Relaties
alle pijlers
ben onterfd
woensdag 9 maart 2022 om 10:36
Ben er achter gekomen dat ik onterfd ben na altijd een goed contact te hebben gehad met m'n ouders. Ging er graag vaak naartoe. Nu ik dit weet kost het me heel veel moeite om er naartoe te gaan. Zouden jullie in zo'n geval er nog braaf naartoe gaan of zouden jullie het contact verbreken? Verder is er nooit iets gebeurd of voorgevallen.
donderdag 10 maart 2022 om 12:06
Het gaat niet om het geld. Ik vind het maar bijzonder dat je dat op deze manier aan elkaar koppelt.vittello69 schreef: ↑10-03-2022 08:58ik vind het ook verdrietig hoor.
Kun jij je echt niet inleven in ouders die er dus achter komen dat zolang er centjes zijn kinderen komen, zodra er niets anders dan gezelligheid te halen is dat de kids ouders laten vallen?
Ik vind dat echt schijnend
donderdag 10 maart 2022 om 12:13
Het gaat niet om geld maar om het afwijzen van je ene kind ten behoeve van de ander. Ik ben uitermate loyaal en heb geen geld nodig, maar ik zou dat ook niet trekken, ik zou me buitengewoon gekwetst voelen.vittello69 schreef: ↑10-03-2022 08:58ik vind het ook verdrietig hoor.
Kun jij je echt niet inleven in ouders die er dus achter komen dat zolang er centjes zijn kinderen komen, zodra er niets anders dan gezelligheid te halen is dat de kids ouders laten vallen?
Ik vind dat echt schijnend
donderdag 10 maart 2022 om 12:14
donderdag 10 maart 2022 om 12:26
Misschien kun je je energie beter gebruiken om je in te leven. Natuurlijk heeft het emotioneel enorme impact als je ouders je onterven! Dat is niet 'geld', dat zegt iets over de band, over de liefde. Dus ik begrijp volkomen waarom je dan niet gezellig op de koffie gaat.vittello69 schreef: ↑09-03-2022 16:12Of je echt onterft bent of het niet goed begrepen heb weet ik niet.
Maar echt, de rest van je tekst gaan mijn nekharen van overeind staan.
Je komt dus alleen bij je ouders in afwachting van erfenis? en nu je die niet meer krijgt vind je het moeilijk en niet meer gezellig om een kop koffie met mama te drinken? Wat een walgelijke gedachten. Ik hoop dat mijn kids voor mij en de gezelligheid komen en niet omdat er wat centen zijn.
donderdag 10 maart 2022 om 13:13
Voor mensen die niet begrijpen wat dit soort acties van onterving kunnen aanrichten bij de onterfden, zou ik aanraden het boek “wie krijgt de gouden armband van moeder” van Else Marie van den Eerenbeemt eens te lezen.
De gevolgen van een onterving zijn enorm en zeker als dat zonder enig overleg gebeurt bij een kind dat nog vrij normaal contact heeft met ouders. Bizar gewoon! TO
Ik zou het gesprek aangaan met de overgebleven ouder (zonder aanwezigheid van broer) en zou vragen waarom en waarom op deze manier. Het is vooral bizar dat TO niet eens begrijpt waarom dit is gedaan.
Aan de hand van dat gesprek zou ik voor mezelf bepalen of verder contact nog van waarde is.
Verlies, rouw en het verdelen van de erfenis vormen een emotioneel levensfeit waarmee iedereen onherroepelijk wordt geconfronteerd. Alles wat zich in de familie heeft afgespeeld aan liefde, erkenning en waardering wordt in de heftige fase rond het overlijden van ouders door de broers en zussen gewogen en verrekend. De zondebok, het zondagskind, het schoonkind, de stiefdochter of de favoriet van vader worden gewild of ongewild in het proces betrokken. Door oud zeer in de familie treden dan soms onverwacht ernstige conflicten op, maar vaak ontstaat er juist een hechtere band tussen broers en zussen door de gedeelde emoties. Else-Marie van den Eerenbeemt schetst aan de hand van talloze herkenbare voorbeelden de gevolgen van het verdelen van de erfenis voor de familieverhoudingen. Ze geeft een helder inzicht in wat er in deze emotionele periode allemaal bij komt kijken: verloopt de verdeling in harmonie of wordt het ruzie, wordt er om de lieve vrede veel geaccepteerd, wat is de rol van de schoonfamilie, wat zijn de gevolgen van onterving, en hoe kan een executeur het beste te werk gaan.
De gevolgen van een onterving zijn enorm en zeker als dat zonder enig overleg gebeurt bij een kind dat nog vrij normaal contact heeft met ouders. Bizar gewoon! TO
Ik zou het gesprek aangaan met de overgebleven ouder (zonder aanwezigheid van broer) en zou vragen waarom en waarom op deze manier. Het is vooral bizar dat TO niet eens begrijpt waarom dit is gedaan.
Aan de hand van dat gesprek zou ik voor mezelf bepalen of verder contact nog van waarde is.
Verlies, rouw en het verdelen van de erfenis vormen een emotioneel levensfeit waarmee iedereen onherroepelijk wordt geconfronteerd. Alles wat zich in de familie heeft afgespeeld aan liefde, erkenning en waardering wordt in de heftige fase rond het overlijden van ouders door de broers en zussen gewogen en verrekend. De zondebok, het zondagskind, het schoonkind, de stiefdochter of de favoriet van vader worden gewild of ongewild in het proces betrokken. Door oud zeer in de familie treden dan soms onverwacht ernstige conflicten op, maar vaak ontstaat er juist een hechtere band tussen broers en zussen door de gedeelde emoties. Else-Marie van den Eerenbeemt schetst aan de hand van talloze herkenbare voorbeelden de gevolgen van het verdelen van de erfenis voor de familieverhoudingen. Ze geeft een helder inzicht in wat er in deze emotionele periode allemaal bij komt kijken: verloopt de verdeling in harmonie of wordt het ruzie, wordt er om de lieve vrede veel geaccepteerd, wat is de rol van de schoonfamilie, wat zijn de gevolgen van onterving, en hoe kan een executeur het beste te werk gaan.
donderdag 10 maart 2022 om 13:26
Dat is het verhaal vanuit je vader.Maris_90 schreef: ↑09-03-2022 19:20Tja, mijn vader heeft zijn andere kinderen onterft. Hij ziet ze al ~15-20 jaar niet meer (dat willen zij niet want "hij geeft niet genoeg geld/cadeaus"), maar jij mag raden wie er met de hele aanhang op de stoep staan als hij overlijd om even hun deel op te eisen. Ze mogen de legitieme portie hebben en voor de rest gaan ze maar lekker wieberen.
Hoe klinkt het vanuit de 'andere kant'?
Ze hebben recht om hun deel op te eisen. Daar doe jij niets aan
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 10 maart 2022 om 14:58
Het is wel vreemd dat je als ouders één van de twee kinderen gaan uitsluiten van een deel van de erfenis als er schijnbaar verder niets aan de hand is.
Je legitieme portie geeft je recht op een kwart van de erfenis (de helft van je kindsdeel), dat is dus toch nog wat.
Het is niet jouw vermogen en ze zouden het ook er nu allemaal door heen kunnen jagen waardoor er niets overblijft. Reken op niets en zorg voor jezelf.
Je legitieme portie geeft je recht op een kwart van de erfenis (de helft van je kindsdeel), dat is dus toch nog wat.
Het is niet jouw vermogen en ze zouden het ook er nu allemaal door heen kunnen jagen waardoor er niets overblijft. Reken op niets en zorg voor jezelf.
donderdag 10 maart 2022 om 15:14
Het gaat niet om geld en to heeft zelfs aangegeven haar legitieme portie niet op te willen eisen.Pioen00 schreef: ↑10-03-2022 14:58Het is wel vreemd dat je als ouders één van de twee kinderen gaan uitsluiten van een deel van de erfenis als er schijnbaar verder niets aan de hand is.
Je legitieme portie geeft je recht op een kwart van de erfenis (de helft van je kindsdeel), dat is dus toch nog wat.
Het is niet jouw vermogen en ze zouden het ook er nu allemaal door heen kunnen jagen waardoor er niets overblijft. Reken op niets en zorg voor jezelf.
Het gaat om het uitsluiten en dat dit bij haar de vraag oproept wat ze heeft misdaan. Zelfs als broer is overleden, wordt ze overgeslagen en gaat de eventuele erfenis rechtstreeks naar haar kinderen. Ik zou dat persoonlijk ook wel willen weten als ik geen idee had wat er mis is met me dat er zo gehandeld wordt.
donderdag 10 maart 2022 om 15:23
Nee absoluut! Het is heel raar om zo achter je rug om anders behandeld te worden dan je broer.Urbanmom schreef: ↑10-03-2022 15:14Het gaat niet om geld en to heeft zelfs aangegeven haar legitieme portie niet op te willen eisen.
Het gaat om het uitsluiten en dat dit bij haar de vraag oproept wat ze heeft misdaan. Zelfs als broer is overleden, wordt ze overgeslagen en gaat de eventuele erfenis rechtstreeks naar haar kinderen. Ik zou dat persoonlijk ook wel willen weten als ik geen idee had wat er mis is met me dat er zo gehandeld wordt.
donderdag 10 maart 2022 om 16:17
Dat is wat TO toch echt zelf aangeeft.Stoutehond schreef: ↑10-03-2022 12:06Het gaat niet om het geld. Ik vind het maar bijzonder dat je dat op deze manier aan elkaar koppelt.
Als ik niets erf heb ik geen zin meer om langs te komen.......
dat gaat toch echt over geld.
donderdag 10 maart 2022 om 16:17
Heel raar, dit. Onbeschoft, zelfs. Dat je ouders hun geld liever nalaten aan je broer is pijnlijk (niet om het geld, maar om het onderscheid dat wordt gemaakt), maar over zoiets groots praat je toch met elkaar? Dit hadden ze van tevoren met jou moeten bespreken, vind ik. Voor mij zou dát de reden zijn om heel boos op ze te zijn, dus los van het geld. En dat ze vervolgens ook nog hebben geprobeerd om jou bij de notaris weg te houden, is al helemaal van de pot gerukt. Jouw broer wist er dus vanaf? En ook híj vond het niet nodig om jou te vertellen dat hij tot enige erfgenaam van jullie ouders was benoemd?
Ik zou het gesprek meteen aangaan. Jammer dat je overgebleven ouder in de slachtofferrol schiet, maar daar zou ik geen aandacht aan schenken. Jíj bent nu het slachtoffer en je hebt er recht op om te weten waarom ze niet eerlijk tegen je willen zijn. (Ik weet het antwoord wel: omdat ze zelf ook heel goed weten dat het niet in de haak is, en dat jouw geheime onterving kwaad bloed zou zetten).
Sterkte!
Ik zou het gesprek meteen aangaan. Jammer dat je overgebleven ouder in de slachtofferrol schiet, maar daar zou ik geen aandacht aan schenken. Jíj bent nu het slachtoffer en je hebt er recht op om te weten waarom ze niet eerlijk tegen je willen zijn. (Ik weet het antwoord wel: omdat ze zelf ook heel goed weten dat het niet in de haak is, en dat jouw geheime onterving kwaad bloed zou zetten).
Sterkte!
donderdag 10 maart 2022 om 17:16
Dit staat toch onder ''relaties'' en niet onder ''geld en recht''?? Je snápt het gewoon niet.vittello69 schreef: ↑10-03-2022 16:17Dat is wat TO toch echt zelf aangeeft.
Als ik niets erf heb ik geen zin meer om langs te komen.......
dat gaat toch echt over geld.
TO vraagt juist wat ze met de relatie nu aanmoet.
donderdag 10 maart 2022 om 17:19
Ik kan me wel voorstellen dat TO minder zin heeft om langs te gaan. Je dénkt een normaal, goed contact te hebben. Dat blijkt dan niet zo, wel uit het feit dat je onterfd bent. Er is nooit over gesproken en de overblijvende ouder wil ook geen toelichting geven. Dan verandert je relatie gewoon.vittello69 schreef: ↑10-03-2022 16:17Dat is wat TO toch echt zelf aangeeft.
Als ik niets erf heb ik geen zin meer om langs te komen.......
dat gaat toch echt over geld.
donderdag 10 maart 2022 om 19:24
vittello69 schreef: ↑10-03-2022 16:17Dat is wat TO toch echt zelf aangeeft.
Als ik niets erf heb ik geen zin meer om langs te komen.......
dat gaat toch echt over geld.
Het kost haar moeite om langs te gaan omdat het zo'n naaistreek is, niet omdat ze geen geld krijgt.
Snap je het werkelijk echt niet?
donderdag 10 maart 2022 om 19:48
In GTST zeker.
Notaris is niet zomaar wen functie. Als van omkoping echt sprake zou zijn, zou die persoon echt heel veel op het spel zetten, als zijn/haar bevoegdheid om notaris te mogen zijn.
Geloof niet alles wat je denkt.
donderdag 10 maart 2022 om 20:06
Ik vraag me af hoe dat bij sommige posters gaat hier.
Als zij op visite gaan en niks aangeboden krijgen, en andere gasten wel.
Blijven ze dan ook zitten 'geeft niks hoor, ik ben niet hebberig en kwam heus niet voor de koffie, die heb ik thuis ook'.
De ouders hebben een zeer duidelijk signaal afgegeven, ik zou als ik to was wel willen weten waarom en ook verdrietig zijn en me niet meer welkom voelen.
Als zij op visite gaan en niks aangeboden krijgen, en andere gasten wel.
Blijven ze dan ook zitten 'geeft niks hoor, ik ben niet hebberig en kwam heus niet voor de koffie, die heb ik thuis ook'.
De ouders hebben een zeer duidelijk signaal afgegeven, ik zou als ik to was wel willen weten waarom en ook verdrietig zijn en me niet meer welkom voelen.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:58
Daarom ga ik er minder/bijna er niet meer naar toe. Ik was zo verdrietig, voelde me afgewezen. En ik weet niet eens wat er achter mijn rug besproken is (iets met erven en kleinkinderen, wellicht huis verkocht aan zus) wel dat ik jarenlang me schuldig voelde dat ik als laatste het huis uit ging en 15 jaar lang bijna elk weekend bij ouders was, er speelde veel. Ik wilde dat opvangen.Surebaby schreef: ↑10-03-2022 20:06Ik vraag me af hoe dat bij sommige posters gaat hier.
Als zij op visite gaan en niks aangeboden krijgen, en andere gasten wel.
Blijven ze dan ook zitten 'geeft niks hoor, ik ben niet hebberig en kwam heus niet voor de koffie, die heb ik thuis ook'.
De ouders hebben een zeer duidelijk signaal afgegeven, ik zou als ik to was wel willen weten waarom en ook verdrietig zijn en me niet meer welkom voelen.
Nu denk ik: ik had mijn eigen leven moeten leiden, nieuwe mensen ontmoeten, het geld boeit me niet eens meer. Hoewel mijn pensioen geregeld zou worden.
En ik wilde er zo graag bijhoren, ik had nooit in de gaten dat ik niet t lievelingetje was van mijn moeder. Als mijn vader nog leefde had hij dit ook niet gewild. Ik kreeg altijd commentaar van moeder en zus. Nooit deed ik iets goed. Huilend ging ik dan bij twee vrienden mijn verhaal doen. Zij dachten aan jaloezie, knapper dan mijn zus, leuke basn, vrijheid, reisde de wereld rond.
En toch ging ik weer. Om me te laten afzeiken. En dan ging ik van te voren bedenken wat ik ging zeggen, wat in hun straatje pastte, om erbij te horen. Over geld hebben we nooit gesproken: moeder zei altijd twee dochters, alles delen door twee. Maar twee jaar geleden tijdens kerst viel de bom.
To, ik wil je topic niet kapen. Ik heb eerder in dit soort topics geschreven en daar waren de reacties zo hard: je ouders bepalen wat ze met hun geld mogen doen. Punt uit. Daarom durfde ik geen topic te openen over wat t met je doet. Afgewezen worden als lieve dochter, want dat was ik, als lief zusje die bij haar zus ging oppassen terwijl ik een uur moest rijden en 60 uur per week werkte. Ik deed t allemaal. Maar toen ging ik nee zeggen, en nu ben ik persona non grata.
Mijn man had t na één bezoek al door, wat ik na 35 jaar nog niet zag .
Sterkte To, ik zou echt afstand bewaren, hoe hard t ook is. Leer ‘nee’ zeggen.
vrijdag 11 maart 2022 om 14:15
Claire, ik quote je bewust niet..... maar ik heb een topic geopend over het nauwelijks of geen contact meer hebben met familie. Misschien vind jij het ook fijn om daarin mee te schrijven. ik zal weer eens een update erin gooien. Mijn vriend zag het ook eerder dan ik. Nou ja, ik zag het wel, want het was nogal overduidelijk, maar ik stopte het liever weg als een struisvogel. Er rust nogal een taboe op namelijk. Wat ik gisteren heb gedaan. Mijn siblings onterven (ouders leven al niet meer) en een hoog vermogen hier en geen kinderen vond ik best confronterend. Maar het was ook een streep die ik zette onder alles en het gaf me rust.
Snotver, alles heb ik voor die mensen gedaan. Hun kind in huis nemen toen het in onze stad een opleiding kwam doen met alle nare gevolgen van dien, altijd alles en geld maar uitlenen en er nooit meer wat van terug zien, altijd maar die kant op gaan. Ze hebben mijn huis, waar ik reeds 18 jaar woon nog nooit gezien zelfs. En echt het is 40 minuten rijden. Tot ik 'nee' ging zeggen. en toen ontplofte de boel ineens. Gelukkig waren mijn ouders toen al overleden. Mijn neefjes en nichtjes hebben bij leven al meer dan genoeg gehad. Ongeveer hetzelfde bedrag pp. En dat is echt meer dan zat. Voor mij is dit een streep. Maar wel een moeilijke om te nemen hoor.
Snotver, alles heb ik voor die mensen gedaan. Hun kind in huis nemen toen het in onze stad een opleiding kwam doen met alle nare gevolgen van dien, altijd alles en geld maar uitlenen en er nooit meer wat van terug zien, altijd maar die kant op gaan. Ze hebben mijn huis, waar ik reeds 18 jaar woon nog nooit gezien zelfs. En echt het is 40 minuten rijden. Tot ik 'nee' ging zeggen. en toen ontplofte de boel ineens. Gelukkig waren mijn ouders toen al overleden. Mijn neefjes en nichtjes hebben bij leven al meer dan genoeg gehad. Ongeveer hetzelfde bedrag pp. En dat is echt meer dan zat. Voor mij is dit een streep. Maar wel een moeilijke om te nemen hoor.
buzziebee wijzigde dit bericht op 11-03-2022 14:22
70.19% gewijzigd
vrijdag 11 maart 2022 om 14:21
Onterven is wel heel heftig. Het is meestal iets dat gebeurt als je totaal gebrouilleerd bent een soort afsnijden van alle banden. "Jij bent mijn kind niet meer," dat idee. Het heeft een hele nare symbolische betekenis.
Als er een andere reden was om te onterven, omdat broer het harder nodig heeft ofzo, dan had je dit als ouders duidelijk moeten communiceren. Aan de andere kant gaat het om heel veel geld, dus misschien had broer ook al veel gehad aan alleen zijn eigen deel. Nu is er niks gezegd en wordt er geheimzinnig gedaan. Ik zou er flink kapot van zijn en het ervaren als een mes in mijn rug van mijn eigen familie, zou denk ik ook ook niet meer langs gaan. En wel mijn legitieme deel opeisen.
Als er een andere reden was om te onterven, omdat broer het harder nodig heeft ofzo, dan had je dit als ouders duidelijk moeten communiceren. Aan de andere kant gaat het om heel veel geld, dus misschien had broer ook al veel gehad aan alleen zijn eigen deel. Nu is er niks gezegd en wordt er geheimzinnig gedaan. Ik zou er flink kapot van zijn en het ervaren als een mes in mijn rug van mijn eigen familie, zou denk ik ook ook niet meer langs gaan. En wel mijn legitieme deel opeisen.
vrijdag 11 maart 2022 om 15:00
Het is inderdaad die symbolische betekenis die een onterving zo beladen maakt. Het komt volgens mij best vaak voor dat ouders één van hun kinderen financieel meer spekken dan de andere kinderen, omdat dat ene kind het harder nodig heeft. Dat gebeurde bij mij thuis (mijn zusje kreeg altijd extra geld toegespeeld) en bij mijn man gebeurt het nog steeds (zijn zus krijgt hoge kosten voor onverwachtse tegenslagen vaak vergoed door haar ouders). Wordt daar openlijk over gesproken? Nee. Is het pijnlijk? Soms. Maar lang niet zo pijnlijk als een onterving, vanwege die symboliek.lattemachiato schreef: ↑11-03-2022 14:21Onterven is wel heel heftig. Het is meestal iets dat gebeurt als je totaal gebrouilleerd bent een soort afsnijden van alle banden. "Jij bent mijn kind niet meer," dat idee. Het heeft een hele nare symbolische betekenis.
Als er een andere reden was om te onterven, omdat broer het harder nodig heeft ofzo, dan had je dit als ouders duidelijk moeten communiceren. Aan de andere kant gaat het om heel veel geld, dus misschien had broer ook al veel gehad aan alleen zijn eigen deel. Nu is er niks gezegd en wordt er geheimzinnig gedaan. Ik zou er flink kapot van zijn en het ervaren als een mes in mijn rug van mijn eigen familie, zou denk ik ook ook niet meer langs gaan. En wel mijn legitieme deel opeisen.
Beide zussen uit mijn voorbeeld hebben het minder breed dan wij. Dan is het niet zo erg als er extra geld die kant uit gaat, dat is gewoon ouderliefde en wij kunnen een kapotte wasmachine prima zelf vervangen, zoals wij ook prima een eigen auto kunnen kopen, en dat kunnen deze twee vrouwen niet of minder gemakkelijk. Dus oké, dan snappen wij dat. Evengoed, en dat is wel interessant, wordt er dus níet over gesproken, omdat de vrijgevige ouders heel goed weten dat het niet helemaal eerlijk is. Niet eens vanwege het geld, maar vanwege de ongelijkheid: van al je kinderen houd je evenveel (maar van eentje toch nét iets meer, zo lijkt het dan). Dat is een taboe. Maar het is wel van een andere orde dan een onterving, die een diepere betekenis heeft. Daarmee doe je iemand in de ban: jij telt niet mee, jij bent een minder goed/belangrijk/lief kind dan het andere kind, jij hebt geen recht op onze erfenis en dat andere kind wel.
Het beste is om gewoon over dit soort dingen te praten. Ik en mijn broer moesten er pas na de dood van onze ouders achter komen dat mijn zus tijdens hun leven allerlei aandelen- en optie-pakketten van ze had gekregen; zelfs mijn zus bleef het ontkennen, zo gevoelig lag het blijkbaar. Dat is gewoon pijnlijk. Het voelde alsof zij werd voorgetrokken, wat ook gewoon zo was, maar dat zou heel anders zijn geweest als mijn ouders ons hadden uitgelegd waaróm ze het deden. Juist het taboe maakt het pijnlijk. Niet het geld.
vrijdag 11 maart 2022 om 15:09
Buzzie: fijn dat je me niet quotte. Ik wil heel graag in het topic meeschrijven. Laat het maar weten waar ik het kan vinden. Herkenbaar en pijnlijk verhaal heb je! Ik ben niet onterfd, maar zuivere koffie vind ik het niet. En t stiekeme waar alles mee gaat.
Ik woon nu 18 jaar in dit huis en ze zijn hier een keer of vijf geweest. Want het is te ver rijden, en ja, ik reed dat ook al elke dag naar mijn werk dus ik kon toch ook best file-rijden van twee uur op vrijdag-avond. Ik was het toch gewend? Er staan zoveel mensen in de file? Toen ik een keer aankondigde dat ik niet meer zondag na t eten wilde rijden, want file, werd ze zo boos dat het eten uit haar mond kwam: ik loog, terwijl ze nog nooit op een snelweg heeft gereden. Niet van: goh meis, natuurlijk, je hebt ook nog je huishouden, een privé-leven.
Maar als ze hier een keer kwamen werden ze boos als de destijds filterkoffie niet meteen klaar stond. Ze hadden toch een uur gereden!
Ik woon nu 18 jaar in dit huis en ze zijn hier een keer of vijf geweest. Want het is te ver rijden, en ja, ik reed dat ook al elke dag naar mijn werk dus ik kon toch ook best file-rijden van twee uur op vrijdag-avond. Ik was het toch gewend? Er staan zoveel mensen in de file? Toen ik een keer aankondigde dat ik niet meer zondag na t eten wilde rijden, want file, werd ze zo boos dat het eten uit haar mond kwam: ik loog, terwijl ze nog nooit op een snelweg heeft gereden. Niet van: goh meis, natuurlijk, je hebt ook nog je huishouden, een privé-leven.
Maar als ze hier een keer kwamen werden ze boos als de destijds filterkoffie niet meteen klaar stond. Ze hadden toch een uur gereden!
zaterdag 12 maart 2022 om 07:54
