Relaties
alle pijlers
Benauwend gevoel en vast zitten in relatie
dinsdag 7 november 2023 om 21:12
Ik zit al een tijdje op het forum, maar ik heb even een nieuw account aangemaakt.
Ik zit eigenlijk al 2 jaar, misschien wel 3 met een benauwend gevoel.
Mijn man is best dominant en ik ben conflictvermijdend.
De verhoudig is steeds schever gegroeid tussen ons.
Ik ben ook wel een pleaser en hij maakt daar makkelijk gebruik van.
Ik weet dat veel hierin natuurlijk bij mijzelf ligt. Zeg gewoon waar het op staat of wat je ergens van vindt (bij bepaalde uitvallen van zijn kant).
Eerder liet ik over me heen lopen. Maar ik was dood ongelukkig.
Ik heb me de laatste maanden verdiept in hoe mensen in elkaar zitten. Hoe je hiermee om moet gaan en hoe ergens op te reageren (veel podcasts geluisterd vooral).
Dit pas ik nu veel toe tijdens discussies/conflicten, maar het wordt helaas niet beter.
Eerder kon hij een monoloog van een half uur houden, waarin ik behoorlijk met de grond gelijk werd gemaakt en dan kreeg ik niet de kans om mijzelf te verdedigen.
Nu loop ik weg als ik er niet meer tegen kan, maar dan zegt hij: dat is een zwakte!
Ik leg dan uit dat ik best dingen op een normale manier met hem wil bespreken, over mijn gedrag of zijn gedrag bijvoorbeeld. Maar je moet niet al mijn persoonlijke karaktertrekken die negatief zijn gaan benoemen in zo'n gesprek, daar pas ik (tegenwoordig) voor.
Ook kan ie dan doorslaan in; je lijkt precies je moeder of je zus, want die zijn ook zo dit... of zo dat...
Ondertussen is ie gek op mijn familie.
Ik vind dat zo gemeen.
Hij vertelt dan graag over mij als persoon en niet over mijn gedrag.
Elke keer komt er weer een scheurtje binnenin bij mij.
Mijn gevoel wordt steeds minder (of is misschien al wel weg). Dit vind ik vreselijk, aangezien we kinderen hebben.
Hij doet dit ook gewoon waar de kinderen bij zijn, dus ik vraag me af hoe erg het al is met hun gevoel.
Maar even terugkomend op de titel.
Ik heb bij veel dingen die ik doe, zeg of onderneem al in mijn achterhoofd.
O, hoe zal hij hierop reageren of wat vindt hij hiervan?
We groeien door dit alles alleen maar verder uit elkaar.
Ik weet het even niet meer, voel me rot en het gevoel dat ik vast zit...
Relatietherapie hebben we trouwens al gehad en ik heb ook al wat sessies bij een poh-ggz gehad.
Ik zit eigenlijk al 2 jaar, misschien wel 3 met een benauwend gevoel.
Mijn man is best dominant en ik ben conflictvermijdend.
De verhoudig is steeds schever gegroeid tussen ons.
Ik ben ook wel een pleaser en hij maakt daar makkelijk gebruik van.
Ik weet dat veel hierin natuurlijk bij mijzelf ligt. Zeg gewoon waar het op staat of wat je ergens van vindt (bij bepaalde uitvallen van zijn kant).
Eerder liet ik over me heen lopen. Maar ik was dood ongelukkig.
Ik heb me de laatste maanden verdiept in hoe mensen in elkaar zitten. Hoe je hiermee om moet gaan en hoe ergens op te reageren (veel podcasts geluisterd vooral).
Dit pas ik nu veel toe tijdens discussies/conflicten, maar het wordt helaas niet beter.
Eerder kon hij een monoloog van een half uur houden, waarin ik behoorlijk met de grond gelijk werd gemaakt en dan kreeg ik niet de kans om mijzelf te verdedigen.
Nu loop ik weg als ik er niet meer tegen kan, maar dan zegt hij: dat is een zwakte!
Ik leg dan uit dat ik best dingen op een normale manier met hem wil bespreken, over mijn gedrag of zijn gedrag bijvoorbeeld. Maar je moet niet al mijn persoonlijke karaktertrekken die negatief zijn gaan benoemen in zo'n gesprek, daar pas ik (tegenwoordig) voor.
Ook kan ie dan doorslaan in; je lijkt precies je moeder of je zus, want die zijn ook zo dit... of zo dat...
Ondertussen is ie gek op mijn familie.
Ik vind dat zo gemeen.
Hij vertelt dan graag over mij als persoon en niet over mijn gedrag.
Elke keer komt er weer een scheurtje binnenin bij mij.
Mijn gevoel wordt steeds minder (of is misschien al wel weg). Dit vind ik vreselijk, aangezien we kinderen hebben.
Hij doet dit ook gewoon waar de kinderen bij zijn, dus ik vraag me af hoe erg het al is met hun gevoel.
Maar even terugkomend op de titel.
Ik heb bij veel dingen die ik doe, zeg of onderneem al in mijn achterhoofd.
O, hoe zal hij hierop reageren of wat vindt hij hiervan?
We groeien door dit alles alleen maar verder uit elkaar.
Ik weet het even niet meer, voel me rot en het gevoel dat ik vast zit...
Relatietherapie hebben we trouwens al gehad en ik heb ook al wat sessies bij een poh-ggz gehad.
woensdag 8 november 2023 om 14:20
Pimpelmeesje87 schreef: ↑08-11-2023 13:52Dit klinkt wel als een man met narcistische kenmerken (lees: dat is niet hetzelfde als een narcist). Ben je bekend met de term gaslighting?
Ik heb zelf zo'n relatie gehad, en ben mezelf helemaal kwijt geraakt. Jouw relatie klinkt niet gelijkwaardig en respectvol. Dat lijkt me toch een belangrijke fundering voor een relatie. Het lijkt me heel moeilijk omdat jullie samen ook kinderen hebben, maar de relatie die jullie nu hebben is ook geen goed voorbeeld voor hen. Het klinkt ook alsof jullie al heel veel hebben geprobeerd. Ik zeg je: het is oké om dit los te laten. Voordat het nog meer nasty wordt en het echt misgaat met jou. Ga als 'vrienden' uit elkaar en blijf een gezin. Hoe langer je in dit huwelijk blijft, hoe ongelukkiger je wordt.
Natuurlijk is het makkelijk lullen vanaf het forum, dat snap ik. Maar deze relatie gaat op lange termijn natuurlijk nooit happily ever after worden. En dat weet je zelf denk ik ook al.
woensdag 8 november 2023 om 14:22
Nee.
Want relaties zijn geen strijd om wie de baas is. Wie de macht heeft. Wie de broek aanheeft.
De relaties daarna en vooral mijn huidige relatie, kenmerken zich allemaal door gelijkwaardigheid, luisteren naar elkaar en samen zoeken naar de beste oplossing. Alsof je van 2 sporen via een wissel zo overstapt op 1 spoor.
Mijn relatie is rustig, kalm, stabiel. Als ik reuring nodig heb, kan ik het opzoeken. Maar het zit niet in mijn huis. Ik kan het opzoeken en weer erbij weg lopen. Thuis is het absoluut en volkomen veilig. We jij-bakken niet, zijn respectvol naar elkaar, doen samen dat wat nodig is in huis en voor ons beider werk. Denken om elkaar, zijn attent naar elkaar en willen het beste voor de ander.
Voorbeeld: ik was gister op de markt geweest en heb boerenkool meegenomen. Ik zei: 'Er was ook al andijvie, maar ik nam het niet mee want we eten het hier niet geloof ik. Man trekt een vies gezicht. Ik zeg: oh, dáárom eet ik nooit meer andijvie! Waarop man zegt: we kunnen volgende week wel kliekjes eten, dan regel jij andijvie voor jezelf, maar beloof me 1 ding: niet te dicht in mijn buurt opeten graag.
En dan lach ik, want precies dát zeg ik als hij weer afgrijselijke bloedworst heeft gehaald en staat op te bakken voor op brood.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 8 november 2023 om 14:26
Ik had ook zo'n huwelijk en ik wist het niet eens, omdat ik dacht dat het normaal was. Mijn echtgenoot was namelijk minder erg dan mijn vader, dus dan zou het toch wel goed zijn?
Oeverloze discussies als ik eens iets wilde wat hij niet nodig vond, uiteindelijk gaf ik altijd toe. Ruzies eindigden alleen als ík mijn excuses aanbood, om het even wie er gelijk had (altijd hij natuurlijk).
Als ik met vriendinnen weg was, had ik altijd die stem in mijn hoofd: "Zou híj dat wel goed vinden? Is hij weer boos als ik laat thuiskom?" Als ik gevoelige, persoonlijke dingen vertelde, werden die er bij het eerstvolgende meningsverschil bijgehaald. Een beschadigd persoon uit een beschadigd gezin vond hij mij, en als ik bij hem weg zou gaan, zou ik ook ons kind beschadigen.
Bij de relatietherapeut zei hij dan dat hij bepaalde dingen nooit zo gezegd of zo bedoeld had, dat ik me dat inbeeldde. Na een paar sessies relatietherapie liep hij boos weg omdat hij vond dat de therapeut "mijn kant koos" en niet onpartijdig was.
Het ergste vind ik de energie die ik al die jaren in deze man gestopt heb, het argumenteren, navigeren, het pleasen, de ongelijkwaardigheid. Al die energie had ik in mijn eigen leven, in mijn toekomst kunnen stoppen. Wat ik in mijn werk had kunnen bereiken als hij niet constant negatief was geweest over mijn prestaties! Als we de zorg voor ons kind 50/50 hadden gedeeld in plaats dat hij af en toe "oppaste".
Als de schellen je eenmaal van de ogen zijn gevallen, weet je wat je moet doen en kun je jezelf wel voor je kop slaan dat je het niet eerder hebt gedaan. Blijf hier schrijven, je bent niet de enige in dit schuitje.
Oeverloze discussies als ik eens iets wilde wat hij niet nodig vond, uiteindelijk gaf ik altijd toe. Ruzies eindigden alleen als ík mijn excuses aanbood, om het even wie er gelijk had (altijd hij natuurlijk).
Als ik met vriendinnen weg was, had ik altijd die stem in mijn hoofd: "Zou híj dat wel goed vinden? Is hij weer boos als ik laat thuiskom?" Als ik gevoelige, persoonlijke dingen vertelde, werden die er bij het eerstvolgende meningsverschil bijgehaald. Een beschadigd persoon uit een beschadigd gezin vond hij mij, en als ik bij hem weg zou gaan, zou ik ook ons kind beschadigen.
Bij de relatietherapeut zei hij dan dat hij bepaalde dingen nooit zo gezegd of zo bedoeld had, dat ik me dat inbeeldde. Na een paar sessies relatietherapie liep hij boos weg omdat hij vond dat de therapeut "mijn kant koos" en niet onpartijdig was.
Het ergste vind ik de energie die ik al die jaren in deze man gestopt heb, het argumenteren, navigeren, het pleasen, de ongelijkwaardigheid. Al die energie had ik in mijn eigen leven, in mijn toekomst kunnen stoppen. Wat ik in mijn werk had kunnen bereiken als hij niet constant negatief was geweest over mijn prestaties! Als we de zorg voor ons kind 50/50 hadden gedeeld in plaats dat hij af en toe "oppaste".
Als de schellen je eenmaal van de ogen zijn gevallen, weet je wat je moet doen en kun je jezelf wel voor je kop slaan dat je het niet eerder hebt gedaan. Blijf hier schrijven, je bent niet de enige in dit schuitje.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
woensdag 8 november 2023 om 14:31
En als hij alleen zichzelf het beste gunt, dan gunt hij jou dat niet.
Wat valt er dan nog voor jou te halen?
Want ook jij verdient rust, kalmte en je eigen gedachten.
Als er niet aan jou wordt gedacht op een liefdevolle manier. Als je niet even een aai of een knuffel krijgt. Een grijns als een van jullie binnen komt, blij de ander weer te zien. Als er belangstellend gevraagd word naar iets wat er op het werk speelt en hoe het is afgelopen. Hoe kun je daar dan jezelf ten volle tot bloei zien komen?
Wat valt er dan nog voor jou te halen?
Want ook jij verdient rust, kalmte en je eigen gedachten.
Als er niet aan jou wordt gedacht op een liefdevolle manier. Als je niet even een aai of een knuffel krijgt. Een grijns als een van jullie binnen komt, blij de ander weer te zien. Als er belangstellend gevraagd word naar iets wat er op het werk speelt en hoe het is afgelopen. Hoe kun je daar dan jezelf ten volle tot bloei zien komen?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 8 november 2023 om 14:34
Poe wat heftig zeg.Bulbul schreef: ↑08-11-2023 14:26Ik had ook zo'n huwelijk en ik wist het niet eens, omdat ik dacht dat het normaal was. Mijn echtgenoot was namelijk minder erg dan mijn vader, dus dan zou het toch wel goed zijn?
Oeverloze discussies als ik eens iets wilde wat hij niet nodig vond, uiteindelijk gaf ik altijd toe. Ruzies eindigden alleen als ík mijn excuses aanbood, om het even wie er gelijk had (altijd hij natuurlijk).
Als ik met vriendinnen weg was, had ik altijd die stem in mijn hoofd: "Zou híj dat wel goed vinden? Is hij weer boos als ik laat thuiskom?" Als ik gevoelige, persoonlijke dingen vertelde, werden die er bij het eerstvolgende meningsverschil bijgehaald. Een beschadigd persoon uit een beschadigd gezin vond hij mij, en als ik bij hem weg zou gaan, zou ik ook ons kind beschadigen.
Bij de relatietherapeut zei hij dan dat hij bepaalde dingen nooit zo gezegd of zo bedoeld had, dat ik me dat inbeeldde. Na een paar sessies relatietherapie liep hij boos weg omdat hij vond dat de therapeut "mijn kant koos" en niet onpartijdig was.
Het ergste vind ik de energie die ik al die jaren in deze man gestopt heb, het argumenteren, navigeren, het pleasen, de ongelijkwaardigheid. Al die energie had ik in mijn eigen leven, in mijn toekomst kunnen stoppen. Wat ik in mijn werk had kunnen bereiken als hij niet constant negatief was geweest over mijn prestaties! Als we de zorg voor ons kind 50/50 hadden gedeeld in plaats dat hij af en toe "oppaste".
Als de schellen je eenmaal van de ogen zijn gevallen, weet je wat je moet doen en kun je jezelf wel voor je kop slaan dat je het niet eerder hebt gedaan. Blijf hier schrijven, je bent niet de enige in dit schuitje.
Maar goed, je bent eruit, wat een opluchting.
Ook zoveel herkenning in jouw verhaal.
Hij is ook behoorlijk wantrouwend.
Als hij al in bed ligt (vaak vroeg, ivm vroeg eruit) en ik ben 23uur nog niet boven, komt ie soms even checken wat ik aan het doen ben. Als ie toevallig wakker wordt als ik zachtjes naar bed ga,ook altijd even benoemen: wat ben je laat,of de volgende dag. Wat ging je laat naar bed (lees 23.30).
Dat kan toch niet als je de volgende dag moet werken (wekker 7.15).
En dan mij er echt komende dagen op wijzen dat ik op tijd naar bed moet gaan.
Dit de week erop ook benoemen: je ziet er een stuk fitter uit..
Hij is erg druk met mij.
Gashlighten ken ik inderdaad en dat idee krijg ik regelmatig. De boel zo verdraaien dat ik een schuldgevoel krijg en verwarring brengen.
woensdag 8 november 2023 om 14:37
Maar jij word daar zelf ook onrustig van.
Want jij denkt: ja, ik ga maar eens naar bed, want anders krijg ik het de hele week te horen. En dan ga je dus op bed terwijl je dat nog niet wilde, maar omdat hij het wilde.
Mijn man gaat ook wel eerder op bed. Maar hij laat mij gewoon mijn eigen tijd kiezen om te gaan slapen. Want hij vertrouwd mij dat ik er de volgende ochtend gewoon weer sta. Hij hoeft niet even te melden dat het 'laat' was. Hij is namelijk niet mijn vader.
Jouw man is ook niet je vader.
Want jij denkt: ja, ik ga maar eens naar bed, want anders krijg ik het de hele week te horen. En dan ga je dus op bed terwijl je dat nog niet wilde, maar omdat hij het wilde.
Mijn man gaat ook wel eerder op bed. Maar hij laat mij gewoon mijn eigen tijd kiezen om te gaan slapen. Want hij vertrouwd mij dat ik er de volgende ochtend gewoon weer sta. Hij hoeft niet even te melden dat het 'laat' was. Hij is namelijk niet mijn vader.
Jouw man is ook niet je vader.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 8 november 2023 om 14:43
Het gaat onder je huid zitten.
Want wat is het volgende waar hij commentaar op gaat hebben? Op je broodbeleg?
Er wordt een strijd gemaakt van iets wat geen strijd hoeft te zijn. Maar hij verandert daar niet in. En jij trekt het je tóch aan en je gaat tóch andere keuzes maken. Je gaat omwille van de lieve vrede tóch maar eerder op bed. En dat is niet erg als het eens een keer zo is. Maar alle keren en ook dat het bijna voelt als de regels overtreden op het moment dat je wél gewoon langer beneden blijft, daar klopt niets van.
Want wat is het volgende waar hij commentaar op gaat hebben? Op je broodbeleg?
Er wordt een strijd gemaakt van iets wat geen strijd hoeft te zijn. Maar hij verandert daar niet in. En jij trekt het je tóch aan en je gaat tóch andere keuzes maken. Je gaat omwille van de lieve vrede tóch maar eerder op bed. En dat is niet erg als het eens een keer zo is. Maar alle keren en ook dat het bijna voelt als de regels overtreden op het moment dat je wél gewoon langer beneden blijft, daar klopt niets van.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 8 november 2023 om 14:51
Ik vind het ook ongelofelijk te bedenken hoe je nou als een kikker in een pan kunt zitten enDoreia* schreef: ↑08-11-2023 12:40Mij verging het net zo DPS,
Ik wist pas járen nadien, vanaf het forum waarin mee ging lezen, dat ik in zo'n relatie had gezeten. Nooit was het bij mij binnen gekomen dat dit was wat ik had meegemaakt. Terwijl, achteraf bekeken, ik een volle bingo-kaart heb. En nóg heeft het lang geduurd voor ik het voor mezelf durfde te erkennen. Want ik had gefaald als ik het toegaf ofzo? En anderen hadden het toch veel erger meegemaakt dan ik? Mag ik dan wel zeggen dat ik ook in deze categorie val? Het forum heeft mij in dat opzicht ontzettend veel gebracht.
bij jezelf echt niks door hebben. Want geen fysiek geweld. Ik ben het ook pas gaan zien door het forum. Wist wel heel lang dat er “iets mis” was maar zat op een heel ander spoor.
woensdag 8 november 2023 om 14:53
Dit deed mijn ex dus ook. Zelf vroeg op bed en continu zeuren over mijn bedtijden, zogenaamd uit bezorgdheid over mijn gezondheid. Maar als ik dan eens een tijd serieus eerder naar bed ging wel ‘s ochtends met de deur smijten, zodat ik alsnog weinig slaap had. En dat vervolgens weer ontkennen, dat dat gebeurd was. Waren de buren of had ik gedroomd.
woensdag 8 november 2023 om 14:56
Hier wel fysiek geweld (ernstig). Maar dat gebeurt natuurlijk niet zomaar. Dat is een glijdende schaal. En ik dacht dus na die eerste dreun: "Ja, nee, ik kan niet weg. Ik heb dit zelf veroorzaakt. Als ik nu niet ... dan had hij niet uit hoeven halen. Nee, deze telt niet. Want dat is niet eerlijk, ik had ook een aandeel".deadpoetssociety schreef: ↑08-11-2023 14:51Ik vind het ook ongelofelijk te bedenken hoe je nou als een kikker in een pan kunt zitten en
bij jezelf echt niks door hebben. Want geen fysiek geweld. Ik ben het ook pas gaan zien door het forum. Wist wel heel lang dat er “iets mis” was maar zat op een heel ander spoor.
Maar dan ben je er, want wanneer kun je dan opeens wél weg? Want klap 2, "ja stom. Vergeten! Ik heb het hem weer laten doen. Verdorie. Sorry lieverd dat je dat moest doen."
Echt, het is totaal verknipt hoe je denkt als je daar tot je nek in zit.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 8 november 2023 om 15:21
Maar Jeltje, denk erom. De alarmbellen loeien bij de ervaringsdeskundigen. Ze slaan erop aan.
Neem dat alsjeblieft serieus. Gebruik onze ervaringen om je eigen relatie onder de loep te nemen en voel je lijf eens de komende tijd aan wat er met je gebeurt als je man en jij een argument hebben. En ervaar eens hoe deze argumenten verlopen. Hoe ontstaan ze, wanneer en hoe en door wie wordt het opgelost?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 8 november 2023 om 15:45
woensdag 8 november 2023 om 15:49
Het gaat dus niet over een onderwerp.
Het gaat over jou. Over jou onderdrukken. Zorgen dat jij precies doet wat hij zegt.
Geen wonder dat je dan een naar gevoel krijgt over je hele lijf. Want daar valt niets tegen te argumenteren.
Hij wijst je af. Hij vind je niet goed genoeg. Je moet veranderen in iets wat hij wel goed genoeg vind. Maar daar voel jij je niet goed bij.
Een relatie heeft nooit tot doel de ander te veranderen in iets wat diegene kleiner, minder en negatiever maakt.
Een relatie is 1 + 1 = 3. Samen maak je het leven mooier. Niet minder.
Het gaat over jou. Over jou onderdrukken. Zorgen dat jij precies doet wat hij zegt.
Geen wonder dat je dan een naar gevoel krijgt over je hele lijf. Want daar valt niets tegen te argumenteren.
Hij wijst je af. Hij vind je niet goed genoeg. Je moet veranderen in iets wat hij wel goed genoeg vind. Maar daar voel jij je niet goed bij.
Een relatie heeft nooit tot doel de ander te veranderen in iets wat diegene kleiner, minder en negatiever maakt.
Een relatie is 1 + 1 = 3. Samen maak je het leven mooier. Niet minder.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
