Relaties
alle pijlers
advies gevraagd bij lastige kwestie ivm een overlijden
dinsdag 18 oktober 2022 om 10:45
Ivm herkenbaarheid zal ik niet teveel in details kunnen treden maar het gaat om het volgende:
Op zeer korte termijn komt er iemand in de familie te overlijden.
Een ander familielid zal hiervoor overkomen uit het buitenland. Degene die overkomt is eerstelijns verwant met degene die op korte termijn komt te overlijden.
Wegens seksueel misbruik door deze persoon (die overkomt) bij een ander familielid (eveneens eerstelijns) en de manier waarop er binnen familieverband altijd mee om is gegaan (wegkijken, onder het tapijt vegen en victim blaming door een groot deel van de familie) hebben mijn partner en ik besloten geen contact meer met de pleger te willen. Het slachtoffer ondervindt tot op de dag van vandaag heel veel last van het gebeurde echter, is niet in goed in staat haar grenzen hierin aan te geven en heeft last van loyaliteitsproblematiek jegens partijen die het aangaat. (iets wat ze zelf aangeeft)
Maar nu komt hij dus over (logisch) en weet ik niet zo goed hoe hiermee om te gaan.
Laat ik vooropstellen dat ik het fatsoen kan opbrengen hem te condoleren, ik hanteer altijd de stelregel dat je vetes niet uitvecht of iets op de spits drijft bij zaken als overlijden, huwelijk en geboorte. Maar vanwege de eerstelijns status ben ik bang dat ik iets meer zal moeten dan alleen condoleren en zullen wij (allen eerstelijns) aanwezigh zijn bij de uitvaart, erna en het diner erna. Vanwege eerstelijns zijn kan ik het niet maken om te zeggen, ik kom niet naar het diner want ik wil niet met hem in één ruimte zitten.
De persoon kennende doet nog steeds doodleuk of zijn neus bloedt en zal op basis daarvan gewoon het gesprek aan willen knopen tijdens het samenzijn. Dat is geen aanname maar een zekerheidje.
Elke vezel in mijn lijf verzet zich hiertegen en ik wil dit niet maar kan ik het maken om hem apart te nemen en dit aan te geven dat dit van mij niet hoeft en ik geen behoefte heb aan contact of een praatje pot? Of dat ik dit gewoon zeg in gezelschap? Ik heb t.a.v. de situatie de afgelopen jaren veel opgekropt aan woede en frustratie jegens hem en de hele situatie en hoe er mee omgegaan wordt. Ik hoop dus sowieso dat ik mij kan beheersen.
Kortom: kan ik het maken om mijn grenzen aan te geven in een dergelijke situatie of is het uitzitten en kiezen op elkaar?
Op zeer korte termijn komt er iemand in de familie te overlijden.
Een ander familielid zal hiervoor overkomen uit het buitenland. Degene die overkomt is eerstelijns verwant met degene die op korte termijn komt te overlijden.
Wegens seksueel misbruik door deze persoon (die overkomt) bij een ander familielid (eveneens eerstelijns) en de manier waarop er binnen familieverband altijd mee om is gegaan (wegkijken, onder het tapijt vegen en victim blaming door een groot deel van de familie) hebben mijn partner en ik besloten geen contact meer met de pleger te willen. Het slachtoffer ondervindt tot op de dag van vandaag heel veel last van het gebeurde echter, is niet in goed in staat haar grenzen hierin aan te geven en heeft last van loyaliteitsproblematiek jegens partijen die het aangaat. (iets wat ze zelf aangeeft)
Maar nu komt hij dus over (logisch) en weet ik niet zo goed hoe hiermee om te gaan.
Laat ik vooropstellen dat ik het fatsoen kan opbrengen hem te condoleren, ik hanteer altijd de stelregel dat je vetes niet uitvecht of iets op de spits drijft bij zaken als overlijden, huwelijk en geboorte. Maar vanwege de eerstelijns status ben ik bang dat ik iets meer zal moeten dan alleen condoleren en zullen wij (allen eerstelijns) aanwezigh zijn bij de uitvaart, erna en het diner erna. Vanwege eerstelijns zijn kan ik het niet maken om te zeggen, ik kom niet naar het diner want ik wil niet met hem in één ruimte zitten.
De persoon kennende doet nog steeds doodleuk of zijn neus bloedt en zal op basis daarvan gewoon het gesprek aan willen knopen tijdens het samenzijn. Dat is geen aanname maar een zekerheidje.
Elke vezel in mijn lijf verzet zich hiertegen en ik wil dit niet maar kan ik het maken om hem apart te nemen en dit aan te geven dat dit van mij niet hoeft en ik geen behoefte heb aan contact of een praatje pot? Of dat ik dit gewoon zeg in gezelschap? Ik heb t.a.v. de situatie de afgelopen jaren veel opgekropt aan woede en frustratie jegens hem en de hele situatie en hoe er mee omgegaan wordt. Ik hoop dus sowieso dat ik mij kan beheersen.
Kortom: kan ik het maken om mijn grenzen aan te geven in een dergelijke situatie of is het uitzitten en kiezen op elkaar?
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
dinsdag 18 oktober 2022 om 13:47
Helemaal mee eens! Mijn opa is onlangs overleden en na de uitvaart was er ook een diner. Eén van zijn kinderen (dus ook eerstelijns) kwam toen ook niet, vonden we jammer, maar geen punt. Zeker bij rouw is het toch vreemd om nog dit soort dingen op te gaan leggen/te forceren?
dinsdag 18 oktober 2022 om 13:58
Dat vind ik waanzinnig knap van je.Vollemaan schreef: ↑18-10-2022 13:36Ik heb toen wel gecondoleerd, geen handen aangeraakt en van een aardige afstand. Ik vond fysiek contact absoluut te ver gaan en ik wilde hem ook niet in m'n aura hebben zeg maar.
Waarom condoleren, omdat ik de eer aan mezelf wilde houden. Uiteindelijk was hij ook iemand die dichtbij m'n dierbare stond. En ik wist dat dit de laatste keer zou zijn dat ik hem moest zien. Dat bleef ik voor mezelf herhalen als ik het lastig vond
Want het maakt me zo pissig als ik zie in wat voor bochten slachtoffers zich wringen om de boel maar niet ongemakkelijk te maken.
Hoe zij zichzelf maar verplaatsen in iedereen en soms zelfs in de dader.
Damned if I don’t
dinsdag 18 oktober 2022 om 13:59
Exact dit.ViezeHond schreef: ↑18-10-2022 13:35Voor wie zou je trouwens nog je fatsoen willen houden op die uitvaart?
De overledene merkt er niks meer van en zo te lezen is de rest van de familie al op de hoogte van het smerige verhaal, maar doet iedereen of er niks gebeurd is.
Laat ze allemaal in de stront zakken.
Als hij geen rel had gewild dan had hij z’n handen thuis moeten houden.
Het zou mijn eer te na zijn om zo iemand met respect te behandelen.
dinsdag 18 oktober 2022 om 14:19
Zo te lezen weet iedereen al van het misbruik.Lila-Linda schreef: ↑18-10-2022 14:08voor het slachtoffer, slachtoffer mag er voor kiezen om er geen enkele ruchtbaarheid aan te willen geven
Ik denk ook niet dat TO en slachtoffer de kwestie willen aanhalen op de uitvaart.
Damned if I don’t
dinsdag 18 oktober 2022 om 14:27
Maar ook als iedereen er al vanaf weet, is het nog aan het slachtoffer om er geen reuring aan te willen geven
Omdat je dat te confronterend vindt, of het er niet bij kan hebben, elke reden is goed.
Juist in dit soort situaties is het belangrijk om de grenzen van het slachtoffer optimaal te respecteren
dinsdag 18 oktober 2022 om 14:31
Maar TO schrijft dat het slachtoffer moeite heeft om haar grenzen aan te geven.Lila-Linda schreef: ↑18-10-2022 14:27Maar ook als iedereen er al vanaf weet, is het nog aan het slachtoffer om er geen reuring aan te willen geven
Omdat je dat te confronterend vindt, of het er niet bij kan hebben, elke reden is goed.
Juist in dit soort situaties is het belangrijk om de grenzen van het slachtoffer optimaal te respecteren
En bovendien mag TO zelf ook haar grenzen hebben. Met een kerel die mijn zus misbruikt heeft hoef ik ook nul contact.
En als die persoon dat toch initieert op een uitvaart, dan escaleert het wel ja.
Damned if I don’t
dinsdag 18 oktober 2022 om 14:41
ViezeHond schreef: ↑18-10-2022 14:31Maar TO schrijft dat het slachtoffer moeite heeft om haar grenzen aan te geven.
En bovendien mag TO zelf ook haar grenzen hebben. Met een kerel die mijn zus misbruikt heeft hoef ik ook nul contact.
En als die persoon dat toch initieert op een uitvaart, dan escaleert het wel ja.
Je kan ook prima grenzen aangeven zonder dat het 'escaleert', ik krijg nu een beeld van vechtende mensen rollebollend over de kist.
dinsdag 18 oktober 2022 om 14:46
Ik bedoel dat TO en slachtoffer op die dag niet zoveel rekening hoeven te houden met de gevolgen van hun eigen eventuele emotionele uitingen. Je hebt al je emoties van het overlijden en dat komt dit er nog eens bij.Parella schreef: ↑18-10-2022 14:40Als iemand die in de situatie heeft gezeten vraag ik me oprecht af wat je hiermee allemaal bedoelt?
Bedoel je dat ze stampij moet maken? De dader aanspreken? Door de zaal moet roepen tussen de toespraken en de condoleance in dat ze met oom Piet niks te maken wil hebben?
Of dat het slachtoffer niet naar de uitvaart moet gaan? (wat haar nog een keer slachtoffer maakt in mijn ogen).
Leuk om lekker grof iets te roepen maar wat bedoel je met 'laat ze in de stront zakken"?
Natuurlijk ga je niet vanuit het niets stampij staan maken.
Maar de brutale misbruiker gaat sowieso contact leggen begrijp ik uit de openingspost.
Ik hoop dat ze zichzelf niet wegcijferen omwille van de lieve vrede.
Damned if I don’t
dinsdag 18 oktober 2022 om 14:48
De grenzen van het slachtoffer zijn juist enorm belangrijk.
Er is alleen tot op heden nog niemand in de familie geweest die dat ook vond.
Zeker staan haar grenzen voorop!
Damned if I don’t
dinsdag 18 oktober 2022 om 14:51
Parella schreef: ↑18-10-2022 14:40Als iemand die in de situatie heeft gezeten vraag ik me oprecht af wat je hiermee allemaal bedoelt?
Bedoel je dat ze stampij moet maken? De dader aanspreken? Door de zaal moet roepen tussen de toespraken en de condoleance in dat ze met oom Piet niks te maken wil hebben?
Of dat het slachtoffer niet naar de uitvaart moet gaan? (wat haar nog een keer slachtoffer maakt in mijn ogen).
Leuk om lekker grof iets te roepen maar wat bedoel je met 'laat ze in de stront zakken"?
Ik schreef ook zoiets.
Persoonlijk zou ik zeggen dat dader niet welkom is op de uitvaart. Hij heeft zijn rechten verspeeld.
Dat die dan maar lekker wegblijft.
Huts!
dinsdag 18 oktober 2022 om 14:59
Als dit een rel wordt, dan ligt het niet aan haar zou ik zo zeggen. Maar goed, het alternatief is gewoon wegblijven van het diner zonder opgaaf van de werkelijke reden.
Ik zou niet stil kunnen zijn, maar dat is teveel vanuit mijn eigen karakter gedacht.
dinsdag 18 oktober 2022 om 15:09
Ik ga niet van mij persoonlijk dingen openbaar neerzetten, maar in mijn geval heb ik tijdens de uitvaart van mijn dierbare geen last gehad van mijn (mede)dader, genaamd .... De uitvaartondernemer regelde dit ontzettend netjes en discreet en had aan een half woord genoeg, want dit komt vaker voor. Drie kwartier voorafgaand aan de uitvaart mocht .... een halfuur aanwezig zijn bij mijn dierbare en afscheid nemen. Na dat halfuur kreeg .... de tijd om vertrekken . Ik heb .... niet gezien, de auto niet gezien en heb zo een heel fijn afscheid gehad van mijn dierbare. Wellicht fijn om te weten dat er dus iets geregeld kan worden.
A question that sometimes drives me hazy: Am I or are the others crazy?
dinsdag 18 oktober 2022 om 15:11
BellatrixVanDetta schreef: ↑18-10-2022 14:51Ik schreef ook zoiets.
Persoonlijk zou ik zeggen dat dader niet welkom is op de uitvaart. Hij heeft zijn rechten verspeeld.
Dat die dan maar lekker wegblijft.
Dat zou de beste oplossing zijn, maar daar ga jij (TO, het slachtoffer) niet over.
Je kan hooguit kiezen om zelf niet te gaan, maar dat lijkt me ook niet juist.
dinsdag 18 oktober 2022 om 15:22
ik zou, uit liefde voor het slachtoffer echt niks laten escalerenViezeHond schreef: ↑18-10-2022 14:31Maar TO schrijft dat het slachtoffer moeite heeft om haar grenzen aan te geven.
En bovendien mag TO zelf ook haar grenzen hebben. Met een kerel die mijn zus misbruikt heeft hoef ik ook nul contact.
En als die persoon dat toch initieert op een uitvaart, dan escaleert het wel ja.
Alleen als ze me zou zeggen: Grijp Hem!
dinsdag 18 oktober 2022 om 15:27
Zou dit een optie zijn TO?Morgan-Salander schreef: ↑18-10-2022 15:09Ik ga niet van mij persoonlijk dingen openbaar neerzetten, maar in mijn geval heb ik tijdens de uitvaart van mijn dierbare geen last gehad van mijn (mede)dader, genaamd .... De uitvaartondernemer regelde dit ontzettend netjes en discreet en had aan een half woord genoeg, want dit komt vaker voor. Drie kwartier voorafgaand aan de uitvaart mocht .... een halfuur aanwezig zijn bij mijn dierbare en afscheid nemen. Na dat halfuur kreeg .... de tijd om vertrekken . Ik heb .... niet gezien, de auto niet gezien en heb zo een heel fijn afscheid gehad van mijn dierbare. Wellicht fijn om te weten dat er dus iets geregeld kan worden.
Zo is dat bij mij in de familie ook geregeld met iemand die wel afscheid wilde nemen van mijn overleden vader, maar waarbij dat in de familie veel onrust en narigheid zou veroorzaken.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 18 oktober 2022 om 15:29
De opdrachtgever (en in mijn geval was ik dat) bepaalt hierin, dus als TO en/of slachtoffer op goede voet staan met de opdrachtgever dan kan er dus iets geregeld worden.
A question that sometimes drives me hazy: Am I or are the others crazy?
dinsdag 18 oktober 2022 om 16:52
Ik ben bang dat mijn haat voor die kerel het wint op het moment dat hij het slachtoffer toch ff benadert voor een onderonsje.Lila-Linda schreef: ↑18-10-2022 15:22ik zou, uit liefde voor het slachtoffer echt niks laten escaleren
Alleen als ze me zou zeggen: Grijp Hem!
Misschien zou ikzelf maar moeten wegblijven bij zoiets.
viezehond wijzigde dit bericht op 18-10-2022 17:09
0.27% gewijzigd
Damned if I don’t
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
