Aansluiting vriendinnen lastig (andere levensfase)

03-04-2023 21:53 56 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Voorheen kletste ik ronduit met vriendinnen, maar nu er een aantal zwanger zijn of kinderen hebben, lijkt het alsof ik veel meer moet nadenken en moeite moet doen om het gesprek op gang te houden. Ik zit zelf (nog) niet in die fase. Maar het is alsof het geforceerder voelt. Ik begin me als het vijfde wiel aan de wagen te voelen. In de groepsapp wordt er geappt over ‘playdates’ met de kinderen. Hoe leuk ik het voor mijn vriendinnen ook vind, ergens voelt het niet zo fijn. Alsof ik anders ben, er niet bij hoor. Ik weet niet wat het is. Misschien distantieer ik mij ook wel hiervan. Herkenbaar? Hoe gaan jullie hiermee om?
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
03-04-2023 22:58
Wat een vreemde denkwijze, die mensen zijn gewoon zichzelf hoor. Dat jij even niet zo leuk vindt is echt wat anders dan dat ze zichzelf niet zijn.
Niet helemaal waar. Ze zijn waarschijnlijk vast zichzelf, maar met een extra luikje dat open is gegaan. Het luikje waarin alle voorgaande thema’s ineens van ondergeschikt belang lijken te zijn. Bijzonder altijd. Maar alleen de kinderlozen kunnen daar over meepraten.
suikerspinx schreef:
04-04-2023 08:17
Tja, als je geen goedbedoelde advies wilt moet je er misschien niet over beginnen. Is nu eenmaal mens eigen.
Het was voor beide kanten lachen. Ken je dat concept, lachen met vrienden? Is leuk hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
shameonme schreef:
04-04-2023 15:47
Niet helemaal waar. Ze zijn waarschijnlijk vast zichzelf, maar met een extra luikje dat open is gegaan. Het luikje waarin alle voorgaande thema’s ineens van ondergeschikt belang lijken te zijn. Bijzonder altijd. Maar alleen de kinderlozen kunnen daar over meepraten.
ah dan mag ik er wel over meepraten. En ik kan je melden dat ik het totaal niet herken. Al mijn vriendinnen die kinderen hebben, waren echt nog prima in staat om over van alles en nog wat te praten en bleven gewoon zichzelf. En natuurlijk zijn de kinderen dan ook een onderwerp van gesprek, maar bij niemand het hoofdthema. Nou ok, het eerste half jaar na de geboorte wel, maar dat lijkt me vrij logisch
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
rosanna08 schreef:
04-04-2023 18:34
ah dan mag ik er wel over meepraten. En ik kan je melden dat ik het totaal niet herken. Al mijn vriendinnen die kinderen hebben, waren echt nog prima in staat om over van alles en nog wat te praten en bleven gewoon zichzelf. En natuurlijk zijn de kinderen dan ook een onderwerp van gesprek, maar bij niemand het hoofdthema. Nou ok, het eerste half jaar na de geboorte wel, maar dat lijkt me vrij logisch
Het hangt heel erg van de groep af volgens mij. Als ik kijk naar een specifiek clubje meiden waarmee ik altijd optrek/optrok, dan kunnen die alleen nog maar over hun kind praten. En die gaan al naar de basisschool. Als je in de groepsapp stuurt: hee hoe is het met jullie? Dan krijg je alleen maar kinderfoto's terug.

En dan heb ik ook vriendinnen die ook nog andere interesses hebben naast het moederschap. En het is logisch dat het je leven ingrijpend verandert en dat je interesses veranderen. Natuurlijk is het niet erg als het daarover gaat, maar als het echt nergens anders meer over gaat en je niet mee kan praten, dan kan ik me voorstellen dat je een grotere afstand voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
rosanna08 schreef:
04-04-2023 18:34
ah dan mag ik er wel over meepraten. En ik kan je melden dat ik het totaal niet herken. Al mijn vriendinnen die kinderen hebben, waren echt nog prima in staat om over van alles en nog wat te praten en bleven gewoon zichzelf. En natuurlijk zijn de kinderen dan ook een onderwerp van gesprek, maar bij niemand het hoofdthema. Nou ok, het eerste half jaar na de geboorte wel, maar dat lijkt me vrij logisch
Hier sluit ik mij volledig bij aan!

Mijn vriendschappen duren al zo’n 30+ jaar, sommige zelfs 40+ jaar, dus alle levensfases met elkaar meegemaakt terwijl ik de enige ben zonder kinderen. Het is echt niet zo dat je enkel over bepaalde zaken kunt meepraten als je het zelf hebt meegemaakt, zo’n ontzettende dooddoener altijd en slaat ook elke discussie dood.
Live Life to the fullest
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb zelf nog geen kinderwens. Ik denk op de termijn wel. Het is ook niet zo dat ze helemaal niet naar mij vragen, maar het voelt alsof ik niet interessant genoeg ben, omdat kinderen nog geen onderdeel van mijn leven is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alpine schreef:
03-04-2023 22:44
Als je geen kinderwens in de nabije toekomst hebt is het misschien een goed moment om nieuwe (aanvullende) contacten te zoeken. Je hoeft je huidige vriendschappen niet helemaal weg te doen natuurlijk maar mijn ervaring is wel dat het echt heel lastig is om nog gespreksstof te vinden met vriendinnen die kindjes hebben.. en dat ze ook vaak geen tijd/zin/mogelijkheid hebben om af te spreken.
Dit vind ik een goede tip. Je zit echt in een andere fase of uberhaupt andere wens in/uit het leven. En dat zijn altijd de momenten waarop je merkt dat er dingen gaan verschuiven. Ben je ineens single, terwijl de rest gaat settelen, heb je andere behoeftes. Wil je carriere maken en zijn je vrienden daar niet mee bezig, heb je andere behoeftes. Wil je een gezin terwijl je vrienden willen stappen/carriere maken/een moestuin willen beginnen, dan heb je andere behoeftes.

Jij merkt nu dat jullie levens een beetje uit elkaar gaan lopen en dan kan ik me voorstellen als je een van de weinigen bent zonder kinderen, dat je dan zo'n gevoel krijgt dat je er niet meer bijhoort. Dat is niet leuk. En ongetwijfeld ook niet afwijzend bedoelt, maar de behoeftes zijn nu eenmaal anders geworden. Zorg daarom goed voor jezelf en volg het advies van Alpine om je (kinderloze) vriendenclub uit te breiden. Je échte vriendinnen blijven wel (zij het vast op een lager pitje). Maar er zullen ook vriendschappen sneuvelen, omdat er nu eenmaal een stuk minder tijd gaat naar verder weg vriendinnen, waar de tijd vooral naar gezin en familie zal gaan met kleine kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Celine29 schreef:
04-04-2023 21:41
Ik heb zelf nog geen kinderwens. Ik denk op de termijn wel. Het is ook niet zo dat ze helemaal niet naar mij vragen, maar het voelt alsof ik niet interessant genoeg ben, omdat kinderen nog geen onderdeel van mijn leven is.
Dit is hun leven geworden. Kinderen en gezin neemt ontzettend veel tijd (letterlijk) in beslag. En omdat het zo'n groot onderdeel is van je leven (je bent immers 24/7 moeder. Alles draait zo'n beetje daaromheen), zijn je vriendinnen in hun eigen leven met hun gezin vooral de zon waar de rest van de wereld omheen draait. En iedereen die in diezelfde baan mee kan draaien is fijn. Maar al het andere dat juist contra draait onhandig. Zeker als het groepscontact is en de meesten hebben kinderen, zullen veel van die gesprekken gaan om wat wel/niet kan en handig is met die kinderen. Dan kun je beter 1 op 1 afspreken met die goede vriendin. Dan zul je merken (als het goed is) dat er óók oog en aandacht is voor jouw leven. Maar je zit nu feitelijk in wat een moeder app groepje is geworden. Dat schuift jou naar de buitenste ring en dat is niet leuk, vast niet zo bedoeld, maar wel een gegeven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar, maar helaas geen tips. Bij mij werkt het ook de andere kant op, mensen die alleen nog maar over hun kinderen kunnen praten en/of daar mee bezig zijn gaan ook naar mijn periferie. Maar goed, ik wil zelf ook geen kinderen en vind ze inherent ook niet super interessant, misschien dat als ik daar anders in zou staan dat ik me meer in zou zetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
xynix schreef:
03-04-2023 22:00
Mijn ervaring is dat het pas weer leuk wordt als de vriendin gaat scheiden of de kinderen in de puberteit komen. Maar het kan ook dat ik gewoon niet zo goed ben met vrouwenvriendschappen.
‘Beste vriendin, ik vind de vriendschap met jou pas weer leuk als je gaat scheiden’ :-D
Ik denk dat zij de vriendschap dan ook niet meer ziet zitten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gelukkig niet herkenbaar. De helft van mijn vriendinnen heeft kinderen maar het zijn stuk voor stuk geen moeke-types. Ze zijn naast liefhebbende moeders nog steeds carrieregericht en in voor leuke dingen. Wellicht wat minder frequent maar het blijft gezellig.

Ik snap ook niets van mensen die bijvoorbeeld amper iets met vriendinnen ondernemen als ze een relatie hebben. Dat zijn ook gewoon niet mijn types.

Mijn tip is om voor te blijven investeren in de vriendschappen (zolang het niet eenzijdig is) en je te richten op de raakvlakken en daarnaast je kennissenkring wat uit te breiden met mensen die meer zoals jij in het leven staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
rosanna08 schreef:
04-04-2023 18:34
ah dan mag ik er wel over meepraten. En ik kan je melden dat ik het totaal niet herken. Al mijn vriendinnen die kinderen hebben, waren echt nog prima in staat om over van alles en nog wat te praten en bleven gewoon zichzelf. En natuurlijk zijn de kinderen dan ook een onderwerp van gesprek, maar bij niemand het hoofdthema. Nou ok, het eerste half jaar na de geboorte wel, maar dat lijkt me vrij logisch
Eens hoor. Maar ik heb wat moeders in mijn vriendenkring gehad die om het hardst riepen dat ze nog helemaal zichzelf zijn gebleven na het krijgen van kinderen. Dat was gewoon echt niet zo. Zonder oordeel trouwens. Maar als kinderloze buitenstaander zag ik wel wat anders. Doordeweeks overdag willen afspreken, want wel zo gemakkelijk. Geen gesprek dat werd afgerond, want continue afleiding door kids. Last minute afspraakwijzigingen, want kind had slechte nacht gemaakt. Overal begrip voor. Maar vriendschappen veranderden hierdoor wel degelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
amby schreef:
04-04-2023 22:46
Herkenbaar, maar helaas geen tips. Bij mij werkt het ook de andere kant op, mensen die alleen nog maar over hun kinderen kunnen praten en/of daar mee bezig zijn gaan ook naar mijn periferie. Maar goed, ik wil zelf ook geen kinderen en vind ze inherent ook niet super interessant, misschien dat als ik daar anders in zou staan dat ik me meer in zou zetten.
Begrijpelijk hoor. Ik heb uberhaupt niet zoveel met mensen die nog alleen maar over 1 ding kunnen praten alsof de rest vd wereld geen andere interesses en bezigheden meer kan hebben. Ik denk dan altijd maar dat dat soort moeders dan vast ook alleen maar over werk of emigratie hadden gepraat als dat hun levensdoel was geweest. Beetje oog voor de rest van de wereld doet niemand kwaad. Maar ik begrijp dat een app groep nu vooral gevuld is met (inmiddels) moeders die allemaal grut in dezelfde leeftijd heeft. Tja, dat is dan een moeders app groep geworden. Ik zou bedenken welke van die vrouwen horen bij je als échte vriendin en gewoon 1 op 1 met ze blijven afspreken. Kan me dan niet voorstellen dat er dan weinig interesse is. Ik zou zelf als kinderloos iemand ook echt geen zin hebben in dat moeder gewauwel. Wat iemand hier al schrijft, vraag je hoe het gaat, krijg je kinderfoto's. Wat moet je ermee :winkie:
Alle reacties Link kopieren Quote
shameonme schreef:
04-04-2023 23:17
Eens hoor. Maar ik heb wat moeders in mijn vriendenkring gehad die om het hardst riepen dat ze nog helemaal zichzelf zijn gebleven na het krijgen van kinderen. Dat was gewoon echt niet zo. Zonder oordeel trouwens. Maar als kinderloze buitenstaander zag ik wel wat anders. Doordeweeks overdag willen afspreken, want wel zo gemakkelijk. Geen gesprek dat werd afgerond, want continue afleiding door kids. Last minute afspraakwijzigingen, want kind had slechte nacht gemaakt. Overal begrip voor. Maar vriendschappen veranderden hierdoor wel degelijk.
In jouw voorbeelden lees ik niet dat ze niet zichzelf zijn gebleven. Alleen je maakt wel wat praktische aanpassingen. Hebben jouw vriendinnen nooit dat ze hun kinderen ergens parkeren (bij de vader bijv.), zodat je ongestoord zonder kinderen kunt afspreken? Ik vind dat zelf wel echt belangrijk bij een goede vriendin. Ik heb nog een vriendin die op late leeftijd moeder is geworden en daardoor dus nog een relatief jong kind heeft (en we schelen een paar jaar). Maar daar heb ik dat op een gegeven moment zelf tegen gezegd dat ik ook eens zonder kind wilde afspreken, want kreeg er op die manier weinig zin in. Omdat ik dat zelf altijd heel belangrijk vond met mijn kinderen toen die nog klein waren en zorgde dat ik dan afsprak als papa thuis was, begreep ik het ook slecht waarom dat in haar situatie blijkbaar nooit kon. Er is/was toch een vader? Maar blijkbaar hebben sommige vrouwen (met carriere, dus waar ik het niet van had verwacht) nog steeds een vrij ouderwets idee van moeder zijn en worden de vaders uit de wind gehouden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoerabanaan schreef:
04-04-2023 23:25
In jouw voorbeelden lees ik niet dat ze niet zichzelf zijn gebleven. Alleen je maakt wel wat praktische aanpassingen. Hebben jouw vriendinnen nooit dat ze hun kinderen ergens parkeren (bij de vader bijv.), zodat je ongestoord zonder kinderen kunt afspreken? Ik vind dat zelf wel echt belangrijk bij een goede vriendin. Ik heb nog een vriendin die op late leeftijd moeder is geworden en daardoor dus nog een relatief jong kind heeft (en we schelen een paar jaar). Maar daar heb ik dat op een gegeven moment zelf tegen gezegd dat ik ook eens zonder kind wilde afspreken, want kreeg er op die manier weinig zin in. Omdat ik dat zelf altijd heel belangrijk vond met mijn kinderen toen die nog klein waren en zorgde dat ik dan afsprak als papa thuis was, begreep ik het ook slecht waarom dat in haar situatie blijkbaar nooit kon. Er is/was toch een vader? Maar blijkbaar hebben sommige vrouwen (met carriere, dus waar ik het niet van had verwacht) nog steeds een vrij ouderwets idee van moeder zijn en worden de vaders uit de wind gehouden.
Precies dat. Mooi te lezen dat jij vriendschappen prioriteert en ook ruimte maakt daarvoor. Dat lukt gewoon niet iedereen, heb ik gemerkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Welkom in de wereld van de kinderlozen :-D.

Waarbij ik ook 10 jaar lang bij élke afspraak de vraag kreeg wanneer ik nu eens eindelijk voor een speel-kameraadje voor hun kinderen ging zorgen en zelf zwanger zou worden.

Ik heb er mij op een bepaald moment maar bij neergelegd dat als ik hen nog ooit wou zien de afspraak doorging in een belachelijk lawaaierige (binnen)speeltuin. En dat het 3 kwart van de tijd in alle gesprekken over hun bloedjes ging en gaat.
En dat ik 10 jaar lang kon uitleggen waarom ik - ondanks een langdurige stabiele relatie - niet voor kinderen ga. En er dus - helaas pindakaas voor hen - geen speelkameraadjes voor hun kinderen komen.

Toen 1 vriendin ging scheiden kwam er inderdaad wél ineens af en toe tijd vrij de weekends dat kind bij ex zat / zit :-).
Waarbij ik nu uiteraard wel continu alle drama-verhalen over de scheiding en hoe weinig ex ervan bakt qua opvoeding / opvang / ... te horen krijg :-D.
(Er is meestal een reden dat je gaat scheiden ;-).)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
04-04-2023 23:42
Welkom in de wereld van de kinderlozen :-D.

Waarbij ik ook 10 jaar lang bij élke afspraak de vraag kreeg wanneer ik nu eens eindelijk voor een speel-kameraadje voor hun kinderen ging zorgen en zelf zwanger zou worden.

Ik heb er mij op een bepaald moment maar bij neergelegd dat als ik hen nog ooit wou zien de afspraak doorging in een belachelijk lawaaierige (binnen)speeltuin. En dat het 3 kwart van de tijd in alle gesprekken over hun bloedjes ging en gaat.
En dat ik 10 jaar lang kon uitleggen waarom ik - ondanks een langdurige stabiele relatie - niet voor kinderen ga. En er dus - helaas pindakaas voor hen - geen speelkameraadjes voor hun kinderen komen.

Toen 1 vriendin ging scheiden kwam er inderdaad wél ineens af en toe tijd vrij de weekends dat kind bij ex zat / zit :-).
Waarbij ik nu uiteraard wel continu alle drama-verhalen over de scheiding en hoe weinig ex ervan bakt qua opvoeding / opvang / ... te horen krijg :-D.
(Er is meestal een reden dat je gaat scheiden ;-).)
Hahaha. Sorry, maar dit is zo herkenbaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
04-04-2023 23:42
Welkom in de wereld van de kinderlozen :-D.

Waarbij ik ook 10 jaar lang bij élke afspraak de vraag kreeg wanneer ik nu eens eindelijk voor een speel-kameraadje voor hun kinderen ging zorgen en zelf zwanger zou worden.

Ik heb er mij op een bepaald moment maar bij neergelegd dat als ik hen nog ooit wou zien de afspraak doorging in een belachelijk lawaaierige (binnen)speeltuin. En dat het 3 kwart van de tijd in alle gesprekken over hun bloedjes ging en gaat.
En dat ik 10 jaar lang kon uitleggen waarom ik - ondanks een langdurige stabiele relatie - niet voor kinderen ga. En er dus - helaas pindakaas voor hen - geen speelkameraadjes voor hun kinderen komen.

Toen 1 vriendin ging scheiden kwam er inderdaad wél ineens af en toe tijd vrij de weekends dat kind bij ex zat / zit :-).
Waarbij ik nu uiteraard wel continu alle drama-verhalen over de scheiding en hoe weinig ex ervan bakt qua opvoeding / opvang / ... te horen krijg :-D.
(Er is meestal een reden dat je gaat scheiden ;-).)
Dit lijkt me niet per se inherent aan het moederschap. Het komt op mij over alsof het gewoon niet zulke heel leuke vriendinnen zijn, sorry. In elk geval niet voor jou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij mij was het juist andersom, ik was 20 toen ik zwanger werd van mijn eerste en ik was de eerste en enige van mijn vriend(inn)en met een kind en er zijn maar 2 vriendschappen die het hebben overleefd.
Blijkbaar was de vriendschap voor hun alleen de moeite waard als ik elk weekend met ze naar de kroeg ging. Natuurlijk snapte ze allemaal dat je als moeder niet meer de hele nacht in de kroeg kunt hangen, maar tsja ze waren nou ook niet echt van plan daar rekening mee te houden.
Eerlijk is eerlijk, ik kon me ook niet echt meer inleven in hun belevingswereld, waar zij zich druk maakte over wie met wie gezoend had of hoe ze dat feestje konden combineren met hun tentamen, maakte ik me druk om wat dat ene huiltje betekende of hoe ik mijn studie en pasgeboren baby moest combineren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb dat met vrouwen die kleinkinderen krijgen. Kan er uiteraard af en toe over gaan maar wanneer ze niets anders meer te vertellen hebben haak ik af. Ben niet zo geïnteresseerd in praatjes over kindjes.
SunShine35 schreef:
04-04-2023 22:48
‘Beste vriendin, ik vind de vriendschap met jou pas weer leuk als je gaat scheiden’ :-D
Ik denk dat zij de vriendschap dan ook niet meer ziet zitten.
Nee, dat denk ik ook niet. 🙂 En het is ook niet dat ik die scheiding leuk vind.

Punt is, dat het niet zozeer gaat om gespreksonderwerpen die je al dan niet deelt. Maar om het gezin als middelpunt van het heelal, zoals iemand het noemde. De weekenden zijn met het gezin, de vakanties zijn met het gezin en de feestdagen zijn met het gezin.
Alle reacties Link kopieren Quote
m-april schreef:
05-04-2023 00:59

Blijkbaar was de vriendschap voor hun alleen de moeite waard als ik elk weekend met ze naar de kroeg ging. Natuurlijk snapte ze allemaal dat je als moeder niet meer de hele nacht in de kroeg kunt hangen, maar tsja ze waren nou ook niet echt van plan daar rekening mee te houden.
Ik vind dat eigenlijk niet zo gek. Als je 20 bent heb je toch helemaal niet het brein of wens om rekening te houden met (andermans) baby's? Je bent nog volop in je ontwikkeling als adolescent, vrijheid ontdekken, je liefdesleven ontdekken, wat je wilt doen met je leven, etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
andnowwedance schreef:
05-04-2023 00:04
Dit lijkt me niet per se inherent aan het moederschap. Het komt op mij over alsof het gewoon niet zulke heel leuke vriendinnen zijn, sorry. In elk geval niet voor jou.
Nee dit lijken mij ook niet hele leuke vriendinnen met of zonder kinderen.

Naar TO, ik denk dat je meer het contact 1 op 1 moet zoeken. Die groepsapp is nu een soort moederapp geworden, en ergens snap ik het ook wel, als je vragen hebt als nieuwe moeder, waar kan je het beter vragen dan aan je moedervriendinnen.

Ik spreek ook weleens met een vriendin af, in een speelparadijs, maar dan eentje waar wij samen kunnen koffiedrinken en waar mijn vriendin de kinderen kan zien spelen. Die ben je dan zo 2u kwijt, behalve als ze dorst hebben ofzo. De ene keer doen we met de kinderen en de andere keer gaan wij met zn 2-en s avonds ergens heen.

Ik heb op mijn beurt weer minder met vrouwen die hun gezin alles vinden en alles erom heen laten vallen. Maar dat is niet alleen als ze kinderen krijgen, maar meestal merk je het al als ze een relatie hebben dan hebben ze al minder contact want in het weekend willen ze met hun vriend zijn. En dat is prima, maar mij niet bellen als je na 4 jaar afwezigheid opeens weer belt want je bent uit elkaar en je hebt geen vriendinnen meer.
shameonme schreef:
04-04-2023 15:47
Niet helemaal waar. Ze zijn waarschijnlijk vast zichzelf, maar met een extra luikje dat open is gegaan. Het luikje waarin alle voorgaande thema’s ineens van ondergeschikt belang lijken te zijn. Bijzonder altijd. Maar alleen de kinderlozen kunnen daar over meepraten.
Ik heb geen kinderen en ik herken dit echt niet. Al mijn vriendinnen hebben kinderen, daar hebben ze het met mij echt niet uitgebreid over, nooit gedaan ook.
Ik zou het echt asociaal vinden als mijn vrienden het alleen nog maar over hun kinderen zouden hebben. Niet iedereen is daarin geïnteresseerd en voor sommige mensen is het ronduit pijnlijk (om wat voor reden dan ook). Natuurlijk gaat het er wel eens over, want het is onderdeel van hun leven, maar het moet wel in het redelijke zijn.

De vrienden met kinderen zullen over het algemeen wat meer over de kinderen praten met andere ouders. Net zoals mijn datende vrienden hier wel over vertellen aan de gesettelden, maar hier veel uitgebreider over praten met de vrienden die ook aan het daten zijn.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven