Relaties
alle pijlers
Ben ik ouderwets?
maandag 2 november 2020 om 17:06
Hallo dames,
In mijn omgeving heb ik het dit jaar nu twee keer meegemaakt. Twee dames die getrouwd zijn (1 in 2016 en 1 in 2018) en vrij vlot na hun huwelijk zijn gescheiden (beiden gescheiden in 2019). Beide dames zijn begin 30. De ene is nu net moeder geworden en de ander is nu zwanger, beiden van hun nieuwe vriend. Hun leven, hun keuze en ik zal er niks over zeggen in real life. Ik gun ze hun geluk!
Maar ik begrijp het niet zo. Ik ben al heel lang vrijgezel (en vind dat prima, geen jaloezie) en ik vind het bijzonder dat ze zo snel weer iemand vinden. Zeker na een huwelijk met iemand waarvan ze dachten hun hele leven gelukkig mee te zullen zijn, wat uiteindelijk niet zo was. Ieder hun goedrecht om te scheiden. Ik vind het ook bijzonder dat ze na een opgebroken huwelijk zo snel beslissen om een kind te maken met die nieuwe vriend. De nieuwe stelletjes kennen elkaar helemaal niet lang. Ik vraag mij dan af of ze elkaar wel goed kennen. Is dit ouderwets om te denken of denken jullie dat het vrij normaal is om zo snel na een scheiding met een ander een kind te krijgen?
Groetjes Fast
In mijn omgeving heb ik het dit jaar nu twee keer meegemaakt. Twee dames die getrouwd zijn (1 in 2016 en 1 in 2018) en vrij vlot na hun huwelijk zijn gescheiden (beiden gescheiden in 2019). Beide dames zijn begin 30. De ene is nu net moeder geworden en de ander is nu zwanger, beiden van hun nieuwe vriend. Hun leven, hun keuze en ik zal er niks over zeggen in real life. Ik gun ze hun geluk!
Maar ik begrijp het niet zo. Ik ben al heel lang vrijgezel (en vind dat prima, geen jaloezie) en ik vind het bijzonder dat ze zo snel weer iemand vinden. Zeker na een huwelijk met iemand waarvan ze dachten hun hele leven gelukkig mee te zullen zijn, wat uiteindelijk niet zo was. Ieder hun goedrecht om te scheiden. Ik vind het ook bijzonder dat ze na een opgebroken huwelijk zo snel beslissen om een kind te maken met die nieuwe vriend. De nieuwe stelletjes kennen elkaar helemaal niet lang. Ik vraag mij dan af of ze elkaar wel goed kennen. Is dit ouderwets om te denken of denken jullie dat het vrij normaal is om zo snel na een scheiding met een ander een kind te krijgen?
Groetjes Fast
dinsdag 3 november 2020 om 13:21
Fast_89 schreef: ↑03-11-2020 09:37Ik hoop echt van harte dat ze heel gelukkig worden! En ik snap ook wel dat het leven geen garanties geeft. Maar ik geloof ook dat je elkaar na een maand of zelfs 3 maanden nog niet erg goed kent. Je ben verliefd op elkaar (en ziet de ander door een roze bril), wat natuurlijk erg fijn is. Maar is verliefdheid voldoende voor een succesvolle relatie? Ik denk het niet, immers waren beiden eerder verliefd en nu toch uit elkaar. Maar misschien hebben ze nu wel beter voor ogen wat ze zoeken in een relatie en hebben ze dat nu gevonden. Als het nu zo goed voelt, dan voelt het over een half jaar waarschijnlijk ook goed. Mocht dat niet het geval zijn dan is er zonder zwangerschap makkelijker een eind aan te breien. Ik denk dat het geen kwaad kan elkaar een beetje te leren kennen voordat er een kind komt. En als het je niet echt uitmaakt of die man wel of niet een rol speelt in het leven van dat kind, zou ik vooral het voorstel doen om alleen een kind te krijgen.
Soms is zo'n kind wel een ongelukje, maar willen ze het niet zo noemen, omdat het uiteindelijk wel heel welkom is. Of ze vinden het gewoon jouw zaak niet en zeggen dat het gepland is. Omdat je/iemand anders weer je mening gaat vormen over 'hoe kun je nou een ongelukje krijgen' en 'zeker geen voorbehoedsmiddelen gebruikt' of 'zeker expres de pil vergeten' gevolgd door 'waarom dan niet eerst een abortus'.
Zo gaan meningen en oordelen maar door en door, ene verhaal nog geweldiger dan de ander. Dus zegt zoiemand "ja, het was gepland" Klaar.
dreamer wijzigde dit bericht op 03-11-2020 13:22
0.44% gewijzigd
Later is nu
dinsdag 3 november 2020 om 13:23
Het kan toch ook naast elkaar bestaan.?glitglam schreef: ↑03-11-2020 13:17Ik beken dat ik daar wel een waardeoordeel over heb ja.
Hoe snel iemand een andere relatie begint boeit me niet, maar waar ik wel moeite mee heb/het gedeelte wat ik niet snap is dat de kinderen daar zo snel bij betrokken moeten worden. Waarom er zo snel weer samengewoond moet worden met kinderen van beide 'kanten' erbij, waarvan er vaak een paar (meestal van moeder) fulltime daar wonen, en kinderen van vader parttime/in het weekend.
En dan nog samen een baby moeten maken als er al kinderen van beide zijn, nee, dat snap ik niet.
Wees tevreden en ga een hele lange tijd latten ofzo, en maak geen nieuwe kinderen als je die al hebt, zorg dat de reeds 'bestaande' kinderen het zo goed mogelijk hebben na alle veranderingen. Zet die gewoon voorop. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn.
dinsdag 3 november 2020 om 13:25
Hier ben ik het mee eens.glitglam schreef: ↑03-11-2020 13:17Ik beken dat ik daar wel een waardeoordeel over heb ja.
Hoe snel iemand een andere relatie begint boeit me niet, maar waar ik wel moeite mee heb/het gedeelte wat ik niet snap is dat de kinderen daar zo snel bij betrokken moeten worden. Waarom er zo snel weer samengewoond moet worden met kinderen van beide 'kanten' erbij, waarvan er vaak een paar (meestal van moeder) fulltime daar wonen, en kinderen van vader parttime/in het weekend.
En dan nog samen een baby moeten maken als er al kinderen van beide zijn, nee, dat snap ik niet.
Wees tevreden en ga een hele lange tijd latten ofzo, en maak geen nieuwe kinderen als je die al hebt, zorg dat de reeds 'bestaande' kinderen het zo goed mogelijk hebben na alle veranderingen. Zet die gewoon voorop. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn.
Alles lijkt altijd mooi in het begin.
Vooral vrouwen eind dertig en begin veertig hebben de vaart er altijd goed in. Bij mannen zijn het vooral diegene die stuurloos zijn zonder vrouw, niet alleen kunnen zijn of andere problemen hebben waarbij een vrouw kan helpen oplossen.
dinsdag 3 november 2020 om 13:25
Dat begrijp ik zeker en geloof ook dat dit sterk meespeelt bij beiden! Iemand zei tegen mij 'het krijgen van kinderen is een individuele keuze'. Naarmate de tijd vordert geloof ik daar steeds sterker in en ik denk ook dat dit topic dat bevestigd. Zolang jij maar goed voor een kind kan zorgen (of dat nu alleen is of samen met de biologische vader) dan is dat goed genoeg. En dat er een kans is dat de vader weinig tot niks met het kind te maken wil hebben, is niet zo erg. De kans op een kind is dan misschien belangrijk dan een betrokken vader voor dat kind.RaveMeisje schreef: ↑03-11-2020 13:01Ik weet niet hoe ik het goed moet uitleggen, maar alles verschuift.
Jongeren gaan steeds later het huis uit (woningnood, studeren) Mijn partner was bijna 26 toen hij uit huis ging (Hij werkte al een x aantal jaar en had gelukkig de mogelijkheid om een huis te kopen in 2018) Ik ben pas net afgestudeerd met 24 jaar oud en sta nog aan het begin van mijn werkende leven.
Wij moeten eerst nog samen genieten van het samenwonen, van elkaar, van het werkende leven. Als ik mijzelf daar 4 jaar voor geef, ben ik 28 wil ik met een kindje beginnen. Stel dat mijn partner daar later toch anders over denkt, dan heb biologisch gezien niet lang meer om een nieuwe partner te vinden en daarmee kinderen te krijgen. Als ik biologisch gezien nog tot mijn 40e had om een kindje te krijgen, had het minder haast. (en ja ik weet dat het kan, maar volgens mij is het niet optimaal).
dinsdag 3 november 2020 om 13:27
Voor mezelf moet ik er ook niet aan denken, maar ja. Ik ben iemand die van nature beren op de weg ziet en die zich niet snel hecht en bindt aan anderen. Heb om die reden ook nooit samen willen wonen. Maar ik begrijp dat hoe ik in het leven sta niet gangbaar is en niet op toepasbaar is op anderen.
Ik had uit de OP trouwens niet opgemaakt dat er al kinderen waren voor de verse stellen aan kinderen begonnen.
Ik had uit de OP trouwens niet opgemaakt dat er al kinderen waren voor de verse stellen aan kinderen begonnen.
dinsdag 3 november 2020 om 13:30
Er zijn geen kinderen voortgekomen uit de huwelijken, alleen met de nieuwe partners.rumforviva schreef: ↑03-11-2020 13:27Voor mezelf moet ik er ook niet aan denken, maar ja. Ik ben iemand die van nature beren op de weg ziet en die zich niet snel hecht en bindt aan anderen. Heb om die reden ook nooit samen willen wonen. Maar ik begrijp dat hoe ik in het leven sta niet gangbaar is en niet op toepasbaar is op anderen.
Ik had uit de OP trouwens niet opgemaakt dat er al kinderen waren voor de verse stellen aan kinderen begonnen.
dinsdag 3 november 2020 om 13:34
Die heb ik al, en nu?ExodusRedux schreef: ↑03-11-2020 13:33Wacht maar tot dat je rammelende eierstokken hebt. Dan piep je wel anders.
dinsdag 3 november 2020 om 13:36
Denk ik ook. En het is toch altijd een gok? Leven is risico nemen hoor.ExodusRedux schreef: ↑03-11-2020 13:33Wacht maar tot dat je rammelende eierstokken hebt. Dan piep je wel anders.
Het klinkt rot, maar je man of vrouw kan ook verongelukken, ernstig ziek worden, noem maar op. Sta je er ook alleen voor.
dinsdag 3 november 2020 om 13:37
Ik ben echt niet jaloers. Ik krijg van het idee alleen al om zo snel met iemand een kind krijgen het Spaans benauwd.
dinsdag 3 november 2020 om 13:38
Dit. Gezien de leeftijd van de vrouwen vermoed ik dat er sprake was van enige spoed en dat de kinderwens praktische bezwaren als sneeuw voor de zon deed verdwijnen. Als er gebaart moet worden, moet er gebaart worden en daarvoor moet vaak de rest van de wereld aan de kant.
dinsdag 3 november 2020 om 13:43
Hoe zie je het voor je dan? Gezien je nick gok ik dat je 31 bent. Eerst 5 jaar relatie? Dan 3 jaar samenwonen? Dan nog eens trouwen en dan nog eens aan een kind beginnen? Dan ben je niet meer vruchtbaar.
dinsdag 3 november 2020 om 13:43
Misschien.
Totdat je iemand tegenkomt in de zevende hemel die je zoolmeet is, en dan kan het geluk niet op, alles gaat fantastisch en wat is er dan mooier om als bekroning op jullie pure liefde... juist... een baby van jullie samen.
Je doet de pil weg, denkt dat het nog wel even duurt en bam, meteen de 1e ronde zwanger. Het kan.
justagirly wijzigde dit bericht op 03-11-2020 13:44
10.23% gewijzigd
dinsdag 3 november 2020 om 13:44
Dit is hoe het in de praktijk gaatjustagirly schreef: ↑03-11-2020 13:43Misschien.
Totdat je iemand tegenkomt in de zevende hemel die je zoolmeet is, en dan kan het geluk niet op, alles gaat fantastisch en wat is er dan mooier om als bekroning op jullie pure liefde... juist... een baby van jullie samen.
dinsdag 3 november 2020 om 13:49
Nee dat was niet mijn plan. Ik heb ook nergens in dit topic gezegd dat ik vind dat mensen minstens 8 jaar samen moeten zijn voordat er over kinderen mag worden gesproken. Dit hele topic gaat daar niet over. Wel gaat het over iemand tegen komen, snel een relatie starten en op de dag van je eenjarige jubeleum hoogzwanger danwel net bevallen zijn. Ik snap dat je niet tot in den treure kan wachten en het leven geen garanties geeft, maar dit is wel weer het andere uiterste.ExodusRedux schreef: ↑03-11-2020 13:43Hoe zie je het voor je dan? Gezien je nick gok ik dat je 31 bent. Eerst 5 jaar relatie? Dan 3 jaar samenwonen? Dan nog eens trouwen en dan nog eens aan een kind beginnen? Dan ben je niet meer vruchtbaar.
dinsdag 3 november 2020 om 13:50
Je gaat het pas snappen wanneer je een relatie hebtFast_89 schreef: ↑03-11-2020 13:49Nee dat was niet mijn plan. Ik heb ook nergens in dit topic gezegd dat ik vind dat mensen minstens 8 jaar samen moeten zijn voordat er over kinderen mag worden gesproken. Dit hele topic gaat daar niet over. Wel gaat het over iemand tegen komen, snel een relatie starten en op de dag van je eenjarige jubeleum hoogzwanger danwel net bevallen zijn. Ik snap dat je niet tot in den treure kan wachten en het leven geen garanties geeft, maar dit is wel weer het andere uiterste.
dinsdag 3 november 2020 om 13:51
Zou kunnen, maar ik geloof dat ik meer team Rumforviva ben. Ik zie persoonlijk erg veel beren op de weg. Vandaar ook dit topic.justagirly schreef: ↑03-11-2020 13:43Misschien.
Totdat je iemand tegenkomt in de zevende hemel die je zoolmeet is, en dan kan het geluk niet op, alles gaat fantastisch en wat is er dan mooier om als bekroning op jullie pure liefde... juist... een baby van jullie samen.
Je doet de pil weg, denkt dat het nog wel even duurt en bam, meteen de 1e ronde zwanger. Het kan.
dinsdag 3 november 2020 om 13:54
Ja, maar dat heeft dus niets met ouderwets te maken. Meer met je eigen angsten en zorgen.
En ik heb bijvoorbeeld geen heel langdurige relatie met samenwonen etc. gehad, dus voor mij is dat een heel ding. Maar voor de meeste mensen die dat al gewend zijn is dat een minder grote stap. Dus je kunt een situatie van een ander wel bekijken vanuit jouw perspectief, maar je kunt het niet beoordelen vanuit jouw perspectief. Ik realiseer me dat mijn situatie niet de norm is, omdat ík anders in elkaar zit.
dinsdag 3 november 2020 om 14:05
En dit noem jij ouderwets? Relatie, samenwonen, huis kopen, trouwen en kind krijgen?
Dat is niet ouderwets.
Ouderwets is iemand tegenkomen, verkering krijgen. Bij elkaar op visite gaan terwijl je beiden nog thuis woont. Sparen voor je uitzet en je verloven na een jaar en gaan trouwen als je 2 jaar samen bent. En daarna pas samenwonen en kinderen krijgen. Wat jij ouderwets noemt is pas de afgelopen 20-30 jaar heel normaal en in sommige kringen nog steeds niet.
Elkaar ‘goed leren kennen’ is ook overschat. Het gaat voor een groot gedeelte om hoe je tegen relaties aankijkt. Als je na 7 jaar relatie, 5 jaar samenwonen en een koophuis nog gaat trouwen heeft dat trouwen an sich geen enkele meerwaarde. Trouwen is een contract en dat kan ontbonden worden als je dat wilt. Staat niks bij van voor eeuwig en altijd, maar tot het contract ontbonden wordt. Tenzij je in de kerk trouwt maar dan is scheiden sowieso een ding en samenwonen en seks voor het huwelijk soms ook.
Dus er is niks ouderwets aan jouw visie. Tamelijk modern zelfs.
Ook na 10 jaar relatie kan iemand je enorm tegenvallen, kan er iets voorvallen waardoor je wilt scheiden of je bent getrouwd om de verkeerde redenen. Jouw voorbeelden waren kort getrouwd maar dat zegt totaal niets, ze kenden elkaar al jaren en dus goed genoeg en gingen toch scheiden.
Misschien gaan ze bij hun huidige partners ook wel weg, misschien na 5 jaar, misschien na 25. Dat weet je nooit en trouwen is daar eigenlijk helemaal geen factor in.
Of iemand een beetje stabiel is en verstandige keuzes maakt is veel belangrijker en welke verwachtingen iemand bij een relatie heeft ook. En hoeveel energie iemand steekt in een relatie is ook relevant, en hoeveel tegenslagen is iemand bereid te accepteren.
Dat heeft allemaal niks te maken met elkaar goed leren kennen. Sommige mensen kiezen na 3 maanden definitief voor iemand, worden na 6 maanden zwanger en blijven 50 jaar samen en een ander gaat na 10 jaar samenwonen en negeert het feit dat haar partner een gokverslaafde nietsnut is en blijft nog 20 jaar bij hem met 4 kinderen. Wie is er dan verstandiger?
Dat is niet ouderwets.
Ouderwets is iemand tegenkomen, verkering krijgen. Bij elkaar op visite gaan terwijl je beiden nog thuis woont. Sparen voor je uitzet en je verloven na een jaar en gaan trouwen als je 2 jaar samen bent. En daarna pas samenwonen en kinderen krijgen. Wat jij ouderwets noemt is pas de afgelopen 20-30 jaar heel normaal en in sommige kringen nog steeds niet.
Elkaar ‘goed leren kennen’ is ook overschat. Het gaat voor een groot gedeelte om hoe je tegen relaties aankijkt. Als je na 7 jaar relatie, 5 jaar samenwonen en een koophuis nog gaat trouwen heeft dat trouwen an sich geen enkele meerwaarde. Trouwen is een contract en dat kan ontbonden worden als je dat wilt. Staat niks bij van voor eeuwig en altijd, maar tot het contract ontbonden wordt. Tenzij je in de kerk trouwt maar dan is scheiden sowieso een ding en samenwonen en seks voor het huwelijk soms ook.
Dus er is niks ouderwets aan jouw visie. Tamelijk modern zelfs.
Ook na 10 jaar relatie kan iemand je enorm tegenvallen, kan er iets voorvallen waardoor je wilt scheiden of je bent getrouwd om de verkeerde redenen. Jouw voorbeelden waren kort getrouwd maar dat zegt totaal niets, ze kenden elkaar al jaren en dus goed genoeg en gingen toch scheiden.
Misschien gaan ze bij hun huidige partners ook wel weg, misschien na 5 jaar, misschien na 25. Dat weet je nooit en trouwen is daar eigenlijk helemaal geen factor in.
Of iemand een beetje stabiel is en verstandige keuzes maakt is veel belangrijker en welke verwachtingen iemand bij een relatie heeft ook. En hoeveel energie iemand steekt in een relatie is ook relevant, en hoeveel tegenslagen is iemand bereid te accepteren.
Dat heeft allemaal niks te maken met elkaar goed leren kennen. Sommige mensen kiezen na 3 maanden definitief voor iemand, worden na 6 maanden zwanger en blijven 50 jaar samen en een ander gaat na 10 jaar samenwonen en negeert het feit dat haar partner een gokverslaafde nietsnut is en blijft nog 20 jaar bij hem met 4 kinderen. Wie is er dan verstandiger?
dinsdag 3 november 2020 om 14:52
Want dan wil ze zich opeens wel per direct voortplanten?
Je hebt snappen en snappen. Ik snap rationeel gezien wel dat mensen er snel "voor gaan", als ze zo graag kinderen willen. Dat is een feit dat ik ter kennis neem. Maar gevoelsmatig snap ik er geen reet van, omdat ik vind dat er nog wel meer in het leven is dan kinderen baren en omdat de wens om kinderen te willen in mijn beleving voortkomt uit een liefdevolle relatie met een zorgzame man, niet andersom (kinderen willen en daar dan met grote haast een geschikte vent bij zoeken).
Ik weet dat veel vrouwen andersom redeneren, dus op zoek gaan naar een man om in hun kinderwens te voorzien, en dat aanvaard ik als een feit. Maar die manier van handelen echt op een gevoelsniveau snappen, nee.
