oppervlakkig waardoor ik soms het idee heb haar niet écht te kennen.
Ik besef me ook dat ik daarin meer open ben en dat ik iemand niet kan veranderen.
Sommige mensen hebben van nature minder behoefte aan contact, anderen willen enkel contact met mensen waarmee ze het echt goed kunnen vinden. Dus die trekken zich sowieso minder aan van een bloedband.
Mijn siblings en ik hebben wel oké contact, maar met mijn vriendinnen heb ik beter contact. Want met hen heb ik gewoon veel meer gemeen. Dus ik zal met bepaalde nieuwtjes ook eerder naar hen toe gaan dan naar mijn siblings.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 12 april 2021 om 13:30
maandag 12 april 2021 om 13:34
Ik heb heel goed contact met mijn zus, ik ben voor haar zelfs haar beste vriendin en ja, wij delen best veel. Toch weten mijn vrienden meer van mij dan mijn zus en dat om verschillende redenen. In eerste instantie omdat mijn zus een heel ander leven leidt dan ik, maar ook omdat ik haar soms niet wil belasten met emotioneel gevoelige zaken. Daar heb ik dus mijn vrienden voor.
maandag 12 april 2021 om 13:34
Ik heb ook een broer die heel erg gesloten is. Ik weet dat er veel speelt in zijn leven, maar hij laat aan niemand het achterste van zijn tong zien. Dat mag, dat is zijn keuze, maar frustrerend is het soms wel.
Andersom deel ik soms bewust dingen niet. Ik heb binnenkort een onderzoek, ik weet dat mijn moeder heel erg bezorgd en gestresst zou zijn als ze daar vanaf weet. Daarom vertel ik dat pas na afloop. En, afhankelijk van de uitslag, misschien wel helemaal niet.
Andersom deel ik soms bewust dingen niet. Ik heb binnenkort een onderzoek, ik weet dat mijn moeder heel erg bezorgd en gestresst zou zijn als ze daar vanaf weet. Daarom vertel ik dat pas na afloop. En, afhankelijk van de uitslag, misschien wel helemaal niet.
maandag 12 april 2021 om 13:36
maandag 12 april 2021 om 13:39
Niet per se. Ik weet vrij weinig van mijn zus' leven en vice versa, maar als ze een probleem heeft wat ik kan oplossen doe ik dat met liefde en toen ze een ongeluk had was ik de eerste die aan haar bed stond. En toen ze op een begrafenis van een familielid huilde was ik het die haar hand pakte.
Voor mij is familie een orgaan dat klaarstaat om je te vangen als je valt, ook zonder dat ik alles met ze deel. Voor mij kunnen die twee los van elkaar bestaan
maandag 12 april 2021 om 13:43
Quincy2, Jufjoke en TijdvoorTaart, oké goede punten. Als je weinig van elkaar weet, kun je wel een band hebben door een gedeeld verleden, waardoor je toch soort van bij elkaar hoort. Maar het is niet echt persé een vertrouwensband.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 12 april 2021 om 13:47
ja, dat.
Ik hoef verder echt niet alles van mijn zussen te weten en heb ook niet de behoefte om ze te vertellen wanneer ik naar de tandarts ga of zo. Ik weet wel dat andere mensen daar heel anders in staan
Maar ik denk zelf dan: wat moet mijn zus met deze informatie? Ik wil het best delen als het relevant is, als ik niet kan omdat ik een afspraak heb of zo, of als het gesprek toevallig op tandartsen komt, maar ik vind het net zoiets als delen dat ik vandaag een brood heb gekocht. Bij mij valt daar best veel onder, denk ik.
maandag 12 april 2021 om 13:53
Ja, dat heb ik ook wel. Sommige mensen lijken alleen maar bezoekjes aan de huisarts ed te delen, dan denk ik ook wel eens, ga je nu weer?Quincy2 schreef: ↑12-04-2021 13:47ja, dat.
Ik hoef verder echt niet alles van mijn zussen te weten en heb ook niet de behoefte om ze te vertellen wanneer ik naar de tandarts ga of zo. Ik weet wel dat andere mensen daar heel anders in staan
Maar als iemand vraagt; wat heb je gedaan deze week, dan zal ik de tandarts best even noemen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 12 april 2021 om 13:59
Herkenbaar. Niet bij mijn broers trouwens, wel iemand met wie ik nauw samenwerk.bloosje schreef: ↑12-04-2021 12:28Ik herken dit wel.. maar dan meer vanuit het oogpunt van je zus gezien. Ik ben wel sociaal (althans; ik kom heel sociaal over) maar ben enorm introvert. Ik heb er gewoon geen behoefte aan alles uit te dragen en dat zegt alles over mij.. en niks over mijn familieleden. Ik heb de allerliefste zus, maar zij komt met haar extraverte karakter op mij over als een tsunami waarbij ik mezelf soms niet hoor denken. Dit doet zij niet expres en ik ook niet..
Het is wel de kunst om je niet buitengesloten te voelen en je ook geen gedrag van haar ‘opdringt’.
maandag 12 april 2021 om 14:01
Waarom is het voor jou frustrerend?Jufjoke schreef: ↑12-04-2021 13:34Ik heb ook een broer die heel erg gesloten is. Ik weet dat er veel speelt in zijn leven, maar hij laat aan niemand het achterste van zijn tong zien. Dat mag, dat is zijn keuze, maar frustrerend is het soms wel.
Andersom deel ik soms bewust dingen niet. Ik heb binnenkort een onderzoek, ik weet dat mijn moeder heel erg bezorgd en gestresst zou zijn als ze daar vanaf weet. Daarom vertel ik dat pas na afloop. En, afhankelijk van de uitslag, misschien wel helemaal niet.
maandag 12 april 2021 om 14:06
Ik krijg meer een band als we samen naar de tandarts zijn geweest, bij wijze van spreken. Door samen iets mee te maken krijg ik een band, denk ik.
maandag 12 april 2021 om 14:12
Ik ben ook zo iemand die weinig deelt. Waarom? Geen behoefte aan.
Ik ben vaak genoeg in het ziekenhuis geweest zonder dat iemand dat weet. Zie de toegevoegde waarde hier niet van in. Wat je soms krijgt is dat mensen met de info aan de loop gaan, of van iets kleins iets grootst maken. Daar heb ik geen zin in.
Maar doordat mensen zelf wel zo zijn, verwachten ze dat ook van anderen. Moet je dus niet doen.
Dus, TO, laat je verwachtingen los. Iedereen is anders. Er is niets vervelender dan een zus die aan je loopt te trekken. Ofwel om info ofwel om afspraken te maken als je daar geen zin in hebt.
Ik ben vaak genoeg in het ziekenhuis geweest zonder dat iemand dat weet. Zie de toegevoegde waarde hier niet van in. Wat je soms krijgt is dat mensen met de info aan de loop gaan, of van iets kleins iets grootst maken. Daar heb ik geen zin in.
Maar doordat mensen zelf wel zo zijn, verwachten ze dat ook van anderen. Moet je dus niet doen.
Dus, TO, laat je verwachtingen los. Iedereen is anders. Er is niets vervelender dan een zus die aan je loopt te trekken. Ofwel om info ofwel om afspraken te maken als je daar geen zin in hebt.
