Relaties
alle pijlers
AArrgghh
dinsdag 4 september 2007 om 09:57
Nadat ik onderlaatst hier mijn probleem had geschreven en jullie reacties las, viel bij mij het muntje, dus heb ik besloten te gaan scheiden. Toen ik hierover begon met mijn man was hij eerst kwaad, daarna vond hij dat ik gelijk had en na een lang moeilijk gesprek zei hij dat hij wel weg zou gaan.Ik voelde me opgelucht, alsof ik weer vrij kon ademen, nu op dit moment kan ik wel janken want na het gesprek is er niets veranderd, hij is niet weggegaan, hij werkt over, en als hij dan thuiskomt en ik wil ergens over beginnen zegt hij, niet nu ik ben moe. Ik heb zijn spullen al gepakt en die staan dus bij letterlijk bij de deur, hij stapt er gewoon om heen. Gisteren dacht ik, ik begin er gewoon over tijdens het eten, maar toen zei hij, we hebben het er later over, niet met de kinderen erbij. Het is een rare situatie en ik vind het nog vreemder nu ik erover schrijf. Moet ik hem er nu gewoon uitgooien? het allerliefst heb ik dat hij gewoon gaat en dat we omwille van de kinderen op een normale manier met elkaar blijven omgaan.
Nouja, ik voel me in ieder geval beter nu ik het heb opgeschreven, vreemd dat wanneer je iets opschrijft en weet dat iemand ergens het leest, je ineens iets minder eenzaam voelt.
Nouja, ik voel me in ieder geval beter nu ik het heb opgeschreven, vreemd dat wanneer je iets opschrijft en weet dat iemand ergens het leest, je ineens iets minder eenzaam voelt.
dinsdag 4 september 2007 om 11:44
Mabel--->het is ongeveer een week geleden dat we dat gesprek hadden, mijn vorige topic was vergeven en vergeten.
Krengiserweer-----> lijkt me geen goede optie, vooral t.o mijn kinderen niet, zo'n oplossing geeft alleen meer problemen terwijl ik gewoon rust wil, en hij slaapt op een stretcher op de zolder.
Krengiserweer-----> lijkt me geen goede optie, vooral t.o mijn kinderen niet, zo'n oplossing geeft alleen meer problemen terwijl ik gewoon rust wil, en hij slaapt op een stretcher op de zolder.
dinsdag 4 september 2007 om 11:52
Het is iemand voor het blok zetten maar kan je niet zijn familie, jouw familie, gezamelijke vrienden bellen, het uitleggen en vragen of een van hen wilt helpen met de verhuizing. Dan kan je 2 dingen doen, gewoon een weekend prikken met de hulpen zodat hij de druk voelt van "het moet en gaat nu gebeuren". Of als je denkt dat je het nog met hem kan bespreken, hem vertellen dat je gebeld hebt en dat die en die komen helpen en welk weekend hij in gedachten heeft. Ik denk namelijk dat hij nog niets heeft geregeld waar hij heen gaat of heb ik daar overheen gelezen? Maar je zal misschien toch iets meer druk erop moeten zetten. Van jou neemt hij het niet aan maar denk wel als alle vrienden en familie het weten en hem ook achter zijn broek aan zitten. Sterkte.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 4 september 2007 om 12:01
mylenevalerie----> Ik heb geen idee of hij al andere woonruimte heeft of er naar op zoek is, als ik er ook maar een half woord over laat vallen loopt hij weg. Ik had hem al voorgesteld om voorlopig naar een vriend of zijn moeder te gaan, dat was tijdens het gesprek, maar hij wil niemand er mee lastig vallen. Wat ik denk is dat hij gewoon niet wil dat iemand het weet, wat grote onzin is want uiteindelijk zal iedereen weten dat we gaan scheiden.
dinsdag 4 september 2007 om 12:57
Het lijkt mij ook dat hij in denial is.
Of (ik heb even je andere topic opgezocht) dat hij je simpelweg niet serieus neemt. Zo te zien heeft hij je gedurende je hele huwelijk niet erg serieus genomen en ws het gevoel gehad dat hij "boven je stond" ; Wat er de laatste tijd gebeurd is (je relatie met de amerikaan + nu je ferme besluit te willen scheiden) zal wel erg verrassend voor hem zijn.
Misschien moet je die fermheid nog even vasthouden en nu niet gaan zitten afwachten totdat hij het heft (weer) in handen neemt.
Je kunt b.v. zelf proberen te verzinnen waar hij op korte termijn naar toe kan; (los van logeren bij familie) door b.v. te kijken waar hij zich inschrijven voor een andere woning; (woningcoop., kamerverhuurders e.d.; inschrijfformulier downloaden).
Je kunt eens zien of je de kinderen een avond ergens onder kan brengen, zodat hij geen excuus heeft om een vervolggesprek te saboteren.
Ondertussen kun je alvast een advocaat zoeken en daar een afspraak maken voor een oriënteringsgesprek.
Enz.
Maak duidelijk dat je het meent, door stappen te zetten die hij (nog) vermijdt en deel hem telkens mede, wat je doet of hebt gedaan.
Is het overigens voor jou al duidelijk of het (financieel) haalbaar is dat jij daar blijft wonen met de kids? Zoniet dan kun je alvast beginnen met zoeken van goedkopere woonruimte voor jezelf.
Of (ik heb even je andere topic opgezocht) dat hij je simpelweg niet serieus neemt. Zo te zien heeft hij je gedurende je hele huwelijk niet erg serieus genomen en ws het gevoel gehad dat hij "boven je stond" ; Wat er de laatste tijd gebeurd is (je relatie met de amerikaan + nu je ferme besluit te willen scheiden) zal wel erg verrassend voor hem zijn.
Misschien moet je die fermheid nog even vasthouden en nu niet gaan zitten afwachten totdat hij het heft (weer) in handen neemt.
Je kunt b.v. zelf proberen te verzinnen waar hij op korte termijn naar toe kan; (los van logeren bij familie) door b.v. te kijken waar hij zich inschrijven voor een andere woning; (woningcoop., kamerverhuurders e.d.; inschrijfformulier downloaden).
Je kunt eens zien of je de kinderen een avond ergens onder kan brengen, zodat hij geen excuus heeft om een vervolggesprek te saboteren.
Ondertussen kun je alvast een advocaat zoeken en daar een afspraak maken voor een oriënteringsgesprek.
Enz.
Maak duidelijk dat je het meent, door stappen te zetten die hij (nog) vermijdt en deel hem telkens mede, wat je doet of hebt gedaan.
Is het overigens voor jou al duidelijk of het (financieel) haalbaar is dat jij daar blijft wonen met de kids? Zoniet dan kun je alvast beginnen met zoeken van goedkopere woonruimte voor jezelf.
zaterdag 8 september 2007 om 15:27
hoi..ff een update,
ik heb met hem gepraat, we zijn naar een restaurant gegaan zodat we zonder de kinderen in de buurt en zonder te schreeuwen alles konden bespreken.
ik heb hem eerlijk gezegd dat wij samen niet meer gaat gebeuren, hij vind het heel erg maar begrijpt het en hij heeft maandag een afspraak om bij een huis te kijken.eerste stap is dus gezet en ik voel me ontzettend opgelucht.
ik heb met hem gepraat, we zijn naar een restaurant gegaan zodat we zonder de kinderen in de buurt en zonder te schreeuwen alles konden bespreken.
ik heb hem eerlijk gezegd dat wij samen niet meer gaat gebeuren, hij vind het heel erg maar begrijpt het en hij heeft maandag een afspraak om bij een huis te kijken.eerste stap is dus gezet en ik voel me ontzettend opgelucht.
