Commentaar op leeftijdsverschil

15-12-2023 20:07 190 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou de titel zegt het al he? Ik weet dat er echt wel meer stellen zijn met een aanzienlijk leeftijdsverschil tussen beide partners, dus ik ben benieuwd of die hier ook zitten.
Ik werkte vandaag met een collega die ik eigenlijk zelden zie. We weten elkaars naam en dat is het ook. Maar vandaag zaten we als het ware 'met elkaar opgescheept' dus er werd wat gekletst over koetjes en kalfjes.

Ook over relaties. Zodoende heb ik verteld dat ik al bijna 21 jaar (in februari, op m'n verjaardag) samen ben met mijn levenspartner.
"Oh, wauw, dus jullie zijn aan je jeugdliefde blijven plakken?"
Nou. Eh. Dat nou ook weer niet.
Verteld dat mijn partner een stuk ouder is, maar dat we daar eigenlijk weinig tot geen hinder van ondervinden.

"Nee maar vroeger dan? Met dat verschil?"

Nou, eigenlijk ook niet. Ja mijn ouders maakten zich wel zorgen of er wel genoeg raakvlakken waren, omdat ik nog in mijn tienertijd zat en hij al een paar relaties had gehad, dus andere levensfase. Maar tegelijkertijd kenden ze hem ook al jaren, dus wisten ze wel een beetje 'hoe hij inelkaar zat'.

Al met al werd het gesprek me nogal snel té persoonlijk, voor iemand die ik verder amper ken. Dus ik heb het afgekapt. Maar ze bleef er in de loop van de ochtend toch op terugkomen, dat ze daar wel iets van vond, zo'n leeftijdsverschil.

Meer mensen die daar last van hebben? En hoe reageer je daar dan op? Ronduit zeggen dat iemand zich er niet mee hoeft te bemoeien? Of reageer je anders?
Ik kreeg nogal het gevoel dat ik me moest verdedigen, terwijl ik daar helemaal geen behoefte aan heb...
Door te zeggen dat er een leeftijdsverschil is en dat je daar geen hinder van ondervindt, heb je er zelf een ding van gemaakt. Vervolgens gaan mensen er dan op door, omdat je er immers zelf over begon en zelfs de voorzet gaf dat het ook echt een ding is. Immers, jij geeft zelf al aan dat je geen hinder ondervindt. Dat impliceert dat je er normaal gesproken wel vanuit kunt gaan dat het leeftijdsverschil een ding is/kan zijn en dat jij dat ook vindt.

Je had niks kunnen zeggen over het leeftijdsverschil (ja idd mijn jeugdliefde) alleen (neehoor, geen jeugdliefde voor hem, hij is ouder). En gaan ze dan doorvragen of commentaar geven op het leeftijdsverschil dan kun je gewoon aangeven dat je opmerking niet bedoeld was als opening hiervoor, en dat je het graag hebt over andere zaken dan je relatie.

Maar goed, het is nu al gebeurd. Als collega er ooit weer over begint kun je meerdere kanten op. De vriendelijke (joh Truus wat een interesse in m’n relatie, ik word er ongemakkelijk van dus laten we het snel over wat anders hebben hihi) of de effectieve (Truus, ik hou werk en privé graag gescheiden dus ik bespreek mijn relatie niet). En gaat ze door dan zeg je: Truus, ik wil er echt niet over praten dus kappen nu.

Hoppa.
Alle reacties Link kopieren Quote
GroenTuintje schreef:
15-12-2023 20:25
Als to van 87 is, is ze 36 jaar. En was ze dus 15. Maar hoe oud haar partner was destijds staat er niet bij. Ik zou niet blij worden als mijn kind straks op haar 15e met een partner aankomt van 20 jaar ouder oid. Edit, 12 jaar ouder haar partner. Dus 15 en 27…. Daar vind ik wel wat van ja.. ik leerde zelf op mijn 22e mijn partner kennen van 27.
Als mijn 15 jarige met een bijna 30jarige (dus dubbel zo oud)zou komen aankakken zou ik daar heel snel kortemetten mee maken. Ik vind daar echt wat van. Van die man die het met een kind wil doen blijkbaar en van een puber die iets van daddy issues heeft. Een 15 jarige met pukkels in bed met een man die miss al zijn eerste grijze haren heeft. Echt hoor. Ja daar vind ik idd wat van.

Maar 32 en 44 vind ik dan weer niet gek. Het ligt er bij mij heel erg aan in welke levensfase en leeftijd je zelf zit als je een relatie aangaat. Mijn partner is ook ouder maar ik was al dik in de 20 toen ik hem leerde kennen. Dus toch wel een beetje een verschil

Edit: ik heb moeite met het feit dat TO minderjarig was en seks hebben met een minderjarige door een volwassen vent is misbruik. Een kind is bij lange na nog niet wilsbekwaam genoeg om een volwassen seksuele relatie aan te gaan met een man van bijna 30 die al vele jaren ervaring achter de rug heeft. Het is niet legaal en niet voor niks. Wat je als volwassenen onderling doet moet je zelf weten. Daar vind ik dan weer een stuk minder van. Maar van kinderen die relaties hebben met volwassenen krijg ik wel een beetje een error.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wombat schreef:
15-12-2023 22:07
Ik had ooit een collega die 40 jaar jonger was dan haar man. Zij net afgestudeerd en hij bijna met pensioen. Dacht ik ook wel jeetje. Maar ruim 15 jaar later en 2 kinderen rijker zijn ze nog samen. En nooit iets negatiefs tegen haar gezegd natuurlijk. Haar leven haar keuze.
Maar sindsdien vind ik een leeftijdsverschil iet gauw meer groot.
Was het toevallig Peter Jan Rens :P 40 jaar verschil 8-. Kan een opa zijn met kleinkind :O
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
15-12-2023 21:04
Maar wat zou je er in de praktijk tegen kunnen doen?! Antwoord: niets. Kinderen/mensen gaan uiteindelijk hun eigen weg, hoe hard je ook roept dat je het helemaal niets vindt… Stel dat mijn dochter een vriend (of vriendin - kan ook natuurlijk) op haar 18e tegenkomt waar zij meent gelukkig mee te zijn/blijven/worden die ouder is, dan kan ik mijn bezwaren natuurlijk uiten, maar meer niet. En dan zal de toekomst uitwijzen of hij/zij een blijvertje is…
Nou nee hoor. Zoiets begint bij de basis. En daarna kan je nog prima verbieden. Een kind van 15 zou ik echt wel bij een vent van 30 uit de buurt houden. Maar ik denk dat iemand die als kind op volwassen mannen viel zelf ook wel wat issues heeft gehad. Dus miss een missende basis. Want er moet iets meer achter zitten. Hoe kom je alleen al in contact als 15 jarige met een man van bijna 30? En hoe komt daar dan een relatie van? Ieuw.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterrenhemel schreef:
15-12-2023 22:53
Nou nee hoor. Zoiets begint bij de basis. En daarna kan je nog prima verbieden. Een kind van 15 zou ik echt wel bij een vent van 30 uit de buurt houden. Maar ik denk dat iemand die als kind op volwassen mannen viel zelf ook wel wat issues heeft gehad. Dus miss een missende basis. Want er moet iets meer achter zitten. Hoe kom je alleen al in contact als 15 jarige met een man van bijna 30? En hoe komt daar dan een relatie van? Ieuw.
Nou idd. Ik vond mijn leraren (rond de 30) van de middelbare school ook erg interessant, maar geen haar op mijn hoofd dat ik als tiener er iets mee zou beginnen.
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
GroenTuintje schreef:
15-12-2023 22:52
Was het toevallig Peter Jan Rens :P 40 jaar verschil 8-. Kan een opa zijn met kleinkind :O
Haha nee die was het gelukkig niet!
Die heeft een veel hoger yikesgehalte op de een of andere manier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weckfles87 schreef:
15-12-2023 20:30
Ik was 16. Hij was toen 28.
Precies zoals Rob de Nijs het zong :flirting: ik zou er een grap van maken als iemand er iets van vindt.
Toen mss een issue, nu maak je zelf veel te groot.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was net 20 en m'n man 29.. inmiddels 20jr samen.. in het begin was het verschil in levenservaring wel lastig.. ik moest nog op zoek naar m'n autonomie.. maar heb er 1 met engelengeduld getroffen.. wij zijn inmiddels afgestudeerd in elkaar loslaten en vasthouden tegelijkertijd..
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
15-12-2023 21:08
Ja, feit is gewoon dat mensen er wat van vinden als een volwassen man wat met een tiener begint. Maar je zou denken dat je dat na 21 jaar een relatie met zo’n verschil wel weet, dus gewoon voortaan onnodige details achterwege laten.
+1

Als ik jou was zou ik de collega lekker over haar relatie gaan ondervragen.

‘Nou haha genoeg over mij! Ik he. Dus een ouwe vent maar hoe zit t bij jou? Getrouwd - hoelang? Gescheiden - waarom? Nog veel seks - welke standjes?”

Als ze denkt dat er met jou geen gesprek te voeren valt houdt ze vast op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was net letterlijk 2 dagen 21 toen ik een relatie startte met mijn partner van toen bijna 35.

Intussen zijn we 39 en 53 en getrouwd.

Vooral in begin dus ook veel gekwaak mogen horen over leeftijdsverschil, dat het niet kon, dat het te veel was, ...

Tuurlijk heb ik mezelf ook die vraag gesteld. Ik was net piep 21, studeerde nog, hij was mijn eerste vriend, hij werkte. Maar tegelijk had ik toen ook iets van "laat het ons gewoon proberen en we zien wel waar het schip strandt" en "eerst maar eens kijken hoe het loopt voor ik van de daken schreeuw dat ik een relatie heb".
(Elkaar aan familie en vrienden voorstellen had dus ook totaal geen haast.)

Dus laat ik iedereen met commentaar al 18 jaar maar kwaken. 1 oor in, ander oor uit.
Het is mijn relatie, zij moeten er niet mee samenleven :-).
Wie mij écht kent ziet dat het werkt en dat we gelukkig zijn.
Wie mij niet kent of maar half gelooft zijn eigen verhaaltjes maar dat "een leeftijdsverschil maximaal 2 jaar mag zijn".
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Alleen OP gelezen en wellicht mosterd....... maar wat let je om te zeggen, jij mag daar wat vinden maar het is niet jouw relatie. Ik ben jou geen verantwoording verschuldigd dus houd je vragen en kritiek bij je. Duidelijke grenzen stellen en bewaken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterrenhemel schreef:
15-12-2023 22:53
Nou nee hoor. Zoiets begint bij de basis. En daarna kan je nog prima verbieden. Een kind van 15 zou ik echt wel bij een vent van 30 uit de buurt houden. Maar ik denk dat iemand die als kind op volwassen mannen viel zelf ook wel wat issues heeft gehad. Dus miss een missende basis. Want er moet iets meer achter zitten. Hoe kom je alleen al in contact als 15 jarige met een man van bijna 30? En hoe komt daar dan een relatie van? Ieuw.

Mwa… niet altijd hoor. Maar als het mij zelf niet zou zijn overkomen zou ik er waarschijnlijk net zo simplistisch over hebben gedacht ;-) . En ter voorkoming van misverstanden: ik heb het nog altijd over volwassen mensen en geen 15 jarige tieners.

En TO: laat dit een dure les zijn om niet over je relatie uit te wijden en dit te benoemen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gryla schreef:
15-12-2023 23:32
Precies zoals Rob de Nijs het zong :flirting: ik zou er een grap van maken als iemand er iets van vindt.
Toen mss een issue, nu maak je zelf veel te groot.
Rob de Nijs zong het niet alleen… maar heeft zelf toch een veel jongere partner, meen ik? Hij heeft dacht ik (maar ik moet er even een zoek slag naar doen) Parkinson en nog een vrije jonge zoon met haar dacht ik. Kijk, dat is dan meteen het nadeel: een oudere partner heeft nou eenmaal sneller de kans om een “krakende wagen” te worden.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weckfles87 schreef:
15-12-2023 20:07
Maar ze bleef er in de loop van de ochtend toch op terugkomen, dat ze daar wel iets van vond, zo'n leeftijdsverschil.

Meer mensen die daar last van hebben? En hoe reageer je daar dan op? Ronduit zeggen dat iemand zich er niet mee hoeft te bemoeien? Of reageer je anders?
Ik kreeg nogal het gevoel dat ik me moest verdedigen, terwijl ik daar helemaal geen behoefte aan heb...
Gesprekken vinden tegelijk op meerdere niveaus plaats.
Jij reageerde op inhoud en dan ga je je dus verdedigen.

Maar je irritatie zit op andere dingen!
Ten eerste: Waar bemoeit ze zich mee?
En ten tweede: Ze vond er niks van. Daarvoor kent ze de situatie helemaal niet.
Maar aan een mening zit altijd een verwachting of actie. Anders is het geen mening maar een gevoel.
Ze heeft een gevoel omdat ze onverwachte informatie heeft gekregen. Ze verwart dat met 'iets vinden'.

Kan gebeuren, maar daar hoef jij niks mee natuurlijk.
Alleen brengt ze het op een afkeurende manier maar heeft ze geen acties of oplossingen; door het afkeurend te brengen wordt er van jou verwacht dat jij oplossingen gaat lopen verzinnen.
Ja, hallo! Jij hebt toch geen probleem?

Zie je wat er mis gaat en dat het helemaal niet over de inhoud (de betekenis van de woorden) gaat?

Dus een reactie kan zijn om op het juiste niveau in te steken:
Waarom zeg je dat? Je kent ons totaal niet, waarom 'vind' je er dan iets van? Gisteren vond je er niks van maar nu je het weet vind je het erg. Wat is er nu anders dan gisteren? Oh, 'dat je het weet', aaaaaahhhh. Nou nou, poeh poeh. (Dus eigenlijk ligt het probleem bij haar)

En wat wil je dan? Vind je dat ik het nu uit moet maken? Moet ik mijn excuses aanbieden? Nee, allemaal niet? Nou, als je geen actie verwacht, dan heb je geen mening maar een gevoel.
Maar je kent ons niet, je kunt ook denken 'nou het werkt al jaaaren voor hen, blijkbaar zijn er dingen die ik nog niet weet'.
En je kunt er ook niks van vinden, wat is daar mis mee? Heb je dat wel eens geprobeerd?

Nou ja, zo iets, en dan ietsje minder aanvallend.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twaalf jaar verschil vind ik anders bij bijvoorbeeld 40 en 52 of 50 en 62 dan 16 en 28, dat laatste daar vind ik wel wat van.

Ik vraag me dan vooral af wat een volwassen vent van achtentwintig in hemelsnaam met een meisje van zestien moet en ja, ik persoonlijk vind dat ongezond.

Dus ik zou daar zeker wat van vinden, maar als hypothetische collega van TO zou ik wel beleefd genoeg zijn om dat niet uit te spreken en er niets op te zeggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
GroenTuintje schreef:
15-12-2023 21:11
Er is vaak toch wat mis met een ruim volwassen man die op een jong meisje valt, sorry. Dat is toch een hele andere generatie. Op je 15e denk je nog heel naïef. En op je 25e zijn je hersenen volgroeid.
Dat vind ik ook. Je hebt als ruim volwassene een enorm geestelijk overwicht op een tiener, een kind nog. Ik vind dat eng ongezond.
Sowieso kun je vragen wát ze daar dan van vond ;-) (echt hoor: 'ik vind daar wat van' = :facepalm:)

Ik zou zeggen dat zij daar 'iets van mag vinden' maar dat ik daar verder niet in geïnteresseerd ben en het dan afkappen.

Verder wil jij niet dat ze jou een bitch gaat vinden, maar dat vind jij ook al van haar (en mss niet onterecht), dus zoveel maakt dat ook niet meer uit. Ik snap dat je geen ruzie wil op de werkvloer en dat zou ik ook proberen te voorkomen maar zij is wel degene die dit begonnen is, hoor. Hoe sneu kun je zijn dat je meent daar de volgende dag nog op terug te moeten komen?
JoyAnna schreef:
16-12-2023 01:48
Dat vind ik ook. Je hebt als ruim volwassene een enorm geestelijk overwicht op een tiener, een kind nog. Ik vind dat eng ongezond.
En toch zal vast iedereen die uit het tijdperk komt dat je met 16 alcohol mocht drinken en dus een café binnen kwam, zo nog enkele van die creeps herinneren. Die ‘Oh ben j́e pas 16? Je komt veel volwassener over’ en dan dat vieze klauwtje wat ze op je hand of knie probeerden te leggen. Of ‘Als jij en je vriendin willen, kan ik wel even met jullie door de McDrive rijden hoor’. Gatver, krijg er weer koude rillingen van. Als 16-jarige dacht ik: ‘Met jou is iets mis als iedere vrouw van 20+ met een enorme boog om jou heen gaat’.
Ik noem nooit de leeftijd van mijn man, daar wordt ook niet naar gevraagd. Vaak wel naar de leeftijd van de kinderen..
Alle reacties Link kopieren Quote
KooktMetKnoflook schreef:
16-12-2023 01:34
Gesprekken vinden tegelijk op meerdere niveaus plaats.
Jij reageerde op inhoud en dan ga je je dus verdedigen.

Maar je irritatie zit op andere dingen!
Ten eerste: Waar bemoeit ze zich mee?
En ten tweede: Ze vond er niks van. Daarvoor kent ze de situatie helemaal niet.
Maar aan een mening zit altijd een verwachting of actie. Anders is het geen mening maar een gevoel.
Ze heeft een gevoel omdat ze onverwachte informatie heeft gekregen. Ze verwart dat met 'iets vinden'.

Kan gebeuren, maar daar hoef jij niks mee natuurlijk.
Alleen brengt ze het op een afkeurende manier maar heeft ze geen acties of oplossingen; door het afkeurend te brengen wordt er van jou verwacht dat jij oplossingen gaat lopen verzinnen.
Ja, hallo! Jij hebt toch geen probleem?

Zie je wat er mis gaat en dat het helemaal niet over de inhoud (de betekenis van de woorden) gaat?

Dus een reactie kan zijn om op het juiste niveau in te steken:
Waarom zeg je dat? Je kent ons totaal niet, waarom 'vind' je er dan iets van? Gisteren vond je er niks van maar nu je het weet vind je het erg. Wat is er nu anders dan gisteren? Oh, 'dat je het weet', aaaaaahhhh. Nou nou, poeh poeh. (Dus eigenlijk ligt het probleem bij haar)

En wat wil je dan? Vind je dat ik het nu uit moet maken? Moet ik mijn excuses aanbieden? Nee, allemaal niet? Nou, als je geen actie verwacht, dan heb je geen mening maar een gevoel.
Maar je kent ons niet, je kunt ook denken 'nou het werkt al jaaaren voor hen, blijkbaar zijn er dingen die ik nog niet weet'.
En je kunt er ook niks van vinden, wat is daar mis mee? Heb je dat wel eens geprobeerd?

Nou ja, zo iets, en dan ietsje minder aanvallend.
:worship:

Dankjewel hiervoor.
Mijn communicatieve skills kennende, is er wel een kans dat het er alsnog bitcherig uit komt, maar hier kan ik zeker wat mee!

En ja, wat er al vaker gezegd wordt, ik benoemde het natuurlijk zelf.
Ik ben geen prater, nogal op mezelf enzo. Dus als ik dan een praatje moet maken, ratel ik soms nogal door omdat ik het erg ongemakkelijk vind als ik dan maar niks zeg, ofzo.

En ja, dan denk ik achteraf ook: mens, had je klep gehouden, waarom moet iemand dat weten? :facepalm:

@andere reacties over hoe zo'n 'kerel van bijna 30' dan zo'n tienermeisje tegenkomt: gewoon bij ons in de buurt. We wonen (nog steeds) in een vrij hechte gemeenschap, iedereen kent iedereen, en het was normaal dat er grote groepen jongeren (en dus ook iets ouderen) naar heet water gingen in te zwemmen e.d. in de zomer. Daar was hij ook bij, meestal als 1 van de sjouwers die de spullen meenamen naar het water. Maar iedereen ging met iedereen om.

Nouja, ik heb zojuist geleerd m'n mond te houden, dus voordat ik het nog erger maak, zal ik maar niet meer uitwijden over die periode. ;)

(En nee, ik kom niet uit Urk, al vermoed ik dat daar wel een soortgelijke ons- kent- ons sfeer is)
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn man is ook 12 jaar ouder, we zijn al bijna 25 jaar samen en echt nog nooit commentaar gehad op het leeftijdsverschil.

Als je destijds inderdaad 15 was en hij 27, zoals iemand opmaakte uit je naam, dan vind ik daar wel iets van. Maar ik heb het idee dat het leeftijdsverschil op zich nou niet door mensen als enorm wordt ervaren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
16-12-2023 00:12
Ik was net letterlijk 2 dagen 21 toen ik een relatie startte met mijn partner van toen bijna 35.

Intussen zijn we 39 en 53 en getrouwd.

Vooral in begin dus ook veel gekwaak mogen horen over leeftijdsverschil, dat het niet kon, dat het te veel was, ...

Tuurlijk heb ik mezelf ook die vraag gesteld. Ik was net piep 21, studeerde nog, hij was mijn eerste vriend, hij werkte. Maar tegelijk had ik toen ook iets van "laat het ons gewoon proberen en we zien wel waar het schip strandt" en "eerst maar eens kijken hoe het loopt voor ik van de daken schreeuw dat ik een relatie heb".
(Elkaar aan familie en vrienden voorstellen had dus ook totaal geen haast.)

Grappig, ik heb altijd gedacht dat jij ruim boven de 50 was
Alle reacties Link kopieren Quote
GroenTuintje schreef:
15-12-2023 21:11
Er is vaak toch wat mis met een ruim volwassen man die op een jong meisje valt, sorry. Dat is toch een hele andere generatie. Op je 15e denk je nog heel naïef. En op je 25e zijn je hersenen volgroeid.
Ja! Ik heb meerdere van zulke "gevallen" meegemaakt en met al die mannen was wel iets mis, van emotioneel/cognitief wat achterlopen tot gewoon eng zijn. Mannen van wie ik vermoedde dat het bij leeftijdsgenoten niet zou lukken..
KooktMetKnoflook schreef:
16-12-2023 01:34
Gesprekken vinden tegelijk op meerdere niveaus plaats.
Jij reageerde op inhoud en dan ga je je dus verdedigen.

Maar je irritatie zit op andere dingen!
Ten eerste: Waar bemoeit ze zich mee?
En ten tweede: Ze vond er niks van. Daarvoor kent ze de situatie helemaal niet.
Maar aan een mening zit altijd een verwachting of actie. Anders is het geen mening maar een gevoel.
Ze heeft een gevoel omdat ze onverwachte informatie heeft gekregen. Ze verwart dat met 'iets vinden'.

Kan gebeuren, maar daar hoef jij niks mee natuurlijk.
Alleen brengt ze het op een afkeurende manier maar heeft ze geen acties of oplossingen; door het afkeurend te brengen wordt er van jou verwacht dat jij oplossingen gaat lopen verzinnen.
Ja, hallo! Jij hebt toch geen probleem?

Zie je wat er mis gaat en dat het helemaal niet over de inhoud (de betekenis van de woorden) gaat?

Dus een reactie kan zijn om op het juiste niveau in te steken:
Waarom zeg je dat? Je kent ons totaal niet, waarom 'vind' je er dan iets van? Gisteren vond je er niks van maar nu je het weet vind je het erg. Wat is er nu anders dan gisteren? Oh, 'dat je het weet', aaaaaahhhh. Nou nou, poeh poeh. (Dus eigenlijk ligt het probleem bij haar)

En wat wil je dan? Vind je dat ik het nu uit moet maken? Moet ik mijn excuses aanbieden? Nee, allemaal niet? Nou, als je geen actie verwacht, dan heb je geen mening maar een gevoel.
Maar je kent ons niet, je kunt ook denken 'nou het werkt al jaaaren voor hen, blijkbaar zijn er dingen die ik nog niet weet'.
En je kunt er ook niks van vinden, wat is daar mis mee? Heb je dat wel eens geprobeerd?

Nou ja, zo iets, en dan ietsje minder aanvallend.
Aan een mening zit helemaal geen verwachte actie, je kunt prima iets vinden zonder dat er persé iets moet gebeuren. Ik vind dit mooi, ik vind dit lelijk, ik vind het koud of warm. Zijn allemaal normale uitdrukkingen zonder dat er meteen verwacht wordt dat er iets aan gedaan wordt.

Maar goed, dit is allemaal semantiek, het verhaal was niet heel anders geweest als collega had gezegd dat ze er geen goed gevoel bij had. En dat gevoel heeft ze nu op basis van de beperkte informatie, maar haar gevoel gaat ook niet over de fijne relatie die dit is gebleken te zijn. Haar gevoel gaat over de totstandkoming van de relatie. Waarschijnlijk maakt het haar ook niet uit wat de precieze omstandigheden destijds waren.

Maar dit doet er allemaal niet toe, zij mag haar mening gevoel over de relatie van collega lekker voor zich houden, en TO mag dit, aardig of minder aardig, gewoon afkappen. “Ik vind het niet nodig om hier nu verder op in te gaan, maar maak je om mij in elk geval maar geen zorgen hoor!”. Een mens mag soms best even bitchy zijn.
Susan schreef:
15-12-2023 21:56
Er wordt een aantal keer gezegd dat ze zelf heeft benoemd dat hij een stuk ouder is, maar dat vind ik er eigenlijk niet zo toe doen. Het was makkelijker geweest als ze het niet had gedaan, want dan had ze het gezeur niet gehad, maar voor die ander vind ik het echt geen excuus. Zeggen wat je 'wel wat vindt' van het leeftijdsverschil in de (nota bene behoorlijk lange) relatie van je collega vind ik echt totaal not-done. Wat denk je dat die ander daar voor boodschap aan hebt? En waarom die jouw mening zo belangrijk vindt? Ik vind dat echt ongepast, of je collega dat leeftijdsverschil nu zelf heeft benoemd of niet.
Zeker ongepast! Maar dat zegt iedereen hier ook al. En ik vind ook niet dat je aardig hoeft te zijn tegen zo’n bemoeial. Ik zou dat lomp afkappen. Basta.

Maar TO lijkt bang te zijn bitchy over te komen, dan kun je maar beter niet al te veel uitweiden over onderwerpen waarvan bekend is dat men daar over het algemeen wat van vindt. Zeker als je iemand nota bene corrigeert over of het al dan niet een jeugdliefde is.

Collega heeft er geen bal mee te maken, maar in het leven zijn er nu eenmaal veel onbeschofte mensen. Beetje lastig als je zelf niet graag onbeschoft terug wil zijn.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven