De vriendschap van mijn man en mijn zus

‘Stel ik me aan’-topics vind ik altijd het leukst om te lezen, dus uiteraard draag ik daar zelf ook graag aan bij.

Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.

Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.

Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.

Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.

Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.

Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.

Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.

Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).

Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.

Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?

Alvast erg bedankt voor het meedenken!

zakdoek schreef: ↑

23-10-2023 10:23

Misschien is een relatietherapie op basis van EFT voor jullie een goed idee.
Relatietherapie klinkt misschien zwaar maar het is ook een plek waar je kunt leren er samen uit te komen (zonder eerst met je ouders te overleggen) en waar je kunt leren dat je helemaal niet bewust een ander pijn hoeft te doen maar dat je met al je goede bedoelingen óók een ander kunt kwetsen. En de ander kan leren om dat aan te geven zodat je er samen mee aan de slag kan.
Dat soort dingen zijn juist goed om te leren als je nog niet lang getrouwd bent en patronen nog niet diep ingesleten zijn. Dan kun je er nog jaaaaren samen profijt van hebben.
En tegelijk pak je beiden jullie eigen issues nog een keer mee die toch af en toe nog de kop op steken.

Dat gun ik jou en je man.

Wellicht is dat wel een idee!

Milkefleur schreef: ↑

22-10-2023 15:46

Voor de beeldvorming wat vragen.

Waren ze nog steeds bevriend toen de relatie over ging of zat er een periode tussen?

Waren ze ook zo intiem aan het daten vóór jij in beeld kwam?

Ben je door je zus gaan daten met hem of vroeg hij jou mee uit?

En had jouw zus dan in jullie beginfase ook in die periode etentjes met hem?

Mijn zus en man hebben nooit een relatie gehad, dan was ik er nooit aan begonnen.

Ja, ze zagen elkaar vaak 1-op-1 voordat ik in beeld kwam.

Ik ontmoette mijn man op een feest van mijn zus.

En inderdaad wilde mijn zus in onze beginfase ook nog 1-op-1 met hem afspreken en hij met haar.

Lorem_Ipsum schreef: ↑

23-10-2023 10:35

^^Man van je zus

Oh ja. Zie je wat een complexe situatie het is.

Inbox3991 schreef: ↑

23-10-2023 10:38

Ik denk niet dat het topic nep is. Ik denk ook niet dat zus en man zich van kwaad bewust zijn. Daarom reageert TO nog zo mild.
Wel denk ik dat de reacties hier zo fel zijn omdat het eigenlijk niet eens echt gaat om de situatie, maar om een keihard patroon wat naar boven wordt gehaald (gebrek aan respect, gehoord en gezien worden)
en de rollen duidelijk worden gemaakt.
Ik ben dan ook bang TO dat dit het begin is van een patroon wat steeds meer naar boven komt met steeds meer situaties en onzekerheden die daarbij komen kijken. Een soort nieuwe rolverdeling dus.
Ik hoop dan ook dat je goed blijft communiceren met jouw man en andersom. Want het zou best wel eens bij hem kunnen gaan wringen nu dat hij jou zus niet meer alleen kan zien.

Klopt, ik reageer (blijkbaar) mild omdat ik denk dat mijn man en zus niets met opzet doen. En ik denk dat je helemaal gelijk hebt dat er dankzij dit topic een keihard patroon naar boven wordt gehaald. Ik had ook al het gevoel dat dit heel veel in gang heeft gezet en nog gaat zetten. Vooral voor mezelf en ook voor mijn zus en man.
Een coach zei laatst over mijn verlatingsangst dat mijn probleem vooral ligt in het ongelijkwaardig maken van mijn relatie, maar daar kon ik me totaal niet in vinden. Nu denk ik dat er iets in zat.

Dank je, mijn man en ik blijven inderdaad veel communiceren. We checken steeds bij elkaar of er nog dingen zijn waar we mee zitten en gisteravond vroeg hij of hij nog iets kan doen om me beter te doen voelen. Dit kan uiteindelijk iets zijn wat ons dichter bij elkaar brengt.

Klapstoel schreef: ↑

22-10-2023 13:04

En daarmee voed je van tevoren al het gekwetste ego, en het ‘afpakken’ van een vriendschap.
Terwijl het best makkelijk is om een fijn vriendschappelijk contact in stand te houden als je zonder al te veel woorden, en zéker zonder ‘schuld’ bij jou te leggen, de afspraken die wringen af te houden.

Ja, is waar!

72Jelle schreef: ↑

22-10-2023 13:11

Ok, ik zou daar dus ook een naar gevoel bij hebben. Zij krijgt intieme informatie van hem over jullie. En vervolgens krijgt ze die ook van jou. Rare dubbelrol krijgt zus zo.
Ik zou zus voor mezelf willen houden, man lucht zijn hart maar bij zijn eigen vrienden.

Ja precies. Zus voor mezelf houden zou zeker fijn zijn, maar omdat zij al jaren 1-op-1 met elkaar afspraken snap ik ook dat dat een gewoonte werd. In hun vriendschap ben ik degene die er later bij kwam. Ik ben natuurlijk zelfs via mijn zus met mijn man in contact gekomen, zonder haar had ik hem nooit ontmoet. Dat maakt dat mijn man en ik nu zoekende zijn/waren over hoe de rollen nu moeten zijn.

Turtlerain schreef: ↑

22-10-2023 13:09

Het is ook niet zo dat je een contactverbod oplegt. Ze kunnen elkaar gewoon blijven zien (met z’n drieën, vieren of tijdens familiebijeenkomsten) dus waarom zo’n drama over het niet meer 1 op 1 afspreken.

Inderdaad, dat begreep ik ook niet.

Rabarber schreef: ↑

22-10-2023 13:16

En je schrijft "toen hij met haar wilde afspreken op momenten dat ik ook met hem had afgesproken". Heeft hij afspraak met jou gecanceld voor haar?

In mijn ogen is dit inderdaad een keer gebeurd aan het begin van onze relatie. Hier zat ik gisteren over te flippen bij mijn man (ik dacht, als we nu toch alles op tafel gooien laten we het dan maar meteen goed doen). In zijn beleving is het niet zo gegaan. En hem kennende geloof ik dat. Hij had er bij het begin van onze relatie ook nog totaal geen idee van dat ik moeite had met hun contact, terwijl hij dat toen wel bij mij gecheckt heeft. Ik moet dingen veel eerder uitspreken.

Bergje65 schreef: ↑

23-10-2023 11:05

Ikke wel... ze vinden elkaar leuker dan leuk.

Haha nee, hij vindt haar wel leuk maar niet zo leuk als dat hij mij vindt.

72Jelle schreef: ↑

22-10-2023 13:24

Het is echt een zieke constructie to.
Ik zou echt niet willen dat mijn zus meer persoonlijke dingen hoort van mijn man dan ik.
Hoe ga je dan met elkaar om? En zij vertelt jou over dat flirten, maar dat mag je weer niet met je bloedeigen man delen?
Driehoeksverhouding..

Inderdaad, geen gezonde constructie zo.

Klapstoel schreef: ↑

22-10-2023 12:40

Dus ik kan me voorstellen dat bij man en zus de wenkbrauwen even omhoog gaan ‘huh, we doen toch niets fout?’

Maar het lijkt me recept voor ongemakkelijke ellende als je nu in allemaal bochten gaat om met iedereen rekening te houden. Je bent duidelijk geweest, je man snapt je, en laat het verder geen discussiepunt zijn of worden. Ga/laat je man het accent leggen op de leuke dingen (met z’n drieën of vieren iets leuks doen) in plaats van veel woorden vuil te maken aan het 1-op1-contactverbod.

Ja, ik begrijp ook dat dit voor mijn man en zus wat uit de lucht kwam/komt vallen. En ik denk ook dat het accent gewoon moet liggen op leuke dingen doen met zijn drieën/vieren.

Turtlerain schreef: ↑

22-10-2023 12:40

En wat is dan belangrijker; het behouden van een goed huwelijk voor jou, of het behouden van een vriendschap voor jouw zus?

Klopt, dat moet ik ook onthouden.

72Jelle schreef: ↑

22-10-2023 13:02

Nogmaals waarom is het dan voor haar kwetsend als je mee uiteten zou gaan?

Omdat ik haar dan niet hun 1-op-1 contacten wil gunnen.

72Jelle schreef: ↑

22-10-2023 12:59

Ik ook niet. En als de band met allemaal dan zo goed is, waarom mag to daar dan niet bij zijn? Wat bespreken ze wat to niet mag weten? Echt heel raar.

Ja, inderdaad. Ik stelde al voor dat we ook met zijn drieën en vieren persoonlijkere gesprekken kunnen voeren als hij daar behoefte aan heeft. Dat is alleen maar leuk.

Lorem_Ipsum schreef: ↑

22-10-2023 12:06

Escaleren? Wordt ze dan boos?

Je man en je zus hebben zich tot dusver ook niet zo druk gemaakt om wat jij mogelijk zou voelen.

Ja, ik ben bang dat ze boos wordt. Maar ik zie nu ook dat dat dan bij haar ligt en ik daar dan niet per se iets mee hoef. Al zou ik het wel oprecht kut voor haar vinden, want ik gun haar gewoon heel veel. Mijn zus en ik zijn enorm close.

hagelslagjes schreef: ↑

23-10-2023 11:22

Dus ondanks dit soort reacties van jou, waarin je toch duidelijk hebt laten merken wat je van hun vriendschap vindt, is de boodschap niet bij hem aangekomen? Vind je dat zelf niet een beetje raar van hem? Hoe duidelijk wil hij het horen dan? Je zegt dat jullie goed kunnen communiceren, maar dat is helemaal niet waar als dit probleem zich al jarenlang afspeelt.

Nee klopt, ik heb toen helemaal niet laten merken wat ik ervan vond. Ik vond toen dat ik geen mening mocht hebben over hun vriendschap, zij kenden elkaar immers al langer dan dat ik mijn man ken. Vervolgens heb ik aangegeven dat ik het fijner vond als ze afspraken als ik aan het werk was, zodat het niet van onze tijd af ging. Maar dat bleef ook wringen. En daarna gaf ik aan dat ik er nog steeds moeite mee had, maar dat ik dat in mezelf aan het oplossen was. Ik verwachtte niet van hem dat hij daar iets mee deed, we zagen het allebei als mijn probleem. Dus we zijn erover in gesprek geweest, maar achteraf gezien zie ik dat ik eerder op mijn strepen had mogen staan.

Lorem_Ipsum schreef: ↑

23-10-2023 11:30

Ik snap op zich nog wel dat het lastig is je vriendschap in een nieuwe vorm te gieten als je zusje een relatie aangaat met een goede vriend van je (ik wilde dat soort dingen ook nooit, en moedigde ook nooit aan dat vriendinnen het met mijn broer aanlegden, bijvoorbeeld. Ik lees hier dat zus het zelf gestimuleerd heeft. Tja, be careful what you wish for).

Maar toch zal dat moeten veranderen, je staat als willekeurig vriendin toch een treetje lager dan als vrouw-van. Die heide gesprekken moet zus dan maar met haar eigen man, of andere vrienden bespreken.

Overigens spreek ik ook mannelijke vrienden 1 op 1, ongeacht of ze een relatie hebben. Ook al bestaande vriendschappen. Maar flirterig gedrag en buitensluiten van partners is daarbij niet aan de orde.

Ja hè, dat denk ik ook, misschien is het logisch dat dat in het begin even zoeken kan zijn. Ik snap dat je nooit aanmoedigde dat vriendinnen het met je broer aanlegden. Het kan dingen nodeloos ingewikkeld maken.

Klopt, er moet zeker iets veranderen en dat gaat ook gebeuren.

Leuk dat je ook mannelijke vrienden hebt die je 1-op-1 ziet. Ik vind die 1-op-1 vrouwen-vriendschappen bij mijn man ook geen enkel probleem, alleen flirten en buitensluiten is inderdaad minder. Vooral omdat hij onbeantwoorde gevoelens heeft gehad, dat weegt het zwaarst in mijn rotgevoel hierover.