Beu hoe mensen je behandelen

07-08-2023 12:10 145 berichten
Ik moet even van me afschrijven, want ik ben van sommige mensen het gedrag zo beu!
Dan heb ik het over onnodige rot opmerkingen of het niet laten uitpraten of door je heen praten.
Dit gebeurd niet alleen bij mij, maar ook bij andere.

Edit: aangepast vanwege mogelijk herkenbaarheid.
anoniem_654df3e0e10b5 wijzigde dit bericht op 07-08-2023 19:40
73.72% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Sharing* schreef:
07-08-2023 15:58
Je kunt ook gezellig scrabblen, 1000 puzzel stukjes neerleggen, lekkere hapjes meebrengen, tuinplantjes koesteren.
Een beetje samenleven.
Dit is wel een goeie tip. Met de meeste mensen kun je beter dingen doen dan een gesprek voeren.
Wombat schreef:
07-08-2023 15:45
Oh op zo'n reactie van "je mag ook niks meer zeggen" zeg ik gewoon iets terug als "je bedoelt eigenlijk dat jij mag zeggen wat je wil maar dat ik niks terug mag zeggen"
of "jawel hoor, je mag alles zeggen, maar niet alleen jij, ik mag dat ook".
Maar ik maak het gelukkig amper mee.
Heel goed, die ga ik zeker zelf ook gebruiken. Vooral die eerste.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap wel dat je de opmerking van je schoonmoeder niet zo leuk vind, het voelt voor mij toch als een wijzend vingertje. Terwijl zij misschien helemaal niet doorheeft dat dit zo overkomt. Ik moet daar wel bij zeggen dat ik de reactie van je partner dan wel weer wat heftig vind.

Dat mensen soms/regelmatig/vaak niet zo goed zijn in luisteren moet (mag/kan) je beter naast je neerleggen, deel minder met je moeder en meer met mensen die wel naar je willen luisteren.

Als je weet dat je moeder dat niet zo goed kan respecteer haar tekortkomingen en probeer te focussen op de positieve dingen, ga bijvoorbeeld meer in op haar gespreksonderwerpen misschien laat ze ja dan wel uitspreken en als dat niet werkt houd het lekker luchtig verwacht er niet teveel van.

Maar zowel bij je moeder als schoonmoeder zou ik willen vragen zijn de situaties echt zo erg dat je ze helemaal niet meer wilt zien of voldoen ze niet aan jouw verwachtingen en kun je dit veranderen door jouw eigen verwachtingen bij te stellen?

Als ik naar mijn pa ga bereid ik me er op voor dat het waarschijnlijk van de hak-op-de-tak naar zijn verhaal luisteren word, Maar omdat ik weet dat hij zo is en het niet expres doet vind ik het niet erg om daar als het mij uitkomt de tijd voor te nemen omdat ik wel weet dat hij mijn tijd/aandacht erg waardeert.

Bij mijn moeder heb ik het gewoon niet over de dingen waarvan ik weet dat haar mening erg afwijkt van die van mij omdat ik dan geen zin heb in goed bedoeld adviezen die soms gewoon overkomen al keiharde kritieken. Door het op die manier te doen ga ik met veel plezier op de koffie bij mams of paps

Heb altijd het idee dat ouders de wijzen lessen die ze kinderen geven vaak zelf vergeten:
"Als je niks vriendelijks te zeggen hebt houd dan je mond"
"Laat mensen netje uitspreken, voordat je wat zegt"
"Behandel mensen zoals je zelf behandelt wilt worden"
enz,enz
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
07-08-2023 15:22
Het gevoel dat je niet echt mag deelnemen aan het gesprek; is dat zo of voel je dat zo? Als het je echt stoort, dan zou je eens 1-op-1 met diegene kunnen spreken en op de man afvragen of dat zo is. En dat je er last van hebt. Ik denk namelijk dat zij totaal niet door hebben hoe zo'n gesprek voor jou is. Ik weet niet zo goed waarom alle gesprekken 'een negatieve wending' krijgen.

Ik denk dat er inderdaad een andere reden is waarom het zo gaat, en dat is inderdaad de band met je moeder. Jullie hebben geen gelijke band doordat zij psychisch veel van je vraagt, en jij dat ook altijd aan haar geeft. En nu heeft ze bij jou ook de ruimte gevonden om dat te doen, dus dan doet ze dat ook. Zo lang jij niet assertief wordt, blijft ze dat ook doen. Het klinkt ook wel alsof jij onrealistische verwachtingen hebt van het contact. En dichtklapt als die verwachtingen niet worden waargemaakt. Maak van jezelf geen slachtoffer, maar leer je grenzen te bewaken. Als je moeder je weer niet laat uitpraten, blijf erop terugkomen. En je kan ook zeggen "zo je hebt nu je gal kunnen spuwen, nu wil ik graag even wat met je delen". Als je in een gesprek van een half uur maar 5 minuten claimt, heeft ze ook weinig input om naar jou te vragen. Maar misschien moet je ook wel af van het idee dat jullie een normale moeder-dochterband hebben?

En over je schoonmoeder; het klinkt wel alsof kritiek op je sporten een soort achilleshiel is. Tegelijkertijd is je schoonmoeder ook niet de subtielste. Ik zou minder persoonlijke informatie delen, en als ze zo'n sneer maakt express doorvragen "Wat bedoel je daarmee?" Dan mag ze het uitleggen, en dan kan je het weerleggen. Na afloop nog eens 1-op-1 zeggen "ik vond het niet heel aardig, hoe je dat zei, ik heb daar last van".

Stel je verwachtingen bij en kom voor jezelf op.
Of misschien reageert ze altijd negatief? Of misschien is het de toon waarop? En ze kent schoonmoeder ook wel langer dan vandaag.

Ik had ook iemand die tegen mij zei: jij maakt ook nooit eens iets af! Ik ken diegene een beetje, dat is iemand die liever door ploetert om het maar af te maken, terwijl het misschien helemaal niet verstandig is of leuk is. Ik maak andere keuzes. Daar zat een waardeoordeel in, namelijk ze vindt mij geen doorzetter.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
suikerspinx schreef:
07-08-2023 13:20
Dit ga ik nu dus ook doen, want ik haal geen energie uit het contact de laatste tijd.
Met andere familie/vrienden/kennissen heb ik dit niet namelijk. Dus misschien is het inderdaad kwestie van niet passen bij elkaar.

Ik hoef echt niet constant aan het woord te zijn, zoals sommige hier suggereren/denken, maar wanneer het een gesprek wordt waarin ik alleen maar mag luisteren en geen input mag geven of alleen maar ja mag knikken dan haak ik na een tijd wel af. Zeker omdat de gesprekken vaak een negatieve wending hebben/krijgen.

Wat ook meespeelt is dat ik het lastig vind dat mijn moeder al die jaren me eigenlijk belastte met haar leed. Psychisch ging het niet altijd goed met haar en ik wil er voor der zijn, maar als ze opbelt dan denk ik vaak wordt dit een leuk gesprek of wordt dit een gesprek waarin zij vooral haar gal even moet spugen. Ik merk wel dat als het een gesprek is waarin we 30 minuten praten aan de telefoon en het misschien 5 minuten gaat over hoe het met mij gaat en de overige 25 minuten over hoe het met haar gaat en hoe haar dag was, dit me helemaal leeg zuigt.

Maar ja als ik het viva moet geloven zal het allemaal wel aan mij liggen.
Die laatste opmerking vind ik nogal verongelijkt, dus hier vraag ik me wederom af of je wellicht niet zo veel kan hebben. Snel ergens beledigd en verongelijkt op reageert.

Dat je moeder je belast met haar leed, is niet leuk. Ik weet er alles van, dat vreet energie. Toen dat mij echt een beetje teveel begon te worden, ging ik expres extra vrolijk over iets anders beginnen. Gewoon flauwekul, koetjes en kalfjes. 'goh, heb jij laatst ook dat programma gezien? Zo leuk, blablabla'
Aandacht verschuiven. Daarna eventueel weer terug naar wat je zelf nog graag wilde vertellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sharing* schreef:
07-08-2023 15:58
Je kunt ook gezellig scrabblen, 1000 puzzel stukjes neerleggen, lekkere hapjes meebrengen, tuinplantjes koesteren.
Een beetje samenleven.
Dit inderdaad. Verwachtingen gewoon bijstellen. Als ik het nodig heb om mijn verhaal even te doen, bel ik eigenlijk ook niet mijn moeder.
Maar mijn kinderen vinden het wel leuk als ze er is.
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
07-08-2023 15:42
en toch is het zo, overal waar mensen van roepen "je mag ook niks meer zeggen", kon vroeger ook al niet
Het zjjn altijd kutopmerkingen, meestal over vrouwen/homo's/zwarten. Niet over witte hetro mannen
Vaak over het lichaam van iemand. Ik was als jonge vrouw erg mager en vond de grapjes over Biafra/Anorexia/Echte vrouwen hebben rollen/Heb jij geen tieten. NIET leuk!
Maar je hield je mond, want je was geen zeikwijf
Heel fijn, dat je er nu iets van kan zeggen. Ondank sommige mensen dan mompelen "je mag ook niks meer zeggen"
Zo met je eens. Maarja dan ben ik ook weer woke (krijg ik dan te horen als ik zeg wat jij vermeld). Vind het bizar dat er gewoon mag worden gezegd dat je dik bent en je het maar moet accepteren. Enige context waarin ik het acceptabel vind is bij het uiten van zorgen om gezondheid, maar je mag dat alsnog wel beleefd zeggen (goh ik zie dat je wat bent aangekomen afgelopen tijd, gaat alles wel oké etc).
Alle reacties Link kopieren Quote
Snoesje83 schreef:
07-08-2023 15:58
Bemoeien met andermans lichaam is het nu al ineens! Ik bepaal zelf met wie of wat ik mij bemoei. Als de ander dat niet aanstaat, houdt het contact op. En nee, ik bemoei mij niet met alles maar als ik mij met iets bemoei, is het voor mij belangrijk.
Je snapt het niet helemaal.

Het is gewoon heel naar als je vader of wie dan ook een klote opmerking maakt over je uiterlijk, je innerlijk of je jij in welke vorm dan ook. Als je niks leuks te vertellen hebt, hou dan gewoon je knar.

En ik kan me heel slecht voorstellen dat jij daar wel lekker op zou gaan. Ik ken namelijk helemaal niémand die daar lekker op gaat. Of denkt "gôh, ik vind dit niet zo aardig, wat zegt dit over mij, misschien moet ik in therapie ofzo".

Hou es op.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vind het een moeilijke TO, ik wil er niet vanuit gaan dat persoonlijkheden statisch zijn, maar als je wat ouder bent zijn patronen wat moeilijk te veranderen (mensen laten uitpraten, zelf voornamelijk je verhaal doen). Het is dan de vraag of je het wil accepteren dat iemand zo is en jij wel aandachtig luistert naar haar verhalen of dat je zelf ook haar verhaal het ene oor in en het andere oor uitlaat, maar of dat zo gewenst is... Je zei dat je al een gesprek met haar was aangegaan, hoe ging dat gesprek? (niet hele topic gelezen).
Alle reacties Link kopieren Quote
MysteriousLight schreef:
07-08-2023 16:17
Maarja dan ben ik ook weer woke (krijg ik dan te horen als ik zeg wat jij vermeld).
Woke is prima!
Ik gebruik het gewoon in de volksmond en niemand kijkt daar raar bij.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
MysteriousLight schreef:
07-08-2023 16:17
Zo met je eens
  • . Maarja dan ben ik ook weer woke (krijg
ik dan te horen als ik zeg wat jij vermeld). Vind het bizar dat er gewoon mag worden gezegd dat je dik bent en je het maar moet accepteren. Enige context waarin ik het acceptabel vind is bij het uiten van zorgen om gezondheid, maar je mag dat alsnog wel beleefd zeggen (goh ik zie dat je wat bent aangekomen afgelopen tijd, gaat alles wel oké etc).

Dan zeg ik altijd 'ik raak niet van de kook want ik ben wook'. Het is ook zo'n dooddoener.
It won't stop until you wise up
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
07-08-2023 16:23
Woke is prima!
Ik gebruik het gewoon in de volksmond en niemand kijkt daar raar bij.
Ja ik vind woke ook prima (volgens de officiële betekenis), maar de mensen die zoiets zeggen hebben helaas een andere interpretatie van het begrip.
suikerspinx schreef:
07-08-2023 12:19
Makkelijker gezegd dan gedaan. Op het moment laat ik het gaan, maar de zin om ze te zien/spreken neemt wel af.
Het is gewoon onbeleefd en irritant, want als iemand door mij heen praat keer op keer dan komt het voor mij over alsof het ze 1. niet interesseert en 2. mij eigenlijk niet respecteren. En de rot opmerkingen zijn ook onnodig lijkt me.

Waarom zou ik me dan nog inlaten met iemand die eigenlijk me niet respecteert of me en rot gevoel bezorgd? Of zie ik dat dan helemaal verkeerd (zwart/wit)?
Als er iemand door me heen praat weet ik dat mijn verhaal te lang duurt. Daarnaast heb ik een zus die zich ook altijd zoals jij jezelf beschrijft opstelt.
Die heeft gewoon vage onsamenhangende verhalen, vaak nergens op aansluitend. Uit beleefdheid luister ik wel omdat ze het heel erg vindt dat iedereen wat leuks vertelt en zij er niet tussenkomt en dan gaat mokken. Terwijl ze bijna 50 is.
Maar ik kan het niet zo goed volgen vaak eerlijk gezegd, en heb dan zelf liever dat iemand me dan afkapt ipv lukraak 'goh...*random woord uit verhaal* ?", roept, wat ik dan weleens uit wanhoop doe. Verduidelijking vragen, wordt ze ook bozig om namelijk.

Ik ben zo iemand die in bepaalde gezelschappen altijd wel veel kan vertellen, maar ook niet overal en altijd.
Ik heb vrienden/familie naar wie ik graag luister en anderen die weer speciaal komen om mijn leuke verhalen te horen.
Ik heb volstrekt geen interesse om adem te verspillen aan mensen die me niet interessant vinden.
Soms gebruik ik het ook als oefening om wat korter en bondiger iets te vertellen, je weet dat sommigen de aandachtspanne van een mug hebben.
Mijn schoonouders zitten dus zwijgend bij ons, ik zit er zwijgend bij want ze laten op alle manieren weten geen interesse te hebben in wat ik heb te vertellen.
Prima.
Ieder zijn of haar interesse, en niet iedereen hoeft alles wat ik vertel leuk te vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is de opmerking van TO's schoonmoeder met "jij hebt ook al van alles geprobeerd hé." ineens gegaan naar "je bent dik" en "woke" in deze topic?
:@@:
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
07-08-2023 13:14
Oh, dat soort mensen ken ik ook een paar. Heel vervelend inderdaad, vuren vragen op je af, maar voor je hebt kunnen antwoorden, is de volgende vraag al gesteld. Die mensen vinden zichzelf vaak ontzettend belangstellend.
Doe je eigenlijk maar heel weinig aan.
Gefeliciteerd met je bedrijf!
Haha inderdaad en tuurlijk we maken allemaal fouten.

Dank je wel!
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
07-08-2023 17:03
Hoe is de opmerking van TO's schoonmoeder met "jij hebt ook al van alles geprobeerd hé." ineens gegaan naar "je bent dik" en "woke" in deze topic?
:@@:

'Je mag ook niks meer zeggen' reacties waren de aanleiding.
It won't stop until you wise up
Alle reacties Link kopieren Quote
Campanula schreef:
07-08-2023 17:18
'Je mag ook niks meer zeggen' reacties waren de aanleiding.
Dank voor de duidelijkheid! :thumbsup:

Maar: kan het weer ontopic @allen?
Misschien wel fijn om nu te merken dat de opmerking van jouw schoonmoeder niet zo erg was, TO! :proud:
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
Snoesje83 schreef:
07-08-2023 15:01
Ach alles is kwetsend tegenwoordig. Recht op gevoel blabla. Sorry maar ik vind het gezeur. Het is je vader die het zegt, iemand die het goed met je voor heeft(ga ik vanuit). Hij bedoelt het niet gemeen en als ik mij zo gekwetst zou voelen, dan zou ik mij afvragen hoe dat komt en het vooral bij mezelf houden.
Zegt de gene de ''ok boomer'' te ver vind gaan. :lol:
Ik ben zelf trouwens wat meer lik op stuk, als schoonma wat te zeggen heeft over mijn hobby’s, en het bevalt me niet, dan hoeft mijn vriend echt niet voor mij op de bres. Dat kan ik zelf wel af.

Ik geloof trouwens helemaal dat ze dat niet geheel positief of constaterend bedoeld heeft. Maar als me dat raakt, dan kan ik best iets gevats terug zeggen. Of anders maak ik er een grapje van. “Nu je het zegt, wil jij mijn oude kickbox-spullen misschien?”
Sjulia schreef:
07-08-2023 14:43
Ik denk dat dit echt een beetje bij het leven hoort. Je hebt er wat van gezegd, maar ze doen er niks mee. Dan heb je er geen controle meer over.
Ik heb geleerd dit soort dingen te accepteren. Ik vertel gewoon geen verhalen bij bepaalde mensen, want ze luisteren toch niet.

Die boomer opmerking die iemand hier maakte (was het de TO?) op die overgewicht opmerking snapte ik heel goed haha. Dat doet die generatie heel erg. Ik MaG OoK nIkS mEeR ZeGgEN, na een hele kwetsende opmerking. :hihi:
Precies, ik vertel bepaalde dingen ook niet aan sommige mensen, want dat triggert ofwel een lang verhaal van hen, of het levert bemoeienis, gezeur of kritiek op.

Sowieso vertel ik mijn moeder tegenwoordig dingen die al een feit zijn. Dus niet dan ik bezig ben met een nieuwe baan, maar pas als ik de baan heb en weet wanneer ik begin. Die fase ervoor, het traject van solliciteren, gesprekken, het wel of niet worden, dat kan ze allemaal niet meer aan en de gesprekken gaan dan een kant op die me niet bevalt. Er zijn wel meer dingen die ik alleen op een need-to-know-basis vertel. Of gewoon helemaal niet.

Zelfde met huizenzoekerij of prille relaties, etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Snoesje83 schreef:
07-08-2023 15:39
Omdat diegene het geen kut opmerking vindt misschien? Over empathie gesproken....
Nogmaals als iemand iedere keer weer hetzelfde grapje maakt, wordt het anders.
en omdat diegene het geen kutopmerking vindt, mag ik dat ook niet vinden?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Snoesje83 schreef:
07-08-2023 15:58
Bemoeien met andermans lichaam is het nu al ineens! Ik bepaal zelf met wie of wat ik mij bemoei. Als de ander dat niet aanstaat, houdt het contact op. En nee, ik bemoei mij niet met alles maar als ik mij met iets bemoei, is het voor mij belangrijk.
en waarom mag jij wel bepalen met wie jij je bemoeit, maar mag diegene waar jij je mee bemoeit daar niks van zeggen?
nogmaals, twee maten
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Die voorbeelden uit de openingspost zijn heel gewoon menselijk gedrag. Wel vervelend soms inderdaad. Maar echt luisteren is een kunst. Dat moeten mensen zich echt voornemen of op trainen. Want van nature gaan mensen luisteren naar haakjes om zelf het gesprek over te nemen. Dat gebeurt zo vaak. Is niet slecht bedoeld, gewoon onkunde.

Als je een beetje meeluistert met willekeurige gesprekken merk je dat echt luisteren lang niet altijd gedaan wordt. Gesprek is dan meer een over en weer gaan van opmerkingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom lees ik bij de topictitel steeds 'boehoe, mensen behandelen' en zie ik een overspannen huisarts voor me? :confused:
It won't stop until you wise up
Zeker wat betreft gewicht kan de generatie boven ons, en juist ook ouders, de naarste dingen uitkramen. Vaak kan men zich er na al die jaren nog steeds niet bij neerleggen dat hun kind het postuur heeft dat het heeft. Sowieso zijn ze vaak nog behoorlijk gefixeerd op gewicht. Ik herken ook zeker het vertellen hoe dik iemand is geworden nadat ze iemand na lange tijd weer ergens tegenkomen.

Ik kap dat direct af. Ik hoef niets te horen over de flinke batterij van die en die, die ik zelf ook al jaren niet heb gezien.

En over mijn eigen lijf en wat ik in mijn mond stop, wens ik ook geen bemoeienis, ook al heb ik geen problemen met mijn gewicht. En ik ben bepaald niet subtiel in hoe ik dat aangeef.

Het werkt, want tegenwoordig hoef ik maar een vinger op te tillen en een bepaalde blik te werpen en mijn moeder weet dat ze over een bepaald onderwerp (ze heeft meer stokpaardjes, die met onze achtergrond te maken hebben) haar mond mag houden. Ze heeft namelijk soms ook de neiging in het openbaar net iets te hard dingen over mensen te zeggen, onder het mom van: “dat horen ze toch niet”. Euh, dat horen mensen wél, sommigen van ons hebben nog een deugdelijk gehoor. Not on my watch!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven