Reizen
alle pijlers
Horroruitjes school, werk of vereniging
zondag 13 april 2025 om 08:57
.
zondag 13 april 2025 om 13:58
zondag 13 april 2025 om 13:59
zondag 13 april 2025 om 14:01
Oh ja, bij de werkweek door een knetterlame lerares gevraagd worden of ik wel wilde uitkijken met alcohol.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
zondag 13 april 2025 om 14:02
Maar dat was het niet hoor. Tot zo’n 20 jaar geleden van verschillende basisscholen kampen meegemaakt waarbij er na kinderbedtijd flink gedronken werd. En op de middelbare scholen (maar dan dus als leerling) was het gewoon om met leraren en leerlingen samen zeer stevig te drinken.Speculaastaart schreef: ↑13-04-2025 13:59Tja, lijkt mij niet meer dan logisch als je verantwoordelijk bent voor al die kinderen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 13 april 2025 om 14:09
Als begeleider, ik was stagiaire op een lagere school voor slechthorende kinderen en we gingen een dagje naar Artis.
Op elke begeleider waren er twee kinderen, onder het mom van aan elke hand een kind.
Toen is de juf een van haar kinderen vergeten bij de olifanten en moesten we allemaal zoeken. Roepen had niet zoveel zin, want kind was zwaar slechthorend.
Uiteindelijk is het kind gewoon teruggelopen, zoals ze afspraak was, naar de plek waar ze haar juf voor het laatst gezien had.
Als kind, in 4 havo op werkweek die sowieso al rommelig verliep, begin jaren '90 naar een oostblokland met toen nog al die visa-regels enzo. Was van een Australische uitwisselingsstudent haar handtas en dus ook paspoort gejat. Een leraar heeft de hele dag met haar op het politiebureau gezeten om een vervangend reisdocument te krijgen. Die ze na een dag ook weer kwijt was....
We zaten dat jaar in gastgezinnen, waarvan er een aantal waren die het duidelijk om het geld deden, twee groepjes zaten bij drugs/alcoholverslaafden. Mijn vader die mee was docent heeft deze dingen beschreven op het kaartje dat hij mijn moeder stuurde. Je lacht je rot als je, achteraf, het kaartje leest.
Vlak voordat we teruggingen vanuit Praag kregen twee docenten knallende ruzie, die zaten in mijn bus. Die spanning was tot ver in Duitsland voelbaar. Toen kwamen ze gelukkig op het idee om bij een plaspauze een docent in de andere bus te zetten. We waren met twee bussen.
We kwamen in Praag toen trouwens ook een andere school, uit een totaal andere stad tegen. Die hadden problemen met hun bus die stuk was, dus die konden niet naar huis tot die bus gemaakt was.
Waren echt andere tijden, die jaren '90.
Op elke begeleider waren er twee kinderen, onder het mom van aan elke hand een kind.
Toen is de juf een van haar kinderen vergeten bij de olifanten en moesten we allemaal zoeken. Roepen had niet zoveel zin, want kind was zwaar slechthorend.
Uiteindelijk is het kind gewoon teruggelopen, zoals ze afspraak was, naar de plek waar ze haar juf voor het laatst gezien had.
Als kind, in 4 havo op werkweek die sowieso al rommelig verliep, begin jaren '90 naar een oostblokland met toen nog al die visa-regels enzo. Was van een Australische uitwisselingsstudent haar handtas en dus ook paspoort gejat. Een leraar heeft de hele dag met haar op het politiebureau gezeten om een vervangend reisdocument te krijgen. Die ze na een dag ook weer kwijt was....
We zaten dat jaar in gastgezinnen, waarvan er een aantal waren die het duidelijk om het geld deden, twee groepjes zaten bij drugs/alcoholverslaafden. Mijn vader die mee was docent heeft deze dingen beschreven op het kaartje dat hij mijn moeder stuurde. Je lacht je rot als je, achteraf, het kaartje leest.
Vlak voordat we teruggingen vanuit Praag kregen twee docenten knallende ruzie, die zaten in mijn bus. Die spanning was tot ver in Duitsland voelbaar. Toen kwamen ze gelukkig op het idee om bij een plaspauze een docent in de andere bus te zetten. We waren met twee bussen.
We kwamen in Praag toen trouwens ook een andere school, uit een totaal andere stad tegen. Die hadden problemen met hun bus die stuk was, dus die konden niet naar huis tot die bus gemaakt was.
Waren echt andere tijden, die jaren '90.
zondag 13 april 2025 om 14:14
Ooit als 14 jarige met een sportclub meegeweest naar trainingsweekend. Onze begeleiding was 17 in een tijd dat je vanaf 16 mocht drinken. Terwijl we de hele dag druk aan het sporten waren gingen we savonds als enige groepje de stad in met onze begeleiding om ons compleet leplazerus te drinken. De volgende ochtend waren we nergens meer toe in staat. En de vereniging was vooral erg boos op de begeleiding hoe ze het voor elkaar gekregen hadden de hele groep stomdronken te krijgen.
Moet wel eerlijk zeggen dat mijn 14jarige ik het toen het leukste kamp ooit vond.
Moet wel eerlijk zeggen dat mijn 14jarige ik het toen het leukste kamp ooit vond.
zondag 13 april 2025 om 14:21
zondag 13 april 2025 om 14:21
Het is een all inclusive in Almelo. Oud ziekenhuis omgebouwd tot vertierparardijs met indoor kermis, all you can eat, bioscoop, zwembad, feestzalen etc. Oud collega ging ieder jaar met zijn broer...twee weken. Type man met een drankneus, geen relatie, weinig geld. Een aardige man maar wel het type dat daar heen gaat. Mensen met weinig geld die hier alles kunnen doen wat ze leuk vinden.
Er gaan een hoop asociale mensen heen, en een paar die niet weten waar ze terecht komen.
Wij gingen er als tieners ook heen. Goedkoop indrinken onder het genot van een film. Wij rolden ook naar buiten. Dat was echt in de beginjaren. Nu wil ik er nog niet dood gevonden worden.
Maar mijn oud collega was helemaal gelukkig om met zijn broer daar heen te kunnen en dat vind ik wel weer een mooie gedachte. Ieder zijn ding.
zondag 13 april 2025 om 14:24
All-inclusive in Almelo.
Mijn familie gaat daar dus heen. (En ook naar een All You Can Eat restaurant, dat volgens mijn vorige twee managers een 'vreetschuur' is.)
Onbeperkt eten en alcohol drinken.
Laten we het zo zeggen, zonder iemand voor het hoofd te stoten, Preston Palace trekt een bepaald publiek.
Laat je innerlijke Tokkie stralen.
"Omdat er brood ligt soms, bij de Gedächtniskirche, soms op het Alexanderplein."
zondag 13 april 2025 om 14:31
Mag ik die van je stelen?
Laat je innerlijke tokkie stralen (gepikt van Explorista)
zondag 13 april 2025 om 14:34
Door het woord ‘vreetschuur’ kwam er een verdrongen teamuitje weer boven.
We gingen naar Yankee Doodle.
Onbeperkt gratis drank.
Hoe het kan dat bijna iedereen met de auto was én dronk is achteraf een raadsel, door schade en schande zijn we inmiddels fel tegen.
We belanden met open mond in het herentoilet, alwaar de heren tegen een plasmascherm met MTVachtige beelden aan konden pissen.
En daarna kwam een show waarbij onze seksistische en grensoverschrijdende teamleider onder gejoel van een deel van het publiek geblinddoekt een ‘striptease’ kreeg van een man (hihihaha, de vrouw was na het blinddoeken vlot ingeruild).
De show eindigde met het natspuiten van zijn kruis met waterpistolen.
Ik was zó geshockeerd dat mensen dit echt Hilaaaaaaarisch vonden…
Een deel van de aardbevingen toen kwamen door het Gedreun van mensen die voor mij van hun voetstuk vielen.
We gingen naar Yankee Doodle.
Onbeperkt gratis drank.
Hoe het kan dat bijna iedereen met de auto was én dronk is achteraf een raadsel, door schade en schande zijn we inmiddels fel tegen.
We belanden met open mond in het herentoilet, alwaar de heren tegen een plasmascherm met MTVachtige beelden aan konden pissen.
En daarna kwam een show waarbij onze seksistische en grensoverschrijdende teamleider onder gejoel van een deel van het publiek geblinddoekt een ‘striptease’ kreeg van een man (hihihaha, de vrouw was na het blinddoeken vlot ingeruild).
De show eindigde met het natspuiten van zijn kruis met waterpistolen.
Ik was zó geshockeerd dat mensen dit echt Hilaaaaaaarisch vonden…
Een deel van de aardbevingen toen kwamen door het Gedreun van mensen die voor mij van hun voetstuk vielen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 13 april 2025 om 14:43
- leerlingen die op excursie naar Parijs keihard ‘allahu akbar’ gillen om te kunnen lachen om rennende Amerikaanse toeristen. Ze moesten even vier minuten zonder toezicht bijeen blijven terwijl ik een meisje uit de groep hielp die was gevallen. De royaal met wapens beladen agenten waren snel klaar met dat geintje. Daarna gilden de agenten tegen mij dat ik toch wel een typische laissez faire professeur a la Hollandaise was waarna ik in perfect Frans van alles en nog wat heb teruggegild. Kreeg godzijdank de jongens weer mee terug. Meiden helemaal overstuur en boos op de jongens. Verhaal ging via via langs de andere groepen en het werd steeds groter natuurlijk. Mijn telefoon ontplofte zowat (collega’s, thuisfront). Jongens waren de rest van de trip heel mak.
- Survivalkamp Ardennen met mavo 3. Bleek één van de instructeurs een ex van mij te zijn die dat schijnbaar moest delen met iedere leerling. Hij was zo druk bezig met de popi jopi uit te hangen dat hij niet in de gaten had dat drie jongens de instructie niet hadden begrepen (twee zekeringen aan het klimtuigje, bij wisselen van veiligheidstouw één voor één de zekeringen los maken en weer vastmaken zodat je altijd aan één veiligheidstouw vast zit). Ik ren en klauw als volleerde klipgeit naar boven, krijsend naar de jongens dat ze moesten blijven staan. Twee luisterden onmiddellijk maar nummer drie vond dat het ‘sneller ging’ hoe hij bezig was (beide zekeringen tegelijk los en dan tegelijk weer vastmaken aan het volgende touw). Ik heb hem zo stevig bij zijn lurven gegrepen dat mijn hand in zijn bovenarm stond. Toen hij onder was belde hij gelijk zijn moeder om zich te beklagen. Ik kreeg moeder ook aan de lijn die mij vervolgens verzekerde dat ik iedere vorm van geweld mocht toepassen als dat hem in leven hield
.Op precies dat stuk parcours viel een week later een leerling van een andere school naar beneden en helaas overleden. Werd echt even niet goed met terugwerkende kracht toen we dat lazen in de krant.
- goedkoop hotelletje in London. Om de vier kamers met leerlingen zaten twee docenten. Onze leerlingen gedroegen zich redelijk netjes maar er was ook een Franse en Italiaanse groep middelbare scholieren. De Italianen en Fransen waren niet te harden met hun gegil en geren. Hotelpersoneel woest aan mijn kamerdeur, collega en ik volgen de man. Ik zie gelijk dat het geen leerling van ons is dus ik vertel de man dat hij de leraren van die groepen moet hebben. Bleek dat de Franse en Italiaanse ‘collega’s’ in een ander hotel zaten en die kinderen alleen in ons hotel. Of wij niet ook die leerlingen even onder onze hoede wilden nemen
- ook London maar nu met gastgezinnen, leerlingen zaten per 3 (of 4) in een gastgezin. We zaten wel allemaal in dezelfde wijk zo’n beetje en ik was de achterwacht van dienst (leerlingen konden ons 24/7 bereiken). Leerlinge belt dat ze zich helemaal onveilig voelt, de andere twee hoorde ik op de achtergrond heel opgewonden gillen. Leerlinge wist niet zeker wat er aan de hand was maar de gastouders stonden voor het huis te gillen met andere volwassenen. Ik spring in een taxi en kom aan. Staan die gastouders te knokken met andere gastouders! Terwijl ze nog aan het matten waren, de spullen van de meiden gepakt en in de taxi gezet. Twee wilden niet mee want ‘hier gebeurt tenminste wat’. Collega gebeld om de andere leerlingen uit het andere gastgezin op te halen die alle ‘juice’ hadden. Was het eerste en laatste jaar dat we met gastgezinnen hebben gewerkt.
- de bus die belaagd werd door vluchtelingen uit ‘de jungle van Calais’ toen we richting de Eurotunnel gingen. Met stenen die tegen de ramen vlogen, lui die met stokken op de bus sloegen. Collega voorin de bus heel kalm via de microfoon omroepen dat alle leerlingen moesten bukken en ik loop intussen door het middenpad om te zorgen dat ze het doen, mocht er een raam sneuvelen. Kom ik vooraan in de bus aan, zegt de chauffeur: ‘Ja ik stop voor niemand hier hè, ik blijf rijden, dan weten jullie dat’
. De rechterbuitenspiegel werd van de bus geslagen en ik kneep ‘m serieus dat de bus bestormd zou worden. Gelukkig kwam er een vrachtwagen echt zowat tegen de rechterkant met onze bus oprijden zodat ze niet meer aan de deuren en bagageruimte konden trekken/slaan. Komen we aan bij de douane waar de andere bus ons al opwachtte en onze leerlingen waren niet eens van streek. Komen de meiden uit onze bus ineens aan met een tray aan ‘luxe’ koffie voor de buschauffeur, collega en ik want ze vonden het zo zielig voor ons dat wij zo ontdaan waren 
-London. De top vijf toeristische bezienswaardigheden met mijn groepje aflopen. Een van de jongens heeft diverse stickertjes waaronder AdHD. Het leek hem wel een leuk idee om voor een filmpje te doen alsof hij het automatische geweer greep van de militair die de horse guards moest assisteren. Die ging gelijk gestrekt tegen de grond toen er twee agenten in burger opvlogen. Mee naar politiebureau dus ik en de rest van het groepje ook. Een van de agenten zegt mij dat ze hem gewoon even flink schrik gaan aanjagen en dat ik hem dan weer mee kan nemen. We zitten dus te wachten als ik één van de meiden hoor bellen met het thuisfront. ‘Pap, je raadt nóóóóit waar ik nu zit!…Nee op het politiebureau! Hahahaha….wat? Nee! Ik niet! *Divano* deed alsof ‘ie een geweer pakte ha ha ha…. Nee er is een leraar bij ons…Ja mevrouw Lemoos…ze is nu helemaal leip hihihi…Nee ik vind het wel geinig hoor….’. We kregen ook een lift terug van de politie in een busje. De meiden kregen de beste man zo gek om de zwaailichten aan te zetten
. *Divano* werd diezelfde nacht nog opgehaald door zijn vader die nog op een vliegtuig had weten te springen. Die man zat er echt helemaal doorheen ocharme.
- survivalkamp ergens in Polen bij een uitwisselingsproject. Ik vond het erg hardcore voor 15-/16-jarigen maar de leerlingen uit andere landen leken het allemaal leuk te vinden. We werden op dag drie midden in de nacht gedropt in een bos. Na een uur begaf de zaklamp het en zagen we niets meer. Ik vond het terrein te ruig om daar in het pikkedonker doorheen te hobbelen dus ik besloot dat we bleven waar we waren totdat het licht werd/iemand ons kwam zoeken. Geen telefoonbereik dus ik dacht: ‘Leerlingen kalm houden en uitzitten’. Eén voor één de mobiel als alternatieve zaklamp. Horen we na een uur iemand ‘Hallo? Ist da jemand?’. Ik dacht blij dat ze ons kwamen zoeken, bleek het een Duitse collega te zijn met zijn gestrande groepje. Gelukkig hadden de Duitsers rugzakken vol snaai bij zich. De Duitse collega was zo boos dat toen er eindelijk iemand van de organisatie ons kwam zoeken, hij volledig leegliep. Die dag was het de bedoeling dat we ons door een of andere nauwe grot gingen wurmen. Ik zag dat totaal niet zitten met mijn leerlingen (moeten wachten totdat je een ‘ruk’ aan het touw voelt en steeds moeten denken aan zelf een signaal geven aan diegene achter je). De Duitse collega greep onmiddellijk in: ‘Jullie hebben allemaal claustrofobie! Horen jullie mij? Allemaal claustrofobie!’. Mijn leerlingen kregen de slappe lach toen eentje Rundfunk nadeed: ‘Allemaal een onvoldoende!’. Die dag hebben we maar met de Duitsers een mild wandelpad gevolgd.
- Survivalkamp Ardennen met mavo 3. Bleek één van de instructeurs een ex van mij te zijn die dat schijnbaar moest delen met iedere leerling. Hij was zo druk bezig met de popi jopi uit te hangen dat hij niet in de gaten had dat drie jongens de instructie niet hadden begrepen (twee zekeringen aan het klimtuigje, bij wisselen van veiligheidstouw één voor één de zekeringen los maken en weer vastmaken zodat je altijd aan één veiligheidstouw vast zit). Ik ren en klauw als volleerde klipgeit naar boven, krijsend naar de jongens dat ze moesten blijven staan. Twee luisterden onmiddellijk maar nummer drie vond dat het ‘sneller ging’ hoe hij bezig was (beide zekeringen tegelijk los en dan tegelijk weer vastmaken aan het volgende touw). Ik heb hem zo stevig bij zijn lurven gegrepen dat mijn hand in zijn bovenarm stond. Toen hij onder was belde hij gelijk zijn moeder om zich te beklagen. Ik kreeg moeder ook aan de lijn die mij vervolgens verzekerde dat ik iedere vorm van geweld mocht toepassen als dat hem in leven hield
.Op precies dat stuk parcours viel een week later een leerling van een andere school naar beneden en helaas overleden. Werd echt even niet goed met terugwerkende kracht toen we dat lazen in de krant.- goedkoop hotelletje in London. Om de vier kamers met leerlingen zaten twee docenten. Onze leerlingen gedroegen zich redelijk netjes maar er was ook een Franse en Italiaanse groep middelbare scholieren. De Italianen en Fransen waren niet te harden met hun gegil en geren. Hotelpersoneel woest aan mijn kamerdeur, collega en ik volgen de man. Ik zie gelijk dat het geen leerling van ons is dus ik vertel de man dat hij de leraren van die groepen moet hebben. Bleek dat de Franse en Italiaanse ‘collega’s’ in een ander hotel zaten en die kinderen alleen in ons hotel. Of wij niet ook die leerlingen even onder onze hoede wilden nemen
- ook London maar nu met gastgezinnen, leerlingen zaten per 3 (of 4) in een gastgezin. We zaten wel allemaal in dezelfde wijk zo’n beetje en ik was de achterwacht van dienst (leerlingen konden ons 24/7 bereiken). Leerlinge belt dat ze zich helemaal onveilig voelt, de andere twee hoorde ik op de achtergrond heel opgewonden gillen. Leerlinge wist niet zeker wat er aan de hand was maar de gastouders stonden voor het huis te gillen met andere volwassenen. Ik spring in een taxi en kom aan. Staan die gastouders te knokken met andere gastouders! Terwijl ze nog aan het matten waren, de spullen van de meiden gepakt en in de taxi gezet. Twee wilden niet mee want ‘hier gebeurt tenminste wat’. Collega gebeld om de andere leerlingen uit het andere gastgezin op te halen die alle ‘juice’ hadden. Was het eerste en laatste jaar dat we met gastgezinnen hebben gewerkt.
- de bus die belaagd werd door vluchtelingen uit ‘de jungle van Calais’ toen we richting de Eurotunnel gingen. Met stenen die tegen de ramen vlogen, lui die met stokken op de bus sloegen. Collega voorin de bus heel kalm via de microfoon omroepen dat alle leerlingen moesten bukken en ik loop intussen door het middenpad om te zorgen dat ze het doen, mocht er een raam sneuvelen. Kom ik vooraan in de bus aan, zegt de chauffeur: ‘Ja ik stop voor niemand hier hè, ik blijf rijden, dan weten jullie dat’
. De rechterbuitenspiegel werd van de bus geslagen en ik kneep ‘m serieus dat de bus bestormd zou worden. Gelukkig kwam er een vrachtwagen echt zowat tegen de rechterkant met onze bus oprijden zodat ze niet meer aan de deuren en bagageruimte konden trekken/slaan. Komen we aan bij de douane waar de andere bus ons al opwachtte en onze leerlingen waren niet eens van streek. Komen de meiden uit onze bus ineens aan met een tray aan ‘luxe’ koffie voor de buschauffeur, collega en ik want ze vonden het zo zielig voor ons dat wij zo ontdaan waren -London. De top vijf toeristische bezienswaardigheden met mijn groepje aflopen. Een van de jongens heeft diverse stickertjes waaronder AdHD. Het leek hem wel een leuk idee om voor een filmpje te doen alsof hij het automatische geweer greep van de militair die de horse guards moest assisteren. Die ging gelijk gestrekt tegen de grond toen er twee agenten in burger opvlogen. Mee naar politiebureau dus ik en de rest van het groepje ook. Een van de agenten zegt mij dat ze hem gewoon even flink schrik gaan aanjagen en dat ik hem dan weer mee kan nemen. We zitten dus te wachten als ik één van de meiden hoor bellen met het thuisfront. ‘Pap, je raadt nóóóóit waar ik nu zit!…Nee op het politiebureau! Hahahaha….wat? Nee! Ik niet! *Divano* deed alsof ‘ie een geweer pakte ha ha ha…. Nee er is een leraar bij ons…Ja mevrouw Lemoos…ze is nu helemaal leip hihihi…Nee ik vind het wel geinig hoor….’. We kregen ook een lift terug van de politie in een busje. De meiden kregen de beste man zo gek om de zwaailichten aan te zetten
. *Divano* werd diezelfde nacht nog opgehaald door zijn vader die nog op een vliegtuig had weten te springen. Die man zat er echt helemaal doorheen ocharme. - survivalkamp ergens in Polen bij een uitwisselingsproject. Ik vond het erg hardcore voor 15-/16-jarigen maar de leerlingen uit andere landen leken het allemaal leuk te vinden. We werden op dag drie midden in de nacht gedropt in een bos. Na een uur begaf de zaklamp het en zagen we niets meer. Ik vond het terrein te ruig om daar in het pikkedonker doorheen te hobbelen dus ik besloot dat we bleven waar we waren totdat het licht werd/iemand ons kwam zoeken. Geen telefoonbereik dus ik dacht: ‘Leerlingen kalm houden en uitzitten’. Eén voor één de mobiel als alternatieve zaklamp. Horen we na een uur iemand ‘Hallo? Ist da jemand?’. Ik dacht blij dat ze ons kwamen zoeken, bleek het een Duitse collega te zijn met zijn gestrande groepje. Gelukkig hadden de Duitsers rugzakken vol snaai bij zich. De Duitse collega was zo boos dat toen er eindelijk iemand van de organisatie ons kwam zoeken, hij volledig leegliep. Die dag was het de bedoeling dat we ons door een of andere nauwe grot gingen wurmen. Ik zag dat totaal niet zitten met mijn leerlingen (moeten wachten totdat je een ‘ruk’ aan het touw voelt en steeds moeten denken aan zelf een signaal geven aan diegene achter je). De Duitse collega greep onmiddellijk in: ‘Jullie hebben allemaal claustrofobie! Horen jullie mij? Allemaal claustrofobie!’. Mijn leerlingen kregen de slappe lach toen eentje Rundfunk nadeed: ‘Allemaal een onvoldoende!’. Die dag hebben we maar met de Duitsers een mild wandelpad gevolgd.
lemoosgaatdoor wijzigde dit bericht op 13-04-2025 14:50
0.01% gewijzigd
zondag 13 april 2025 om 15:06
Ik ga elk jaar met dochter naar Preston Palace, kan ze even relaxen van drukke baan en gezin. Vroeger ook met man èn kinderen, met opa en oma en de hele familie. Volgende maand ga ik met man. Wij vinden het leuk! Voldoende vertier, lekker eten (ja echt) wij drinken geen alcohol trouwens. En we gaan alleen door de weeks. Het zit altijd afgeladen vol, ik ben nog nooit een tokkie zoals jullie beschrijven tegengekomen, komt misschien ook omdat we ons niet laten vollopen aan één van de vele barretjes.
"Boring conversation anyway"
zondag 13 april 2025 om 15:12
Doen doen doen! Maar dan wel naderhand verslag uitbrengen. Jouw manier van vertellen in combinatie met Preston Palace wordt de hit van het jaar!LemoosGaatDoor schreef: ↑13-04-2025 14:49Nu heb ik eigenlijk wel zin om dat Preston Palace eens te bezoeken na alles wat ik erover gehoord en gelezen heb
zondag 13 april 2025 om 15:22
Jaren geleden, een dag met het team van een gezondheidscentrum varen op een skûtsje. Plassen op een emmer en de inhoud dan overboord moeten gooien, continu opletten dat je de giek niet tegen je hoofd kreeg, en hartstikke veel andere boten op dat meer. Toen het varen er eindelijk op zat ook nog ruim twee uur terug in de auto bij iemand die ik niet echt goed vond rijden. Dat was voor mij een heel, heel lange dag.
Een week met mijn pony eropuit, een ponykamp geboekt in Twente ook al was ik al 18. Er waren nog vier andere deelnemers die week, allemaal veel jonger. Tijdens een dropping ging er daarom geen leiding mee, ze dachten wellicht dat ik de kinderen wel onder mijn hoede kon nemen. Maar we raakten hopeloos verdwaald, het was pikdonker, er sloten zich drie kittens bij ons aan waarvan er onderweg een verdween en een werd doodgereden. De derde zijn we toen maar mee gaan dragen. Het was vreselijk, vooral dat van die katjes natuurlijk. Wat een opluchting toen een van de kinderen uiteindelijk de manege aan de verlichting vanuit de verte herkende. Toen we daar doodop arriveerden, was alles en iedereen in diepe rust. We hadden prima de hele nacht kunnen ronddolen zonder dat iemand het zou hebben gemerkt. (dit was in de jaren '80, ver voor het tijdperk van de mobiele telefoons)
Een week met mijn pony eropuit, een ponykamp geboekt in Twente ook al was ik al 18. Er waren nog vier andere deelnemers die week, allemaal veel jonger. Tijdens een dropping ging er daarom geen leiding mee, ze dachten wellicht dat ik de kinderen wel onder mijn hoede kon nemen. Maar we raakten hopeloos verdwaald, het was pikdonker, er sloten zich drie kittens bij ons aan waarvan er onderweg een verdween en een werd doodgereden. De derde zijn we toen maar mee gaan dragen. Het was vreselijk, vooral dat van die katjes natuurlijk. Wat een opluchting toen een van de kinderen uiteindelijk de manege aan de verlichting vanuit de verte herkende. Toen we daar doodop arriveerden, was alles en iedereen in diepe rust. We hadden prima de hele nacht kunnen ronddolen zonder dat iemand het zou hebben gemerkt. (dit was in de jaren '80, ver voor het tijdperk van de mobiele telefoons)
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 13 april 2025 om 15:26
LemoosGaatDoor schreef: ↑13-04-2025 14:49Nu heb ik eigenlijk wel zin om dat Preston Palace eens te bezoeken na alles wat ik erover gehoord en gelezen heb
Neeeh. Dat wil je echt niet. Geloof me.
TAFKAPML
zondag 13 april 2025 om 15:51
Op elk meerdaags schooluitje voelde ik mij vooral verschrikkelijk eenzaam.
Jarenlang gepest, geen band met klasgenoten, niemand om tegen te praten, ... en toch moest je elke keer mee.
3 uur vrijgelaten worden, niemand die je meevraagt en dan als leerkracht schrikken dat ik Londen of Amsterdam maar "strikt tegen de orders in" alleen in ga.
De rest van de klas dook 3 uur lang de kroeg of de MacDo in, ik zag ten minste de stad waar ik opgesloten zat. De preek en doodsangst van de docent achteraf nam ik er dan maar bij.
Precies alsof "zoveel mogelijk biertjes naar binnen kieperen in 3 uur" zoveel veiliger was.
In Parijs werden we net niet om 2u 's nachts het hotel uitgekieperd. Een mengeling van dikke geluidsoverlast, tonnen drank op slaapkamers en totale dronkenschap bij de docenten "die beneden de wacht hielden zodat niemand het hotel verliet".
Ik lag dan wel weer braaf in mijn eenzame hotelkamer en hoorde alles maar aan.
Het jaar erop konden ze overigens effectief om 1u 's nachts opkrassen en in de bus gaan slapen.
Jammer dat ik in België woon en die Preston Palace te ver weg is
. Het lijkt mij voor 1 of 2 dagen wel nog leuk.
Jarenlang gepest, geen band met klasgenoten, niemand om tegen te praten, ... en toch moest je elke keer mee.
3 uur vrijgelaten worden, niemand die je meevraagt en dan als leerkracht schrikken dat ik Londen of Amsterdam maar "strikt tegen de orders in" alleen in ga.
De rest van de klas dook 3 uur lang de kroeg of de MacDo in, ik zag ten minste de stad waar ik opgesloten zat. De preek en doodsangst van de docent achteraf nam ik er dan maar bij.
Precies alsof "zoveel mogelijk biertjes naar binnen kieperen in 3 uur" zoveel veiliger was.
In Parijs werden we net niet om 2u 's nachts het hotel uitgekieperd. Een mengeling van dikke geluidsoverlast, tonnen drank op slaapkamers en totale dronkenschap bij de docenten "die beneden de wacht hielden zodat niemand het hotel verliet".
Ik lag dan wel weer braaf in mijn eenzame hotelkamer en hoorde alles maar aan.
Het jaar erop konden ze overigens effectief om 1u 's nachts opkrassen en in de bus gaan slapen
.Jammer dat ik in België woon en die Preston Palace te ver weg is
. Het lijkt mij voor 1 of 2 dagen wel nog leuk.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 13 april 2025 om 16:02
LemoosGaatDoor schreef: ↑13-04-2025 14:43- leerlingen die op excursie naar Parijs keihard ‘allahu akbar’ gillen om te kunnen lachen om rennende Amerikaanse toeristen. (....)
- voor een filmpje te doen alsof hij het automatische geweer greep van de militair die de horse guards moest assisteren.
Toen ik zelf op school zat (lang lang geleden) hadden scholen in mijn omgeving eenvoudige regels voor dat soort dingen: elke leerling die zoiets probeerde ging linea recta naar huis. Geen overleg, geen tweede kansen, geen geld terug. Er werd ook vooraf voor gewaarschuwd en ze deden het ook echt. En omdat iedereen dat wist bleven de meeste kinders braaf.
Ik geloof dat zoiets tegenwoordig niet meer geaccepteerd wordt.
Ik zou geloof ik zelf de excursies afschaffen. Ik vind het van de zotte dat docenten nog voor dit soort gedoe verantwoordelijk moeten zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
