Reizen
alle pijlers
Horroruitjes school, werk of vereniging
zondag 13 april 2025 om 08:57
.
zondag 13 april 2025 om 09:21
zondag 13 april 2025 om 09:48
Kamp met groep zeven/acht. Anderhalf uur na aankomst waren we in het bos een leerling uit groep zeven kwijt. Terwijl mijn collega koppen aan het tellen was, riep ik al dat we Loes misten. We hadden net daarvoor een spel gedaan waarbij verstopt moest worden dus we gingen nog even her er der roepen dat het spel voorbij was, want mogelijk zat Loes dus nog steeds verstopt.
Op het moment dat we dachten: wat nu? Ging collega haar telefoon. Ze werd gebeld door collega op school dat Loes dus bij een andere groep van een andere (voor ons onbekende) school was. Ze zou door die groep mee terug genomen worden naar de kamplocatie.
Wat was er gebeurt? Loes hoorde vanaf haar verstopplek een groep kinderen en in de veronderstelling dat wij dat waren is ze die kant op gelopen. Gelukkig niet in paniek geraakt en daar weer weg gegaan maar direct aan die meester gevraagd of hij even de school in ...dorp kon bellen.
De rest van het kamp bleven we kinderen tellen.....
Op het moment dat we dachten: wat nu? Ging collega haar telefoon. Ze werd gebeld door collega op school dat Loes dus bij een andere groep van een andere (voor ons onbekende) school was. Ze zou door die groep mee terug genomen worden naar de kamplocatie.
Wat was er gebeurt? Loes hoorde vanaf haar verstopplek een groep kinderen en in de veronderstelling dat wij dat waren is ze die kant op gelopen. Gelukkig niet in paniek geraakt en daar weer weg gegaan maar direct aan die meester gevraagd of hij even de school in ...dorp kon bellen.
De rest van het kamp bleven we kinderen tellen.....
zondag 13 april 2025 om 10:15
zondag 13 april 2025 om 10:16
Die wilde ik net komen melden.
Vorig jaar bedrijfsfeest van mans werk daar gehad. Eens en nooit weer. Vies eten, slechte drankjes (nauwelijks keuze en vreselijk gore wijn) en een enorm tokkiedorp.
We konden ook niet weg, busvervoer vanuit de werkgever. Ik heb echt de avond uitgezeten.
TAFKAPML
zondag 13 april 2025 om 10:25
Ik denk dat mijn zoon vorig jaar zijn mentor wel wat horrorgedachten heeft bezorgd. Op reis met school naar een andere stad in Europa, in het kader van een uitwisseling met een school daar. Er werd elke dag wat gepost door de begeleiding, zodat wij als ouders een beetje wisten wat ze deden. Op dag 1 werd er geschreven dat er een leerling kwijt was geraakt op het vliegveld, gelukkig snel weer gevonden, maar dat was wel even paniek. Op de laatste avond werd ik gebeld door mentor, zoon had een ongelukje gehad en ze gingen met hem naar het ziekenhuis. Daar bleek hij zijn pols te hebben gebroken. Gelukkig gingen ze de dag erna weer naar huis, met vliegtuig en bus. Bus komt aan op school met zoon in gips. Mentor komt aangelopen en vertelt dat hij ook degene was die kwijt was op het vliegveld….. We plagen hem er nog wel eens mee 
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zondag 13 april 2025 om 10:25
Schoolreisje, ik was mee als juf van groep zes. Samen met een moeder had ik een groepje van zeven kinderen. De moeder heeft het hele uitje getelefoneerd met haar werk, met haar moeder, met haar zus etc.
Als ik na een attractie alle kinderen, alle jassen, alle tassen weer bij elkaar had en verder wilde lopen was ik haar kwijt. Terug in de bus vertrouwde ze me toe dat het best een easy dagje was geweest. Ze begreep niet dat andere ouders en leerkrachten schoolreisjes zo vermoeiend vonden....
Als ik na een attractie alle kinderen, alle jassen, alle tassen weer bij elkaar had en verder wilde lopen was ik haar kwijt. Terug in de bus vertrouwde ze me toe dat het best een easy dagje was geweest. Ze begreep niet dat andere ouders en leerkrachten schoolreisjes zo vermoeiend vonden....
zondag 13 april 2025 om 10:29
Voor een ander is dit misschien geen probleem… ik vond het verschrikkelijk…
Ik ging met mijn man mee naar een personeelsuitje omdat partners ook mee mochten en hij het leuk vond als ik mee zou gaan. Dat wilde ik voor hem wel doen, al had ik er niet zoveel zin in.
Vervolgens werden we bij aankomst ‘s middags in groepjes verdeeld waarbij ze alle ‘stellen’ uit elkaar gehaald hadden en waarbij we een 1 of andere dropping moesten doen. Ik werd in een wildvreemde groep mensen (allemaal aanhang van collega’s van man) midden in een bos gedropt (in de stromende regen).
Ik vond het echt verschrikkelijk. Als ik dit had geweten was ik natuurlijk nooit meegegaan.
‘s Avonds was er een bbq waarbij de hele groep weer bij elkaar kwam. We hadden het zo koud dat we het niet laat hebben gemaakt die avond.
Ik ging met mijn man mee naar een personeelsuitje omdat partners ook mee mochten en hij het leuk vond als ik mee zou gaan. Dat wilde ik voor hem wel doen, al had ik er niet zoveel zin in.
Vervolgens werden we bij aankomst ‘s middags in groepjes verdeeld waarbij ze alle ‘stellen’ uit elkaar gehaald hadden en waarbij we een 1 of andere dropping moesten doen. Ik werd in een wildvreemde groep mensen (allemaal aanhang van collega’s van man) midden in een bos gedropt (in de stromende regen).
Ik vond het echt verschrikkelijk. Als ik dit had geweten was ik natuurlijk nooit meegegaan
. ‘s Avonds was er een bbq waarbij de hele groep weer bij elkaar kwam. We hadden het zo koud dat we het niet laat hebben gemaakt die avond
.
lieke321 wijzigde dit bericht op 13-04-2025 10:30
0.36% gewijzigd
zondag 13 april 2025 om 10:30
Speculaastaart schreef: ↑13-04-2025 10:25Schoolreisje, ik was mee als juf van groep zes. Samen met een moeder had ik een groepje van zeven kinderen. De moeder heeft het hele uitje getelefoneerd met haar werk, met haar moeder, met haar zus etc.
Als ik na een attractie alle kinderen, alle jassen, alle tassen weer bij elkaar had en verder wilde lopen was ik haar kwijt. Terug in de bus vertrouwde ze me toe dat het best een easy dagje was geweest. Ze begreep niet dat andere ouders en leerkrachten schoolreisjes zo vermoeiend vonden....
Maar zo iemand spreek je na haar tweede telefoongesprek toch aan?!
Mag ook hopen dat je dan iig achteraf in de bus hebt gezegd dat je geen kont aan haar had en dat ze nooit meer mee gevraagd zal worden.
TAFKAPML
zondag 13 april 2025 om 10:32
Ik was ooit Loes, tijdens het kamp met de zesde klas.Speculaastaart schreef: ↑13-04-2025 09:48Kamp met groep zeven/acht. Anderhalf uur na aankomst waren we in het bos een leerling uit groep zeven kwijt. Terwijl mijn collega koppen aan het tellen was, riep ik al dat we Loes misten. We hadden net daarvoor een spel gedaan waarbij verstopt moest worden dus we gingen nog even her er der roepen dat het spel voorbij was, want mogelijk zat Loes dus nog steeds verstopt.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zondag 13 april 2025 om 10:34
Regelmatig inderdaad gevraagd of ze ook even iets kon betekenen. Ik werkte nog geen half jaar op die school, was onderwijsassistent, geen leerkracht dus dat durfde ik niet zo goed. Dit was ook een moeder uit de ouderraad die het uitje organiseren. Ze zei ook steeds als ze ging bellen, dat ze even iets moest regelen. Zou me nu inderdaad niet meer gebeuren.
zondag 13 april 2025 om 10:37
Oh bah, toen had niemand natuurlijk nog een mobiele telefoon. Hoe liep dat af?
zondag 13 april 2025 om 10:42
De meester had een stem waarmee je beton kon vlechten, dus toen hij begon te roepen was het leed vrij snel geleden. Het was ook geen enorm oerwoud of zo, maar ik had (en heb) het richtinggevoel van een sopdoek dus als ik het pad af ga verdwaal ik onherroepelijk. Ik weet ook nooit meer vanaf welke kant ik de Hema in ben gelopenSpeculaastaart schreef: ↑13-04-2025 10:37Oh bah, toen had niemand natuurlijk nog een mobiele telefoon. Hoe liep dat af?
lady*voldemort wijzigde dit bericht op 13-04-2025 10:44
0.20% gewijzigd
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zondag 13 april 2025 om 10:43
Uitwisseling naar het buitenland. Ik werd als begeleider ondergebracht bij een collega van de ontvangende school. Hij en zijn gezin bleken erg gezond te leven, wat ik verder prima vind. Helaas betekende dat ook dat ze een probleem hadden met mijn lichaam. Ik werd, gezien mijn supersexy maat 48, gedurende het verblijf op rantsoen gezet. Ik mocht een lunchpakket samenstellen uit één boterham, want dat was ruim voldoende voor mij. Koffie was ook ongezond, dat kreeg ik onder protest, maar dan wel van de vorige dag uit de thermoskan. Trots vertelde de man dat hij achtduizend euro per maand verdiende, dus aan het inkomen lag het niet.
Helaas waren er bij elke excursie voldoende mogelijkheden döner te eten, dus mager kwam ik niet thuis.
Ik heb me zelden zo ongelukkig gevoeld, overigens. Achteraf spijt dat ik niet in een hotel ben gaan zitten, dat had ik nu anders gedaan.
Helaas waren er bij elke excursie voldoende mogelijkheden döner te eten, dus mager kwam ik niet thuis.
Ik heb me zelden zo ongelukkig gevoeld, overigens. Achteraf spijt dat ik niet in een hotel ben gaan zitten, dat had ik nu anders gedaan.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
zondag 13 april 2025 om 10:46
Mijn zesde klas van de lagere school (groep 8) stond bekend als een lastige groep. Omdat we onhandelbaar waren, mochten we al geen musical doen, maar we gingen wel op kamp. We gingen naar een jeugdherberg in de buurt van een zandverstuiving en op de laatste avond waren er zes leerlingen kwijt. Heel het team in rep en roer en de rest van de leerlingen moest verplicht op de kamers blijven, terwijl een deel van de begeleiding met politie op zoek ging naar de leerlingen. Die waren goed voorbereid naar die zandverstuiving en zaten daar lekker rond een kampvuurtje.
Ik kan me weinig leuks herinneren van dat kamp en ben bij terugkomst huilend mijn moeder in de armen gevlogen.
Ik kan me weinig leuks herinneren van dat kamp en ben bij terugkomst huilend mijn moeder in de armen gevlogen.
zondag 13 april 2025 om 11:02
Ah, schooluitjes met mijn ROC leerlingen naar Dusseldorf. Altijd weer avontuur.
Ze deden een detailhandelopleiding en vonden het een goed idee om in hun joggingbroeken etc. foto's te maken van de etalages van heeeeeeel dure juweliers. Daar was de bewaking het niet zo mee eens.
En dan die slimmerik die voor het politiebureau een grote joint opstak. Gelukkig is hij niet opgepakt.
Ze deden een detailhandelopleiding en vonden het een goed idee om in hun joggingbroeken etc. foto's te maken van de etalages van heeeeeeel dure juweliers. Daar was de bewaking het niet zo mee eens.
En dan die slimmerik die voor het politiebureau een grote joint opstak. Gelukkig is hij niet opgepakt.
zondag 13 april 2025 om 11:03
+ 1
Wat erg om mee te maken.
"Omdat er brood ligt soms, bij de Gedächtniskirche, soms op het Alexanderplein."
zondag 13 april 2025 om 11:06
Ik heb een tijdje op een kantoor gewerkt waar een van de partners vaak te diep in het glaasje keek. Tijdens een uitje moest zij al eens na het voorgerecht in een taxi worden gezet (maar niet nadat ze eerst de complete inhoud van haar handtas op straat had gegooid). Tijdens een kerstdiner op locatie is zij eens dwars door een glazen pui gelopen en moest ze naar het ziekenhuis om gehecht te worden. Eigenlijk draaide ieder uitje om de vraag: Hoe erg loopt het nu weer uit de hand met X?
zondag 13 april 2025 om 11:06
Schoolkamp klas 6/ groep 8
Ook naar de jeugdherberg bij de zandverschuiving.
Met een dropping. Ons groepje van vier kwam er niet uit. Hulp gevraagd aan een local.
Aan het einde van het kamp werden de matrassen in de meisjesslaapzaal gecontroleerd. Aan de onderkant van 'mijn' matras zat ingedroogd bloed. Daar was ik opeens aansprakelijk voor. Terwijl ik niet ongesteld was.
Ook naar de jeugdherberg bij de zandverschuiving.
Met een dropping. Ons groepje van vier kwam er niet uit. Hulp gevraagd aan een local.
Aan het einde van het kamp werden de matrassen in de meisjesslaapzaal gecontroleerd. Aan de onderkant van 'mijn' matras zat ingedroogd bloed. Daar was ik opeens aansprakelijk voor. Terwijl ik niet ongesteld was.
"Omdat er brood ligt soms, bij de Gedächtniskirche, soms op het Alexanderplein."
zondag 13 april 2025 om 11:06
In die tijd werden vegetariërs als aliens beschouwd. Ik moest elke dag mijn vegahap in de keuken ophalen, alwaar de kok me vroeg waarom ik vegetariër was. Vegahap was een ongedefinieerd prutje en één avond een banaan in folie (voor op de barbecue, om neer te leggen tussen de drumsticks.)
"Omdat er brood ligt soms, bij de Gedächtniskirche, soms op het Alexanderplein."
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
