Relaties
alle pijlers
De vriendschap van mijn man en mijn zus
donderdag 19 oktober 2023 om 16:21
‘Stel ik me aan’-topics vind ik altijd het leukst om te lezen, dus uiteraard draag ik daar zelf ook graag aan bij. 
Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.
Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.
Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.
Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.
Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.
Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.
Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.
Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?
Alvast erg bedankt voor het meedenken!
Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.
Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.
Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.
Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.
Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.
Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.
Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.
Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?
Alvast erg bedankt voor het meedenken!
laat-het-los wijzigde dit bericht op 20-10-2023 17:34
0.01% gewijzigd
maandag 23 oktober 2023 om 22:56
Waarom heb je dan dit topic geopend? Dat doe je toch met een bepaalt doel? Je vroeg je af of je je aanstelde: NEEN. En je bent hem (en haar) nu al pagina na pagina aan het verdedigen.Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 22:35Ik heb meerdere mannen gehad die me succesvol konden bespelen, maar voel aan alles dat mijn huidige man dat niet doet.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 23 oktober 2023 om 23:08
Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 15:04Daglichtje, ik ben trouwens wel heel benieuwd hoe jij ermee zou omgaan. Je raadt therapie aan, ik heb al best wat therapie gevolgd en dat zal vast ook wel weer een keer gaan gebeuren, ik haal er altijd iets uit. Maar wat had jij gedaan als jij in mijn schoenen stond?
Mediteren.
‘s avonds 10 minuten niet praten rustig ergens zitten, ogen open of dicht wat je prettiger vindt en in je hoofd kijken. Zie wat voor gedachten er voorbij komen, adem in, adem uit.
‘s ochtend doe je het weer.
Het gaat er niet om dat je hoofd stil is, dat is in het begin te moeilijk. Het gaat erom dat je bewust wordt van hoeveel er door je hoofd gaat waar je denkt iets mee te moeten doen. Tijdens die 10 minuten zodra je een gedachte opmerkt laat je hem gaan, de volgende ook etc.
Als je dit serieus een week volhoudt (ookal gaat het niet perfect, stil blijven zitten en ervaren wat voor gedachten dat het niet perfect gaat bij je oproept en die ook gelijk lostlaten. Slechts 10 minuten volhouden), dan zul je zien dat er ruimte ontstaat tussen iets denken en doen. Je kijkt steeds op een afstand naar je gedachten en ziet dan dat die vaak negatieve gedachten niet serieus te nemen zijn. Dat je er niets mee hoeft. Er zit geen intelligentie achter het merendeel van onze gedachten. Je krijgt steeds heldere inzichten en antwoorden vanuit jezelf die er wel toe doen.
Voorbeeld in jouw situatie ben je de hele tijd met je man en zus bezig en hoe je op je omgeving overkomt.
De vraag voor jezelf is, wil je er echt vanaf of niet?
Als je een week lang iedere dag voor slapen en gelijk na wakker worden het bovenstaande doet, heb je dit topic niet meer nodig.
anoniem_65ae2f5fddd4e wijzigde dit bericht op 23-10-2023 23:10
0.82% gewijzigd
maandag 23 oktober 2023 om 23:09
TO, iedereen moet zelf weten hoe die het huwelijk invult en wat je van een partner verwacht.
Maar als je zelfs een username gebaseerd op frozen hebt, dan komt toch een beetje over als een mantra dat je jezelf voorhoudt, ik mag me niet druk of boos maken om dingen, ik moet het loslaten. Maar dat mag wel hoor. Sterkte.
Maar als je zelfs een username gebaseerd op frozen hebt, dan komt toch een beetje over als een mantra dat je jezelf voorhoudt, ik mag me niet druk of boos maken om dingen, ik moet het loslaten. Maar dat mag wel hoor. Sterkte.
maandag 23 oktober 2023 om 23:11
Lorem_Ipsum schreef: ↑23-10-2023 23:09TO, iedereen moet zelf weten hoe die het huwelijk invult en wat je van een partner verwacht.
Maar als je zelfs een username gebaseerd op frozen hebt, dan komt toch een beetje over als een mantra dat je jezelf voorhoudt, ik mag me niet druk of boos maken om dingen, ik moet het loslaten. Maar dat mag wel hoor. Sterkte.
Frozen, oh dat wist ik niet.
Dankjewel!
maandag 23 oktober 2023 om 23:13
Maar waarom heeft het je pijn gedaan, er is toch niks gebeurd? Je maakt je druk om niks. Je man geeft toch heel duidelijk aan dat hij jullie beter bij elkaar vind passen, waarom ga jij dan hun vriendschap in de weg staan? Wat zegt dit over jou?Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 23:10Bespelen klinkt als iets bewusts met voorbedachte rade, ik geloof gewoon niet dat mijn man en mijn zus dat op die manier gedaan hebben. Neemt niet weg dat het pijn heeft gedaan, en ik ben blij dat we het hebben kunnen oplossen.
maandag 23 oktober 2023 om 23:17
Dat wist je niet?!
Je hebt (nog) geen kinderen, maar dan nog. Die song is echt wel heel erg bekend.
On topic: ik begrijp nog steeds niet dat je je man en zus zo de hand boven het hoofd houdt.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 23 oktober 2023 om 23:20
Anderlicht schreef: ↑23-10-2023 18:08Ken je de term codependentie? Ik denk dat je veel herkenning gaat vinden.
Verlatingangst staat nooit op zichzelf en het loont de moeite om naar deze kern(verwondingen) te gaan. Daar zit de pijn en oplossing. Eigenwaarden en zelfliefde ontstaat uit een gezonde hechting met je ouders. Dat is wat anders dan het hebben van liefhebbende en goedbedoelde ouders.
Jouw ouders ( vader?) waren ook conflictvermijdend wat vaak betekend dat je emotioneel niet goed ontwikkeld bent. Misschien heb je hierdoor als klein meisje al teveel aangepast om hem/hun niet te belasten of juist om liefde te krijgen en behouden? Dat staat een gezonde hechting in de weg. Deze overlevingsmechanismes zijn nu patronen die je meeneemt in relaties zoals het pleasen, aanpassen, claimen, distantiëren etc
Jouw zus zal op haar beurt hier ook last hebben en haar overlevingsmechanismes hebben ontwikkeld.
Je trekt dan automatisch een partner aan die ook een laag zelfbeeld heeft ( dat kan ook in overcompensatie zijn)
dus het is niet raar dat jouw man ook moeite heeft met grenzen stellen en altijd ( te) lief en leuk is naar anderen omdat hij deze externe bevestiging nodig heeft.
Goed om met jezelf en deze partronen aan de slag te gaan!
Het start met het herstellen van je verticale verbinding. Dat wil zeggen het voelen en serieus nemen van jouw emoties/ eigen waarde en grenzen/wensen en deze bewaken. Leer jezelf op 1 zetten. Hou onvoorwaardelijk van jezelf.
Dank je voor je post! Dat ken ik zeker en is de spijker op zijn kop. Ik ben inderdaad een jaar geleden bezig gegaan met die kern (maar het is een langlopend proces blijkbaar). Ik ben me ervan bewust dat de dingen die ik uit mijn jeugd heb meegenomen nu in relaties terugkomen. En bij mijn man en zus ook. Mijn man is misschien nog wel meer codependent dan ik. Ik moet zeker goed blijven voelen wat ik voel en mijn grenzen durven te bewaken. Dankjewel!
maandag 23 oktober 2023 om 23:22
Oprechte vraag dit TO: wat nou als je buiten beschouwing laat wat jij op dit moment gelooft, wat nou als je man en zus je wel bewust bespelen en jouw gevoelens compleet zullen negeren en verder gaan met hun 1-op-1tjes. Wat zou je dan doen?
Wat haal je dan uit dit topic waardoor je anders zult reageren of handelen? Of zitten we hier te lullen als brugman al 30 pagina’s lang en boeit het allemaal niet? Dan had je dit topic niet hoeven openen, want dan is er geen probleem.
Wat haal je dan uit dit topic waardoor je anders zult reageren of handelen? Of zitten we hier te lullen als brugman al 30 pagina’s lang en boeit het allemaal niet? Dan had je dit topic niet hoeven openen, want dan is er geen probleem.
maandag 23 oktober 2023 om 23:25
Daglichtjebijdag schreef: ↑23-10-2023 23:08Mediteren.
‘s avonds 10 minuten niet praten rustig ergens zitten, ogen open of dicht wat je prettiger vindt en in je hoofd kijken. Zie wat voor gedachten er voorbij komen, adem in, adem uit.
‘s ochtend doe je het weer.
Het gaat er niet om dat je hoofd stil is, dat is in het begin te moeilijk. Het gaat erom dat je bewust wordt van hoeveel er door je hoofd gaat waar je denkt iets mee te moeten doen. Tijdens die 10 minuten zodra je een gedachte opmerkt laat je hem gaan, de volgende ook etc.
Als je dit serieus een week volhoudt (ookal gaat het niet perfect, stil blijven zitten en ervaren wat voor gedachten dat het niet perfect gaat bij je oproept en die ook gelijk lostlaten. Slechts 10 minuten volhouden), dan zul je zien dat er ruimte ontstaat tussen iets denken en doen. Je kijkt steeds op een afstand naar je gedachten en ziet dan dat die vaak negatieve gedachten niet serieus te nemen zijn. Dat je er niets mee hoeft. Er zit geen intelligentie achter het merendeel van onze gedachten. Je krijgt steeds heldere inzichten en antwoorden vanuit jezelf die er wel toe doen.
Voorbeeld in jouw situatie ben je de hele tijd met je man en zus bezig en hoe je op je omgeving overkomt.
De vraag voor jezelf is, wil je er echt vanaf of niet?
Als je een week lang iedere dag voor slapen en gelijk na wakker worden het bovenstaande doet, heb je dit topic niet meer nodig.
Wat leuk, ik ben ook een mediteerder. Je post inspireert me om er nog actiever mee bezig te gaan. Het klopt helemaal dat ik steeds met mijn man en zus bezig ben, en op hoe ik op anderen overkom, terwijl ik me op mijn eigen gevoel moet richten. Dank je!
maandag 23 oktober 2023 om 23:29
l2l89 schreef: ↑23-10-2023 23:22Oprechte vraag dit TO: wat nou als je buiten beschouwing laat wat jij op dit moment gelooft, wat nou als je man en zus je wel bewust bespelen en jouw gevoelens compleet zullen negeren en verder gaan met hun 1-op-1tjes. Wat zou je dan doen?
Wat haal je dan uit dit topic waardoor je anders zult reageren of handelen? Of zitten we hier te lullen als brugman al 30 pagina’s lang en boeit het allemaal niet? Dan had je dit topic niet hoeven openen, want dan is er geen probleem.
Als mijn man en zus mijn gevoel negeren en verder gaan met hun 1-op-1 afspraken dan zou ik mijn grens nog duidelijker aangeven. Als dat ook niets doet dan ben ik bang dat het nooit meer helemaal goed komt tussen mijn man en mij en tussen mijn zus en mij. Dus ik ben bang dat dat dan het begin van het einde zou zijn.
maandag 23 oktober 2023 om 23:30
Nou, je hebt ze wel een hak gezet ja. Goed dat je daar onderzoek naar gaat doen!Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 23:25Wat leuk, ik ben ook een mediteerder. Je post inspireert me om er nog actiever mee bezig te gaan. Het klopt helemaal dat ik steeds met mijn man en zus bezig ben, en op hoe ik op anderen overkom, terwijl ik me op mijn eigen gevoel moet richten. Dank je!
maandag 23 oktober 2023 om 23:32
Maar waarom is jouw gevoel belangrijker dan dat van hun? Die gevoelens mogen toch naast elkaar bestaan? Waarom zou je de twee meest empathische personen die je de wereld gun hun vriendschap zo laten inperken?Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 23:29Als mijn man en zus mijn gevoel negeren en verder gaan met hun 1-op-1 afspraken dan zou ik mijn grens nog duidelijker aangeven. Als dat ook niets doet dan ben ik bang dat het nooit meer helemaal goed komt tussen mijn man en mij en tussen mijn zus en mij. Dus ik ben bang dat dat dan het begin van het einde zou zijn.
maandag 23 oktober 2023 om 23:32
Haar man is denk ik een doetje, type nerd? Dat haal ik althans uit de verhalen. Hij laat zich woorden in de mond leggen als er maar lang genoeg op hem ingepraat wordt. Hij heeft niet geflirt. Misschien een aardig compliment gemaakt zonder bij bedoeling. TO blijft maar doorvragen en op hem inpraten ‘was dat geen flirten? Dat is toch flirten? En inpraten en inpraten tot hij zegt ik maak mensen altijd een compliment zo ben ik. Ziejewel hij flirt altijd. Pfff.
maandag 23 oktober 2023 om 23:38
Lieve mensen, ik ga het topic afsluiten. Mijn zus heeft op dit moment een ziek dochtertje waar we allemaal veel mee bezig zijn. Pas als het beter met haar gaat, gaan mijn man en ik dit verder oppakken met mijn zus.
Ik ben jullie waanzinnig dankbaar voor alle reacties. Ik heb ze stuk voor stuk gelezen, soms meerdere keren, en heb er zoveel uitgehaald.
Dit topic heeft me doen inzien dat mijn gevoel er mag zijn, dat ik mijn primaire gevoel (eerder) mag uiten en ik in deze situatie ook mocht verwachten dat er iets mee gedaan werd.
Zoals iemand al schreef heeft het een hardnekkig patroon naar boven gebracht waar ik met mezelf weer verder mee aan de slag kan. Dat is super voor mij, en zal ook het huwelijk van mijn man en mij alleen nog maar beter en oprechter maken.
Ik vind het te gek dat jullie zo de tijd hebben genomen om te willen helpen. Veel liefs en goeds voor iedereen.
Ik ben jullie waanzinnig dankbaar voor alle reacties. Ik heb ze stuk voor stuk gelezen, soms meerdere keren, en heb er zoveel uitgehaald.
Dit topic heeft me doen inzien dat mijn gevoel er mag zijn, dat ik mijn primaire gevoel (eerder) mag uiten en ik in deze situatie ook mocht verwachten dat er iets mee gedaan werd.
Zoals iemand al schreef heeft het een hardnekkig patroon naar boven gebracht waar ik met mezelf weer verder mee aan de slag kan. Dat is super voor mij, en zal ook het huwelijk van mijn man en mij alleen nog maar beter en oprechter maken.
Ik vind het te gek dat jullie zo de tijd hebben genomen om te willen helpen. Veel liefs en goeds voor iedereen.
maandag 23 oktober 2023 om 23:41
Huh? Je geeft het zelf al aan dat die voelsprieten van jou niet werken waarom dan je handen in het vuur steken voor iemand die ook al een behoorlijke steek heeft laten vallen?Ik hoop maar dat je ons zit te trollen hier,want dit is gewoon borderline delusional. voer voor een psycholoog.Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 22:35Ik heb meerdere mannen gehad die me succesvol konden bespelen, maar voel aan alles dat mijn huidige man dat niet doet.
maandag 23 oktober 2023 om 23:43
Hetisallemaalwat schreef: ↑23-10-2023 21:05Stille meelezer hier, maar damn vrouw wat irriteert dit topic me mateloos. Sorry, maar het lijkt alsof iedereen hier tegen een muur aanpraat. Ik geloof je opgewekte opgeruimdheid niet. Alles is lief, fantastisch, geweldig. Ook in je reacties op mensen hier die zelf ervaring hebben kom je heel oppervlakkig over. Alsof niets jou écht raakt.
Misschien een gekke gedachte van me, maar ben je Christen? Of zit je vuistdiep in de Yoga-scene?
Ik zou de benen van allebei, man en zus, hebben gebroken als ze me dit zo zouden flikken. Hoogverraad vind ik.
Eind rant.
Al vele posts van TO moet ik denken aan een andere forummer uit de tijd dat ik ook nog alleen een stille meelezer was. Iets met Montagne in de naam. Andere situatie, maar exact hetzelfde gedrag van de TO. Nergens echt op ingaan, alles goedkeuren wat forummers schreven, geen diepgaande reacties, alles beamen, etc.
Dat is m.i. geen gezond gedrag. En kan wel een therapievorm gebruiken.
anoniem_65cb27049b5a8 wijzigde dit bericht op 24-10-2023 00:49
0.05% gewijzigd
maandag 23 oktober 2023 om 23:43
Daglichtjebijdag schreef: ↑23-10-2023 23:32Haar man is denk ik een doetje, type nerd? Dat haal ik althans uit de verhalen. Hij laat zich woorden in de mond leggen als er maar lang genoeg op hem ingepraat wordt. Hij heeft niet geflirt. Misschien een aardig compliment gemaakt zonder bij bedoeling. TO blijft maar doorvragen en op hem inpraten ‘was dat geen flirten? Dat is toch flirten? En inpraten en inpraten tot hij zegt ik maak mensen altijd een compliment zo ben ik. Ziejewel hij flirt altijd. Pfff.
Nee nee nee, zo is het niet gegaan.
Ik heb hem alleen verteld wat mijn zus mij had verteld. En hij reageerde daarop. Dat was het.Bedankt voor je uitgebreide bijdragen en voor jou ook alle goeds!
maandag 23 oktober 2023 om 23:47
jeetje hee.Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 23:38Lieve mensen, ik ga het topic afsluiten. Mijn zus heeft op dit moment een ziek dochtertje waar we allemaal veel mee bezig zijn. Pas als het beter met haar gaat, gaan mijn man en ik dit verder oppakken met mijn zus.
Ik ben jullie waanzinnig dankbaar voor alle reacties. Ik heb ze stuk voor stuk gelezen, soms meerdere keren, en heb er zoveel uitgehaald.
Dit topic heeft me doen inzien dat mijn gevoel er mag zijn, dat ik mijn primaire gevoel (eerder) mag uiten en ik in deze situatie ook mocht verwachten dat er iets mee gedaan werd.
Zoals iemand al schreef heeft het een hardnekkig patroon naar boven gebracht waar ik met mezelf weer verder mee aan de slag kan. Dat is super voor mij, en zal ook het huwelijk van mijn man en mij alleen nog maar beter en oprechter maken.
Ik vind het te gek dat jullie zo de tijd hebben genomen om te willen helpen. Veel liefs en goeds voor iedereen.
Laat dat neppe gedoe toch achterwege. Je houdt alleen jezelf voor de gek.
Veel sterkte verder,zoek alsjeblieft hulp.
maandag 23 oktober 2023 om 23:51
Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 23:43Nee nee nee, zo is het niet gegaan.
Bedankt voor je uitgebreide bijdragen en voor jou ook alle goeds!
Jij ook alle goeds.
maandag 23 oktober 2023 om 23:53
Ik snap wel, als ze elkaar al kenden voor jij met hem een relatie kreeg en toen ook regelmatig samen iets gingen drinken of eten vriendschappelijk, dat ze dat willen voortzetten ookal hebben ze allebei een relatie.
Verliefdheid kan ook weer over gaan als het al zoveel jaar geleden is en niet de hele vriendschap in beslag nam.
Maar ze moeten dan allebei wel respectvol blijven, ze is notabene je zus. Dus als hij dan sexuele grapjes tegen haar gaat maken, zou ik me echt voor lul gezet voelen bij mijn familie.
Dus ik zou wel hem dan duidelijk maken dat hij daarmee moet stoppen omdat het anders einde relatie is. 1 op 1 afspreken zou niet perse verboden hoeven worden, je zegt zelf meerdere keren dat je ervan overtuigd bent dat er fysiek niks gebeurd.
Wat ik niet snap is dat je ergens schrijft dat je van jezelf niet boos mag zijn omdat je dan niet begripvol bent voor de ander.
Je hoeft ook niet altijd begripvol te zijn. Iedereen heeft recht op een eigen mening en grenzen en dat mag je ook verkondigen.
Als iemand iets doet dat volkomen over jouw grenzen gaat, mag je daar boos over zijn en dat ook zeggen.
Dat wil niet zeggen dat je die persoon helemaal afkeurt, maar dat ene gedrag keur je af.
Het wil ook niet zeggen dat diegene dan geen positieve kanten meer heeft.
Die heeft iedereen, maar iedereen doet ook stomme dingen.
En dat je tegen iedereen opkijkt snap ik ook niet, want daarmee plaats je jezelf onder de mensen waar je mee omgaat.
Je zou naast ze moeten staan als een gelijkwaardige. En niet als een onderdanige onder ze omdat ze anders misschien weg gaan.
Verliefdheid kan ook weer over gaan als het al zoveel jaar geleden is en niet de hele vriendschap in beslag nam.
Maar ze moeten dan allebei wel respectvol blijven, ze is notabene je zus. Dus als hij dan sexuele grapjes tegen haar gaat maken, zou ik me echt voor lul gezet voelen bij mijn familie.
Dus ik zou wel hem dan duidelijk maken dat hij daarmee moet stoppen omdat het anders einde relatie is. 1 op 1 afspreken zou niet perse verboden hoeven worden, je zegt zelf meerdere keren dat je ervan overtuigd bent dat er fysiek niks gebeurd.
Wat ik niet snap is dat je ergens schrijft dat je van jezelf niet boos mag zijn omdat je dan niet begripvol bent voor de ander.
Je hoeft ook niet altijd begripvol te zijn. Iedereen heeft recht op een eigen mening en grenzen en dat mag je ook verkondigen.
Als iemand iets doet dat volkomen over jouw grenzen gaat, mag je daar boos over zijn en dat ook zeggen.
Dat wil niet zeggen dat je die persoon helemaal afkeurt, maar dat ene gedrag keur je af.
Het wil ook niet zeggen dat diegene dan geen positieve kanten meer heeft.
Die heeft iedereen, maar iedereen doet ook stomme dingen.
En dat je tegen iedereen opkijkt snap ik ook niet, want daarmee plaats je jezelf onder de mensen waar je mee omgaat.
Je zou naast ze moeten staan als een gelijkwaardige. En niet als een onderdanige onder ze omdat ze anders misschien weg gaan.
dinsdag 24 oktober 2023 om 00:03
Dit moet toch wel bijna nep zijn? Ineens het topic afsluiten. Of het word haar te heet onder haar (hem, zou ook stiekem kunnen) voeten nu er meer beginnen te twijfelen aan de oprechtheid.
Ik hoop van niet. En ik hoop dat TO ballen gaat kweken en die zus en man een enorme veeg uit de pan gaat geven. Maar my two cents: ze leven nog allemaal lang en gelukkig, fantastisch en vol liefde. Maar niet heus.
Ik hoop van niet. En ik hoop dat TO ballen gaat kweken en die zus en man een enorme veeg uit de pan gaat geven. Maar my two cents: ze leven nog allemaal lang en gelukkig, fantastisch en vol liefde. Maar niet heus.
dinsdag 24 oktober 2023 om 00:25
+1 dit is by far een van de meest vreemde en vervelende topics die ik tot nu toe heb gelezen, ik irriteer me ook zo. Ik vraag mezelf ook de hele tijd af waarom ik blijf lezen maar het is volgens mij omdat ik hoop dat er ergens een keer de ogen opengaan.Hetisallemaalwat schreef: ↑23-10-2023 21:05Stille meelezer hier, maar damn vrouw wat irriteert dit topic me mateloos. Sorry, maar het lijkt alsof iedereen hier tegen een muur aanpraat. Ik geloof je opgewekte opgeruimdheid niet. Alles is lief, fantastisch, geweldig. Ook in je reacties op mensen hier die zelf ervaring hebben kom je heel oppervlakkig over. Alsof niets jou écht raakt.
Misschien een gekke gedachte van me, maar ben je Christen? Of zit je vuistdiep in de Yoga-scene?
Ik zou de benen van allebei, man en zus, hebben gebroken als ze me dit zo zouden flikken. Hoogverraad vind ik.
Eind rant.
dinsdag 24 oktober 2023 om 00:59
Nee hoor. Dit zal een terugkerend item blijven.Laat-het-los schreef: ↑23-10-2023 23:38Dat is super voor mij, en zal ook het huwelijk van mijn man en mij alleen nog maar beter en oprechter maken.
Of je man neemt het jou altijd kwalijk dat je hem hebt laten kiezen of hij wil het contact tussen hen weer oppakken.
Komt niet goed.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
