Relaties
alle pijlers
Bezoek "recht"
maandag 14 mei 2007 om 20:29
Misschien advies van jullie:Toen mijn man en ex zijn gescheiden zijn ze overeengekomen dat de kinderen (9 en 10)om het weekend /helft van de vakantie's en feestdagen voor de helft bij de vader zouden komen.Vanaf begin was dit al een probleem,volgens de moeder wilden de kinderen maar 1 dag in de 14 dagen komen, en als vader het vraagt zeggen ze ook dat ze niet willen blijven slapen (een duidelijk waarom is er niet, meer iets van gewoon willen we niet)Als ze hier zijn hebben ze het erg naar hun zin (vrolijk en lachen en vertellen hele verhalen over thuis enz enz), maar ze hangen erg aan de moeder dus vinden het ook prima om weer naar huis te gaan.Het is dus vanaf begin niet gestimuleerd door de moeder (eerder tegen gehouden) en de vader wilde hysterische taferelen en ellende voorkomen dus is het bij die ene dag gebleven (in de hoop dat het zou veranderen)Maar tot nu toen nog niets veranderd en komen ze 1 dag per 2 week en geen feestdagen en vakanties. Gesprekken met de moeder lopen op niks uit want ze zegt, de kinderen mogen zelf beslissen.Gesprek met de kinderen gaat ook moeizaam, het lijkt alsof ze dan moeten “kiezen”.Hebben jullie een idee hoe hier toch een verandering in te brengen want natuurlijk wil de vader het liefst zijn kinderen vaker zien (zoals ooit is afgesproken.
dinsdag 15 mei 2007 om 09:11
Kinderen mogen pas op hun 12de zelf beslissen (of hebben ze inspraak).
Daarvoor gaat het om ouderlijk gezag.
Maar het lijkt mij niet verstandig om aan iets te trekken wat nu goed lijkt te gaan. Dwingen is ook niet fijn. Zeker als je nu al het gevoel hebt dat zij denken te moeten kiezen.
Kijk ook eens naar andere mogelijkheden om het contact wat meer in uren te laten stijgen, als wegbrengen naar sportclub, of langs de lijn kijken.
Daarvoor gaat het om ouderlijk gezag.
Maar het lijkt mij niet verstandig om aan iets te trekken wat nu goed lijkt te gaan. Dwingen is ook niet fijn. Zeker als je nu al het gevoel hebt dat zij denken te moeten kiezen.
Kijk ook eens naar andere mogelijkheden om het contact wat meer in uren te laten stijgen, als wegbrengen naar sportclub, of langs de lijn kijken.
dinsdag 15 mei 2007 om 09:23
Probeer toch te genieten van die ene dag in de 14 dagen, je kunt het toch niet afdwingen.
Het is wel jammer dat je min of meer de moeder als schuldige aanwijst, dit wordt wel al te snel gedacht. Ik ben ook een gescheiden moeder van een nu 15 jarige zoon (hij was 5 met de scheiding) en zijn vader hangt voor de buitenwereld de perfekte vader uit, maar er zijn een hoop mankementen, toch gaat mijn zoon ieder 14 dagen een weekend erheen.
Maar ALS er eens iets niet gaat zoals vader dit wil krijgt, jawel, de ex (moeder natuurlijk de schuld. wel lekker makkelijk.
De kinderen van je man hebben een leeftijd 9 en 10 dat ze al prima weten of ze1 dag of een weekend willen, kinderen voelen toch feilloos bepaalde stemmingen in huis aan, en doe je geen plezier met dwingen
Succes verder
Het is wel jammer dat je min of meer de moeder als schuldige aanwijst, dit wordt wel al te snel gedacht. Ik ben ook een gescheiden moeder van een nu 15 jarige zoon (hij was 5 met de scheiding) en zijn vader hangt voor de buitenwereld de perfekte vader uit, maar er zijn een hoop mankementen, toch gaat mijn zoon ieder 14 dagen een weekend erheen.
Maar ALS er eens iets niet gaat zoals vader dit wil krijgt, jawel, de ex (moeder natuurlijk de schuld. wel lekker makkelijk.
De kinderen van je man hebben een leeftijd 9 en 10 dat ze al prima weten of ze1 dag of een weekend willen, kinderen voelen toch feilloos bepaalde stemmingen in huis aan, en doe je geen plezier met dwingen
Succes verder
dinsdag 15 mei 2007 om 10:10
Het bezoekrecht is wederzijds een recht (van de vader om de kinderen te zien en andersom) maar ook een plicht. Het is door de rechter vastgesteld en dus dienen alle partijen zich eraan te houden. Persoonlijk vind ik het verstandig om in het belang van de kinderen vanaf het begin duidelijk te zijn en de kinderen er geen stem in te geven. Dat geeft hun inderdaad het idee dat ze moeten kiezen en daarmee ontstaat een loyaliteitsconflict. De moeder zóu er dus op moeten staan dat de kinderen de afgesproken tijd bij hun vader zijn, maar de vader had hier ook vanaf het begin op moeten aandringen. Maar ja, dat is wijsheid achteraf.... Zij hebben deze weg gekozen en moeten nu zien hoe ze een en ander weer rechttrekken. Dat is nu lastiger omdat de kinderen ouder zijn en hun mening beter kunnen laten horen.
Mijn advies is (heel bot gezegd): niet mee bemoeien. Het is een zaak tussen je man en zijn ex en zij moeten dit samen oplossen.
groet,
dubio
Mijn advies is (heel bot gezegd): niet mee bemoeien. Het is een zaak tussen je man en zijn ex en zij moeten dit samen oplossen.
groet,
dubio
Ga in therapie!
dinsdag 15 mei 2007 om 10:39
Bij ons is het omgekeerd.... Mijn ex probeert elke keer onder (een deel van) de vakanties uit te komen terwijl HIJ juist de persoon was die dit in het convenant opgenomen wilde hebben. Omdat ik het belangrijk vind dat mijn zoon niets mee krijgt van deze strubbelingen maar wel naar zijn vader kan probeer ik tegenwoordig dit soort dingen met mijn ex te bespreken via de mail. Op die manier blijven de kinderen (in mijn geval is dat er eentje) buiten schot.
Een kind vragen of die wel langer wil blijven, terwijl deze waarschijnlijk met de moeder heeft afgesproken dat hij/zij maar één dag blijft breng je in een lastig parket. Ik zou dit dus zéker niet meer doen!
Ik zou het over laten aan je man. hij kan aan zijn ex mededelen dat in het convenant staat dat de kinderen meer bij hem zouden moeten zijn en dat hij wil dat zijn ex zich aan het convenant zal gaan houden. Dit zou hij in een brief kunnen doen en dan haar vragen om ook per brief te antwoorden. Dan staat alles zwart op wit en kan er achteraf geen welles-nietes-spelletje gespeeld worden.
Kinderen hebben recht op goede, evenwichtige omgang met beide ouders. Als één van beide partijen dit frustreert dan zijn er genoeg handvatten om (buiten de kinderen om!!) hier tegenin te gaan.
Succes, groetjes,
Carrrie.
Een kind vragen of die wel langer wil blijven, terwijl deze waarschijnlijk met de moeder heeft afgesproken dat hij/zij maar één dag blijft breng je in een lastig parket. Ik zou dit dus zéker niet meer doen!
Ik zou het over laten aan je man. hij kan aan zijn ex mededelen dat in het convenant staat dat de kinderen meer bij hem zouden moeten zijn en dat hij wil dat zijn ex zich aan het convenant zal gaan houden. Dit zou hij in een brief kunnen doen en dan haar vragen om ook per brief te antwoorden. Dan staat alles zwart op wit en kan er achteraf geen welles-nietes-spelletje gespeeld worden.
Kinderen hebben recht op goede, evenwichtige omgang met beide ouders. Als één van beide partijen dit frustreert dan zijn er genoeg handvatten om (buiten de kinderen om!!) hier tegenin te gaan.
Succes, groetjes,
Carrrie.
donderdag 17 mei 2007 om 13:43
Ja, de moeder heeft het natuurlijk weer eens gedaan. Zij stimuleerde het niet en zo... waarom zou ze eigenlijk? Voor twee mensen die geen enkele eigen aandeel lijken te zien? Hij wil het toch? Dan moet hij het ook stimuleren. En als zij niet bij hun vader willen slapen dan willen ze dat niet. Kan hij twee dingen doen: zijn ouderlijk gezag laten gelden en ze vertellen dat ze niks te willen hebben... of accepteren.
