Psyche
alle pijlers
Zwangere zus en zelf onvruchtbaar
zaterdag 27 november 2021 om 23:45
Ik ga door een moeilijke periode.
Ooit seksueel misbruikt door een familielid, een zwangerschap doorlopen en dit nooit verwerkt. Nu mag en kan ik nooit meer zwanger worden. Wat als ik op m’n 14e voor mijzelf gezorgd had en voor een kindje kon zorgen.
Afgelopen mei opgenomen geweest in het ziekenhuis met Corona. Doordat ik moeizaam herstelde en steeds weer een terugval kreeg is er een lampje gaan branden in het ziekenhuis. Ik ben met mijn 22 jaar, ondergewicht en chronische bloedarmoede in de medische molen terechtgekomen en daaruit is in augustus een levensveranderende diagnose gekomen. Ik heb een genetische aandoening die voor meerdere problemen zorgen met betrekking tot mijn gezondheid. En daarbij ben ik niet vruchtbaar en zou een zwangerschap op wat voor manier dan ook voor mij als de baby levensbedreigend worden vanaf het derde trimester. Het risico wat ik en mijn man niet gaan nemen.
Een verwerkingsproces is gestart, een psycholoog is erbij betrokken en op het moment dat je het een plekje durft te geven en vooruit kijkt naar de mogelijkheden komt mijn supergelukkige zus vertellen dat zij in verwachting is van een tweeling.
Ik heb veel gehuild, ben verdrietig geweest maar heb besloten om mijn verdriet niet het verdriet van m’n zus, haar man en uiteraard straks de baby’s te laten worden. Mijn zus en ik hebben niet altijd een even goede relatie gehad maar maken er samen het beste van. Er is veel bespreekbaar en zij begrijpt dat ik door een proces van verdriet en emoties ga. Eigenlijk een hele gunstige situatie, echter voel ik mij soms eenzaam een gevoel van falen. Wil eigenlijks even van mij afschrijven m’n frustratie kwijt zonder dat ik mijn man weer belast.
Ooit seksueel misbruikt door een familielid, een zwangerschap doorlopen en dit nooit verwerkt. Nu mag en kan ik nooit meer zwanger worden. Wat als ik op m’n 14e voor mijzelf gezorgd had en voor een kindje kon zorgen.
Afgelopen mei opgenomen geweest in het ziekenhuis met Corona. Doordat ik moeizaam herstelde en steeds weer een terugval kreeg is er een lampje gaan branden in het ziekenhuis. Ik ben met mijn 22 jaar, ondergewicht en chronische bloedarmoede in de medische molen terechtgekomen en daaruit is in augustus een levensveranderende diagnose gekomen. Ik heb een genetische aandoening die voor meerdere problemen zorgen met betrekking tot mijn gezondheid. En daarbij ben ik niet vruchtbaar en zou een zwangerschap op wat voor manier dan ook voor mij als de baby levensbedreigend worden vanaf het derde trimester. Het risico wat ik en mijn man niet gaan nemen.
Een verwerkingsproces is gestart, een psycholoog is erbij betrokken en op het moment dat je het een plekje durft te geven en vooruit kijkt naar de mogelijkheden komt mijn supergelukkige zus vertellen dat zij in verwachting is van een tweeling.
Ik heb veel gehuild, ben verdrietig geweest maar heb besloten om mijn verdriet niet het verdriet van m’n zus, haar man en uiteraard straks de baby’s te laten worden. Mijn zus en ik hebben niet altijd een even goede relatie gehad maar maken er samen het beste van. Er is veel bespreekbaar en zij begrijpt dat ik door een proces van verdriet en emoties ga. Eigenlijk een hele gunstige situatie, echter voel ik mij soms eenzaam een gevoel van falen. Wil eigenlijks even van mij afschrijven m’n frustratie kwijt zonder dat ik mijn man weer belast.
zondag 28 november 2021 om 22:04
Mijn baby is tijdens de laatste fase van de zwangerschap met 39 weken in mijn buik overleden.
Ik ben door de beste vriendin van m’n zus gevraagd of ik samen met haar een coronaproof babyshower wil organiseren en heb daar eigenlijk meteen op aangegeven dat ik dat niet trek. En vanuit die vriendin voelt er alsof er geen begrip is.
Ik ben door de beste vriendin van m’n zus gevraagd of ik samen met haar een coronaproof babyshower wil organiseren en heb daar eigenlijk meteen op aangegeven dat ik dat niet trek. En vanuit die vriendin voelt er alsof er geen begrip is.
zondag 28 november 2021 om 22:32
@Genetische pech je moet je niks aantrekken van die vriendin. Zij zit niet in jouw situatie en kan zich kennelijk niet in anderen verplaatsen. Zolang je je zus laat merken dat je blij bent voor haar is dat meer dan genoeg in deze situatie. Kan me voorstellen dat alles rondom zwangerschappen erg beladen is. Misschien kan je een leuk babypakket maken en dat afgeven om je zus zo te steunen en dat je een andere keer alleen iets leuks met haar gaat doen mocht een babyshower nog te confronterend zijn.
maandag 29 november 2021 om 09:30
Ongelofelijk.. en wat oneerlijk ook dat het je daarna nooit meer gegund mag worden.Genetischepech11 schreef: ↑28-11-2021 22:04Mijn baby is tijdens de laatste fase van de zwangerschap met 39 weken in mijn buik overleden.
Ik ben door de beste vriendin van m’n zus gevraagd of ik samen met haar een coronaproof babyshower wil organiseren en heb daar eigenlijk meteen op aangegeven dat ik dat niet trek. En vanuit die vriendin voelt er alsof er geen begrip is.
Sterkte joh!
En die beste vriendin van je zus moet je gewoon in haar sop laten gaarkoken. Ze zoekt maar iemand anders om mee te organiseren. Je zit echt in een rouwproces, onderschat het niet. Dan ga je jezelf niet pijnigen met dit soort gevoelige activiteiten. Dat je zus zwanger is, is voor jou al confronterend genoeg. Echt hoor, ik vind het je heel goed recht als je dit overslaat. Niemand heeft er wat aan als jij instort daar. Bescherm jezelf hier dus tegen. En misschien is het een fijne tip om met iemand hierover te praten en die jou kan helpen hierbij.
Want je moet echt door deze pijn heen voordat je een tante kan zijn voor je neefje of nichtje. Wat ook een hele waardevolle rol kan zijn. Maar voordat je zover bent moet je door een proces. Weet je, het zou zoveel schelen als er wel begrip is in jou omgeving en vooral bij je zus. Ik gun het je zo, het zou het misschien iets lichter maken. De baby van je zus mag er zijn. Jou verdriet, jou pijn en verlies ook. Sterkte lieve TO.
maandag 29 november 2021 om 09:45
Wat een ellendige tijd is dat voor je. Heel heftig allemaal. Trek je niets aan van de vriendin van je zus, of van eventuele oordelen van anderen. Zij staan niet in jouw schoenen en je hoeft jouw keuzes niet aan hen te verantwoorden.Genetischepech11 schreef: ↑28-11-2021 22:04Mijn baby is tijdens de laatste fase van de zwangerschap met 39 weken in mijn buik overleden.
Ik ben door de beste vriendin van m’n zus gevraagd of ik samen met haar een coronaproof babyshower wil organiseren en heb daar eigenlijk meteen op aangegeven dat ik dat niet trek. En vanuit die vriendin voelt er alsof er geen begrip is.
Is het misschien een idee om een lotgenotengroep te zoeken? Wellicht zijn er die voor mensen met jouw genetische aandoening? En ze zijn er zeker voor mensen die ongewenst kinderloos zijn.
Heel veel sterkte!
maandag 29 november 2021 om 11:31
Genetischepech11 schreef: ↑28-11-2021 22:04Mijn baby is tijdens de laatste fase van de zwangerschap met 39 weken in mijn buik overleden.
Ik ben door de beste vriendin van m’n zus gevraagd of ik samen met haar een coronaproof babyshower wil organiseren en heb daar eigenlijk meteen op aangegeven dat ik dat niet trek. En vanuit die vriendin voelt er alsof er geen begrip is.
Wat ongelofelijk heftig
. En dan ook nog alle omstandigheden eromheen (het misbruik en je ontzettend jonge leeftijd). Ik denk in je OP te lezen dat je je ook nog eens schuldig voelt hierover, klopt dat? Wat vreselijk, ik hoop echt dat je dat los kunt gaan laten.
maandag 29 november 2021 om 19:35
Makkelijk gezegd. Je zal het vast zo niet bedoelen maar: wat goedkoop klinkt het, van laat maar los en wees blij en dankbaar voor je zus.gewoon_corina schreef: ↑29-11-2021 19:10Laat het los en wees blij en dankbaar voor je zus.. hoe moeilijk het ook zal zijn.
Mogen emoties er misschien zijn alsjeblieft?
maandag 29 november 2021 om 19:55
maandag 29 november 2021 om 20:13
Als dit het meest empathische is wat je uit je toetsenbord krijgt in dit topic, had je beter niet kunnen reageren. Ongelofelijk zeg. Heb je überhaupt de OP en de reacties van TO wel gelezen?!gewoon_corina schreef: ↑29-11-2021 19:10Laat het los en wees blij en dankbaar voor je zus.. hoe moeilijk het ook zal zijn.
