Betweterige vriendin vindt dat ik ADHD heb

26-12-2022 10:55 76 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi allemaal,

Graag leg ik even iets aan jullie voor.

Op jonge leeftijd van 18 jaar ben ik gestart met werken ergens op kantoor, ik ben nu 33 jaar.
Ik kwam samen te werken met een oudere dame van 55 jaar.

Zij heeft mij ingewerkt en we hebben 10 jaar met elkaar samengewerkt. Zij stelde zich op als mijn mentor. Ik vond het een aparte dame. Kon knorrig zijn, streng, ouderwetse stempel en er was altijd iets met haar. Zoveel dingen, dat je het amper kon geloven. Voorbeeld : in 1 jaar 3 sterfgevallen, nieuwe partner twee keer in een jaar overleden, diagnose diabetes, gebroken stuitje, hernia, nichtje verslaafd en zelfmoord. Ga zo maar door. Ik heb daar nooit wat verder van gevonden of tegen haar gezegd maar altijd gesteund.

Op een gegeven moment ben ik elders gaan werken, en hebben we oppervlakkig contact gehouden. Ik merkte dat ik meer voor haar betekende dan zij voor mij. Zij ziet mij merk ik nog steeds als die jonge meid van 18 die ze kent en niet de vrouw die leidinggevende inmiddels is. Overigens was ik blij dat ik niet meer met haar samen hoefte te werken, het was een soort haat liefde verhouding. Omdat ze enorm betweterig kon doen, kattig en mij soms met mijn mond vol tanden kon doen zetten.

Afgelopen tijd zat ik met een burn out thuis en ging het de goede kant op. Inmiddels voel ik me weer goed en heb ik een leuke nieuwe baan waar ik het naar me zin heb.

Waar ik dus tegen aan loop, is dat we elkaar afgelopen zomer hebben gezien. Eigenlijk was ik meer akkoord gegaan met even elkaar weer zien en bijpraten omdat ik het meer als een verplichting zag. We hadden elkaar een tijd niet gezien, ze is nu geruime tijd met pensioen en er waren zoveel dingen privé weer bij haar gebeurd.

We spraken ook over mijn situatie. Dat ik even een tijdje thuis had gezeten vanwege mijn man die ziek was geweest, zwangerschap etc. En ik had een leuke nieuwe baan in het vooruitzicht, wel met meer verantwoordelijkheden etc.
Zij had vervolgens aan dat ze echt vond dat ik die nieuwe baan niet moest nemen, omdat ik geen type ben die leiding kan geven, maar echt secretaresse werk moet blijven doen. Dat deed ik 10 jaar geleden toen zij mij inwerkte. Inmiddels werk ik als adviseur organisatie bij de overheid. Ze gaf aan dat ze altijd al heeft gedacht dat ik ADHD heb en dat dit werk helemaal niet bij mij past.
Ik stond daar, alweer, met mijn mond vol tanden. Gelukkig kon ik snel weg daarna. We hebben geen 'vriendschap' waarin we elkaar dingen eerlijk vertellen. Ik vind het hee heftig dat zij een medische diagnose zo stelt en dat ze dit niet zomaar mag zeggen. Ik zat net wat beter in mijn vel, ze wist dat ik onzeker was destijds en zij ziet mij nog steeds als dezelfde persoon als destijds met dezelfde vaardigheden en kwaliteiten.

Prima, je kan denken zoek het maar uit. Maar ze blijft mij nu maar appen, ook om af te spreken. Wellicht kinderachtig, maar ik weet echt even niet wat ik ermee moet. Waarschijnlijk de waarheid zeggen, maar de afgelopen 15 jaar leert dat ze alles beter weet en ze maakt mij dan alleen maar weer onzeker en doet me aan vroeger denken.
Overigens, herken ik mezelf niet in het ADHd stukje. Heb specialistische GGZ begeleiding gehad en daar kwam het ook niet uit de testen.

Ik weet waarschijnlijk wat jullie gaan zeggen, maar ik vind het lastig....
Alle reacties Link kopieren Quote
Steeds minder reageren en niet afspreken, dood laten bloeden dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lekker laten lullen.
Jaja.
Laat haar zien dat je daadkrachtig als een leidinggevende kan zijn zou ik zeggen, en kap het contact af.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frambloos schreef:
26-12-2022 10:59
Laat haar zien dat je daadkrachtig als een leidinggevende kan zijn zou ik zeggen, en kap het contact af.
Waarom, ze werken niet meer samen en sowieso hoef je niets extra;s te gaan bewijzen aan anderen.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou me niet druk kunnen maken over wat zo iemand zegt. Neem aan dat je zelf veel beter weet hoe je je voelt?
Verder: dood laten bloeden.
Wat denk je dat we gaan zeggen en waarom is dat lastig?

Ik zou of het dood laten bloeden en als dat niet gaat haar appen dat je geen overeenkomsten ziet en uit elkaar bent gegroeid dus dat je het hierbij wil laten.

Ze raakt je, waarschijnlijk omdat ze een gevoelig punt raakt waar je onzeker over bent. Maar tegelijkertijd weet je dat het onzin is wat ze zegt. Lekker loslaten dus en doorgaan waar je mee bezig bent want je bent goed op weg.
LuciFee2023 schreef:
26-12-2022 11:00
Waarom, ze werken niet meer samen en sowieso hoef je niets extra;s te gaan bewijzen aan anderen.
Omdat je er dan in een keer vanaf bent? Doodbloeden lijkt me persoonlijk vermoeiend, omdat je dan wel nog berichtjes binnen blijft krijgen en af moet blijven wimpelen terwijl je eigenlijk gewoon geen zin meer hebt in die persoon. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Zou dat dus niet doen om iets aan haar te bewijzen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom zit dit jou zo dwars?
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
26-12-2022 11:00
Waarom, ze werken niet meer samen en sowieso hoef je niets extra;s te gaan bewijzen aan anderen.
De boodschap was hier gewoon: kap het af.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Star⁴ schreef:
26-12-2022 11:03
Waarom zit dit jou zo dwars?
Dit vraag ik mij ook af
Alle reacties Link kopieren Quote
Het zit mij zo dwars omdat ik daar als onzekere meid ben begonnen toen ik 18 was. Ik heb een hele mooie periode van groei gehad tot de persoon die ik nu ben.
Zowel emotioneel, fysiek, qua kennis en loopbaan.

Ik ben in het verleden echt bang voor haar geweest, ze kon echt boos op mijn worden op de werkvloer als ik iets niet goed deed, maar even daarna weer heel aardig. Ze heeft mij een soort daarin afhankelijk gemaakt van haar denk ik. Daarom trek ik het me denk ik nu schijnbaar en onbewust zo erg aan wat zij van mij vindt.

Zij ziet mij nog steeds als de persoon die 18 is en die zij moet controleren en ongevraagd advies geven. Ik voel mij altijd weer dezelfde onzekere meid als ik bij haar ben. Terwijl ik zoveel sterker ben dan toen.

Ik denk dat jullie zeggen, stuur haar een berichtje terug met daarin dat ik na gedacht heb over onze vorige afspraak en dat het me op een nare manier is bijgebleven dat ze heeft gezegd dat ik volgens haar altijd adhd heb gehad. Dat dit iets is wat ze niet had mogen zeggen, zeker niet op een moment waarin ik nog in herstel zat en ik haar dat had toevertrouwd. En dat ik voor de toekomst wil nadenken over of ik het contact wil continueren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap ook niet waarom je je hier zoveel van aantrekt… zoals je het beschrijft klinkt het niet als een leuke en goede band en die opmerking over de ADHD zou ik mij ook niet druk over maken. Dood laten bloeden dit contact, of gewoon aangeven dat je hier geen behoefte meer aan hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je inderdaad Adhd hebt zou ik zeggen dat leidinggevende dan in het algemeen beter past dan secretaresse.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien haar een korte samenvatting geven van wat je hier zelf zegt.

Dat je indertijd blij was met haar steun en begeleiding, maar dat je inmiddels zélf leiding geeft en niet meer die onzekere 18 jarige bent. Dat je het best vindt om met elkaar af te spreken, als zij tenminste kan zien dat jij gegroeid bent. Dat haar opmerking je gestoord heeft en dat onderzoeken anders uitwijzen.

Eventueel zeg je dat je niet meer met haar wilt afspreken, maar zoek dan voor jezelf wel een manier om je verhaal nog naar haar te kunnen doen, want nu blijf je hiermee kennelijk in je hoofd zitten.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
MadeleineSophia schreef:
26-12-2022 11:11
Het zit mij zo dwars omdat ik daar als onzekere meid ben begonnen toen ik 18 was. Ik heb een hele mooie periode van groei gehad tot de persoon die ik nu ben.
Zowel emotioneel, fysiek, qua kennis en loopbaan.

Ik ben in het verleden echt bang voor haar geweest, ze kon echt boos op mijn worden op de werkvloer als ik iets niet goed deed, maar even daarna weer heel aardig. Ze heeft mij een soort daarin afhankelijk gemaakt van haar denk ik. Daarom trek ik het me denk ik nu schijnbaar en onbewust zo erg aan wat zij van mij vindt.

Zij ziet mij nog steeds als de persoon die 18 is en die zij moet controleren en ongevraagd advies geven. Ik voel mij altijd weer dezelfde onzekere meid als ik bij haar ben. Terwijl ik zoveel sterker ben dan toen.

Ik denk dat jullie zeggen, stuur haar een berichtje terug met daarin dat ik na gedacht heb over onze vorige afspraak en dat het me op een nare manier is bijgebleven dat ze heeft gezegd dat ik volgens haar altijd adhd heb gehad. Dat dit iets is wat ze niet had mogen zeggen, zeker niet op een moment waarin ik nog in herstel zat en ik haar dat had toevertrouwd. En dat ik voor de toekomst wil nadenken over of ik het contact wil continueren.
Hoelang moet daarover nadenken? Het is al even geen zomer meer.
Maak er niet zoveel worden aan vuil en niet omslachtig.
Je hebt geen behoefte aan contact meer.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Alle reacties Link kopieren Quote
De vraag is niet of zij dit wel of niet mag zeggen. Mensen zeggen soms lompe of lelijke dingen.

De vraag is volgens mij waarom dit voor jou zo ontzettend zwaar weegt?
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
MadeleineSophia schreef:
26-12-2022 11:11
Het zit mij zo dwars omdat ik daar als onzekere meid ben begonnen toen ik 18 was. Ik heb een hele mooie periode van groei gehad tot de persoon die ik nu ben.
Zowel emotioneel, fysiek, qua kennis en loopbaan.

Ik ben in het verleden echt bang voor haar geweest, ze kon echt boos op mijn worden op de werkvloer als ik iets niet goed deed, maar even daarna weer heel aardig. Ze heeft mij een soort daarin afhankelijk gemaakt van haar denk ik. Daarom trek ik het me denk ik nu schijnbaar en onbewust zo erg aan wat zij van mij vindt.

Zij ziet mij nog steeds als de persoon die 18 is en die zij moet controleren en ongevraagd advies geven. Ik voel mij altijd weer dezelfde onzekere meid als ik bij haar ben. Terwijl ik zoveel sterker ben dan toen.

[b/]Ik denk dat jullie zeggen, stuur haar een berichtje terug met daarin dat ik na gedacht heb over onze vorige afspraak en dat het me op een nare manier is bijgebleven dat ze heeft gezegd dat ik volgens haar altijd adhd heb gehad. Dat dit iets is wat ze niet had mogen zeggen, zeker niet op een moment waarin ik nog in herstel zat en ik haar dat had toevertrouwd. En dat ik voor de toekomst wil nadenken over of ik het contact wil continueren.[/b]
Nee dat zeggen we allemaal dus niet. Ik zeg: doodbloeden of afbreken met een algemeen berichtje dat je uit elkaar bent gegroeid en haar alle goeds wenst maar geen vriendschap meer met jou.

Als je bovenstaande tekst gaat appen dan ga je dus helemaal in die rol zitten van je onzekere 18-jarige zelf en dat wil je niet meer, begrijpelijk, dus niet doen. En je geeft haar heel veel voer voor discussie. Je hoeft haar niet de les te lezen over wat je wel of niet zegt, is jouw taak niet en geeft je alleen maar stress.
Alle reacties Link kopieren Quote
Schijnbaar hecht ik veel waarde aan wat zij van mij vindt. Omdat ze altijd een soort bepaalde 'macht' over mij heeft gehad toen ik met haar samenwerkte.

We hebben tussentijds nog wel contact gehad maar heb het afspreken toen kunnen afhouden omdat mij vader tussen de zomer en nu een openhart operatie kreeg en ik voor hem en mijn moeder moest zorgen. Hierdoor had ik als excuus geen tijd en hoopte ik dat ik niks meer hoorde van haar...
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt geen enkele verplichting naar haar om af te spreken. Het klinkt alsof jij niets uit dit contact haalt.

Ik zou zeggen duizend manieren om dit te beëindigen:
De lafste en oneerlijkste blok haar en negeer haar verder.

Als je jezelf nog recht wil kunnen aankijken:
- app haar dat je het contact niet prettig vind en dat je ervoor kiest het contact te stoppen. Als je een betweterig weerwoord krijgt zeg je dat dit jou standpunt is en dat je het hierbij laat.


Tussenwegen:
- app dat je prioriteiten nu even anders liggen
- geef aan dat je druk bent over tijd contact op neemt en doe dat nooit
- spreek wat af en zeg af
where ever you go, go with your heart
flipje2 schreef:
26-12-2022 11:18
De vraag is niet of zij dit wel of niet mag zeggen. Mensen zeggen soms lompe of lelijke dingen.

De vraag is volgens mij waarom dit voor jou zo ontzettend zwaar weegt?
Dat heeft ze hierboven al mooi omschreven, omdat het haar weer laat voelen als haar 18jarige, onzekere zelf. Snap ik wel, ik heb ook geen contact meer met mensen die me herinneren aan mindere tijden in mijn leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
MadeleineSophia schreef:
26-12-2022 11:21
Schijnbaar hecht ik veel waarde aan wat zij van mij vindt. Omdat ze altijd een soort bepaalde 'macht' over mij heeft gehad toen ik met haar samenwerkte.

We hebben tussentijds nog wel contact gehad maar heb het afspreken toen kunnen afhouden omdat mij vader tussen de zomer en nu een openhart operatie kreeg en ik voor hem en mijn moeder moest zorgen. Hierdoor had ik als excuus geen tijd en hoopte ik dat ik niks meer hoorde van haar...
Okay…. Stel je voor je verbreekt het contact en ze vindt je nu stom.
Wat verandert dat in jouw wereld?
Niks toch?
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben je haar voorbijgestreefd qua positie? Dit klinkt echt als zo'n krabbenmand opmerking.

Lekker laten gaan. Sommige mensen kunnen prima bij je passen als je een rups bent maar kunnen niet met je mee nadat je een vlinder bent geworden. Niet teveel woorden aan vuil maken. Je agenda zit te vol, punt.
MadeleineSophia schreef:
26-12-2022 11:21
Schijnbaar hecht ik veel waarde aan wat zij van mij vindt. Omdat ze altijd een soort bepaalde 'macht' over mij heeft gehad toen ik met haar samenwerkte.

We hebben tussentijds nog wel contact gehad maar heb het afspreken toen kunnen afhouden omdat mij vader tussen de zomer en nu een openhart operatie kreeg en ik voor hem en mijn moeder moest zorgen. Hierdoor had ik als excuus geen tijd en hoopte ik dat ik niks meer hoorde van haar...
Ze heeft die macht dus nog steeds over je. Terwijl het met zon simpel appje klaar kan zijn. Ik zou even door de zure appel heenbijten en gewoon appen. Wat is het ergste dat kan gebeuren, dat ze het niet leuk vindt/boos wordt? Dan blok je haar gewoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je leidinggevende bent is het wel handig als je kunt schakelen tussen verschillende gespreksstijlen. En om je niet zomaar te laten overdonderen.

Je kunt dat prima op haar oefenen.
Waar komt je neiging vandaan om haar uit de weg te gaan? Onderzoek dat, dat zegt iets over jouzelf.
Een opmerking als 'waarom zeg je dat?' geeft je extra tijd om na te denken (en je hoeft niet echt het antwoord uit te pluizen).

Tot slot kun je lezen over feedback geven: Houd het bij jezelf (niemand kan ontkennen wat jij voelt/ervaart) en geef gericht aan waar het vandaan komt.

Je kunt ook iets aanvallender zijn. Leuk dat zij een mening heeft maar ze heeft noch de achtergrond, noch het onderzoek om te doen alsof ze een diagnose kan stellen.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven