Affaire

noekske74 schreef: ↑

16-09-2024 16:00

Denk je dat hij ongelukkig was geworden als hij bij zijn vrouw was gebleven?

Niet als hij mij niet had ontmoet. Maar dat gebeurde wel, hij werd heel erg verliefd en dat hij niet bij me kon zijn maakte hem ziek van liefdesverdriet.
Dat lijkt me geen goede basis voor een gelukkige voortzetting van je huwelijk en ja, daar word je dan uiteindelijk ongelukkig van.

Eurus schreef: ↑

16-09-2024 16:04

Joh je hoeft echt geen verantwoording af te leggen aan de Viva-inquisitie.

Eens in de zoveel tijd werp ik me maar weer eens op om de andere kant te laten horen. Zinloos, dat weet ik, want ik ben altijd een gewetenloze bitch en anderen zouden zoiets nóóit doen (dat laatste zei ik ook, ooit)

apppie schreef: ↑

16-09-2024 16:15

Niet als hij mij niet had ontmoet. Maar dat gebeurde wel, hij werd heel erg verliefd en dat hij niet bij me kon zijn maakte hem ziek van liefdesverdriet.
Dat lijkt me geen goede basis voor een gelukkige voortzetting van je huwelijk en ja, daar wordt je dan uiteindelijk ongelukkig van.

Bedankt voor je antwoordt.

appelientjex schreef: ↑

16-09-2024 15:44

O wat leuk om te horen, ben benieuwd, wat voor afspraken hebben jullie als ik vragen mag? Wij zijn ook aan het onderzoeken waar de grens ligt voor ons. Bv of zoenen ook vreemdgaan is, of dat dat zou kunnen als het zo uitkomt. Ik vind het iig bevrijdend om er gewoon open over te kunnen spreken met mijn man zonder dat er van tevoren al bepaald is dat dat niet mag, want je moet strikt monogaam zijn volgens de heersende norm. Ik denk juist als je je behoeftes allemaal onderdrukt omdat het niet “mag”, de kans groter is dat het stiekem tot uiting gaat komen. Zoals bij TO nu (als dat verhaal tenminste echt is, vind het nogal theatraal en nep overkomen zoals ze erover schrijft).

je mag me een PB sturen, maar ik vind het niet nodig om het hier, in andermans topic, openbaar te maken

apppie schreef: ↑

16-09-2024 15:44

Dat is echt een verkeerde overtuiging. Je kunt het niet opzoeken en toch heel erg verliefd op iemand worden. Niets menselijks is ons vreemd.

Ja maar dan ligt het er toch echt aan hoe je de dingen aanpakt. Ik ken jouw situatie niet maar in het algemeen is het nu echt zo moelijk dan, hoe verliefd je ook ben, om even te wachten tot alles netjes geregeld is als de persoon in kwestie bezet is om dan vervolgens te kunnen kijken of men idd voor elkaar bestemd is ? (sorry hoor maar dat is echt de enige vraag die ik echt niet kan begrijpen van een affaire waar dus echt een relatie uit voort vloeit en dus niet iets voor één keer of alleen om af en toe seks)? Natuurlijk vind ik dat als alles netjes verlopen is je dan echt wel trots en blij mag zijn daarna dat de ander hetzelfde voor jou voelt en dat jullie samen iets kunnen beginnen dat is iedereen in een beginnende relatie dus heel normaal, je bent zo blij en dat wil je vooral uitstralen. Het is alleen hinderlijk en zeer kwetsbaar voor achterblijver en kinderen als er is vreemdgegaan en er dan overdreven trots aan de buitenwereld wordt getoond van kijk ons eens een supermooi en verliefd stelletje zijn, kan als een steek of trap navoelen maar goed dat is dan weer de opvatting of de gevoelens van een ander, in hoeverre men daar rekening mee wil of moet houden is weer een andere discussie.

Maeliran schreef: ↑

16-09-2024 16:30

Ja maar dan ligt het er toch echt aan hoe je de dingen aanpakt. Ik ken jouw situatie niet maar in het algemeen is het nu echt zo moelijk dan om even te wachten tot alles netjes geregeld is als de persoon in kwestie bezet is? Natuurlijk vind ik dat als alles netjes verlopen is je dan echt wel trots en blij mag zijn daarna dat de ander hetzelfde voor jou voelt en dat jullie samen iets kunnen beginnen dat is iedereen in een beginnende relatie dus heel normaal, je bent zo blij en dat wil je vooral uitstralen. Het is alleen hinderlijk en zeer kwetsbaar voor achterblijver en kinderen als er is vreemdgegaan en er dan overdreven trots aan de buitenwereld wordt getoond van kijk ons eens een supermooi en verliefd stelletje zijn, kan als een steek of trap navoelen maar goed dat is dan weer de opvatting of de gevoelens van een ander, in hoeverre men daar rekening mee of moet houden is weer een andere discussie.

Wij hebben inderdaad gewacht met het bekend maken tot het allemaal was afgewikkeld, en nog een paar maanden extra. We vonden het zeker wel nodig om rekening te houden met de gevoelens van alle betrokkenen

apppie schreef: ↑

16-09-2024 15:45

Nee, wat een rare conclusie.

Je schrijft dat de minnares geen verantwoording hoeft af te leggen aan vrouw of kinderen, en dat het niet arrogant is om blij te zijn als die man voor haar kiest. Dat is wel ongeveer de insteek van TO hoor.

Uit jouw verhaal begrijp ik dat je het rustig hebt afgewikkeld en niet eerst langdurig een geheime affaire hebt gehad, en dat is iets anders. Zoals de vlag er nu bijhangt bij TO lijkt de kans vrij klein dat zij en haar collega woensdag tot de conclusie gaan komen dat ze samen verder willen, maar dat ze eerst pas op de plaats maken zodat hij zijn gezin kan inlichten en iedereen kan wennen aan de nieuwe situatie. De topictitel is immers 'Affaire', niet 'nieuwe relatie met gescheiden man'.

Claire45 schreef: ↑

16-09-2024 17:05

Je schrijft dat de minnares geen verantwoording hoeft af te leggen aan vrouw of kinderen, en dat het niet arrogant is om blij te zijn als die man voor haar kiest. Dat is wel ongeveer de insteek van TO hoor.

Uit jouw verhaal begrijp ik dat je het rustig hebt afgewikkeld en niet eerst langdurig een geheime affaire hebt gehad, en dat is iets anders. Zoals de vlag er nu bijhangt bij TO lijkt de kans vrij klein dat zij en haar collega woensdag tot de conclusie gaan komen dat ze samen verder willen, maar dat ze eerst pas op de plaats maken zodat hij zijn gezin kan inlichten en iedereen kan wennen aan de nieuwe situatie. De topictitel is immers 'Affaire', niet 'nieuwe relatie met gescheiden man'.

De insteek van TO is ook dat zij een man de liefde gaat verklaren en zo probeert de boel omver te schoppen. Dat staat nogal ver af van mijn eigen situatie toentertijd. Maar we hebben wel een affaire gehad en toen hij een keuze ging maken was ik blij dat hij voor mij koos, inderdaad. Ondanks dat iemand anders daar heel veel pijn van had (die pijn had ik anders namelijk zelf gehad).

Claire45 schreef: ↑

16-09-2024 17:05

Je schrijft dat de minnares geen verantwoording hoeft af te leggen aan vrouw of kinderen, en dat het niet arrogant is om blij te zijn als die man voor haar kiest. Dat is wel ongeveer de insteek van TO hoor.

Uit jouw verhaal begrijp ik dat je het rustig hebt afgewikkeld en niet eerst langdurig een geheime affaire hebt gehad, en dat is iets anders. Zoals de vlag er nu bijhangt bij TO lijkt de kans vrij klein dat zij en haar collega woensdag tot de conclusie gaan komen dat ze samen verder willen, maar dat ze eerst pas op de plaats maken zodat hij zijn gezin kan inlichten en iedereen kan wennen aan de nieuwe situatie. De topictitel is immers 'Affaire', niet 'nieuwe relatie met gescheiden man'.

je kunt een verhaal altijd vanuit meerdere kanten bekijken en dan altijd voor de een ander sympathie opbrengen
Als een vriendin een minnaar heeft, is mijn insteek: PAS JE OP? kost je je huwelijk/. is dit het waard? denk aan je kinderen? (etc, en nog hou ik van haar, en ben ik er voor haar)
Als een vriendin de minnares is, is mijn insteek; PAS JE OP? dat wordt janken, je krijgt de kruimeltjes, hij kiest niet voor je, denk je aan zijn kinderen? (etc, en nog ben ik er voor haar)
Als de man van een vriendin vreemdgaat; is mijn insteek: WAT EEN LUL! Wat wil je? ga je met hem verder? hoe dan? Hoe is het met je kinderen? (etc.....)

apppie schreef: ↑

16-09-2024 16:35

Wij hebben inderdaad gewacht met het bekend maken tot het allemaal was afgewikkeld, en nog een paar maanden extra. We vonden het zeker wel nodig om rekening te houden met de gevoelens van alle betrokkenen

Ok, prima, bedankt voor het delen van je persoonlijke ervaring, ik verzeker je dat dat volgens mij echt zoveel kan verschillen, hoop niet dat je mijn post als aanvallend of te persoonlijk hebt opgevat, was meer in het algemeen bedoeld

Interessant topic... Ik deel even mijn verhaal.

Jaren geleden had ik een langeafstandsrelatie. Wat ik niet wist, was dat mijn vriend vreemdging met een vrouw uit zijn eigen stad. Via Facebook kwam ik erachter en heb ik het contact verbroken. Na een tijdje kwam hij weer terug, tijdelijk wonend in mijn stad en, naar ik dacht, vrijgezel. We waren onafscheidelijk en elkaars eerste liefde. Ik ging mee naar familie-evenementen en feestjes, maar later bleek dat hij nog steeds een relatie had met die andere vrouw, die nu op afstand woonde. Onbewust was ik de "bijvrouw" geworden, terwijl ik van niets wist! Zijn vrienden en familie zagen mij liever als zijn partner, omdat ik hetzelfde geloof en dezelfde cultuur had. Wat een drama... Tot op de dag van vandaag weet ik niet zeker wie de "echte" relatie had—was ik de minnares of zij?

Sindsdien ben ik heel gevoelig voor dit soort situaties. Ik zou nooit gevoelens kunnen ontwikkelen voor een man die al gebonden is. Een keer had ik een collega die erg aan het flirten was en me voor koffie uitnodigde. Hij droeg geen ring, dus ik ging ervan uit dat hij single was. Na een paar keer koffie drinken, liet hij opeens vallen dat hij getrouwd was. Vanaf dat moment vond ik hem niet meer leuk. Misschien hadden zij een open relatie, maar dat wist ik niet.

Een tijd geleden deed ik mee aan een toneelstuk. Mijn personage had een liefdesinteresse, eerst gespeeld door een man die ik als een soort grote broer zag. Later kwam een andere acteur in die rol, en er was meteen een sterke aantrekkingskracht tussen ons. Dat voelde ik direct. Thuis bekeek ik zijn Facebook en ontdekte dat hij een relatie had. Dus ik besloot die kriebels opzij te zetten en me volledig te richten op het toneelstuk. Naarmate de repetities vorderden, raakten we steeds meer aan elkaar gehecht, en de omhelzing en kus in onze rol voelden echt. Maar het was natuurlijk gewoon een rol...

Ik ontdekte dat hij relatieproblemen had. Hij vertelde mij en een andere actrice dat hij niet verliefd was op zijn vriendin, maar dat hij haar dankbaar was omdat ze hem na zijn scheiding (zijn ex-vrouw was vreemdgegaan) had geholpen. Hij wilde haar daarom niet verlaten. We hadden veel gemeen en groeiden steeds dichter naar elkaar toe, maar alleen als goede vrienden. We hadden urenlange appgesprekken en toen er een kleine oorlog in ons land uitbrak, waren we elkaars steun.

Toen het toneelstuk in première ging, was ik zenuwachtig dat zijn vriendin in het publiek zou zitten en zou merken dat er zoveel chemie was tussen ons. Uiteindelijk kwam ze niet, en hij had het eindelijk met haar uitgemaakt. Na de première hielden we elkaars hand vast, en het voelde alsof we een koppel waren, maar officieel was er nog niets tussen ons. Een paar weken later deden we weer een toneelstuk samen, opnieuw als koppel, en hij biechtte op dat hij gevoelens voor mij had.

Kort daarna verliet hij helaas het theater, maar ons contact bleef en groeide langzaam. Uiteindelijk werden we een stel. Eindelijk... Maar het duurde niet lang. Zijn ex begon te stoken en deed alsof ze nog samen waren. Hij gebruikte haar auto nog, en ze plaatste berichten op social media waarin ze hem "my love" noemde.

Op een gegeven moment vroeg ik hem: "Zijn jullie weer samen?" Hij antwoordde: "Niet echt." Hij zei dat hij sterke gevoelens voor mij had en met mij verder wilde, maar dat hij haar ook moest "helpen." Met een gebroken hart beëindigde ik deze prille relatie. We kenden elkaar 7-8 maanden, waarvan hij 4 maanden nog in een relatie zat. We waren een maand lang gewoon vrienden, allebei single, en toen de vonk eindelijk oversloeg, waren we maar 2-3 weken samen... Zo jammer, maar het moest blijkbaar zo zijn.

Na een paar weken zonder contact gingen we terug naar vriendschap, omdat we zo'n goede band hadden. Maar ik heb nooit durven vragen of hij weer samen was met haar. Na één of twee maanden verbrak ik ook die vriendschap. Ik had gevoelens voor hem en wilde hem niet alleen als maatje, maar als mijn man... Het is er nooit van gekomen. Dit is 2,5 jaar geleden.

Mijn advies, om een lang verhaal kort te maken: Blijf weg van bezette mannen, zelfs als ze hun relatie netjes hebben afgerond. Gevoelens blijven vaak hangen, en dat is geen garantie voor een happily ever after...

Charlotta schreef: ↑

16-09-2024 13:35

Ok, dus je vriend zei dat hij single was, bracht een vrouw het hoofd op hol maar het was uiteindelijk toch haar schuld dat zij hem wilde? Bizar verhaal dit.

Natuurlijk niet! Dat zeg ik nergens. Mijn ex was diegene die fout zat, 100%. Neemt niet weg dat zij haar handen waste in onschuld.

apppie schreef: ↑

16-09-2024 15:55

Waar haal je vandaan dat hij makkelijk van zijn stuk te krijgen was?

Ik ken jouw situatie niet, die kan ik niet beoordelen. Maar in het algemeen, of de situatie die TO beschrijft, vind ik persoonlijk dat een man nogal snel van zijn stuk gebracht is als zijn huwelijk (inclusief kinderen) aan het wankelen gebracht wordt doordat er een keer een andere leuke vrouw zijn pad kruist. Want natuurlijk lopen er andere leuke potentiële partners rond en het is bijna onvermijdelijk dat je daar weleens tegenaan loopt. En ik kan me ook voorstellen dat dat tot 'iets' kan leiden. Maar dat je gaat twijfelen aan wat je thuis hebt en zelfs je kinderen ervoor in de steek zou laten? Dan zou ik dus gaan twijfelen aan het gezond verstand van die man. Dat staat gewoon zo ver van me af.
Als er geen kinderen in het spel zijn vind ik het nog een ander verhaal.

Daveotion schreef: ↑

16-09-2024 17:55

Ik ken jouw situatie niet, die kan ik niet beoordelen. Maar in het algemeen, of de situatie die TO beschrijft, vind ik persoonlijk dat een man nogal snel van zijn stuk gebracht is als zijn huwelijk (inclusief kinderen) aan het wankelen gebracht wordt doordat er een keer een andere leuke vrouw zijn pad kruist. Want natuurlijk lopen er andere leuke potentiële partners rond en het is bijna onvermijdelijk dat je daar weleens tegenaan loopt. En ik kan me ook voorstellen dat dat tot 'iets' kan leiden. Maar dat je gaat twijfelen aan wat je thuis hebt en zelfs je kinderen ervoor in de steek zou laten? Dan zou ik dus gaan twijfelen aan het gezond verstand van die man. Dat staat gewoon zo ver van me af.
Als er geen kinderen in het spel zijn vind ik het nog een ander verhaal.

Er blijkt alleen uit bijzonder weinig wat de TO schrijft dat de man ook echt interesse in haar heeft. Het lijkt zich vooral in haar zelfstandige vrouwenhoofd af te spelen.

Zonnebrillie schreef: ↑

16-09-2024 17:31

Interessant topic... Ik deel even mijn verhaal.

Jaren geleden had ik een langeafstandsrelatie. Wat ik niet wist, was dat mijn vriend vreemdging met een vrouw uit zijn eigen stad. Via Facebook kwam ik erachter en heb ik het contact verbroken. Na een tijdje kwam hij weer terug, tijdelijk wonend in mijn stad en, naar ik dacht, vrijgezel. We waren onafscheidelijk en elkaars eerste liefde. Ik ging mee naar familie-evenementen en feestjes, maar later bleek dat hij nog steeds een relatie had met die andere vrouw, die nu op afstand woonde. Onbewust was ik de "bijvrouw" geworden, terwijl ik van niets wist! Zijn vrienden en familie zagen mij liever als zijn partner, omdat ik hetzelfde geloof en dezelfde cultuur had. Wat een drama... Tot op de dag van vandaag weet ik niet zeker wie de "echte" relatie had—was ik de minnares of zij?

Sindsdien ben ik heel gevoelig voor dit soort situaties. Ik zou nooit gevoelens kunnen ontwikkelen voor een man die al gebonden is. Een keer had ik een collega die erg aan het flirten was en me voor koffie uitnodigde. Hij droeg geen ring, dus ik ging ervan uit dat hij single was. Na een paar keer koffie drinken, liet hij opeens vallen dat hij getrouwd was. Vanaf dat moment vond ik hem niet meer leuk. Misschien hadden zij een open relatie, maar dat wist ik niet.

Een tijd geleden deed ik mee aan een toneelstuk. Mijn personage had een liefdesinteresse, eerst gespeeld door een man die ik als een soort grote broer zag. Later kwam een andere acteur in die rol, en er was meteen een sterke aantrekkingskracht tussen ons. Dat voelde ik direct. Thuis bekeek ik zijn Facebook en ontdekte dat hij een relatie had. Dus ik besloot die kriebels opzij te zetten en me volledig te richten op het toneelstuk. Naarmate de repetities vorderden, raakten we steeds meer aan elkaar gehecht, en de omhelzing en kus in onze rol voelden echt. Maar het was natuurlijk gewoon een rol...

Ik ontdekte dat hij relatieproblemen had. Hij vertelde mij en een andere actrice dat hij niet verliefd was op zijn vriendin, maar dat hij haar dankbaar was omdat ze hem na zijn scheiding (zijn ex-vrouw was vreemdgegaan) had geholpen. Hij wilde haar daarom niet verlaten. We hadden veel gemeen en groeiden steeds dichter naar elkaar toe, maar alleen als goede vrienden. We hadden urenlange appgesprekken en toen er een kleine oorlog in ons land uitbrak, waren we elkaars steun.

Toen het toneelstuk in première ging, was ik zenuwachtig dat zijn vriendin in het publiek zou zitten en zou merken dat er zoveel chemie was tussen ons. Uiteindelijk kwam ze niet, en hij had het eindelijk met haar uitgemaakt. Na de première hielden we elkaars hand vast, en het voelde alsof we een koppel waren, maar officieel was er nog niets tussen ons. Een paar weken later deden we weer een toneelstuk samen, opnieuw als koppel, en hij biechtte op dat hij gevoelens voor mij had.

Kort daarna verliet hij helaas het theater, maar ons contact bleef en groeide langzaam. Uiteindelijk werden we een stel. Eindelijk... Maar het duurde niet lang. Zijn ex begon te stoken en deed alsof ze nog samen waren. Hij gebruikte haar auto nog, en ze plaatste berichten op social media waarin ze hem "my love" noemde.

Op een gegeven moment vroeg ik hem: "Zijn jullie weer samen?" Hij antwoordde: "Niet echt." Hij zei dat hij sterke gevoelens voor mij had en met mij verder wilde, maar dat hij haar ook moest "helpen." Met een gebroken hart beëindigde ik deze prille relatie. We kenden elkaar 7-8 maanden, waarvan hij 4 maanden nog in een relatie zat. We waren een maand lang gewoon vrienden, allebei single, en toen de vonk eindelijk oversloeg, waren we maar 2-3 weken samen... Zo jammer, maar het moest blijkbaar zo zijn.

Na een paar weken zonder contact gingen we terug naar vriendschap, omdat we zo'n goede band hadden. Maar ik heb nooit durven vragen of hij weer samen was met haar. Na één of twee maanden verbrak ik ook die vriendschap. Ik had gevoelens voor hem en wilde hem niet alleen als maatje, maar als mijn man... Het is er nooit van gekomen. Dit is 2,5 jaar geleden.

Mijn advies, om een lang verhaal kort te maken: Blijf weg van bezette mannen, zelfs als ze hun relatie netjes hebben afgerond. Gevoelens blijven vaak hangen, en dat is geen garantie voor een happily ever after...

Mooie post, wel verdrietig. Ik denk dat je gelijk hebt: als een man (of een vrouw) in een serieuze relatie is verwikkeld, ook al gaat die relatie slecht en zijn er problemen, dan kom je als ‘nieuwe vrouw’ terecht in een modderpoel. Er is dan zoveel ruis dat de prille liefde geen ruimte krijgt om echt op te bloeien in zorgeloosheid. Altijd gaan de gesprekken tussen de nieuwe geliefden over… problemen, gedoe, misverstanden, ruzie, jaloezie, boze kinderen, de onredelijke ex, financiën, het onrecht dat hun liefde in de weg staat enzovoort.

Natuurlijk hoort dat erbij en het gaat ook echt weer voorbij, maar een ideale basis om je prille geluk op te bouwen is het absoluut niet. Die donkere wolk verpest wel die eerste herinneringen en dat is gewoon een groot nadeel van een relatie met een bezette persoon. Niks is simpel en puur, en uiteraard is het in sommige gevallen niet anders, maar als ik ooit in die situatie kom… hoop ik dat ik sterk genoeg ben om weg te lopen.

Zonnebrillie schreef: ↑

16-09-2024 17:31

Sindsdien ben ik heel gevoelig voor dit soort situaties. Ik zou nooit gevoelens kunnen ontwikkelen voor een man die al gebonden is.

Uiteindelijk werden we een stel. Eindelijk... Maar het duurde niet lang.

Spreek je jezelf nou zo ontzettend tegen of heb je gewoon een vrij kromme schrijfstijl?
Ik rijm regel één behoorlijk slecht met regel twee.

Rooss4.0 schreef: ↑

16-09-2024 23:36

Spreek je jezelf nou zo ontzettend tegen of heb je gewoon een vrij kromme schrijfstijl?
Ik rijm regel één behoorlijk slecht met regel twee.

De man uit regel 2 had het uitgemaakt met zijn vriendin toen hij iets met Zonnebrillie begon.

Nou nee. Misschien begon de bedactiviteit daarna maar die gevoelens waren er allang.

En dat was nou juist waar ze zo'n neus voor had.

Snuffelkleed schreef: ↑

16-09-2024 12:55

Tja en andere mensen zien dat anders, zo blijkt dat wel in heel veel topics.

Ik ben het eigenlijk wel met haar eens. Je kan wel boos worden op "de andere vrouw" maar je had afspraken met je man. (En ja, ik weet waarover ik praat, ik ben ook verlaten voor een andere vrouw, die hij overigens ook bedroog.)

Wat je principiële standpunt aangaande vreemdgaan ook is, het is wel een voorwaarde voor een (al dan niet legitieme) relatie om eerst te weten of de ander überhaupt in je geïnteresseerd is. TO is nog niet eens bij dat station aangekomen, wat op zijn minst eigenaardig is.

Hexopbezemsteel schreef: ↑

17-09-2024 07:04

Ik ben het eigenlijk wel met haar eens. Je kan wel boos worden op "de andere vrouw" maar je had afspraken met je man. (En ja, ik weet waarover ik praat, ik ben ook verlaten voor een andere vrouw, die hij overigens ook bedroog.)

Notoire vreemdgangers. De oom van mijn moeder is zo. Begin van de relatie is eigenlijk nog niet eens het einde van zijn vorige relatie

Hexopbezemsteel schreef: ↑

17-09-2024 07:04

Ik ben het eigenlijk wel met haar eens. Je kan wel boos worden op "de andere vrouw" maar je had afspraken met je man. (En ja, ik weet waarover ik praat, ik ben ook verlaten voor een andere vrouw, die hij overigens ook bedroog.)

Eens. De uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt bij je partner. Niet hij zijn al dan niet vrijgezelle minnares. En als zij niet vrijgezel is dan hoeft zij alsog alleen verantwoordelijkheid af te dragen aan haar partner. Niet aan minnaar, niet aan de bedrogen vrouw.

Nana_Mouskouri schreef: ↑

17-09-2024 07:40

Wat je principiële standpunt aangaande vreemdgaan ook is, het is wel een voorwaarde voor een (al dan niet legitieme) relatie om eerst te weten of de ander überhaupt in je geïnteresseerd is. TO is nog niet eens bij dat station aangekomen, wat op zijn minst eigenaardig is.

Nou, ik ben niet de enige die dit bedacht. Lees daar echt niks over terug van TO.

MrsMorrison schreef: ↑

17-09-2024 08:16

Eens. De uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt bij je partner. Niet hij zijn al dan niet vrijgezelle minnares. En als zij niet vrijgezel is dan hoeft zij alsog alleen verantwoordelijkheid af te dragen aan haar partner. Niet aan minnaar, niet aan de bedrogen vrouw.

Wanneer iemand twintig euro laat vallen weet ik dat het niet ok is om die op te rapen en zelf te houden.
Wanneer er een fietssleutel op de stoep ligt naast een fiets dan weet ik dat het niet ok is om die in het slot te steken en weg te rijden op die fiets.
Wanneer er een brief voor de buren in mijn bus ligt weet ik dat het niet ok is om die te openen.
Wanneer de DHL bezorger even zijn motor laat draaien weet ik dat het niet ok is om weg te rijden in zijn bus.

Echt alleen in situaties waarin mensen roeren in andermans relaties zijn we eraan gewend om hersengymnastiek te vereisen van mensen om dat maar niet te veroordelen. En dan heb ik het uiteraard niet over mensen die oprecht denken in zee te zijn gegaan met iemand die single is. Maar iedereen die ooit willens en wetens iets in het geniep heeft gedaan wéét dat het simpele feit dat ze samen dat stiekeme, spannende ding deden een rimpel heeft toegevoegd aan de vijver van de liefdesrelatie van de gebonden partij. En ofwel interesseert ze dat niet echt ofwel levert het feit dat ze dat (kunnen) doen een extra little something something op voor hun dopaminecentrum.

Ik ben nooit belazerd met een hele affaire aan de overkant dus het is in die zin gewoon een neutrale observatie. Maar ik vind het gewoon pijnlijk moeilijk om ook hier te zien hoe vrouwen die binnen een relatie waarin monogamie de norm was lange tijd zijn voorgelogen compleet de pas wordt afgesneden om óók boos te zijn op die minnares. Haar handen zijn niet schoon, haar motieven waren niet nobel, de affaire is haar niet "overkomen". Maar wat geven wij elkaar "nee nee nee, tut tut tut, niet boos zijn op háár"

Ben bang dat ik eerdaags in een affaire verstrikt ga raken.

TO heeft geen affaire.. Morgen hebben ze een afspraak... spannend

Optie 1: To gaat hem bespringen en laat hem alle hoeken van haar kamer/restaurant toilet laten zien.

Optie 2: Zijn Collega wordt besprongen; hij slaat van zich af en doet een schouderworp & een beenklem erachteraan.