dilemma

Lastig hoor, ik ken het ook. Wij zien elkaar alleen in de weekenden, meestal van vrijdag tm zondag. Maar mijn vriend houdt van surfen en wil dit weer vaker gaan doen. Dat betekent dat hij dan op zondag gaat surfen, en wij dus een dag minder met elkaar hebben. Toch vind ik het belangrijk dat hij het doet.

Zou ik hem dat verbieden dan is het snel klaar. Misschien is het juist in een begin van een relatie niet zo leuk, omdat je elkaar dan nog moet leren kennen en je misschien verliefd bent. Toen deed hij dit ook niet, wilde hij zoveel mogelijk bij me zijn. Nu gaat hij meer zijn eigen dingen doen, maar daarbij heeft hij het vertrouwen dat het goed zit. Dat is heel belangrijk, de wetenschap dat het goed zit, ondanks het feit dat je soms niet alles samen doet.

En dan maar op naar het volgende weekend, een week gaat zo snel voorbij.

Je moet maar denken; misschien ga je nog eens samenwonen en dan zie je elkaar vaak genoeg. Dat je blij bent dat hij die hobby heeft..

probeer er eens op die manier in te staan. Geniet van de tijd die je wel samen hebt en doe dingen waar jij blij van word.

Bij mijn zoon was dat toen niet mogelijk, het was een uur treinen en ze zaten beide nog op school. Omdat een vriendinnetje ook geld kost betekende dat dat hij na zijn werk een baantje had om treinkosten en uitgaan te kunnen betalen. Hij zat toen op volleybal maar dat was niet meer te combineren omdat wedstrijden in het weekeind vielen. Zo'n teamsport maakt dat je wel mee moet doen anders gaat het niet. Maar zijn meisje zat ook vaak te piepen en te zeuren als er een wedstrijd was dus dat heeft hij opgegeven. (neem aan dat in een kapel zitten ook inhoud dat je samen oefent en af en toe uitvoeringen hebt)  Inderdaad heb je als kapel ook je verplichting om samen te oefenen, en met optredens aanwezig te zijn. Dat is ook de reden dat ik nu 2 zondagen bij mij moet zijn....heb er zelf moeite mee, maar merk, dat hij het erg vindt dat ik nu 2x een verplichting heb. Hij kan vaak aan me trekken om dit op te geven, en het kost me veel moeite om dan toch voor de muziek te kiezen i.p.v. voor ons. Hij verwijt het me ook vaak: dat ik blijkbaar de muziek belangrijker vind dan onze relatie, en het kost me moeite om hem ervan te overtuigen dat ik liever bij hem zou zijn, maar dat ik ook af en toe verplichtingen heb, waar ik niet onderuit kan... Hij verwijt mij dus dingen, die hij zelf eigenlijk heel gemakkelijk wel wil kunnen doen....



Zij had ook alles opgegeven dus het kwam niet van 1 kant af maar hield dus wel in dat beide alles opgaven voor een relatie die op den duur geen stand hield.



Hij heeft daarna nog een keer een relatie van 2 jaar gehad met een meisje dat ver weg woonde maar die lieten elkaar daarin veel vrijer. Er was ruimte om eens een weekeind over te slaan bv er was meer begrip over en weer als het een keer niet ging. Ook dit relatie hield geen stand. Maar het gat was veel minder groot waar hij toen in viel.



Lange afstandrelatie's zijn niet ideaal en het enige dat dan werkt is begrip voorelkaar en elkaar die ruimte af en toe geven.  Klopt, en op zich is er toch ook veel begrip, en ook wel de ruimte, dit zal ook een kwestie van wennen worden. Ik zou het echter fijn vinden, om bijv. bij dezelfde kapel te gaan, zodat we samen kunnen repeteren, en ook samen uitgaan, maar ik moet kijken of dat bespreekbaar is, ook bij de vereniging waarvan hij lid gaat worden...



Dat betekend ook dat hij niet moet piepen als je op zaterdag inderdaad niet vroeger kan zijn dat je aangeeft. Wees blij met die momenten die je wel samen hebt en haal daar alles uit.

Hai Nicole,



Ik las dit topic even door. Het viel me op doordat ik zelf een aantal jaar een lange afstandsrelatie heb gehad. Wij woonden 200+km uit elkaar en konden elkaar ook alleen in de weekenden zien.

En soms zagen we elkaar een weekend niet, omdat er dan andere plannen waren. Met prioriteiten had dat niets te maken, we zagen elkaar altijd graag maar er is meer in het leven.

Wat me vooral opviel was dat je schreef dat hij bij een nieuwe vereniging ging en dat de weekenden dan ingekort werden, maar wat is nu helemaal 50km? Dan moet je wat meer heen en weer rijden, maar volgens mij lijkt dat prima te doen, of zitten jullie zonder vervoer waardoor het lastiger wordt?  Klopt, is op zich te doen, we hebben allebei vervoer, maar het is geen autosnelweg, waardoor we toch al op een uur reistijd moeten rekenen. En financieel is het ook best veel, omdat we allebei een laag inkomen hebben momenteel.



Ik denk dat je elkaar de ruimte moet gunnen om een leven te hebben buiten je relatie om. Misschien merkt hij het wel heel duidelijk dat je claimt en zegt hij juist daarom vaker af, al zou hij dat dan beter even kunnen bespreken. Dingen bespreken kan hij heel goed, zelf heb ik helaas moeite met me te uiten... Soms komen er gewoon dingen tussen waardoor je een afspraak niet door kunt laten gaan en wanneer je daar een goede reden voor hebt zou dat geen probleem hoeven zijn.

Je claimt hem en bent wantrouwig omdat je ex je bedrogen heeft, maar je kunt jouw wantrouwen niet ophangen aan je vriend die je nooit heeft bedrogen. Geef hem de ruimte en vrijheid om zijn trouw zelf te laten blijken. Laat je niet leiden door het verleden, maar leidt het verleden tot een goede les voor nu. Op zich vertrouw ik hem best wel, anders zou ik niet met hem samen kunnen zijn. Wat het claimen betreft: ik vraag me af, of het zo erg is, als hij zegt....want hij claimt mij nl. ook ontzettend, dit doe ik  niet alleen, en soms geef ik dan ook dingen terug, leg ik uit hoe ik het ervaar, en dan moet hij mij ook gelijk geven. Veel dingen tussen ons zijn een wisselwerking of versterken elkaar. Wij zijn ook beiden onzeker, waardoor we samen heel goed zijn in het spanning opbouwen, terwijl we eigenlijk rust zoeken....soms erg heftig, maar gelukkig wel over te  praten!



Succes.

Ik vind een zelfde kapel geen goed idee als de relatie nog maar een half jaar aan de gang is. Blijf gewoon waar je zat, want gaat het nog uit tussen jullie dan zit je ook nog eens in de kapel van je ex. Ga je daar weg ben je ook nog eens je sociale contacten van je hobby kwijt moet je ook nog eens wennen aan nw mensen als je ergens anders begint. De gene die vertrekt is dus dan alles kwijt.

In dit geval snap ik het probleem ook niet zo, hij wilde mee naar een uitvoering van jouw kapel maar heeft nu zelf iets met zijn kapel. Ik vind het heel logisch dat dat dan op zo'n moment voor gaat. Hij zal dat weekend iets hebben met een kapel waarvan hij nog lid moet worden! Dan zou ik aangeven: oke, ik wil lid worden, maar komend weekend kan ik niet. Ik zou aangeven, dat ik nog een paar weekenden niet zou kunnen,omdat ik dan al afspraken had, en niet halsoverkop én lid worden én voor de vereniging kiezen i.p.v. 'ons' . Dat er t.z.t. andere verplichtingen zijn, die van te voren bekend zijn, zou ik misschien ook moeite mee hebben, maar dan ligt het toch anders, dat weet je van te voren. Dat ligt in mijn ogen anders, en dat is ook wat mij pijn doet. Jij zou ook je kapel niet in de steek willen laten als er iets was waar je bij moest zijn. Kijk dus naar wat je zelf wil en zelf prettig vind en zie in dat dat voor de ander net zo goed werkt.



en wat betreft zijn moeite zou ik dat gewoon gelijk terug kaatsten. Hij wil niet zijn hobby op lager pitje zetten en jij dus ook niet. Het kan niet zo zijn dat de 1 alles voor de relatie laat en de ander niet.



Accepteer dat er ook in het weekeind wel eens andere verplichtingen en wensen zijn, je gaat niet dood van een half dagje korter met elkaar. Of wees dan zo eerlijk en stop beide met de kapel en ga beide evt samen bij een nw vereniging. Ik vind niet dat de 1 nu al een offer moet brengen voor de ander. Dat gaat je alleen maar opbreken.