Relaties
alle pijlers
Altijd maar bij mij thuis
maandag 31 december 2007 om 15:16
Hallo allemaal,
Sinds kort "date" ik met een jongen die ik heb leren kennen via het internet. We daten nu ca. 3 weken.
Als we afspreken doen we dat eigenlijk altijd bij mij thuis.
Op zich niks mis mee, maar ik heb wel al gelijk aangegeven dat ik ook wel eens "eruit" wil zijn, even een andere omgeving en niet alstijd maar de gastvrouw wil zijn.
Daarop antwoordde hij dat zn huis een zwijnestal is en zich niet op zn gemak voelt om me daar op bezoek te krijgen.
Rommel kun je opruimen, kan zo gebeurd zijn lijkt me, maar inmiddels zijn we al bijna 2 weken verder en nog heb ik geen uitnodiging van zijn kant ontvangen.
Ik heb aangegeven het een beetje zat te worden. Hij zegt dit heel jammer te vinden, maar ook begrijpelijk, en dat we maar even op een andere manier elkaar moeten gaan zien dan (buitenshuis???) totdat hij ander woonruimte heeft gevonden (hij zegt ermee bezig te zijn).
Ik heb me voorgenomen niet mn negatieve ervaringen op hem te projecteren, maar doe dat nu min of meer wel.
Heb hem al gevraagd of ie soms nog bij zn vader woont en zich daarvoor schaamt. Heb ook al geopperd dat ie wel samen zou kunnen wonen en me vanalles wijs kan maken.
Voor de rest heb ik geen twijfels over hem, hij neemt meestal keurig zn mobiel op op willekeuirge tijdstippen.
Wat denken jullie hiervan? Maak ik er onnodig een probleem van dat we altijd bij mij thuis zitten als we samen zijn?
Sinds kort "date" ik met een jongen die ik heb leren kennen via het internet. We daten nu ca. 3 weken.
Als we afspreken doen we dat eigenlijk altijd bij mij thuis.
Op zich niks mis mee, maar ik heb wel al gelijk aangegeven dat ik ook wel eens "eruit" wil zijn, even een andere omgeving en niet alstijd maar de gastvrouw wil zijn.
Daarop antwoordde hij dat zn huis een zwijnestal is en zich niet op zn gemak voelt om me daar op bezoek te krijgen.
Rommel kun je opruimen, kan zo gebeurd zijn lijkt me, maar inmiddels zijn we al bijna 2 weken verder en nog heb ik geen uitnodiging van zijn kant ontvangen.
Ik heb aangegeven het een beetje zat te worden. Hij zegt dit heel jammer te vinden, maar ook begrijpelijk, en dat we maar even op een andere manier elkaar moeten gaan zien dan (buitenshuis???) totdat hij ander woonruimte heeft gevonden (hij zegt ermee bezig te zijn).
Ik heb me voorgenomen niet mn negatieve ervaringen op hem te projecteren, maar doe dat nu min of meer wel.
Heb hem al gevraagd of ie soms nog bij zn vader woont en zich daarvoor schaamt. Heb ook al geopperd dat ie wel samen zou kunnen wonen en me vanalles wijs kan maken.
Voor de rest heb ik geen twijfels over hem, hij neemt meestal keurig zn mobiel op op willekeuirge tijdstippen.
Wat denken jullie hiervan? Maak ik er onnodig een probleem van dat we altijd bij mij thuis zitten als we samen zijn?
maandag 31 december 2007 om 17:22
maandag 31 december 2007 om 18:32
Heb ik ook eens gehad, precies dezelfde smoes (ben zelfs benieuwd hoe hij heet )., kon nooit bij hem thuis komen, vanwege zijn "rommel in huis". Hij heeft me ook zijn adres nooit gegeven. Deze jongen nam na een maand of 2 ineens nooit meer zijn tel. op en reageerde nergens meer op.
Bleek ook al die tijd al samen te wonen met een ander meisje.....
Wil natuurlijk niet zeggen dat die van jou ook samenwoont, maar ik zou wel op mijn hoede zijn als dit maanden aanhoudt.
Bleek ook al die tijd al samen te wonen met een ander meisje.....
Wil natuurlijk niet zeggen dat die van jou ook samenwoont, maar ik zou wel op mijn hoede zijn als dit maanden aanhoudt.
maandag 31 december 2007 om 19:01
Mijn broer is nu ook een paar weken aan het daten, en dat meisje is ook nog niet bij hem thuis geweest, omdat hij nog flink wat moet doen in zijn huis rommel en achterstallige klussen en hij dat ook een vervelende eerste indruk vind geven (over het algemeen is hij best netjes) Hij heeft dat ook gewoon eerlijk gezegd, dus dat kan een reden zijn hoor, want hij woont verder echt niet samen en hij heeft geen rare plantjes thuis staan.
maandag 31 december 2007 om 19:14
Mijn toenmalige vriend wilde ook liever niet dat ik bij hem kwam, ik had een appartementje, lekker warm, goeie douche. Heb me daar nooit druk om gemaakt, nooit iets achter gezocht.
Na paar maanden kwam ik dan eindelijk in zijn woning. Hij woonde in een heel akelig koud, vies zomerhuisje. Met vreselijke rotzooi. En wietplanten in de vensterbank. En een wc die niet goed doorspoelde. Kortom, na een weekend bij hem bleven we in het vervolg bij mij.
(we zijn nu inmiddels al bijna 20 jaar getrouwd)
Na paar maanden kwam ik dan eindelijk in zijn woning. Hij woonde in een heel akelig koud, vies zomerhuisje. Met vreselijke rotzooi. En wietplanten in de vensterbank. En een wc die niet goed doorspoelde. Kortom, na een weekend bij hem bleven we in het vervolg bij mij.
(we zijn nu inmiddels al bijna 20 jaar getrouwd)
maandag 31 december 2007 om 19:57
wanneer jij je na een week al kunt storen aan dat soort dingen, zou ik na gaan denken over de zin van doorgaan. De eerste maanden van mijn relatie met mijn man zag ik alleen maar al het positieve van hem. Na een maandje of zes kon ik pas wat door het suikerzoete glazuur heenkijken en begon ik wat irritante dingen te zien. (viel gelukkig allemaal reuze mee)
maandag 31 december 2007 om 20:15
Wat is er op tegen om de eerste tijd aan te zien wat voor vlees je in de kuip hebt? En inderdaad ze vertrouwt hem niet; lijkt me ook logisch na 3 weken. Okay, je kan van het beste in de mens uitgaan, maar dat betekent niet dat je iemand dan ook maar direct 100% moet vertrouwen. Ze heeft het overigens al aangegeven bij hem: "je zou maar zo kunnen samenwonen". Dus "gewoon zeggen dat je hem niet vertrouwt" heeft ze al gedaan. En dan nog: waarom moet ze dat zeggen? En waarom zou ze hem wel vertrouwen in zo'n pril stadium?
Vaak hoor je hier andersom nadat een vrouw is bedrogen: "waarom was je ook zo naïef?", of in dit geval: "gingen er geen alarmbellen rinkelen toen jullie altijd maar bij jou afspraken?"
Ik vind de beginfase juist ook bedoeld om te kijken of iemand bij jou past en jij bij die ander. Wil hij je niet 'toelaten' in zijn leven of blijkt het een enorme sloddervos, hennepkweker, rebound met ex nog in huis - dan kan dat een reden zijn om niet verder te gaan. Heel legitiem toch?
Vaak hoor je hier andersom nadat een vrouw is bedrogen: "waarom was je ook zo naïef?", of in dit geval: "gingen er geen alarmbellen rinkelen toen jullie altijd maar bij jou afspraken?"
Ik vind de beginfase juist ook bedoeld om te kijken of iemand bij jou past en jij bij die ander. Wil hij je niet 'toelaten' in zijn leven of blijkt het een enorme sloddervos, hennepkweker, rebound met ex nog in huis - dan kan dat een reden zijn om niet verder te gaan. Heel legitiem toch?
