Constante druk in nieuwe relatie

05-12-2023 10:29 1009 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is mijn eerste topic. Ik heb lang getwijfeld of ik hier iets zou posten. Ik ben heel bang voor herkenning.

Sinds een kort jaartje heb ik, na een pittige scheiding, een nieuwe relatie. In het begin was dit heel verfrissend en verrassend leuk, maar inmiddels ervaar ik heel wat druk. Ik denk vaak dat dit aan mij ligt, omdat ik nagenoeg de volledige zorg voor mijn kleuter heb doordeweeks en daarnaast een drukke baan heb. Ik ben daardoor vaak moe en niet meer in staat om genoeg aandacht te besteden aan mijn relatie.

De druk die ik ervaar komt denk ik ook omdat deze relatie me af en toe benauwt. Hij wil alles samen doen. Als ik mijn kind het weekend niet heb wil hij samen zijn. In die weekenden draait het dan ook vooral om lief zijn, knuffelen en veel seks. Soms wel 6x in het weekend. Seks, zoenen en knuffelen is voor hem heel belangrijk. Ik zet mezelf regelmatig over mijn vermoeidheid heen, omdat hij nog wil knuffelen. De momenten dat mijn kind er wel is, vind hij niet echt samen zijn.

Ik heb vaker aangegeven dat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb. Om mijn huishouden op orde te houden, maar ook om mijn sociale leven niet te verwaarlozen en soms om gewoon in m’n pyjama te Netflixen. Afspreken om met een vriendin iets leuks te gaan doen in die weekenden of dat ik aangeef dat ik later kom (zaterdag ipv vrijdag) omdat ik mijn huishouden moet doen leidt niet zelden tot discussies. Hij vindt dat ik niet genoeg laat blijken dat ik hem graag wil zien en dat ik hem leuk vind. Dat er alleen maar momenten van af gaan in plaats van erbij. In telefoongesprekken krijg ik vaak terug dat hij graag zou willen dat ik tussendoor laat blijken dat ik van hem hou en laat hij blijken dat hij wil dat we lief voor elkaar zijn die avond. Ik voel hierdoor een enorme druk; alsof ik tekortschiet. Het is niet dat ik hem helemaal niets laat blijken, maar het lijkt nooit genoeg. Ik zie hem twee dagen doordeweeks en meestal alle weekenden. Ik vind het regelmatig veel en ik merk dat ik uit balans raak. Met name omdat ik voor m’n gevoel na een werkdag nog lief ‘moet’ doen, uitgebreid moet zoenen en knuffelen, maar ook het voeren van de discussies over wel/niet afspraken maken met vriendinnen in bepaalde weekenden breekt me gewoon op.

Dit is niet het enige. Hij heeft over veel dingen een mening. Hij bemoeit zich gevraagd of ongevraagd met de omgang met mijn ex-partner, heeft een mening over hoe ik of mijn vriendinnen zich tegenover elkaar gedragen, heeft een mening over keuzes die ik maak met betrekking tot mijn vrije tijd (laat naar bed, uitgaan, afspreken met iemand, iets leuks doen met kind zonder hem, op vakantie met een vriendin). Ook heb ik het idee dat hij mijn telefoon gecontroleerd heeft, omdat hij vraagt naar bepaalde zaken die ik hem niet verteld heb. Verder hebben we veel discussies over het feit dat ik rook.

Ik merk dat ik uitgeput raak. Hoe zeer ik ook mijn best doe, er is altijd iets. Inmiddels heb ik het punt bereikt dat ik inderdaad niet vaak meer laat blijken dat ik hem graag zie. Ik wil gewoon rust. Het kost me steeds meer moeite om het leuk te hebben. Ik ben negatief en moe. Ik kan hem daarom ook niet geven wat hij graag wil; bevestiging en liefde.

Als ik teruglees wat ik tot nu toe heb opgeschreven schrik ik. Maar er is ook een andere kant. We hebben het niet altijd minder fijn, er zijn ook heel fijne momenten. Hij vertelt me vaak dat zijn intenties goed zijn; hij maakt zich zorgen om me en hij ziet me gewoon graag omdat hij me zo leuk vindt. Zijn mening en z’n teleurstelling mag er zijn; dat ik me daardoor schuldig voel of dat ik me aangevallen voel zit ook deels in mij. Ik voel me snel schuldig en ik ben iemand die het anderen graag naar z’n zin maakt. Hij hoopt dat ik ga zien dat hij alleen maar echt heel lief voor me is als ik minder vermoeid ben. Ik ben perfect voor hem en wat we hebben/hadden in de eerste maanden was echt perfect.

Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen. Ik wil wel geven, maar het lukt me niet meer. Ik denk steeds vaker dat ik gewoon alleen wil zijn. Het voelt niet alsof ik zomaar mag kappen. Dan kwets ik hem en ik heb een hele andere boodschap uitgedragen; dat hij het is voor mij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ergens onderweg heeft hij zich voorgenomen dat hij nooit meer op zijn kop gezeten zal worden. Dat is wat hij meebrengt jullie relatie in, en alle volgende relaties. Jou je zin geven is op zijn trauma van zijn eigen onderdrukking drukken.

Meer interessant is het om te ontdekken wanneer jij jezelf toestemming gaat geven om van negatieve mensen af te mogen komen? Waarom wil jij nog verder doormodderen? Waarom denk jij dat deze relatie nog kans van slagen heeft? Welke angsten liggen daar aan ten grondslag?

Jij bent baas.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
MissyImpossible schreef:
10-12-2023 15:34

Als ik aangeef dat ik meer ruimte nodig heb of aangeef geen kind meer te willen of niet te willen verhuizen naar zijn woonplaats en je bent er niet blij mee, waarom dan druk leggen ipv accepteren en/of verder gaan kijken?
Denk je echt dat hij hier ineens anders in gaat staan?

Niet alleen mannen zijn zo, vrouwen ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissyImpossible schreef:
10-12-2023 15:34

Als ik aangeef dat ik meer ruimte nodig heb of aangeef geen kind meer te willen of niet te willen verhuizen naar zijn woonplaats en je bent er niet blij mee, waarom dan druk leggen ipv accepteren en/of verder gaan kijken?
Lieve TO, dit zijn zulke fundamente zaken in een relatie. Daar sneuvelen goed lopende relaties al op.

Deze issues zullen boven deze relatie blijven hangen.

Jammer dat t vrijdag niet gelukt is

:hug:
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
10-12-2023 15:42
Denk je echt dat hij hier ineens anders in gaat staan?

Niet alleen mannen zijn zo, vrouwen ook.
Oh dat denk ik ook. Vrouwen kunnen er ook wat van. Sterker nog; afgelopen maanden heb ik wel eens gedacht dat ik m’n zin door dreef als ik aangaf niet te willen verhuizen.

Ik denk eigenlijk niet dat hij hier anders in gaat staan, maar hij denkt het zelf wel, of in elk geval qua verhuizen.

Maar hij woont al z’n hele leven in hetzelfde kleine dorp, z’n ouders wonen er en zijn hele sociale leven speelt zich er af. Hij heeft altijd verkondigd nooit te willen verhuizen (ook nooit overwogen bij vorige relaties) tot hij mij tegen kwam. Hij wordt hier doodongelukkig.

Nu is het áls hij het doet, dan geen twijfel hoeven hebben over relatie, want impactvolle beslissing. En ik zou hem dan wel meer moeten meenemen vrienden en familie en toelaten in leven met kind, want voelt zich nu soms buitengesloten.

Overigens vond hij mijn stellingname over niet willen verhuizen absurd, want hij wil open het gesprek in, samen een beslissing nemen na voors en tegens afgewogen te hebben en ook oplossingen zoeken voor obstakels. Zijn ouders kunnen immers ook de rol overnemen van opa en oma, kind maakt wel nieuwe vriendjes, kind is flexibel. Er was dus geen reden om zo stellig te verkondigen dat ik omwille van kind niet wilde verhuizen.

Vandaar dat ik gedacht heb dat ik egoïstisch was door mijn gevoel te uiten. Zelfde met het kinderwens verhaal. Hij werd erdoor verrast, ik ontneem hem dit plotseling terwijl ik eerder anders gezegd heb, hij weet het zelf ook niet zeker, maar voordat hij zo veel investeert toch zeker weten dat er een gesprek over te voeren is. Samen beslissen en soms consessies doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is hij nu weer naar z'n eigen huis?

Hij banjert niet alleen over jou grenzen heen maar verwacht dus ook dat kind alles opgeeft en zich naar zijn fantasieën schikt.

Die vent is nie wies :@@:
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
Alle reacties Link kopieren Quote
Laat hem iemand in z'n eigen dorp zoeken die wel kinderen wil.
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
Alle reacties Link kopieren Quote
MissyImpossible schreef:
10-12-2023 15:57
Oh dat denk ik ook. Vrouwen kunnen er ook wat van. Sterker nog; afgelopen maanden heb ik wel eens gedacht dat ik m’n zin door dreef als ik aangaf niet te willen verhuizen.

Ik denk eigenlijk niet dat hij hier anders in gaat staan, maar hij denkt het zelf wel, of in elk geval qua verhuizen.

Maar hij woont al z’n hele leven in hetzelfde kleine dorp, z’n ouders wonen er en zijn hele sociale leven speelt zich er af. Hij heeft altijd verkondigd nooit te willen verhuizen (ook nooit overwogen bij vorige relaties) tot hij mij tegen kwam. Hij wordt hier doodongelukkig.

Nu is het áls hij het doet, dan geen twijfel hoeven hebben over relatie, want impactvolle beslissing. En ik zou hem dan wel meer moeten meenemen vrienden en familie en toelaten in leven met kind, want voelt zich nu soms buitengesloten.

Overigens vond hij mijn stellingname over niet willen verhuizen absurd, want hij wil open het gesprek in, samen een beslissing nemen na voors en tegens afgewogen te hebben en ook oplossingen zoeken voor obstakels. Zijn ouders kunnen immers ook de rol overnemen van opa en oma, kind maakt wel nieuwe vriendjes, kind is flexibel. Er was dus geen reden om zo stellig te verkondigen dat ik omwille van kind niet wilde verhuizen.

Vandaar dat ik gedacht heb dat ik egoïstisch was door mijn gevoel te uiten. Zelfde met het kinderwens verhaal. Hij werd erdoor verrast, ik ontneem hem dit plotseling terwijl ik eerder anders gezegd heb, hij weet het zelf ook niet zeker, maar voordat hij zo veel investeert toch zeker weten dat er een gesprek over te voeren is. Samen beslissen en soms consessies doen.
En dus doe jij straks braaf wat hij wil?
Alle reacties Link kopieren Quote
Zie?
Ik investeer, dus jij bent me veel verschuldigd!

Je kunt ook zeggen, wat we willen is onverenigbaar. Helaas tot ons verdriet moet het hier stoppen.

Maar dat zal hij nooit zeggen. Jij moet over de brug komen. Een heel eind.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Ga je verhuizen naar een gat waar je niemand kent zodat je volledig afhankelijk van hem bent? Ga je een kind met hem krijgen zodat hij nooit meer uit je leven is? Want dat wil hij graag. Concessies, maar alleen van jouw kant en zodat hij meer macht heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissyImpossible schreef:
10-12-2023 15:57

Overigens vond hij mijn stellingname over niet willen verhuizen absurd, want hij wil open het gesprek in, samen een beslissing nemen na voors en tegens afgewogen te hebben en ook oplossingen zoeken voor obstakels. Zijn ouders kunnen immers ook de rol overnemen van opa en oma, kind maakt wel nieuwe vriendjes, kind is flexibel. Er was dus geen reden om zo stellig te verkondigen dat ik omwille van kind niet wilde verhuizen.
Dus 'open het gesprek in' betekent: eerst al jouw argumenten en je kinds behoeften van tafel vegen. Dat doet er allemaal niet toe. Om vervolgens zijn wensen en behoeften erin te drammen bij jou.

TO, dit is niet ok.

Ik moet toegeven: het is wel een originele manier om jou de mond te snoeren. 'Nee ik wil een OPEN gesprek! Niet aankomen met al die logica en zinnige argumenten, hou op, het gesprek moet OPEN zijn'

Dus alleen wat hij zegt telt.
dropdrop wijzigde dit bericht op 10-12-2023 16:32
13.69% gewijzigd
Doreia, heb je mijn pb ontvangen?
MissyImpossible schreef:
10-12-2023 15:57
Overigens vond hij mijn stellingname over niet willen verhuizen absurd, want hij wil open het gesprek in, samen een beslissing nemen na voors en tegens afgewogen te hebben en ook oplossingen zoeken voor obstakels. Zijn ouders kunnen immers ook de rol overnemen van opa en oma, kind maakt wel nieuwe vriendjes, kind is flexibel. Er was dus geen reden om zo stellig te verkondigen dat ik omwille van kind niet wilde verhuizen.

Vandaar dat ik gedacht heb dat ik egoïstisch was door mijn gevoel te uiten. Zelfde met het kinderwens verhaal. Hij werd erdoor verrast, ik ontneem hem dit plotseling terwijl ik eerder anders gezegd heb, hij weet het zelf ook niet zeker, maar voordat hij zo veel investeert toch zeker weten dat er een gesprek over te voeren is. Samen beslissen en soms consessies doen.
Oef, dit klinkt helemaal niet zo open en samen. Hij wil zo snel mogelijk binden, zodat jullie ‘er’ zijn en ook op zijn voorwaarden. Jij voelt je schuldig omdat je niet je gevoel mag uiten zonder kritiek van hem want dat zou niet open en samen naar een oplossing kijken zijn, dus zou je egoïstisch zijn. TO, je bent een zelfstandig mens en zie je niet dat hij daar helemaal geen behoefte aan heeft? Ook bovenstaande is manipulatie. Je gaat zelf over waar je wil wonen, of je nog een kind wil. Constante druk is wel van toepassing.

Dat snelle willen binden of dingen van je vragen waar je niet aan toe bent, is ook weer een kenmerkend patroon bij mensen die willen controleren.
Alle reacties Link kopieren Quote
O, hou alsjeblieft je poot stijf wat betreft het verhuizen, blijf zo stellig als je nu bent. Nu is het nog voornamelijk iets tussen jou en hem, maar als je bij hem intrekt dan heeft het ook gevolgen voor je kind. En natuurlijk kunnen zijn ouders niet de rol van jouw ouders overnemen, hoe komt hij erop om zoiets te zeggen?

Getver, wat is die man bezig aan jouw grenzen te tornen. Je wil niet verhuizen, hoe duidelijk wil hij het hebben? En je bent hem totaal niet verplicht "open" het gesprek in te gaan, je mag zo stellig zijn als je zelf wil. Als je eenmaal bij hem woont dan kom je helemaal bijna niet meer weg, want dan heb je geen huis om naartoe terug te gaan, hij zal zijn ouders in de strijd gooien die nu "dus" opa en oma zijn en die je hun "kleinkind" ontneemt. NIET DOEN, ECHT!!!!! Alleen al tegenover je kind kan je dat niet maken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh en wat die kinderwens betreft: je ontneemt hem helemaal niks. Als hij een kind wil dan kan dat. Bij een andere vrouw. Je bent hem NIKS NIKS NIKS NIKS verplicht.

Echt, je deed het in het eerste bericht overkomen of hij dit weekend redelijk schappelijk was in zijn gedrag, maar ik lees alleen maar rode vlaggen. Dat gewauwel over die eerlijke kans waar hij volgens hem recht op zou hebben. Die druk op jou over dat verhuizen. Zijn kinderwens. Dit gaat echt niet beter worden, hoor.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is ook geen open gesprek, want hij wil zelf niet verhuizen
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is niet iets wat dit weekend besproken is, maar eerder al. Sorry als ik die indruk gewekt heb.

Het hangt natuurlijk wel altijd op de achtergrond. Als je er immers samen voor wil gaan zijn dit wat mij betreft wezenlijke punten.

Hij wil komende periode genieten en daarna pas over dit soort dingen nadenken, komt wel. Ik vind het nu eigenlijk ook relevant, want nog een jaar genieten en er daarna niet uitkomen is vet zonde van de tijd. Hoe leuk het ook kan zijn samen.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissyImpossible schreef:
10-12-2023 15:34
Hij gaf aan dat hij ook niet nog een jaar wil aanmodderen met iets waar geen toekomst in zit, omdat hij al (een getal boven de 30) is en graag een fijne relatie wil. Snap ik, maar hij doet het toch met dat aanmodderen met mij.

Wat ik zo lastig vind om te begrijpen is waarom het voor sommige mannen dan zo belangrijk is om die controle te hebben of dat hem hem dan teveel kost als hij me los laat. Iedereen wil toch een fijne relatie waarin die zichzelf kan zijn?

Als ik aangeef dat ik meer ruimte nodig heb of aangeef geen kind meer te willen of niet te willen verhuizen naar zijn woonplaats en je bent er niet blij mee, waarom dan druk leggen ipv accepteren en/of verder gaan kijken?

Je zou het denken, maar jij blijft toch zelf net zo goed in een relatie die niet fijn is? Je bent met de vinger naar hem aan het wijzen omdat je wil dat hij jou toestemming geeft om het uit te maken. Dat gaat niet gebeuren en dus blijf jij maar in een relatie die niet fijn is en waarin jij niet jezelf kunt zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
PurpleMauve schreef:
10-12-2023 16:26
Het is ook geen open gesprek, want hij wil zelf niet verhuizen
Goed punt, maar daar zou ik nu helemaal niet over beginnen. Straks wil hij het opeens wel uit angst dat zij het uitmaakt en dan maakt dat het weer lastiger, want als ze dan wil stoppen gaat hij weer zeggen dat hij voor haar zijn huis heeft opgegeven, dat hij nergens heen kan, et cetera. Als ze het nu al niet durft uit te maken, dan zeker niet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
"Als ik aangeef dat ik meer ruimte nodig heb of aangeef geen kind meer te willen of niet te willen verhuizen naar zijn woonplaats en je bent er niet blij mee, waarom dan druk leggen ipv accepteren en/of verder gaan kijken?"

Omdat hij dan moet kiezen of delen (relatie verbreken, wat hij niet leuk vindt, of zich neerleggen bij het feit dat hij geen vader wordt en dat het bij een lat-relatie blijft, wat hij niet leuk vindt) en dat wil hij niet. Hij wil allebei. Ongeacht of jij dat ook wil.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
MissyImpossible schreef:
10-12-2023 16:28
Het hangt natuurlijk wel altijd op de achtergrond. Als je er immers samen voor wil gaan zijn dit wat mij betreft wezenlijke punten.

Hij wil komende periode genieten en daarna pas over dit soort dingen nadenken, komt wel. Ik vind het nu eigenlijk ook relevant, want nog een jaar genieten en er daarna niet uitkomen is vet zonde van de tijd. Hoe leuk het ook kan zijn samen.
Het lijkt mij verstandig om eerst te kijken hoe het gaat en het samenwonen los te laten, tenzij je een relatie wilt waarin je nog minder ruimte hebt, nog meer controle en nog meer manipulatie wel best vind. Het leest nu alsof jij eigenlijk ook wat haast hebt met binden want anders tijdverspilling?
Alle reacties Link kopieren Quote
MissyImpossible schreef:
10-12-2023 15:57
Oh dat denk ik ook. Vrouwen kunnen er ook wat van. Sterker nog; afgelopen maanden heb ik wel eens gedacht dat ik m’n zin door dreef als ik aangaf niet te willen verhuizen.

Ik denk eigenlijk niet dat hij hier anders in gaat staan, maar hij denkt het zelf wel, of in elk geval qua verhuizen.

Maar hij woont al z’n hele leven in hetzelfde kleine dorp, z’n ouders wonen er en zijn hele sociale leven speelt zich er af. Hij heeft altijd verkondigd nooit te willen verhuizen (ook nooit overwogen bij vorige relaties) tot hij mij tegen kwam. Hij wordt hier doodongelukkig.

Nu is het áls hij het doet, dan geen twijfel hoeven hebben over relatie, want impactvolle beslissing. En ik zou hem dan wel meer moeten meenemen vrienden en familie en toelaten in leven met kind, want voelt zich nu soms buitengesloten.

Overigens vond hij mijn stellingname over niet willen verhuizen absurd, want hij wil open het gesprek in, samen een beslissing nemen na voors en tegens afgewogen te hebben en ook oplossingen zoeken voor obstakels. Zijn ouders kunnen immers ook de rol overnemen van opa en oma, kind maakt wel nieuwe vriendjes, kind is flexibel. Er was dus geen reden om zo stellig te verkondigen dat ik omwille van kind niet wilde verhuizen.

Vandaar dat ik gedacht heb dat ik egoïstisch was door mijn gevoel te uiten. Zelfde met het kinderwens verhaal. Hij werd erdoor verrast, ik ontneem hem dit plotseling terwijl ik eerder anders gezegd heb, hij weet het zelf ook niet zeker, maar voordat hij zo veel investeert toch zeker weten dat er een gesprek over te voeren is. Samen beslissen en soms consessies doen.
Dit kan ik dan weer niet begrijpen. Dat je niet opkomt voor de belangen van jouw kind. En dat je in plaats daarvan hier steeds meldt en nadenkt over wat de dingen met HEM doen. Ik zou echt klaar zijn met iemand die mijn kind ziet als een pion.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
MissyImpossible schreef:
10-12-2023 16:28
Dit is niet iets wat dit weekend besproken is, maar eerder al. Sorry als ik die indruk gewekt heb.

Het hangt natuurlijk wel altijd op de achtergrond. Als je er immers samen voor wil gaan zijn dit wat mij betreft wezenlijke punten.

Hij wil komende periode genieten en daarna pas over dit soort dingen nadenken, komt wel. Ik vind het nu eigenlijk ook relevant, want nog een jaar genieten en er daarna niet uitkomen is vet zonde van de tijd. Hoe leuk het ook kan zijn samen.
Ik weet niet welk topic ik gelezen heb maar van genieten was weinig sprake dacht ik.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het al na een jaar zoveel moeite kost om elkaar te kunnen/willen begrijpen.. invoelen.. meebewegen...

Dan zit er echt iets niet jofel in de basis tussen jullie.. kan zijn dat jijzelf onvoldoende basis hebt TO en daardoor veel te snel geneigd bent om je maar weer aan te passen.. daarnaast komt hij op mij simpelweg manipulatief over..

Blijf sowieso latten. Want anders wordt er aan teveel stoelpoten gezaagd bij je.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
10-12-2023 16:31
Goed punt, maar daar zou ik nu helemaal niet over beginnen. Straks wil hij het opeens wel uit angst dat zij het uitmaakt en dan maakt dat het weer lastiger, want als ze dan wil stoppen gaat hij weer zeggen dat hij voor haar zijn huis heeft opgegeven, dat hij nergens heen kan, et cetera. Als ze het nu al niet durft uit te maken, dan zeker niet.
Exact. Zeker niet gaan samenwonen idd. Mijn punt was meer hoezeer de manipulatie in de bewoording zit. Hij gooit zelf de deur volledig dicht qua dat onderwerp, maar zegt tegen TO dat zij niet open het gesprek ingaat omdat zij niet wil kijken naar hoe zij aan zijn wensen kan voldoen. Haar wensen staan helemaal niet op het programma..
Alle reacties Link kopieren Quote
Genieten?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven