Leren skiën

Skiles is meestal van 10-12 en dan van 13-15 en dan heb je t ook wel gehad. (Skiën is in het begin best vermoeiend.)



Zeker niet na 1 of 2 dagen alleen de piste op gaan. Ik zie zoveel mensen die op zich wel bochtjes kunnen maken enzo, maar die de boel echt niet onder controle hebben. Dan ben je een gevaar voor jezelf en voor anderen. Twee jaar geleden door iemand overhoop geskied die het ook wel dacht te kunnen, mijn kniebanden zijn die man nu nog dankbaar. "Ja, ik ging zo hard, ik kon niet meer remmen."



Drie jaar geleden begonnen met het dragen van een helm, niet, omdat ik bang ben voor mezelf, maar juist voor mensen die de boel niet onder controle hebben.



Lessen zijn prijzig, maar het is zo belangrijk om het goed te leren.



(Ok, val maar over me heen)

Ook hier een ex skilerares.



Als je verder een normale motoriek hebt en geen heftige blessures (een nieuwe heup van een maand oud of zoiets) kan je prima leren skiën. De een pakt het binnen no-time op, een ander moet wat meer oefenen. Net als met alle sporten. De een ziet een Zumba dansje en doet het zo na, de ander struikelt na 10 lessen nog over haar voeten. Idem met alle sporten.



Dat het de eerste keer niet binnen een uur lukt is vrij logisch. Heb je fietsen in één uur geleerd? Lijkt me niet, veel oefenen, veel vallen en nu fiets je prima.



Neem gewoon de hele week les, je kan ook vooraf in NL op een rollerbaan les nemen (heb ik ook een tijd les gegeven). Rollerbaan is een goede voorbereiding voor je spieren, voor de coördinatie van de spieren, houding en techniek. Maaaaarrr... de rollerbaan kan stopgezet worden, heeft géén ijsplekken, andere skiërs of sneeuwhopen en liften.

Dus de techniek kan je er oefenen, de praktijk vraagt ook nog wat lessen.



Kan je in ieder geval aanraden om bij een skischool te gaan lessen en je niet door bekenden les te laten geven (tenzij ze skileraar zijn). Je leert jezelf snel een verkeerde techniek aan en dat is moeilijk af te leren.



Veel plezier alvast en blijf voor jezelf herhalen: fietsen ging ook niet in één dag... fietsen ging ook niet in één dag...

Hm Webs, nee dat herken ik niet. Ik denk dat ik een gebied verder zat dan jij. Maakt mij verder ook niet uit om te zeggen waar ik gewerkt/woond heb trouwens. Was in de Portes du Soleil. Ik woonde in Frankrijk en werkte in Zwitserland (gebied zonder grenzen)

Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik ben pas voor de eerste keer op wintersport geweest. Zeven dagen lang vier uur les per dag gehad maar op het einde van de week kon ik ècht nog nauwelijks skieën. Ik kwam wel een kleine berg af, maar met erg veel moeite, viel vaak en was nog steeds bang.

Nu ben ik wel bangig aangelegd .

Eva geeft hiermee ook gelijk aan wat de truc is: vooral niet bang zijn! Vallen in de echte sneeuw is doorgaans zachter dan vallen in Snowworld en bovendien is het veel en veel eenvoudiger skien op echte sneeuw (uiteraard mits de condities ernaar zijn). Als je angstig bent probeer dit zo goed mogelijk te negeren, desnoods met een beetje trashtalk naar jezelf toe. Als je het negeert ga je beter naar voren hangen in je schoenen en gaat het het best, angstige mensen hangen vaak meer naar achteren met als gevolg geen controle.



Mijn eerste skiweekend was in Val Thorens waar de lokale groene piste (2lac) 1 kort 'steiler' stukje heeft. De eerste keer dat ik er vanaf ging viel ik drie keer, de tweede keer twee keer, daarna één keer en sindsdien nooit meer. De truc: gewoon doorgaan.

hey yeti, ook hier



Angst is echt een groot struikelblok bij het leren skien. 7 dagen van 4 uur les per dag en dan met veel moeite een kleine groene/blauwe piste met de bibbers in de benen naar beneden komen is niet gemiddeld. Maar het past wel in het "patroon" van bange mensen...



Na een week les komen de meeste mensen prima een blauwe piste af, een rode komen ze ook wel naar beneden. Soms ook zwart maar dat is meestal met bloed zweet en tranen. Niet bang zijn doet echt wonderen. Je komt dan op kracht ook wel naar beneden. Kost je mega veel energie (met meer techniek houd je meer energie over aan het einde van de dag).



Ben je echt bang: neem les, geef aan dat je bang bent. Probeer prive les te nemen. Bange mensen samen in een groepje werkt vaak aanstekelijk, gaan elkaar opfokken hoe "eng" alles wel niet is. Hoe beter de techniek, hoe minder angstig (want je hebt controle).

Ok, dan ben ik dus een uitzondering dondersteentje, zo te horen . Bij jou gaat het vast veel beter.

Mips & Yetiman: hoe kan ik er in hemelsnaam voor zorgen dat ik niet bang ben?? Ik kan mijn angstige gevoelens gewoon niet uitschakelen. Ik denk bovenaan (en halverwege, en op het einde...) alleen maar: help, wat nou als ik val en er iets ergs gebeurt met me .

Langzaam opbouwen en leren te vertrouwen op je eigen kunnen.

Heb veel priveles gegeven aan bange mensen. Meestal deed ik als volgt:



Starten bij de basis. Pflug, remmen, balansoefeningen, eerste basis van een bocht en vooral: juiste houding.

Dit alles onder aan de piste, niet met de lift omhoog. Met skies stukje omhoog lopen en rustig naar beneden glijden. Klinkt suf maar dit zorgde meestal voor zoveel opluchting dat de ergste spanning (en dus spierspanning) wegviel.



Intussen gewoon wat lol maken, eens een gek spelletje tussendoor (op 1 been glijden, achterkant ski omhoog, punt op de grond).



Als er wat meer vertrouwen is met een kort sleepliftje omhoog en met de gast achter mij naar beneden glijden (2 bochten, zeker geen steil stuk). Indien nodig met twee lange palen in mijn handen die de gast achter mij vast houdt zodat ik altijd kan remmen voor twee.



Zo kan je langzaam het vertrouwen in eigen kunnen opbouwen. Controle over de skies is het sleutelwoord. En controle betekent zonder noemenswaardige krachtinspanning je skies onder controle houdt. Snelheid kunnen controleren (belangrijk: bochten afmaken en hoog-laag beweging). Kunnen remmen op de piste waar je maar wil, snelheid kunnen afremmen en bochten draaien waar je maar wil. Als je dat kan (en dit hoeft allemaal niet high speed) is het vertrouwen ook snel terug.



Als je weet hoe je moet remmen en je kan vertrouwen op je rem (beheersing van de ski) dan verdwijnt angst supersnel.



Dus eerst terug naar de basics (houding en daarmee skibeheersing) en dan volgt de rest vanzelf. Parallel skien, carven etc komt allemaal veel later en is nog helemaal niet van belang.



Wat ik verder regelmatig deed is met mijn gast onverwacht over een bultje skien, eens een gekke bocht maken. Ze soms expres (zacht) laten vallen. Zo leer je dat vallen niet eng is en opstaan met wat trucjes makkelijk is (zo is de angst om te vallen ook minder). Uit balans brengen brengt mensen juist in balans! (snappie?). Je kan vallen, maar met de fiets kan dan ook. En vallen moet je ook weer leren. Net als toen je kind was.



* zou je graag skiles geven Evi, weet zeker dat ik je kan leren skien en dat je het nog leuk gaat vinden ook.

quote:mayou schreef op 08 februari 2010 @ 15:23:

Hm Webs, nee dat herken ik niet. Ik denk dat ik een gebied verder zat dan jij. Maakt mij verder ook niet uit om te zeggen waar ik gewerkt/woond heb trouwens. Was in de Portes du Soleil. Ik woonde in Frankrijk en werkte in Zwitserland (gebied zonder grenzen)Dat dacht ik al Jij zat een gebied of 4/5 verder dan ik overigens.

Hoi dondersteentje,

Naast al het advies wil ik toch even mijn ervaringen met je delen. ik heb vorige winter leren skien en was toen 24. Ik heb vanaf december tot april in Davos, Zwitserland gewoond.

Ik heb eerst 2en eenhalf uur prive les gehad en mocht toen van de lerares alleen de blauwe piste af, dat lukte ook en ging gecontroleerd. Een week later ben ik ergens anders een blauwe piste gaan uirproberen en dat lukte ook. Na nog een halve dag prive les kon ik alle blauwe pistes af (paralelle bochten) en na ongeveer 6 hele ski dagen met nog een groepsles tussendoor ging ik van mijn eerste zwarte piste af.

Ik heb later in de winter ook een paar vienden leren skien en die konden echt allemaal na een paar dagen de blauwe piste af.

Dus maak je geen zorgen, je gaat echt leren en geniet ervan!



Het helpt wel heel erg als je een beetje een goede conditie hebt en sterke benen hebt. Een oefening die ik van mijn huisgenoot en skileraar geleerd heb is:

met je rug tegen de muur gaan staan en je voeten naar voren schuiven en je kont naar beneden, totdat je in een hoek van 90 graden zit, dit houdt je vol todat je op de grond valt, en de volgende dag probeer je het weer en dan weer enz enz.



Heel veel plezier!!

Martine(die nu na een dik jaar helemaal verslaafd aan skien is en niet kan wachten totdat ze weer kan)

Ik heb vorig jaar lessen gehad op een borstelbaan maar vond het toch wel héél anders dan in de echte sneeuw.

Tja, wat zal ik zeggen. Ik ben eind twintig en niet bepaald een ervaren skieer. Hahaha, ik ben vorig jaar voor de 1e en, tot nu toe, laatste keer op wintersport geweest. Ik heb in Oostenrijk een paar groepslessen gehad en een paar privélessen. Ik moet zeggen dat de privélessen me toch heel wat beter bevallen zijn.



Sowieso omdat het in het Nederlands was en ook omdat je gewoon 1 op 1 bezig bent en het veel duidelijker is.

De groepslessen in Kirchberg zijn me niet zo goed bevallen, enorme drukte, ik kon nog niet zo goed meekomen en dan is het gewoon niet tof als 1 of andere oude Oostenrijker je steeds uit zit te lachen. (de leraar). In het begin ging het vrij goed maar van de spanning werd ik steeds zenuwachtiger dus viel steeds meer en dat vond meneer blijkbaar erg grappig.

Na een paar dagen ben ik dus privéles gaan halen bij een Nederlandse vrouw en dat is me stukken beter bevallen.

Ik ben met haar samen van een blauwe piste afgegaan en dat ging wel. Ik moet wel zeggen dat ik wat dat betreft niet echt een heldin ben dus of ik het alleen zou durven weet ik niet hahaha en de liften vond ik eng (om in en uit te stappen) maar goed, het is ook alweer een jaar geleden dat ik voor het laatst op de lange latten stond.

quote:hiltje schreef op 07 februari 2010 @ 20:05:

Och, ik heb het een aantal keer geprobeerd, geen succes!



Het gaat ongeveer zo: ik sta op mijn skietjes op een naar mijn mening veel te steile helling. Ik skie dus zo veel mogelijk brede bochten.



Daar komt de bocht: opletten nu, ojee, hang naar de berg, en nu draaien....Pfoepfoe het is gelukt. Onee shit, daar komt de volgende bocht al, weer opletten, draaien: BAFFFF met mijn snuit in de sneeuw.



Goffer de Goffer, nu overeind komen uit die fucking diepe sneeuw. Been verplaatsen, skies naast elkaar en mezelf opduwen en hijsen. Dat valt niet mee....(ik ben ook echt te dik...ik heb ook echt geen conditie).



Waarom doe ik dit eigenlijk? Ik ben op vakantie. Op vakantie moet je het leuk hebben. Vind ik dit leuk? Ik vind dit helemaal niet leuk.



Krijg de schijt. Ik ga naar de stube! (maar wat ben ik toch eigenlijk een looser. Nooit eens doorzetten, altijd de makkelijkste weg, lekker afhaken weer). Gevolg: innerlijk conflict! En chagrijnig.



Met mijn laatste ski vakantie was ik samen met een enorme Ierse nicht die er ook niets van kon. Hij vatte het als volgt samen:



Fucking Hell Hiltje, This is soooo unglamorous! Why are we doing this shit? C'mon honey, let's have a liquid lunch!



En dat was mijn laatste ski vakantie!

ik herken me helemaal in je verhaal! Hahaha, ik ben niet alleen van de piste gegaan maar ik was ook niet bepaald een ster. Lekker vallen en balen dat je daar met je snufferd in de sneeuw ligt en eigenlijk wilde ik gewoon met een goed boek in een stoel liggen ofzo



Als ik mezelf dan omhoog hijsde dan stond ik nét op een glad stuk waardoor ik óf weer viel óf heel charmant, a'la Bridget Jones naar beneden glee. Verschrikkelijk.

Hoi,

Ik heb ook pas op m'n 23e leren skieën. De eerste middag gingen we al van een blauwe piste af, ondergetekende huilend en wel. Ik zat dan ook wel in een heel klein groepje, met 3 leerlingen, dus bijna privé-les. Gelukkig vond ik het na de eerste keer niet zo eng meer en ik moet zeggen dat ik het best heel aardig kan. Ik ben meestal vrij bang aangelegd, totaal niet sportief, niet lenig en heb een waardeloze conditie, maar op de een of andere manier heb ik toch best goed leren skieën. Ik neem wel nog steeds elk jaar 1 of 2 dagen les om weer even de techniek goed te pakken te krijgen, want dat verleer je wel snel. Na een paar lesjes voel ik me dan gelijk weer zelfverzekerd genoeg om rode pistes af te durven, zonder een gevaar voor mezelf of anderen te vormen.

Gewoon gaan, het is echt een leuke sport, je bent lekker heel de dag buiten, en als het goed gaat is het een heerlijk gevoel om vloeiend van zo'n piste af te glijden. En als het niks wordt, dan is er altijd nog de apres-ski.

Mips, dat klinkt geweldig . Ik wou dat ik jou als skileraar had gehad haha, die van mij was wat minder subtiel. Op de vierde dag gingen we al naar een rode piste "want dat konden al zijn leerlingen" zei hij. Nou, dat werd voor mij een drama...

Maar goed, ik ga ooit nog wel eens skilessen nemen, wie weet gaat het dan beter. Waar geef jij les, Mips?

Komt goed EvaViva , anders geef bij het boeken aan dat je angstig bent. Vaak krijg je dan een geduldige leraar die het leuk vindt om je over je angst heen te helpen.



Ik geef helaas geen les meer in Oostenrijk (heb net een baby van half jaar) maar val nog af en toe in op de rollerbaan. Geef soms nog vrienden/bekenden les in Snowworld voordat ze op vakantie gaan. Maken we er meteen met een paar mensen een dagje uit van. Superleuk om te doen. Mis het ook echt...