Beu hoe mensen je behandelen

07-08-2023 12:10 145 berichten
Ik moet even van me afschrijven, want ik ben van sommige mensen het gedrag zo beu!
Dan heb ik het over onnodige rot opmerkingen of het niet laten uitpraten of door je heen praten.
Dit gebeurd niet alleen bij mij, maar ook bij andere.

Edit: aangepast vanwege mogelijk herkenbaarheid.
anoniem_654df3e0e10b5 wijzigde dit bericht op 07-08-2023 19:40
73.72% gewijzigd
Ik vind het voorbeeld van de sport eigenlijk juist een beetje een lullige opmerking van je partner. Zijn moeder zei in mijn ogen niet iets vreemds of hatelijks, en zijn respons is wel degelijk hatelijk en bijtend.
Ik vind het een beetje overgevoelig om haar opmerking 'jij hebt ook al van alles geprobeerd he?' zo negatief op te vatten. Nou begrijp ik dat daar ongetwijfeld een context omheen hangt, wellicht een verleden van jarenlange opmerkingen die wel/niet/semi- vervelend bedoeld zijn. Dat kan. Maar zo in de OP vind ik het geen lullige opmerking of steek onder water. Ook heeft het weinig met een sterke mening hebben te maken. Ronduit vijandige reactie van je partner vind ik het dus wél.
Waarom zeg je dat je partner gelukkig voor je opkwam? Waarom zie je dit als een situatie waarin er voor je opgekomen moet worden?

Verder, ja hoor, ik ken diverse mensen die het heel lastig vinden om iemand uit te laten praten. Dat hebben zoveel mensen, het is een ergerlijk karaktertrekje, waarom zie je dat als een persoonlijke aanval of afwijzing van jou zelf?

Het spijt me hoor, maar op basis van de titel en de OP vind ik eerlijk gezegd dat jij en je partner een beetje lange tenen hebben.
anoniem_677a6b2c79b65 wijzigde dit bericht op 07-08-2023 13:11
3.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken dat wel, dat mensen dwars door je verhaal heel praten. Ik vind dat heel onbeschoft en ergerlijk maar het lijkt alsof ze het zelf echt niet door hebben.

Misschien moet je zelf wat meer ruimte innemen. Als mensen door je heen praten, gewoon doorgaan met je verhaal, totdat ze stil zijn en weer luisteren.
Of je kunt hen hun verhaal laten doen, een stilte laten vallen, niet op reageren, en de draad van jouw verhaal weer rustig oppakken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo, zonder de intonatie te horen en zonder een historie met de persoon te hebben vind ik de opmerking van je schoonmoeder niet onaardig. Misschien wel zo bedoeld, of misschien reageer je overgevoelig, omdat je al heel vaak vol enthousiasme met iets begonnen bent, om dan heel snel weer af te haken?
granny71 schreef:
07-08-2023 12:44
Misschien is TO wel nooit uitverteld.
Er zijn genoeg mensen die hun eigen verhaal véél belangrijker vinden dan de verhalen van anderen.
Als mijn schoonzussen en schoonmoeder bij elkaar zijn, krijg ik er ook geen speld tussen. Ik moet echt timen om iets gezegd te krijgen, ik kom er gewoon nauwelijks tussen. Ze laten me wel uitpraten als het eindelijk gelukt is, maar gaan daarna zo snel als beleefdheidshalve mogelijk is weer op hun eigen onderwerp verder. Vervelend. Maar geen bewust naar gedrag om mij te kwetsen. Ik kan niet meepraten over hun favoriete onderwerpen en zij zijn eigenlijk maar half geïnteresseerd in de mijne.
Dat is geen opzettelijke belediging, dat zijn gewoon mensen die met elkaar te maken hebben, maar eigenlijk niet echt bij elkaar passen.
Mijn strategie is: niet al te vaak op bezoek, en gesprekken zo oppervlakkig mogelijk houden. En vooral veel luisteren en knikken.
Lekker laten gaan en mensen waar je je aan ergert niet op de koffie vragen.
granny71 schreef:
07-08-2023 12:24
Dit zegt al genoeg
Vind je? Ik vind de opmerking van haar vader afgrijselijk. Terecht dat ze daar iets van zegt. Hij komt alleen met een lullig 'ik mag ook niks meer zeggen ' in plaats van gewoon een sorry, zoals op zijn plaats was geweest. Ik kan me de 'oke boomer' wel voorstellen, waarschijnlijk compleet met oogrol.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou ik vind dit ook best een dingetje ja, niet zozeer van familie. Ik had het bij mijn kvk inschrijving vorige week die man stelde me vragen maar gaf mij niet de ruimte om te antwoorden sprak non stop mijn bedrijfs naam verkeerd uit. Door mij heen te ratelen. Hier kan ik mij best aan storen als je mij 100 vragen tegelijk stelt maar niet de ruimte geeft voor een antwoord en alleen maar over jezelf hebben nooit vragen hoe het met mij gaat dit heb ik in vriendschappen gehad er was geen ruimte voor mijn verhaal en gevoelens dus dit zijn uit eindelijk ook geen vrienden meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben niet anders gewend, oude mensen hè. Mijn vader spant de kroon, die weet werkelijk iedere opmerking om te draaien naar zijn eigen ervaringen. Bijv een kleinkind vertelt op schoolreis te gaan, dan komt er direct een verhaal over zijn schoolreis in 1953. Toen hij overigens niet met de bus gingen en omdat niemand een fiets had moesten ze 30 kilometer lopen op houten sandalen o.i,d, En niemand die mopperde want dan kreeg je een draai om je oren. De jeugd van tegenwoordig bladiebladiebla. Ander voorbeeld, iemand vertelt dat zijn auto stuk is. Hoppa, een verhaal over zijn auto waar hij dertig jaar in gereden heeft. Tegenwoordig maken ze alleen nog maar auto’s die kort mee gaan, allemaal de schuld van het kapitaal en de jeugd van tegenwoordig bladiebladiebla.
De remedie, glimlachen en knikken en een uur later ga je weer weg.
Lavendel22 schreef:
07-08-2023 13:11
Nou ik vind dit ook best een dingetje ja, niet zozeer van familie. Ik had het bij mijn kvk inschrijving vorige week die man stelde me vragen maar gaf mij niet de ruimte om te antwoorden sprak non stop mijn bedrijfs naam verkeerd uit. Door mij heen te ratelen. Hier kan ik mij best aan storen als je mij 100 vragen tegelijk stelt maar niet de ruimte geeft voor een antwoord en alleen maar over jezelf hebben nooit vragen hoe het met mij gaat dit heb ik in vriendschappen gehad er was geen ruimte voor mijn verhaal en gevoelens dus dit zijn uit eindelijk ook geen vrienden meer.
Oh, dat soort mensen ken ik ook een paar. Heel vervelend inderdaad, vuren vragen op je af, maar voor je hebt kunnen antwoorden, is de volgende vraag al gesteld. Die mensen vinden zichzelf vaak ontzettend belangstellend.
Doe je eigenlijk maar heel weinig aan.
Gefeliciteerd met je bedrijf!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken het wel. En irriteer me er ook wel aan. Maar ik laat het meestal maar. Veel mensen zijn niet zo goed in luisteren. Ik richt me liever meer op mensen die wel luisteren en op dingen waar ik blij van wordt.
Herkenbaar TO. Mijn ouders zijn halverwege 70. Hun wereld wordt steeds kleiner, ze KUNNEN volgens mij helemaal niet meer luisteren of meepraten. Zitten vast in hun eigen kleine wereldje. Met inderdaad eindeloos repeterende zeurverhalen over de buurvrouw of huishoudelijke dingen. Ik erger me soms dood. Maar tegelijk helpt het mij te bedenken dat ze heus veel van me houden maar me qua belevingswereld echt niet meer kunnen bijbenen. Ze bedoelen het niet kwaad. Mogelijk geldt dat voor jouw (schoon)moeder ook.
^^ Mijn vader had ook weleens de neiging naar aanleiding van een verhaal shit uit de oude doos op te rakelen. Mijn moeder zei dan altijd meteen: “Bert, het is nu <jaar>, nu even geen verhalen van voor 1980 meer hoor! We leven in het nu.”.
Jufjoke schreef:
07-08-2023 13:00
Dat is geen opzettelijke belediging, dat zijn gewoon mensen die met elkaar te maken hebben, maar eigenlijk niet echt bij elkaar passen.
Mijn strategie is: niet al te vaak op bezoek, en gesprekken zo oppervlakkig mogelijk houden. En vooral veel luisteren en knikken.
Dit ga ik nu dus ook doen, want ik haal geen energie uit het contact de laatste tijd.
anoniem_654df3e0e10b5 wijzigde dit bericht op 07-08-2023 19:41
55.99% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het me echt ergert dan zeg ik het één keer dat ze me onderbreekt. Elke volgende keer zeg ik": "je onderbreekt me" of "nou doe je het weer" en "wil je wel horen wat ik te zeggen heb". Als iemand dat consequent blijft doen dan stopt het.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
07-08-2023 13:09
Vind je? Ik vind de opmerking van haar vader afgrijselijk. Terecht dat ze daar iets van zegt. Hij komt alleen met een lullig 'ik mag ook niks meer zeggen ' in plaats van gewoon een sorry, zoals op zijn plaats was geweest. Ik kan me de 'oke boomer' wel voorstellen, waarschijnlijk compleet met oogrol.
Ik kan mij dat ook goed inbeelden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij mijn moeder is het ook niet meer te doen wanneer ze een slok op heeft, dan wordt elk verhaal halverwege overgenomen en begint elke zin met 'ik'. Na een half uur probeer je het niet eens meer, dan zit je alleen maar lamgelagen naar haar eindeloze monologen te luisteren. Elk verhaal gaat ongeveer hetzelfde: "Iedereen deed het fout maar zij zag hoe het wel moest. En toen de dingen eindelijk gingen zoals zij het wilde gaf iedereen haar gelijk. Wat had zij dat toch goed gezien!"

God beware me dat ik ooit zo zal worden :roll:
zaramorad wijzigde dit bericht op 07-08-2023 13:25
0.38% gewijzigd
If you need a hug, give it to someone else.
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
07-08-2023 13:20
Als het me echt ergert dan zeg ik het één keer dat ze me onderbreekt. Elke volgende keer zeg ik": "je onderbreekt me" of "nou doe je het weer" en "wil je wel horen wat ik te zeggen heb". Als iemand dat consequent blijft doen dan stopt het.
Dit doe ik bij mijn ouder. Ik kan net een zin zeggen voordat weer de spraakwaterval open gaat en weer over de ander gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
granny71 schreef:
07-08-2023 12:44
Misschien is TO wel nooit uitverteld.
Er zijn genoeg mensen die hun eigen verhaal véél belangrijker vinden dan de verhalen van anderen.
Maar het kan toch heel goed zijn dat moeder zo is? Kunnen wij vanaf hier toch niet beoordelen. Ik snap dat je TO misschien een spiegel wilt voorhouden ofzo, maar als je ieder topic zo in twijfel trekt, kan je nergens meer van uit gaan.

Dat TO de opmerking van schoonmoeder zo persoonlijk aantrekt, vind ik dan weer een ander verhaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
suikerspinx schreef:
07-08-2023 13:20
Dit ga ik nu dus ook doen, want ik haal geen energie uit het contact de laatste tijd.
Met andere familie/vrienden/kennissen heb ik dit niet namelijk. Dus misschien is het inderdaad kwestie van niet passen bij elkaar.

Ik hoef echt niet constant aan het woord te zijn, zoals sommige hier suggereren/denken, maar wanneer het een gesprek wordt waarin ik alleen maar mag luisteren en geen input mag geven of alleen maar ja mag knikken dan haak ik na een tijd wel af. Zeker omdat de gesprekken vaak een negatieve wending hebben/krijgen.

Wat ook meespeelt is dat ik het lastig vind dat mijn moeder al die jaren me eigenlijk belastte met haar leed. Psychisch ging het niet altijd goed met haar en ik wil er voor der zijn, maar als ze opbelt dan denk ik vaak wordt dit een leuk gesprek of wordt dit een gesprek waarin zij vooral haar gal even moet spugen. Ik merk wel dat als het een gesprek is waarin we 30 minuten praten aan de telefoon en het misschien 5 minuten gaat over hoe het met mij gaat en de overige 25 minuten over hoe het met haar gaat en hoe haar dag was, dit me helemaal leeg zuigt.

Maar ja als ik het viva moet geloven zal het allemaal wel aan mij liggen.
TO, ik denk dat je van je ouders nooit gaat krijgen wat je nodig hebt. En dat ze nooit eerder naar je geluisterd hebben
Stel je verwachtingen bij (nog verder bij). Het is kut en blijft kut
Jouw ouders kunnenje gewoon niet de steun bieden die je best mag verwachten, en die je zekers als kind nodig had
Alle reacties Link kopieren Quote
Stoutehond schreef:
07-08-2023 13:25
Dit doe ik bij mijn ouder. Ik kan net een zin zeggen voordat weer de spraakwaterval open gaat en weer over de ander gaat.
Je moet bereid zijn om het dertig keer te herhalen zodat ze haar verhaal helemaal niet kan vertellen. Dan kan ze toch geen zin maken.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Laat gaan, ze hoepelen na een paar uur vanzelf weer op ;)
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je mag mensen behandelen zoals ze jou behandelen.
It won't stop until you wise up
Alle reacties Link kopieren Quote
Campanula schreef:
07-08-2023 13:49
Je mag mensen behandelen zoals ze jou behandelen.
wordt het niet leuker van

ik behandel mensen, zoals ik behandeld wil worden, en helpt dat niet. Dan gaat het contact naar minimaal
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
07-08-2023 13:50
wordt het niet leuker van

ik behandel mensen, zoals ik behandeld wil worden, en helpt dat niet. Dan gaat het contact naar minimaal

Het hoeft toch ook niet altijd leuk te zijn? Als mensen vriendelijk doen gaat het toch verder prima?
It won't stop until you wise up
Alle reacties Link kopieren Quote
suikerspinx schreef:
07-08-2023 13:20
Maar ja als ik het viva moet geloven zal het allemaal wel aan mij liggen.
Je klinkt hier wel een beetje alsof je in je kindrol geschoten bent en daardoor lijk je niet helemaal meer te lezen wat er staat.

Niemand zegt dat het aan jou ligt, er worden wel kritische vragen gesteld maar dat is forum inherent.
Iedereen zegt wél dat jouw moeder het niet anders gaat doen en dat jij dus de enige bent die hier iets mee kan. Je hebt het al bespreekbaar proberen te maken, dat leverde niet op wat je wenste en dan zitten er inderdaad dus 2 dingen op.
Het contact minimaliseren, misschien zelfs stoppen of accepteren dat het is zoals het is en nooit anders zal worden.

Jouw moeder heeft je -zo te lezen- gebruikt om haar problematiek mee te bespreken. Voor mij leest het alsof je daar nu wel wat voor terugwil, namelijk gehoord en gezien worden. Dat gebeurt niet en daarom ben je teleurgesteld, dat is terecht en dat is heel pijnlijk.
Maar dat gelijk hebben gaat jouw moeder niet veranderen, helaas.

Als de relatie met je moeder superbelangrijk voor je is zou je nog kunnen overwegen eens samen te gaan kletsen met een derde (prof), om te kijken of er iets in jullie communicatie verbeterd kan worden.
Het lijkt me ook zinnig om tijdens zo'n sessie je moeder te laten weten hoezeer ze je (over)belast heeft met haar problematiek. Jullie relatie is wat scheefgegroeid.
.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven