Relaties
alle pijlers
Avond
zondag 23 december 2007 om 04:30
Waarom ik nog steeds niet getrouwd ben?
Omdat ik me al sinds jaar en dag voorneem; ik trouw met degene die op de Grote Dag, de microfoon ter hand wil nemen, en voor mij het volgende lied ten gehore wil brengen
Ik geloof....
Gegadigden, meldt u. En snel een beetje
Omdat ik me al sinds jaar en dag voorneem; ik trouw met degene die op de Grote Dag, de microfoon ter hand wil nemen, en voor mij het volgende lied ten gehore wil brengen
Ik geloof....
Gegadigden, meldt u. En snel een beetje
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 23 december 2007 om 09:22
Of vrouw
Van mij mogen jullie diegene hebben hoor
Ik vind het een hele realistische eis, Very Cherry, in elk geval stuk realistischer dan de eis van een vriendin van me, die wilde dat potentiële bruidegom haar volledige naam (voor- en achter) kon boeren en die naam heeft bijzonder veel lettergrepen
Van mij mogen jullie diegene hebben hoor
Ik vind het een hele realistische eis, Very Cherry, in elk geval stuk realistischer dan de eis van een vriendin van me, die wilde dat potentiële bruidegom haar volledige naam (voor- en achter) kon boeren en die naam heeft bijzonder veel lettergrepen
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zondag 23 december 2007 om 09:53
Bij mij werkte 'Avond' ook andersom:
Heftige discussie gehad met toen-nog-niet ex.
Natúúrlijk wogen zijn argumenten zwaarder.
We zitten aan tafel tegenover elkaar, kindje aan de linker, kleiner kindje aan de rechterkant.
Het is winter, vroeg in de avond, donker, lichtjes aan, iemand die van buitenaf naar binnen had gekeken, zou dit als 'knus' omschreven kunnen hebben, maar schijn bedriegt.
De stemming is nog bedrukt door wat zich eerder die middag heeft afgespeeld.
Er wordt niet veel gezegd tegen elkaar, ik kan hem nog niet goed recht aankijken zonder mijn verdriet te laten merken.
Ik voel dat binnenin iets wat bij mij normaalgesproken bruist en borrelt en talloze kleuren heeft (het leven) stil is en kleurloos, en ik besef dat deze staat van zijn de laatste jaren heel vaak voorgekomen is.
Waar leidt dit toe, vraag ik me af. Tot mijn 70e? Ik voel weerstand, maar heb niet de energie me daadwerkelijk te verzetten.
De radio staat aan. Iets harder dan achtergrondmuziek. Er is immers niets dat gehoord wil worden op de voorgrond?
En dan wordt dit nummer gedraaid: Avond.
Woord voor woord dringt de tekst tot mij door. Ik besef wat er in onze relatie niet is, confrontatie.
Ik kijk naar hem. Voelt hij de betekenis van de woorden ook?
Nee. Hij hoort het niet eens, zoals hij voor niets aandacht of interesse heeft.
Ik voel ze eerst branden, de tranen, en dan kan ik ze niet meer inhouden.
Ik loop weg van tafel, fatsoeneer het een en ander, en ga weer terug zitten.
Hij kijkt me aan en zegt :'sjonge jonge, wat maak je er weer een drama van, ga je nou nog de hele avond met zo'n pokkesmoel zitten?'
Als mensen me vragen of ik geen spijt heb van mijn beslissing weg te gaan, denk ik vaak aan dit moment.
En als ik Avond hoor weet ik: hier moet het minimaal op lijken. De relatie die ik aan wil gaan.
Heftige discussie gehad met toen-nog-niet ex.
Natúúrlijk wogen zijn argumenten zwaarder.
We zitten aan tafel tegenover elkaar, kindje aan de linker, kleiner kindje aan de rechterkant.
Het is winter, vroeg in de avond, donker, lichtjes aan, iemand die van buitenaf naar binnen had gekeken, zou dit als 'knus' omschreven kunnen hebben, maar schijn bedriegt.
De stemming is nog bedrukt door wat zich eerder die middag heeft afgespeeld.
Er wordt niet veel gezegd tegen elkaar, ik kan hem nog niet goed recht aankijken zonder mijn verdriet te laten merken.
Ik voel dat binnenin iets wat bij mij normaalgesproken bruist en borrelt en talloze kleuren heeft (het leven) stil is en kleurloos, en ik besef dat deze staat van zijn de laatste jaren heel vaak voorgekomen is.
Waar leidt dit toe, vraag ik me af. Tot mijn 70e? Ik voel weerstand, maar heb niet de energie me daadwerkelijk te verzetten.
De radio staat aan. Iets harder dan achtergrondmuziek. Er is immers niets dat gehoord wil worden op de voorgrond?
En dan wordt dit nummer gedraaid: Avond.
Woord voor woord dringt de tekst tot mij door. Ik besef wat er in onze relatie niet is, confrontatie.
Ik kijk naar hem. Voelt hij de betekenis van de woorden ook?
Nee. Hij hoort het niet eens, zoals hij voor niets aandacht of interesse heeft.
Ik voel ze eerst branden, de tranen, en dan kan ik ze niet meer inhouden.
Ik loop weg van tafel, fatsoeneer het een en ander, en ga weer terug zitten.
Hij kijkt me aan en zegt :'sjonge jonge, wat maak je er weer een drama van, ga je nou nog de hele avond met zo'n pokkesmoel zitten?'
Als mensen me vragen of ik geen spijt heb van mijn beslissing weg te gaan, denk ik vaak aan dit moment.
En als ik Avond hoor weet ik: hier moet het minimaal op lijken. De relatie die ik aan wil gaan.
zondag 23 december 2007 om 10:05
wil iemand mijn vent lenen voor een dagje? Hij heeft het dan wel niet zelf gezongen, maar dit liedje hebben we gedraaid bij het binnenkomen van het kerkje toen we gingen trouwen. Kan er nog steeds kippevel van krijgen.
We zijn geen van beiden van het romantische, maar dit lied weerspreekt helemaal hoe wij over onze relatie denken.
We zijn geen van beiden van het romantische, maar dit lied weerspreekt helemaal hoe wij over onze relatie denken.
zondag 23 december 2007 om 10:12
zondag 23 december 2007 om 10:39
Ik vind "Verdronken Vlinder" toch net iets mooier
Wil trouwens zelf mocht ik ooit trouwen het volgende ten gehore brengen:
http://nl.youtube.com/watch?v=xSoEP1NVmPM
Wil trouwens zelf mocht ik ooit trouwen het volgende ten gehore brengen:
http://nl.youtube.com/watch?v=xSoEP1NVmPM
zondag 23 december 2007 om 10:50
Ook een prachtig nummer, bad. (Ik luister bijna altijd naar Arrow Classic rock dus die hoor ik vaker voorbijkomen). Ergens op de Grote Dag komt Avond voorbij, maar ook In Your Eyes van Peter Gabriel... (http://www.youtube.com/watch?v=QXyX45A0Alk)
Perel: respect! Het illustreert voor mij dat je zelf verantwoordelijk blijft voor je eigen keuzes, en dat een relatie ook betekent dat je die keuze elke dag weer moet maken: is dit waar ik het beste in gedij. Jij hebt dat gedaan en dat betekende toch na een tijd dat de keus anders uitviel. Nogmaals: respect. Jij lééft je leven in plaats van het te ondergaan.
Perel: respect! Het illustreert voor mij dat je zelf verantwoordelijk blijft voor je eigen keuzes, en dat een relatie ook betekent dat je die keuze elke dag weer moet maken: is dit waar ik het beste in gedij. Jij hebt dat gedaan en dat betekende toch na een tijd dat de keus anders uitviel. Nogmaals: respect. Jij lééft je leven in plaats van het te ondergaan.
zondag 23 december 2007 om 10:50
Hey Vinyl,
Op een gegeven moment was het geen keuze meer hoor, eigenlijk niet meer dan een logische stap!
Dankje voor je knuffel,
liefs Perel.
Ik kom trouwens al helemaal in de mood voor de top 2000, wat jullie?
Tia Dalma,
Yo, mén, dat doet goed!
Er zitten nog wel wat weerhaken van de scheiding, maar er wordt aan gewerkt. Ik heb mezelf weer terug!
Op een gegeven moment was het geen keuze meer hoor, eigenlijk niet meer dan een logische stap!
Dankje voor je knuffel,
liefs Perel.
Ik kom trouwens al helemaal in de mood voor de top 2000, wat jullie?
Tia Dalma,
Yo, mén, dat doet goed!
Er zitten nog wel wat weerhaken van de scheiding, maar er wordt aan gewerkt. Ik heb mezelf weer terug!
zondag 23 december 2007 om 11:12
zondag 23 december 2007 om 11:47
zondag 23 december 2007 om 11:52
Jeetje, ik had al die reacties niet verwacht
Ik kom vannacht (vanochtend) thuis na een Elvis-revival ergens in een kroeg en in een overmoedige bui dacht ik; de eerste en laatste keer dat ik een topic open, dat moet nu dan maar
Met een welgemeende boodschap, dat dan weer wel.
Erg mooi om jullie reacties te lezen. Thanx
Ik kom vannacht (vanochtend) thuis na een Elvis-revival ergens in een kroeg en in een overmoedige bui dacht ik; de eerste en laatste keer dat ik een topic open, dat moet nu dan maar
Met een welgemeende boodschap, dat dan weer wel.
Erg mooi om jullie reacties te lezen. Thanx
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.