Reizen
alle pijlers
Horroruitjes school, werk of vereniging
zondag 13 april 2025 om 08:57
.
zondag 13 april 2025 om 16:05
Mijn eerste horroruitje was als juf op schoolreisje met een jongen die steeds opgezwollener werd. We hebben met zijn moeder gebeld want we maakten ons erg ongerust (gelukkig namen wij wel altijd een auto mee als backup). Hij bleek allergisch te zijn voor gras.
Mijn tweede was ikzelf (schaam). De bus met de bovenbouwen stond er nog en de onderbouwend stapten uit bij de eerste bestemming (heel kleine school). Ik moest wat regelen en nam een bruggetje. Dat ging te steil naar beneden (en ik was te snel) waardoor ik voor de ogen van alle bovenbouwers plat op mijn gezicht viel. Bril kapot, kop kapot. Toen mocht ik zelf naar eerste hulp voor foto’s.
Ook zijn wij een keer niet naar Hellendoorn gegaan, die bleek maandags dicht te zijn, wat de busmaatschappij bij de boeking over het hoofd had gezien maar met de hele bovenbouw naar een Duits pretpark. Ook al woonden we vlak aan de grens, ik vond het ongepast en heb geen moment makkelijk gezeten. Dit kun je echt niet doen.
Mijn tweede was ikzelf (schaam). De bus met de bovenbouwen stond er nog en de onderbouwend stapten uit bij de eerste bestemming (heel kleine school). Ik moest wat regelen en nam een bruggetje. Dat ging te steil naar beneden (en ik was te snel) waardoor ik voor de ogen van alle bovenbouwers plat op mijn gezicht viel. Bril kapot, kop kapot. Toen mocht ik zelf naar eerste hulp voor foto’s.
Ook zijn wij een keer niet naar Hellendoorn gegaan, die bleek maandags dicht te zijn, wat de busmaatschappij bij de boeking over het hoofd had gezien maar met de hele bovenbouw naar een Duits pretpark. Ook al woonden we vlak aan de grens, ik vond het ongepast en heb geen moment makkelijk gezeten. Dit kun je echt niet doen.
zondag 13 april 2025 om 16:06
Het lijkt me gruwelijk en tegelijkertijd om die reden ook wel eens leuk om mee te maken. Zoals ik laatst ook een schnitzel in een wegrestaurant heb verorberd, die was lekker van viesheid.
In mijn eerste baan heb ik ook een uitje naar Showbizcity in Aalsmeer gehad. Dat was een soort Joop van den Ende vehikel en daar kreeg je dan een show met best-of-allerlei-musicalliedjes en all you can eat buffet. Ik zou het nu vreselijk vinden denk ik maar toen was het voor het eerst dat ik zoiets zag en meemaakte en ik vond het heel luxe
zondag 13 april 2025 om 16:11
Uit het oogpunt van antropologische navorsingen lijkt het me heel interessant. Zo ben ik ook ooit met een GBF naar de Huishoudbeurs geweest en daar heb ik echt de dag van mijn leven gehad
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zondag 13 april 2025 om 16:15
Oh ja, dat zou ik ook overslaan. We hebben vroeger wel eens sportieve activiteiten gehad in badpakken en wetsuits en zo. Had ik ook gemengde gevoelens over. Op zich best leuke dingen om te doen maar het voelde toch niet zo comfortabel om in badpak te gaan terwijl ik vrijwel alleen maar mannelijke collega's had. Nu zou ik het skippen denk ik.
Sauna is wmb helemaal niet aan de orde. Ik heb haske lieve collega's maar ze hoeven me niet naakt te zien en ik hun ook niet.
zondag 13 april 2025 om 16:17
Niet heel spectaculair maar: gedurende heel mijn middelbare schoolcarrière was mijn enige buitenlandse uitje een dagje Parijs (had er ook mee te maken dat ik geen klassieke talen of Kunstgeschiedenis in m'n vakkenpakket had).
Afijn dat lees je goed: een DAGJE Parijs. Dus we werden geacht om 3 uur 's nachts in de bus te stappen, en dan kwamen we ergens in de ochtend aan in Parijs. Je kunt je wel voorstellen dat je in een bus vol hormonale tieners geen oog dicht doet.
Vervolgens een dag door Parijs rondlopen onder toeziend ook van een docent. Parijs is gigantisch groot en er is veel te zien, maar... er was natuurlijk nergens tijd voor. Eiffeltoren op? Nee, geen tijd. Het Louvre in? Of de Notre Dame? Of wat winkels bezoeken? Nee, allemaal geen tijd voor. We zijn gewoon overal keihard langsaf gelopen.
Ergens in de avond moesten we de bus weer in, nog eens vijf uur rijden naar huis, en opnieuw: niemand kon geen oog dichtdoen natuurlijk. Na twee gebroken nachten (en een baguette bij wijze van avondeten die erg slecht was gevallen) begon mijn lichaam tegen te stribbelen. Ik ben letterlijk de halve busreis terug kots-, maar dan ook kotsmisselijk geweest. En ik was niet de enige, een paar medescholieren waren ook flink ziek, het toilet in de bus was dus bezet. Ik heb urenlang rit m'n kots ingehouden en toen we eindelijk terug bij school waren (wederom om drie uur 's nachts) ben ik de bus uit gerend en heb ik in de bosjes staan kotsen.
Nu, 15 jaar later, begrijp ik nog steeds niet wat mijn school bezielde om Parijs in één dagje te willen doen, en dan met die belachelijke reistijden.
Afijn dat lees je goed: een DAGJE Parijs. Dus we werden geacht om 3 uur 's nachts in de bus te stappen, en dan kwamen we ergens in de ochtend aan in Parijs. Je kunt je wel voorstellen dat je in een bus vol hormonale tieners geen oog dicht doet.
Vervolgens een dag door Parijs rondlopen onder toeziend ook van een docent. Parijs is gigantisch groot en er is veel te zien, maar... er was natuurlijk nergens tijd voor. Eiffeltoren op? Nee, geen tijd. Het Louvre in? Of de Notre Dame? Of wat winkels bezoeken? Nee, allemaal geen tijd voor. We zijn gewoon overal keihard langsaf gelopen.
Ergens in de avond moesten we de bus weer in, nog eens vijf uur rijden naar huis, en opnieuw: niemand kon geen oog dichtdoen natuurlijk. Na twee gebroken nachten (en een baguette bij wijze van avondeten die erg slecht was gevallen) begon mijn lichaam tegen te stribbelen. Ik ben letterlijk de halve busreis terug kots-, maar dan ook kotsmisselijk geweest. En ik was niet de enige, een paar medescholieren waren ook flink ziek, het toilet in de bus was dus bezet. Ik heb urenlang rit m'n kots ingehouden en toen we eindelijk terug bij school waren (wederom om drie uur 's nachts) ben ik de bus uit gerend en heb ik in de bosjes staan kotsen.
Nu, 15 jaar later, begrijp ik nog steeds niet wat mijn school bezielde om Parijs in één dagje te willen doen, en dan met die belachelijke reistijden.
zondag 13 april 2025 om 16:19
Lady*Voldemort schreef: ↑13-04-2025 16:11Uit het oogpunt van antropologische navorsingen lijkt het me heel interessant. Zo ben ik ook ooit met een GBF naar de Huishoudbeurs geweest en daar heb ik echt de dag van mijn leven gehad
Oh djiez ik heb ooit naar de huishoudbeurs gewild uit antropologische overwegingen maar dat ging niet door. Ter compensatie heb ik later op een treintraject geforenst waar altijd bezoekers van de Libelle Zomerweek in zaten. Dat was aan het eind van de middag een interessante belevenis. Stampendvolle trein, hitte, een gekakel van jewelste en dan allemaal beladen met pakken goedkoop wc-papier en gratis pastasaus of zoiets. En dat moest dan met al die pakketten erin en eruit op stampvolle perrons. Sindsdien hoef ik niet meer naar de huishoudbeurs.
zondag 13 april 2025 om 16:19
Volgens mij is mijn vriend wel eens met zijn zoon naar Preston Palace geweest. Zijn beide geen tokkies maar volgens mij hebben ze zich wel vermaakt. Mijn neef (volks maar wel net) gaat jaarlijks met zijn vrouw en een stel vrienden. Als ik die foto’s zie, ben ik blij dat ik niet mee ben.
Het is een beetje als een wereldrestaurant. Daar komen ook veel mensen die net even wat anders zijn dan ik, maar waar je prima kunt eten en het ook wel weer leuk is dat niet iedereen hetzelfde is. Ik voel me daar meer op mijn gemak dan in een hele chique tent.
Het is een beetje als een wereldrestaurant. Daar komen ook veel mensen die net even wat anders zijn dan ik, maar waar je prima kunt eten en het ook wel weer leuk is dat niet iedereen hetzelfde is. Ik voel me daar meer op mijn gemak dan in een hele chique tent.
zondag 13 april 2025 om 16:20
Het was niet erg, wel vreemd. Op excursie naar de Nederlandse Bank, als leerling, in vwo5. We kregen een rondleiding van een student die ze hadden verteld dat er een klas uit Oost-Groningen was. Die student dacht dat we achtergesteld waren en sprak telkens zijn verbazing over ons uit. We wisten dingen! We roken niet naar koe! Gelukkig stelde hij nog wat vragen en vond hij mijn mening over het Marshallplan van communistische sympathieën getuigen, hadden we toch nog een beetje aan zijn vooroordelen voldaan.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
zondag 13 april 2025 om 16:31
Ik denk dat je enorm veel gezeik kunt krijgen met ouders als je hun kinderen zomaar onaangekondigd meeneemt naar het Buitenland.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zondag 13 april 2025 om 16:33
Lady*Voldemort schreef: ↑13-04-2025 16:31Ik denk dat je enorm veel gezeik kunt krijgen met ouders als je hun kinderen zomaar onaangekondigd meeneemt naar het Buitenland.
Die klinkt wel logisch ja.
Mooi van die halve verhalen.
TAFKAPML
zondag 13 april 2025 om 16:33
IddLady*Voldemort schreef: ↑13-04-2025 16:31Ik denk dat je enorm veel gezeik kunt krijgen met ouders als je hun kinderen zomaar onaangekondigd meeneemt naar het Buitenland.
zondag 13 april 2025 om 16:54
Jij wint!LemoosGaatDoor schreef: ↑13-04-2025 14:43- leerlingen die op excursie naar Parijs keihard ‘allahu akbar’ gillen om te kunnen lachen om rennende Amerikaanse toeristen. Ze moesten even vier minuten zonder toezicht bijeen blijven terwijl ik een meisje uit de groep hielp die was gevallen. De royaal met wapens beladen agenten waren snel klaar met dat geintje. Daarna gilden de agenten tegen mij dat ik toch wel een typische laissez faire professeur a la Hollandaise was waarna ik in perfect Frans van alles en nog wat heb teruggegild. Kreeg godzijdank de jongens weer mee terug. Meiden helemaal overstuur en boos op de jongens. Verhaal ging via via langs de andere groepen en het werd steeds groter natuurlijk. Mijn telefoon ontplofte zowat (collega’s, thuisfront). Jongens waren de rest van de trip heel mak.
- Survivalkamp Ardennen met mavo 3. Bleek één van de instructeurs een ex van mij te zijn die dat schijnbaar moest delen met iedere leerling. Hij was zo druk bezig met de popi jopi uit te hangen dat hij niet in de gaten had dat drie jongens de instructie niet hadden begrepen (twee zekeringen aan het klimtuigje, bij wisselen van veiligheidstouw één voor één de zekeringen los maken en weer vastmaken zodat je altijd aan één veiligheidstouw vast zit). Ik ren en klauw als volleerde klipgeit naar boven, krijsend naar de jongens dat ze moesten blijven staan. Twee luisterden onmiddellijk maar nummer drie vond dat het ‘sneller ging’ hoe hij bezig was (beide zekeringen tegelijk los en dan tegelijk weer vastmaken aan het volgende touw). Ik heb hem zo stevig bij zijn lurven gegrepen dat mijn hand in zijn bovenarm stond. Toen hij onder was belde hij gelijk zijn moeder om zich te beklagen. Ik kreeg moeder ook aan de lijn die mij vervolgens verzekerde dat ik iedere vorm van geweld mocht toepassen als dat hem in leven hield.Op precies dat stuk parcours viel een week later een leerling van een andere school naar beneden en helaas overleden. Werd echt even niet goed met terugwerkende kracht toen we dat lazen in de krant.
- goedkoop hotelletje in London. Om de vier kamers met leerlingen zaten twee docenten. Onze leerlingen gedroegen zich redelijk netjes maar er was ook een Franse en Italiaanse groep middelbare scholieren. De Italianen en Fransen waren niet te harden met hun gegil en geren. Hotelpersoneel woest aan mijn kamerdeur, collega en ik volgen de man. Ik zie gelijk dat het geen leerling van ons is dus ik vertel de man dat hij de leraren van die groepen moet hebben. Bleek dat de Franse en Italiaanse ‘collega’s’ in een ander hotel zaten en die kinderen alleen in ons hotel. Of wij niet ook die leerlingen even onder onze hoede wilden nemen
- ook London maar nu met gastgezinnen, leerlingen zaten per 3 (of 4) in een gastgezin. We zaten wel allemaal in dezelfde wijk zo’n beetje en ik was de achterwacht van dienst (leerlingen konden ons 24/7 bereiken). Leerlinge belt dat ze zich helemaal onveilig voelt, de andere twee hoorde ik op de achtergrond heel opgewonden gillen. Leerlinge wist niet zeker wat er aan de hand was maar de gastouders stonden voor het huis te gillen met andere volwassenen. Ik spring in een taxi en kom aan. Staan die gastouders te knokken met andere gastouders! Terwijl ze nog aan het matten waren, de spullen van de meiden gepakt en in de taxi gezet. Twee wilden niet mee want ‘hier gebeurt tenminste wat’. Collega gebeld om de andere leerlingen uit het andere gastgezin op te halen die alle ‘juice’ hadden. Was het eerste en laatste jaar dat we met gastgezinnen hebben gewerkt.
- de bus die belaagd werd door vluchtelingen uit ‘de jungle van Calais’ toen we richting de Eurotunnel gingen. Met stenen die tegen de ramen vlogen, lui die met stokken op de bus sloegen. Collega voorin de bus heel kalm via de microfoon omroepen dat alle leerlingen moesten bukken en ik loop intussen door het middenpad om te zorgen dat ze het doen, mocht er een raam sneuvelen. Kom ik vooraan in de bus aan, zegt de chauffeur: ‘Ja ik stop voor niemand hier hè, ik blijf rijden, dan weten jullie dat’. De rechterbuitenspiegel werd van de bus geslagen en ik kneep ‘m serieus dat de bus bestormd zou worden. Gelukkig kwam er een vrachtwagen echt zowat tegen de rechterkant met onze bus oprijden zodat ze niet meer aan de deuren en bagageruimte konden trekken/slaan. Komen we aan bij de douane waar de andere bus ons al opwachtte en onze leerlingen waren niet eens van streek. Komen de meiden uit onze bus ineens aan met een tray aan ‘luxe’ koffie voor de buschauffeur, collega en ik want ze vonden het zo zielig voor ons dat wij zo ontdaan waren
-London. De top vijf toeristische bezienswaardigheden met mijn groepje aflopen. Een van de jongens heeft diverse stickertjes waaronder AdHD. Het leek hem wel een leuk idee om voor een filmpje te doen alsof hij het automatische geweer greep van de militair die de horse guards moest assisteren. Die ging gelijk gestrekt tegen de grond toen er twee agenten in burger opvlogen. Mee naar politiebureau dus ik en de rest van het groepje ook. Een van de agenten zegt mij dat ze hem gewoon even flink schrik gaan aanjagen en dat ik hem dan weer mee kan nemen. We zitten dus te wachten als ik één van de meiden hoor bellen met het thuisfront. ‘Pap, je raadt nóóóóit waar ik nu zit!…Nee op het politiebureau! Hahahaha….wat? Nee! Ik niet! *Divano* deed alsof ‘ie een geweer pakte ha ha ha…. Nee er is een leraar bij ons…Ja mevrouw Lemoos…ze is nu helemaal leip hihihi…Nee ik vind het wel geinig hoor….’. We kregen ook een lift terug van de politie in een busje. De meiden kregen de beste man zo gek om de zwaailichten aan te zetten. *Divano* werd diezelfde nacht nog opgehaald door zijn vader die nog op een vliegtuig had weten te springen. Die man zat er echt helemaal doorheen ocharme.
- survivalkamp ergens in Polen bij een uitwisselingsproject. Ik vond het erg hardcore voor 15-/16-jarigen maar de leerlingen uit andere landen leken het allemaal leuk te vinden. We werden op dag drie midden in de nacht gedropt in een bos. Na een uur begaf de zaklamp het en zagen we niets meer. Ik vond het terrein te ruig om daar in het pikkedonker doorheen te hobbelen dus ik besloot dat we bleven waar we waren totdat het licht werd/iemand ons kwam zoeken. Geen telefoonbereik dus ik dacht: ‘Leerlingen kalm houden en uitzitten’. Eén voor één de mobiel als alternatieve zaklamp. Horen we na een uur iemand ‘Hallo? Ist da jemand?’. Ik dacht blij dat ze ons kwamen zoeken, bleek het een Duitse collega te zijn met zijn gestrande groepje. Gelukkig hadden de Duitsers rugzakken vol snaai bij zich. De Duitse collega was zo boos dat toen er eindelijk iemand van de organisatie ons kwam zoeken, hij volledig leegliep. Die dag was het de bedoeling dat we ons door een of andere nauwe grot gingen wurmen. Ik zag dat totaal niet zitten met mijn leerlingen (moeten wachten totdat je een ‘ruk’ aan het touw voelt en steeds moeten denken aan zelf een signaal geven aan diegene achter je). De Duitse collega greep onmiddellijk in: ‘Jullie hebben allemaal claustrofobie! Horen jullie mij? Allemaal claustrofobie!’. Mijn leerlingen kregen de slappe lach toen eentje Rundfunk nadeed: ‘Allemaal een onvoldoende!’. Die dag hebben we maar met de Duitsers een mild wandelpad gevolgd.
Such a beautiful place to be with Friends.
zondag 13 april 2025 om 17:08
zondag 13 april 2025 om 17:30
Zo benieuwd wat voor werkgever dat is.Purrmaid schreef: ↑13-04-2025 10:16Die wilde ik net komen melden.
Vorig jaar bedrijfsfeest van mans werk daar gehad. Eens en nooit weer. Vies eten, slechte drankjes (nauwelijks keuze en vreselijk gore wijn) en een enorm tokkiedorp.
We konden ook niet weg, busvervoer vanuit de werkgever. Ik heb echt de avond uitgezeten.
zondag 13 april 2025 om 17:32
Een jaar of tien geleden ging ik als hulpouder mee bij het schoolreisje van onze jongste. Komen we aan bij de speelhal, was het gesloten en bleek de reservering nooit te zijn doorgekomen. Gelukkig is in onze eigen gemeente een groot speelpark dat alle dagen open is, op mijn instigatie zijn we daar toen naartoe gegaan. Ik postte dat op facebook, iets in de trant van 'gelukkig is ... altijd open dus toch nog een leuk dagje uit'. Dat werd me niet in dank afgenomen, ik begrijp eigenlijk nog altijd niet goed waarom dat bij sommigen zo verkeerd viel. Tijdens een ouderavond heb ik het genoemd en aangegeven dat het me speet als ik iets verkeerds had gedaan of gezegd, maar een concreet antwoord kwam er nooit. Bij zoiets pijnig ik mijn gedachten en gedrag en probeer ik heel eerlijk te bekijken of ik iets fout heb gedaan, maar in dit geval kwam ik daar niet achter. Heel erg naar zoiets, zeg gewoon wat het probleem dan is! Niet iedereen heeft toch dezelfde antennes? De mijne is meestal heel gevoelig afgesteld, maar mist soms weleens een frequentie. Dat voelt heel unheimisch.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 13 april 2025 om 17:41
Mensen willen meestal graag weten waar hun kinderen uithangen, en als iemand dan op de dag zelf zonder overleg met de ouders besluit de bestemming van het schoolreisje te wijzigen is het vanzelfsprekend dat die ouders daar niet gelukkig van worden. Ik zou er zelf ook niet echt blij van geworden zijn eerlijk gezegd. Ik zou waarschijnlijk geen stennis zijn gaan schoppen, want ik ben zo iemand die dan denkt 'ach het ging een beetje raar maar kind is heelhuids thuis dus laat ik maar niet meer gaan zeuren', maar niet iedereen staat er zo in natuurlijk.Yella78 schreef: ↑13-04-2025 17:32Een jaar of tien geleden ging ik als hulpouder mee bij het schoolreisje van onze jongste. Komen we aan bij de speelhal, was het gesloten en bleek de reservering nooit te zijn doorgekomen. Gelukkig is in onze eigen gemeente een groot speelpark dat alle dagen open is, op mijn instigatie zijn we daar toen naartoe gegaan. Ik postte dat op facebook, iets in de trant van 'gelukkig is ... altijd open dus toch nog een leuk dagje uit'. Dat werd me niet in dank afgenomen, ik begrijp eigenlijk nog altijd niet goed waarom dat bij sommigen zo verkeerd viel. Tijdens een ouderavond heb ik het genoemd en aangegeven dat het me speet als ik iets verkeerds had gedaan of gezegd, maar een concreet antwoord kwam er nooit. Bij zoiets pijnig ik mijn gedachten en gedrag en probeer ik heel eerlijk te bekijken of ik iets fout heb gedaan, maar in dit geval kwam ik daar niet achter. Heel erg naar zoiets, zeg gewoon wat het probleem dan is! Niet iedereen heeft toch dezelfde antennes? De mijne is meestal heel gevoelig afgesteld, maar mist soms weleens een frequentie. Dat voelt heel unheimisch.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zondag 13 april 2025 om 17:50
Ja, dat kan ook heel goed. Ik meende te lezen dat er meerdere ouders boos waren, maar ik denk dat ik dat verkeerd geïnterpreteerd heb.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
