Contact vader / verleden

Hallo,

Ik ben altijd een meelezer geweest, maar nu besloten toch zelf maar een topic te openen.
Mogelijk haal ik na voldoende reacties dit topic weer weg, dus graag niet quoten.

Ik heb sinds mijn tienerjaren geen contact meer met mijn vader (ben nu in de 30). Ik heb het contact
zelf verbroken omdat hij alcoholist was, en vaak dronken was als ik langskwam (gescheiden ouders). Los van zijn alcoholisme was hij altijd al iemand die op zichzelf was, en sinds de scheiding (sinds mijn 4e) een vader die de regeling van 1x per 2 weken een weekend meer dan zat vond.
Via mijn moeder hoor ik dat hij altijd vraagt naar mij en dat hij graag contact zou willen.
Dit staat mij tegen, omdat hij tijdens dronken buien altijd ontzettend naar en denigrerend kon zijn.
Hij had een kwade dronk, en kon vrij onvoorspelbaar reageren. Het bleef vaak bij verbale agressie.
Echter heeft hij in zijn dronken buien mij ook wel eens betast en gek naar me gekeken, zoals je als vader niet naar je dochter moet kijken. En ongepaste opmerkingen gemaakt.
Ik heb mij daar heel ongemakkelijk en naar bij gevoeld.
Ik vind het met name lastig omdat ik nu niet weet of ik 'te streng' ben, er is immers nooit iets ernstigs gebeurd.
Echter kan ik niet naar mijn vader kijken zoals ik zou willen, en vind ik zijn acties (met name het betasten en mij verlekkerd bekijken) iets wat ik niet kan scharen onder 'dat is nu eenmaal geweest'. Feit dat hij op die manier naar zijn dochter kon kijken vind ik walgelijk, maar soms denk ik dat ik te streng ben over de situatie die geweest is. Ik weet het niet.

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hiermee wil. Ik ben heel benieuwd of er forummers zijn met soortgelijke ervaringen en hoe zij omgaan met dit soort gevoelens. Het van mij af schrijven helpt al een beetje.

Ellerlilalinne schreef: ↑

01-12-2021 22:39

Sowieso goed om even niks te doen, er niet mee bezig te zijn. Spreek met jezelf af dat je bijvoorbeeld op een vast moment in de week er over nadenkt om te bepalen hoe je je erover voelt. En dan laat je het rusten, tot de week erop, denk je er weer over na, weer laten rusten. Als je het na een maand nog niet weet, zou ik er er nog maar 1 keer in de maand bij stilstaan. Op een gegeven moment weet je na steeds dezelfde conclusie te hebben getrokken wat jij zelf wil en waarom je dat wil.

Is hij gestopt met drinken, is hij onder behandeling?
Ik denk dat je vooral geen verwachtingen van hem moet hebben. En alleen doen wat je zelf echt wil. Bij twijfel gewoon nog even niks doen, dat mag je he.

Dank voor je tips, ik ga es kijken of dat lukt samen met de andere adviezen die ik heb gekregen .

FeeLucifer01 schreef: ↑

01-12-2021 22:41

Zeg alsjeblieft gewoon nee, nee, nee en nee.

En als je moeder dat niet snapt, ook weg met haar. Zo ongezond voor jou dit.

Ik moest stiekem wel lachen toen ik dit las. Mijn vriend denkt er net zo over hoor! Het is ook wel heel gek en absurd vooral als ik het zo teruglees. Maar goed, mijn moeder is weer een hoofdstuk apart, maar ik zal er nog eens een gesprek aan wagen met haar (wat betreft benoemen van vader en als doorgeefluik fungeren).