Relaties
alle pijlers
Betweterige vriendin vindt dat ik ADHD heb
maandag 26 december 2022 om 10:55
Hi allemaal,
Graag leg ik even iets aan jullie voor.
Op jonge leeftijd van 18 jaar ben ik gestart met werken ergens op kantoor, ik ben nu 33 jaar.
Ik kwam samen te werken met een oudere dame van 55 jaar.
Zij heeft mij ingewerkt en we hebben 10 jaar met elkaar samengewerkt. Zij stelde zich op als mijn mentor. Ik vond het een aparte dame. Kon knorrig zijn, streng, ouderwetse stempel en er was altijd iets met haar. Zoveel dingen, dat je het amper kon geloven. Voorbeeld : in 1 jaar 3 sterfgevallen, nieuwe partner twee keer in een jaar overleden, diagnose diabetes, gebroken stuitje, hernia, nichtje verslaafd en zelfmoord. Ga zo maar door. Ik heb daar nooit wat verder van gevonden of tegen haar gezegd maar altijd gesteund.
Op een gegeven moment ben ik elders gaan werken, en hebben we oppervlakkig contact gehouden. Ik merkte dat ik meer voor haar betekende dan zij voor mij. Zij ziet mij merk ik nog steeds als die jonge meid van 18 die ze kent en niet de vrouw die leidinggevende inmiddels is. Overigens was ik blij dat ik niet meer met haar samen hoefte te werken, het was een soort haat liefde verhouding. Omdat ze enorm betweterig kon doen, kattig en mij soms met mijn mond vol tanden kon doen zetten.
Afgelopen tijd zat ik met een burn out thuis en ging het de goede kant op. Inmiddels voel ik me weer goed en heb ik een leuke nieuwe baan waar ik het naar me zin heb.
Waar ik dus tegen aan loop, is dat we elkaar afgelopen zomer hebben gezien. Eigenlijk was ik meer akkoord gegaan met even elkaar weer zien en bijpraten omdat ik het meer als een verplichting zag. We hadden elkaar een tijd niet gezien, ze is nu geruime tijd met pensioen en er waren zoveel dingen privé weer bij haar gebeurd.
We spraken ook over mijn situatie. Dat ik even een tijdje thuis had gezeten vanwege mijn man die ziek was geweest, zwangerschap etc. En ik had een leuke nieuwe baan in het vooruitzicht, wel met meer verantwoordelijkheden etc.
Zij had vervolgens aan dat ze echt vond dat ik die nieuwe baan niet moest nemen, omdat ik geen type ben die leiding kan geven, maar echt secretaresse werk moet blijven doen. Dat deed ik 10 jaar geleden toen zij mij inwerkte. Inmiddels werk ik als adviseur organisatie bij de overheid. Ze gaf aan dat ze altijd al heeft gedacht dat ik ADHD heb en dat dit werk helemaal niet bij mij past.
Ik stond daar, alweer, met mijn mond vol tanden. Gelukkig kon ik snel weg daarna. We hebben geen 'vriendschap' waarin we elkaar dingen eerlijk vertellen. Ik vind het hee heftig dat zij een medische diagnose zo stelt en dat ze dit niet zomaar mag zeggen. Ik zat net wat beter in mijn vel, ze wist dat ik onzeker was destijds en zij ziet mij nog steeds als dezelfde persoon als destijds met dezelfde vaardigheden en kwaliteiten.
Prima, je kan denken zoek het maar uit. Maar ze blijft mij nu maar appen, ook om af te spreken. Wellicht kinderachtig, maar ik weet echt even niet wat ik ermee moet. Waarschijnlijk de waarheid zeggen, maar de afgelopen 15 jaar leert dat ze alles beter weet en ze maakt mij dan alleen maar weer onzeker en doet me aan vroeger denken.
Overigens, herken ik mezelf niet in het ADHd stukje. Heb specialistische GGZ begeleiding gehad en daar kwam het ook niet uit de testen.
Ik weet waarschijnlijk wat jullie gaan zeggen, maar ik vind het lastig....
Graag leg ik even iets aan jullie voor.
Op jonge leeftijd van 18 jaar ben ik gestart met werken ergens op kantoor, ik ben nu 33 jaar.
Ik kwam samen te werken met een oudere dame van 55 jaar.
Zij heeft mij ingewerkt en we hebben 10 jaar met elkaar samengewerkt. Zij stelde zich op als mijn mentor. Ik vond het een aparte dame. Kon knorrig zijn, streng, ouderwetse stempel en er was altijd iets met haar. Zoveel dingen, dat je het amper kon geloven. Voorbeeld : in 1 jaar 3 sterfgevallen, nieuwe partner twee keer in een jaar overleden, diagnose diabetes, gebroken stuitje, hernia, nichtje verslaafd en zelfmoord. Ga zo maar door. Ik heb daar nooit wat verder van gevonden of tegen haar gezegd maar altijd gesteund.
Op een gegeven moment ben ik elders gaan werken, en hebben we oppervlakkig contact gehouden. Ik merkte dat ik meer voor haar betekende dan zij voor mij. Zij ziet mij merk ik nog steeds als die jonge meid van 18 die ze kent en niet de vrouw die leidinggevende inmiddels is. Overigens was ik blij dat ik niet meer met haar samen hoefte te werken, het was een soort haat liefde verhouding. Omdat ze enorm betweterig kon doen, kattig en mij soms met mijn mond vol tanden kon doen zetten.
Afgelopen tijd zat ik met een burn out thuis en ging het de goede kant op. Inmiddels voel ik me weer goed en heb ik een leuke nieuwe baan waar ik het naar me zin heb.
Waar ik dus tegen aan loop, is dat we elkaar afgelopen zomer hebben gezien. Eigenlijk was ik meer akkoord gegaan met even elkaar weer zien en bijpraten omdat ik het meer als een verplichting zag. We hadden elkaar een tijd niet gezien, ze is nu geruime tijd met pensioen en er waren zoveel dingen privé weer bij haar gebeurd.
We spraken ook over mijn situatie. Dat ik even een tijdje thuis had gezeten vanwege mijn man die ziek was geweest, zwangerschap etc. En ik had een leuke nieuwe baan in het vooruitzicht, wel met meer verantwoordelijkheden etc.
Zij had vervolgens aan dat ze echt vond dat ik die nieuwe baan niet moest nemen, omdat ik geen type ben die leiding kan geven, maar echt secretaresse werk moet blijven doen. Dat deed ik 10 jaar geleden toen zij mij inwerkte. Inmiddels werk ik als adviseur organisatie bij de overheid. Ze gaf aan dat ze altijd al heeft gedacht dat ik ADHD heb en dat dit werk helemaal niet bij mij past.
Ik stond daar, alweer, met mijn mond vol tanden. Gelukkig kon ik snel weg daarna. We hebben geen 'vriendschap' waarin we elkaar dingen eerlijk vertellen. Ik vind het hee heftig dat zij een medische diagnose zo stelt en dat ze dit niet zomaar mag zeggen. Ik zat net wat beter in mijn vel, ze wist dat ik onzeker was destijds en zij ziet mij nog steeds als dezelfde persoon als destijds met dezelfde vaardigheden en kwaliteiten.
Prima, je kan denken zoek het maar uit. Maar ze blijft mij nu maar appen, ook om af te spreken. Wellicht kinderachtig, maar ik weet echt even niet wat ik ermee moet. Waarschijnlijk de waarheid zeggen, maar de afgelopen 15 jaar leert dat ze alles beter weet en ze maakt mij dan alleen maar weer onzeker en doet me aan vroeger denken.
Overigens, herken ik mezelf niet in het ADHd stukje. Heb specialistische GGZ begeleiding gehad en daar kwam het ook niet uit de testen.
Ik weet waarschijnlijk wat jullie gaan zeggen, maar ik vind het lastig....
maandag 26 december 2022 om 14:01
Uit al je berichten blijkt dat je niks uit dit contact haalt. Je kunt gewoon appen dat je het druk hebt en keuzes moet maken en geen tijd meer hebt om met haar contact te hebben of af te spreken. Dan hoef je helemaal geen discussie aan te gaan of ze een halfjaar geleden een bepaalde opmerking wel of niet mocht maken.
maandag 26 december 2022 om 14:05
maandag 26 december 2022 om 14:05
Je had überhaupt al geen zin om met haar af te spreken, je deed het uit een soort verplichtingsgevoel. daar zou ik eens bij je zelf beginnen. Ik doe helemaal niks waar ik geen zin in heb. Zelfs niet bij familie. Waarom wil je haar zo graag pleasen en haar goedkeuring? Je valt in je oude gedrag/rol in haar bijzijn, dat houdt je tegen in je herstel en verdere groei. Geen basis om contact voor te houden.
Ik zou haar of überhaupt niet meer antwoorden, of ik zou een tijdje stil blijven totdat het zo awkward wordt dat je niet antwoord op binnenkomende papjes dat je uiteindelijk afsluit met 1 heldere zin:
Excuus voor late reactie, heb zelf niet meer behoefte aan contact, mijn leven gaat een andeee kant op, geniet van je pensioen en ik wens je het allerbeste. En daar bij laten, nooit weer antwoorden. Ook niet teleroon opnemen als ze zou bellen. Het bericht was Duidelijk.
Je vindt haar niet eens aardig dus echt elke gedachte die naar haar uit gaat is weggegooid en werkt je zelfs tegen.
Ik zou haar of überhaupt niet meer antwoorden, of ik zou een tijdje stil blijven totdat het zo awkward wordt dat je niet antwoord op binnenkomende papjes dat je uiteindelijk afsluit met 1 heldere zin:
Excuus voor late reactie, heb zelf niet meer behoefte aan contact, mijn leven gaat een andeee kant op, geniet van je pensioen en ik wens je het allerbeste. En daar bij laten, nooit weer antwoorden. Ook niet teleroon opnemen als ze zou bellen. Het bericht was Duidelijk.
Je vindt haar niet eens aardig dus echt elke gedachte die naar haar uit gaat is weggegooid en werkt je zelfs tegen.
maandag 26 december 2022 om 14:05
Als je zo een band met haar hebt dan heb je neem ik aan ook rouwkaarten vd partners gekregen gecondoleerd ect?
Het lijkt op afstand of je dit echt heel groot maakt terwijl het misschien niet zo groot hoeft.
Je wilt en kunt t contact blijkbaar niet verbreken dus wat haal je er uit?
Het lijkt op afstand of je dit echt heel groot maakt terwijl het misschien niet zo groot hoeft.
Je wilt en kunt t contact blijkbaar niet verbreken dus wat haal je er uit?
where ever you go, go with your heart
maandag 26 december 2022 om 14:25
maandag 26 december 2022 om 14:31
Ja, vrij onbehoorlijk misschien wel. Hangt af van de context, de persoon en de intenties. Maar ik vind het vooral nogal wonderlijk dat to het in deze context niet gewoon van haar schouders veegt. Ik vraag me af waarom dat haar zo raakt.Susan schreef: ↑26-12-2022 13:00Het is niet dat ze het letterlijk niet mag, maar het is wel vrij onbehoorlijk om dat zomaar te roepen tegen een vage kennis (meer dan dat is het eigenlijk niet) die helemaal niet gevraagd heeft hoe jij daarover denkt. Een half jaar is misschien wat lang om er nog op terug te komen, maar ik zou niet weten waarom je zoiets niet af mag kappen en niet mag laten weten dat je daar niet op zit te wachten.
maandag 26 december 2022 om 15:02
Nee, daar doet TS zichzelf mee te kort. En de ander ook wel, al is het een vervelend mens.Skawa schreef: ↑26-12-2022 11:21Je hebt geen enkele verplichting naar haar om af te spreken. Het klinkt alsof jij niets uit dit contact haalt.
Ik zou zeggen duizend manieren om dit te beëindigen:
De lafste en oneerlijkste blok haar en negeer haar verder.
Als je jezelf nog recht wil kunnen aankijken:
- app haar dat je het contact niet prettig vind en dat je ervoor kiest het contact te stoppen. Als je een betweterig weerwoord krijgt zeg je dat dit jou standpunt is en dat je het hierbij laat.
Tussenwegen:
- app dat je prioriteiten nu even anders liggen
- geef aan dat je druk bent over tijd contact op neemt en doe dat nooit
- spreek wat af en zeg af
maandag 26 december 2022 om 15:30
Toen ik daar kwam werken was haar huidige partner overleden. Toen ze met pensioen ging heeft ze iemand leren kennen en die bleek ziek te zijn. Vervolgens is ze close geworden met iemand in haar vriendenkring door zijn overlijden. Bracht hen bij elkaar. Hij kreeg plotseling een hartstilstand. Dit was beiden binnen 1 jaar.
Wat is daar knap aan? Als het echt blijkt te zijn lijkt mij dat knap lastig. Maargoed, het is zoveel bij elkaar.
maandag 26 december 2022 om 15:33
Waarom vind je dat relevant voor het topic? Is het nodig om haar in een kwaad daglicht te stellen? Dat hoeft niet hoor. Wij kennen haar toch niet, en indien wel dan weten we het niet.MadeleineSophia schreef: ↑26-12-2022 15:30Toen ik daar kwam werken was haar huidige partner overleden. Toen ze met pensioen ging heeft ze iemand leren kennen en die bleek ziek te zijn. Vervolgens is ze close geworden met iemand in haar vriendenkring door zijn overlijden. Bracht hen bij elkaar. Hij kreeg plotseling een hartstilstand. Dit was beiden binnen 1 jaar.
Wat is daar knap aan? Als het echt blijkt te zijn lijkt mij dat knap lastig. Maargoed, het is zoveel bij elkaar.
Het doet er ook helemaal niet toe. Jij mag hoe dan ook gewoon het contact afkappen als je daar behoefte aan hebt.
maandag 26 december 2022 om 15:39
Nou, omdat er een opmerking over kwam. Ik stel haar juist niet in een kwaad daglicht, ik leg de situatie alleen maar uit. Ik zeg juist overal dat ik haar geloofd heb uit respect, maar wel een aanname heb of het allemaal wel klopt. Twijfels hebben mag toch? Maar ik zal deze vanuit respect niet bij haar neerleggen want stel het blijkt echt zo te zijn is het nogal pijnlijk en ongemakkelijk.
maandag 26 december 2022 om 15:42
Waarom is het voor dit topic belangrijk?MadeleineSophia schreef: ↑26-12-2022 15:39Nou, omdat er een opmerking over kwam. Ik stel haar juist niet in een kwaad daglicht, ik leg de situatie alleen maar uit. Ik zeg juist overal dat ik haar geloofd heb uit respect, maar wel een aanname heb of het allemaal wel klopt. Twijfels hebben mag toch? Maar ik zal deze vanuit respect niet bij haar neerleggen want stel het blijkt echt zo te zijn is het nogal pijnlijk en ongemakkelijk.
Bovendien, ze is heel wat ouder dan jij. Lijkt me niet heel wonderlijk dat ze meer heeft meegemaakt in haar leven. Gebroken stuitje, hernia, overleden partners, verslaafd nichtje dat zelfmoord heeft gepleegd.... allemaal zeer nare dingen, maar daarom nog niet ongeloofwaardig op zich.
En je zegt niet dat je haar gelooft. Je zegt dat je het zo deed overkomen naar haar. Je gelooft haar niet.
maandag 26 december 2022 om 15:52
De focus ligt er voornamelijk op hoe mijn omgang met haar moet zijn nu ik er eigenlijk achter kom dat ik geen behoefte meer heb aan het contact en het mij niet meer iets brengt, voor zover het al iets gebracht heeft. De rest was context, maar is voor het geheel niet verder van belang.
Ik kan nu in ieder geval verder hiermee en bedankt voor jullie hulp
Ik kan nu in ieder geval verder hiermee en bedankt voor jullie hulp
maandag 26 december 2022 om 16:41
Wat doe je moeilijk, laat lekker gaan. Je hoeft niet verder met dit contact. Je hoeft niet met iedereen die je op je levenspad bent tegengekomen contact te houden, of een invulling te geven aan dat contact.Mijn man zegt ook steeds, stop ermee maar ik weet niet zo goed hoe ik de knoop door moet hakken met iemand die normaal de baas speelt over mij terwijl de rollen misschien nu een keer omgedraaid moeten worden.
maandag 26 december 2022 om 16:43
Geen contact.MadeleineSophia schreef: ↑26-12-2022 15:52De focus ligt er voornamelijk op hoe mijn omgang met haar moet zijn nu ik er eigenlijk achter kom dat ik geen behoefte meer heb aan het contact en het mij niet meer iets brengt, voor zover het al iets gebracht heeft. De rest was context, maar is voor het geheel niet verder van belang.
Ik kan nu in ieder geval verder hiermee en bedankt voor jullie hulp
Jaja.
maandag 26 december 2022 om 16:47
Die omgang hoeft er niet te zijn.MadeleineSophia schreef: ↑26-12-2022 15:52De focus ligt er voornamelijk op hoe mijn omgang met haar moet zijn nu ik er eigenlijk achter kom dat ik geen behoefte meer heb aan het contact en het mij niet meer iets brengt, voor zover het al iets gebracht heeft. De rest was context, maar is voor het geheel niet verder van belang.
Ik kan nu in ieder geval verder hiermee en bedankt voor jullie hulp
Overigens zie ik dit allemaal los van of je al dan niet nu leidinggevende bent, of wat je dan ook op professioneel gebied bent geworden.. Je bent gewoon geen kind meer, en je kiest zelf met wie je wel en niet om wil gaan.
Maar het klinkt een beetje of het meisje van 18 korte geleden is dan het daadwerkelijk is.
maandag 26 december 2022 om 19:20
MadeleineSophia schreef: ↑26-12-2022 15:30Toen ik daar kwam werken was haar huidige partner overleden. Toen ze met pensioen ging heeft ze iemand leren kennen en die bleek ziek te zijn. Vervolgens is ze close geworden met iemand in haar vriendenkring door zijn overlijden. Bracht hen bij elkaar. Hij kreeg plotseling een hartstilstand. Dit was beiden binnen 1 jaar.
Wat is daar knap aan? Als het echt blijkt te zijn lijkt mij dat knap lastig. Maargoed, het is zoveel bij elkaar.
Wauw! Is daar bewijs van? Ik denk dat heel veel religies hier erg in geïnteresseerd zouden zijn, boeddhisme bijvoorbeeld.
maandag 26 december 2022 om 21:21
Dat laatste snap ik wel. Mijn zus heeft een heel gedoe gehad met haar eerste baan.
Is daar niet leuk weggegaan, uiteindelijk een advocaat in de arm moeten nemen.
Die man zei dat het vaker gebeurt dat iemand die heel erg bijdraagt aan een bepaalde ontwikkeling op jonge leeftijd, een heel belangrijke rol in je hoofd kan krijgen.
Zo iemand heeft je toch een beetje gevormd op een ontvankelijke leeftijd.
Die advocaat wist zelfs een speciale therapeut/coach die binnen 1 gesprek mijn zus een enorme push de goede kant op heeft gegeven.
Dit fenomeen schijnt iets bekends te zijn.
Ik zou hier niks meer mee doen. De desbetreffende mevrouw zit in haar hoofd nog in een heel andere verhouding en eer je dat doorbroken hebt
Tot dan is het die 'drukke snotneus' die 'dingen niet onder ogen wil zien' en mevrouw heeft jou beter door dan jouzelf etc.
Lijkt mij nogal nutteloos.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
